Jan Wyszyński (ur. 1932, Moczydły-Stanisławowięta) – podczas okupacji niemieckiej w domu rodzinnym na Podlasiu jego ciotka przez dwa lata ukrywała swoją koleżankę-Żydówkę. Kobieta zginęła na cztery miesiący przed wyzwoleniem na skutek przypadkowego zdradzenia swego pochodzenia. Ja Wyszyński opowiada też o pomocy, jakiej młodemu Żydowi zbiegłemu z transportu do Treblinki udzielił ksiądz Stanisław Falkowski.
[00:00:09] Ur. 10 kwietnia 1932 r. we wsi Moczydły-Stanisławowięta (pow. wysokomazowiecki). Ojciec Franciszek Wyszyński ur. 1898 r., syn Jana, był rolnikiem, mama Kazimiera Wyszyńska z d. Pruszyńska. Dziadek Ignacy Pruszyński, mieszkali razem w jednym domu. Bracia Stanisław, Zdzisław i Mieczysław. Najmłodszy brat Henryk ur. w 1945 r.
[00:02:00] Babcia Kajetana (macocha ojca) miała 5 dzieci: Helena, Jadwiga, Zofia, Antoni, Józef – przyrodnie rodzeństwo ojca. Dom we wsi Moczydły-Stanisławowięta, dostatnie życie. Parafia Dąbrówka, mieszkały 2 rodziny żydowskie „Pywki i Syndrzaki”. W okolicy mieszkało wielu Żydów.
[00:03:09] Pożar zabudowań gospodarczych boh. – podpalone przez syna sąsiadów, który był sołtysem. Ciężkie poparzenie ojca. Ciocia Jadwiga ukrywała w swoim pokoju Żydówkę [Mordkównę] – wychodziła z domu po zmroku.
[00:04:50] Ciotka prowadziła pracownię krawiecką, haftowała – obie to robiły. Znały się ze szkoły w Czyżewie, ciotka urodziła się ok. 1914 roku. Mordkówna ukrywała się przez ok. 2 lata. Na kilka miesięcy przed wejściem Rosjan odezwała się w jidysz do ujadającego psa. Zastrzelili ją Niemcy.
[00:06:20] Józio Kutrzeba, Żyd, uciekł z transportu do Treblinki. Jego rodzice byli reżyserami w Łodzi. Rozmowy z księdzem Falkowskim. Józio miał 15 lat, nazwisko mu wymyślił ksiądz.
[00:07:22] Po wyskoczeniu z pociągu Józio tułał się przez [2] miesiące. Ksiądz w Hodyszewie bał się go przetrzymywać, bo był związany z partyzantką. Przekazał go do Piekut księdzu Falkowskiemu – mieszkali we dwóch „na kwaterze u Konopków”. Księża zostali wyrzuceni z murowanej plebanii, którą zajęli Niemcy.
[00:08:35] Józio trafił do księdza ok. 1943 r., od Konopków (mama, ciocia i 3 córki Frania, Marysia, Ania) trafił do domu Olędzkich. Olędzki był wójtem w Wierzbiowiźnie, mógł wyrabiać dokumenty. Józio został „korepetytorem” jego syna – umiał grać na skrzypcach, znał języki. Pracownicy podejrzewali, że jest Żydem – chcieli to sprawdzić, musiał uciekać.
[00:09:58] Ucieczka do księdza [Falkowskiego] do Konopków, przeniesienie do państwa Fartów, kolonistów. Otrzymał dokument (kenkartę) na nazwisko Kutrzeba, wyrobiony przez wójta Olędzkiego i zgłosił się na ochotnika na roboty do II Rzeszy.
[00:11:32] Po wojnie Józio wyjechał do Nowego Jorku.
więcej...
mniej
Biblioteka Instytutu Pileckiego w Warszawie
ul. Stawki 2, 00-193 Warszawa
Pon. - Pt. 9:00 - 15:00
(+48) 22 182 24 75
Biblioteka Instytutu Pileckiego w Berlinie
Pariser Platz 4a, 00-123 Berlin
Wt. - Pt. 10:30 - 17:30
(+49) 30 275 78 955
Ta strona wykorzystuje pliki 'cookies'. Więcej informacji
W Archiwum Instytutu Pileckiego gromadzimy i udostępniamy dokumenty w wersji cyfrowej. Zapisane są w nich losy obywateli polskich, którzy w XX wieku doświadczyli dwóch totalitaryzmów: niemieckiego i sowieckiego. Pozyskujemy kopie cyfrowe dokumentów, których oryginały znajdują się w zbiorach wielu instytucji polskich i zagranicznych, m.in.: Bundesarchiv, United Nations Archives, brytyjskich National Archives i polskich archiwów państwowych. Budujemy w ten sposób centrum wiedzy i ośrodek kompleksowych badań nad II wojną światową i podwójną okupacją w Polsce. Dla naukowców, dziennikarzy, ludzi kultury, rodzin ofiar i świadków zbrodni oraz wszystkich innych zainteresowanych historią.
Portal internetowy archiwum.instytutpileckiego.pl prezentuje pełny katalog naszych zbiorów. Pozwala się po nich poruszać z wykorzystaniem funkcji pełnotekstowego przeszukiwania dokumentów. Zawiera także opisy poszczególnych obiektów. Z treścią dokumentów zapoznać się można tylko w czytelniach Biblioteki Instytutu Pileckiego w Warszawie i w Berlinie, w których nasi pracownicy służą pomocą w przypadku pytań dotyczących zbiorów, pomagają użytkownikom w korzystaniu z naszych katalogów internetowych, umożliwiają wgląd do materiałów objętych ograniczeniami dostępności.
Niektóre dokumenty, np. te pochodzące z kolekcji Bundesarchiv czy Ośrodka Karta, są jednak objęte ograniczeniami dostępności, które wynikają z umów między Instytutem a tymi instytucjami. Po przybyciu do Biblioteki należy wówczas dopełnić formalności, podpisując stosowne oświadczenia, aby uzyskać dostęp do treści dokumentów na miejscu. Informacje dotyczące ograniczeń dostępu są zawarte w regulaminie Biblioteki. Przed wizytą zachęcamy do zapoznania się z zakresem i strukturą naszych zasobów archiwalnych, bibliotecznych i audiowizualnych, a także z regulaminem[hiperłącze] pobytu i korzystania ze zbiorów.
Wszystkich zainteresowanych skorzystaniem z naszych zbiorów zapraszamy do siedziby Instytutu Pileckiego przy ul. Stawki 2 w Warszawie. Biblioteka jest otwarta od poniedziałku do piątku w godzinach 9.00–15.00. Przed wizytą należy się umówić. Można to zrobić, wysyłając e-mail na adres czytelnia@instytutpileckiego.pl lub dzwoniąc pod numer (+48) 22 182 24 75.
Biblioteka Instytutu Pileckiego w Berlinie znajduje się przy Pariser Platz 4a. Jest otwarta od wtorku do piątku w godzinach 10.30–17.30. Wizytę można odbyć po wcześniejszym umówieniu się, wysyłając e-mail na adres bibliothek@pileckiinstitut.de lub dzwoniąc pod numer (+49) 30 275 78 955.
Prosimy zapoznać się z polityką prywatności. Korzystanie z serwisu internetowego oznacza akceptację jego warunków.