Jacqueline Szczepaniak (ur. 1940 r., Pecquencourt, Francja) pochodzi z rodziny polskich emigrantów zarobkowych we Francji, gdzie jej ojciec był górnikiem. W 1948 roku rodzina przyjechała do Polski i osiedliła się w Boguszowie-Gorcach na Ziemiach Zachodnich. Jacqueline Szczepaniak ukończyła szkołę podstawową i przez rok uczęszczała do szkoły rolniczej w Bierutowie. Jako 16-latka przez dwa lata pracowała w Szczawnie-Zdroju. Potem zatrudniła się w Zakładach Przemysłu Lniarskiego „Len” w Kamiennej Górze, gdzie przepracowała 35 lat. W 1991 roku przeszła na emeryturę. Od 2015 roku mieszka w Domu Pomocy Społecznej w Niemczy.
[00:00:08] Ur. w 1940 r. we Francji, w 1948 r. przyjazd z rodzicami do Polski, rodzeństwo: dwaj bracia i siostra. Szkoła we Francji – francuska i polska – od 6 roku życia. Rodzice byli potomkami emigrantów w Niemczech – oboje pochodzili z Herne w Zagłębiu Ruhry, dokąd dziadkowie wyjechali za pracą.
[00:02:00] Rodzice boh. przenieśli się do Francji, gdzie urodziły się dzieci: dwaj bracia (ur. 1931 i 1936) oraz siostra (1941). Po przyjeździe do Polski rodzina zamieszkała w miejscowości Boguszów-Gorce przy ul. Świerczewskiego. Ojciec był górnikiem, ze względu na gruźlicę i pylicę na rencie inwalidzkiej. Choroby płuc u boh.
[00:04:10] Choroby siostry i boh., zajęcia rehabilitacyjne w domu opieki, potrzeba samodzielności.
[00:06:55] Słabe wspomnienia z Francji. Rodzice prowadzili kafejkę z bilardem w Pecquencourt na północy Francji, ojciec Jakub Szczepaniak, mama Wanda Nowicka. „Wojny w ogóle nie pamiętam”. Wspomnienie Amerykanów rzucających z czołgów czekoladę. Pierwsza żona ojca była siostrą mamy, która zmarła przy porodzie Rajmunda. Losy młodszego brata Gilberta („Girek”). Siostra Janina.
[00:09:35] Droga do Polski pociągiem przez 2 tygodnie, zabrany cały dobytek (pralka). Bracia ojca Antoni i Franciszek również osiedli w Boguszowie – od 1946 r.
[00:11:01] Decyzja ojca o przyjeździe do Polski z powodu dostępności służby zdrowia, „od razu dostał odpowiednia opiekę”, jeździł do sanatorium w Siewierzu. Wysoka francuska renta ojca. Mama zaczęła pracę w kuchni, potem „w konfekcji”. Zaradność mamy, ojciec pięknie śpiewał i grał na flecie.
[00:13:40] Po ukończeniu 7 klas w Polsce marzenia o pracy przedszkolanki. Z powodu braków programowych – nauka przez rok w szkole rolniczej w Bierutowie. Choroba płuc – ciężka praca dzieci w oborze przy dojeniu krów. Pomoc nauczyciela Szczepaniaka.
[00:15:00] Od 1940 r. ojciec był na rencie. W Polsce zrezygnował z pracy w magistracie – po donosie „życzliwego” mógłby utracić prawo do francuskiej renty. Długie pobyty w sanatorium w Siewierzu, prowadzonym przez siostry zakonne.
[00:17:00] Początkowe niezadowolenie mamy z przeprowadzki do Polski. Piękne trzypokojowe mieszkanie z łazienką i centralnym ogrzewaniem przy ul. Wałbrzyskiej w Boguszowie, budynek zamieniony potem w przychodnię zdrowia.
[00:18:20] Odwiedziny brata we Francji w latach PRL, podróż samolotem. Dziadkowie zostali we Francji, mama mamy wróciła do Polski. Przysyłanie paczek do rodziny w Polsce.
[00:21:10] Po odejściu ze szkoły rolniczej rozpoczęcie pracy w Zakładach Lniarskich w Kamiennej Górze – praca na różnych stanowiskach. Pierwsza praca boh. w sanatorium w Szczawnie-Zdroju przy obsłudze gości. „Nie szła mi nauka w ogóle”.
[00:23:50] Praca w zakładach lniarskich przez 35 lat, uciążliwość pracy, wstawanie o 4 rano. Przejście na emeryturę w 1991 roku w wieku 51 lat w wyniku zamknięcia zakładów lniarskich i wszystkich innych zakładów przemysłu lekkiego w Kamiennej Górze.
[00:26:15] Przeprowadzka z mieszkania na Wałbrzyskiej na ul. Świerczewskiego. Nagła śmierć mamy w wieku 74 lat, ojciec zmarł w wieku 59 lat. Boh. i siostra mieszkały z rodzicami. Siostra wyszła za mąż, dwaj siostrzeńcy Zbigniew i Krzysztof.
[00:29:05] Mama w młodości pracowała w kopalni. „U nas w domu zawsze było wesoło”, śpiewy, brat grał na akordeonie. Wzajemne wspieranie się sióstr. Pierwsze dni pobytu w domu opieki, „mam tutaj dobrze”.
[00:34:00] Praca w zakładach lniarskich: oddział przygotowania włókna lnianego. Ostatnie stanowisko w brakarni – opisywanie materiału. Zrezygnowanie boh. z członkostwa w PZPR i „Solidarności”.
[00:35:45] Stan wojenny – konieczność okazywania przepustki strażnikom w zakładzie. Kółko chóralne prowadzone przez [Jana] Engela.
[00:37:00] Niemcy mieszkający w kamienicy boh. – bliskie kontakty z mamą. Brak jakichkolwiek pamiątek po rodzicach, odwiedziny siostrzeńców raz na pół roku. Pogorszenie jedzenia i opieki w domu opieki.
[00:40:06] Mąż siostry zginął w wypadku samochodowym po alkoholu. Warunki życia w domu opieki, kłopoty zdrowotne, nieudana operacja hemoroidów.
[00:42:07] Trudna sytuacja pensjonariuszy w czasie pandemii COVID-19. Zainteresowanie boh. prasą i telewizją, „aby do przodu”, brak znajomych i przyjaciół. „Za stara jestem na głosowanie”.
[00:55:24] Wyjazd całej rodziny pociągiem do Niemiec [NRD] na ślub bratanicy Kamili. Bratowa Rita.
[00:47:33] Mieszkanie w Boguszowie od 1948 r., początkowo jednopokojowe mieszkanie, potem przeprowadzka do trzech pokoi. Zamiana budynku na dom dla dzieci górników, a następnie na ośrodek zdrowia.
[00:49:40] Ojciec „zatwardziały komunista”, należał do partii, mamie zależało tylko na domu. Ojciec był zastępcą burmistrza, zrezygnował po donosie, odzyskanie renty. Wyjazd ojca do sanatorium w Siewierzu. Wysokie odszkodowanie za śmierć ojca przeznaczone na wykup mieszkania. Przygotowanie boh. na „ostatnią drogę do Boguszowa”. Udział boh. w zajęciach terapeutycznych, muzycznych.
mehr...
weniger
Bibliothek des Pilecki-Instituts in Warschau
ul. Stawki 2, 00-193 Warszawa
Mo. - Fr. 9:00 - 15:00 Uhr
(+48) 22 182 24 75
Bibliothek des Pilecki-Instituts in Berlin
Pariser Platz 4a, 00-123 Berlin
Pon. - Pt. 10:30 - 17:30
(+49) 30 275 78 955
Diese Seite verwendet Cookies. Mehr Informationen
Das Archiv des Pilecki-Instituts sammelt digitalisierte Dokumente über die Schicksale polnischer Bürger*innen, die im 20. Jahrhundert unter zwei totalitären Regimes – dem deutschen und sowjetischen – gelitten haben. Es ist uns gelungen, Digitalisate von Originaldokumenten aus den Archivbeständen vieler polnischer und ausländischer Einrichtungen (u. a. des Bundesarchivs, der United Nations Archives, der britischen National Archives, der polnischen Staatsarchive) zu akquirieren. Wir bauen auf diese Art und Weise ein Wissenszentrum und gleichzeitig ein Zentrum zur komplexen Erforschung des Zweiten Weltkrieges und der doppelten Besatzung in Polen auf. Wir richten uns an Wissenschaftler*innen, Journalist*innen, Kulturschaffende, Familien der Opfer und Zeugen von Gräueltaten sowie an alle an Geschichte interessierte Personen.
Das Internetportal archiwum.instytutpileckiego.pl präsentiert unseren Bestandskatalog in vollem Umfang. Sie können darin eine Volltextsuche durchführen. Sie finden ebenfalls vollständige Beschreibungen der Objekte. Die Inhalte der einzelnen Dokumente können Sie jedoch nur in den Lesesälen der Bibliothek des Pilecki-Instituts in Warschau und Berlin einsehen. Sollten Sie Fragen zu unseren Archivbeständen und dem Internetkatalog haben, helfen Ihnen gerne unsere Mitarbeiter*innen weiter. Wenden Sie sich auch an sie, wenn Sie Archivgut mit beschränktem Zugang einsehen möchten.
Teilweise ist die Nutzung unserer Bestände, z. B. der Dokumente aus dem Bundesarchiv oder aus der Stiftung Zentrum KARTA, nur beschränkt möglich – dies hängt mit den Verträgen zwischen unserem Institut und der jeweiligen Institution zusammen. Bevor Sie vor Ort Zugang zum Inhalt der gewünschten Dokumente erhalten, erfüllen Sie bitte die erforderlichen Formalitäten in der Bibliothek und unterzeichnen die entsprechenden Erklärungsformulare. Informationen zur Nutzungsbeschränkung sind in der Benutzungsordnung der Bibliothek zu finden. Vor dem Besuch empfehlen wir Ihnen, dass Sie sich mit dem Umfang und Aufbau unserer Archiv-, Bibliotheks- und audiovisuellen Bestände sowie mit der Besucherordnung und den Nutzungsbedingungen der Sammlung vertraut machen.
Alle Personen, die unsere Bestände nutzen möchten, laden wir in den Hauptsitz des Pilecki-Instituts, ul. Stawki 2 in Warschau ein. Die Bibliothek ist von Montag bis Freitag von 9.00 bis 15.00 Uhr geöffnet. Bitte melden sie sich vor Ihrem Besuch per E-Mail: czytelnia@instytutpileckiego.pl oder telefonisch unter der Nummer (+48) 22 182 24 75 an.
In der Berliner Zweigstelle des Pilecki-Instituts befindet sich die Bibliothek am Pariser Platz 4a. Sie ist von Dienstag bis Freitag von 10.30 bis 17.30 Uhr geöffnet. Ihr Besuch ist nach vorheriger Anmeldung möglich, per E-Mail an bibliothek@pileckiinstitut.de oder telefonisch unter der Nummer (+49) 30 275 78 955.
Bitte lesen Sie unsere Datenschutzerklärung. Mit der Nutzung der Website erklären Sie sich mit ihren Bedingungen einverstanden..