ks. Mieczysław Rusiecki (ur. 1932, Zrecze Duże) – kaznodzieja, rekolekcjonista, profesor Uniwersytetu im. Jana Kochanowskiego w Kielcach, Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego i Wyższego Seminarium Duchownego w Kielcach. W Zreczu Dużym i Chmielniku uczęszczał do szkoły podstawowej, a następnie w Kielcach do liceum św. Stanisława Kostki. W 1953 roku zdał maturę w kieleckim Seminarium Duchownym. W 1963 podjął studia na Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie, jednocześnie zdając maturę państwową. Po studiach wrócił do Kielc i był wizytatorem lekcji religii. W latach 1975-2001 wykładał historię katechezy na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. W 1981 roku został wykładowcą w kieleckim Seminarium Duchownym. Przez wiele lat pełnił funkcję opiekuna seminaryjnego kościoła św. Trójcy. Przez 33 lata prowadził rekolekcje dla nauczycieli w Częstochowie, był także wykładowcą w Akademii Świętokrzyskiej oraz na Uniwersytecie Trzeciego Wieku.
[00:00:07] Autoprezentacja boh. urodzonego w 1932 r. w Zreczu Dużym.
[00:00:30] W 1909 r. ojciec wyjechał do Stanów Zjednoczonych – okoliczności sprowadzenia z Polski przyszłej żony. Rodzice pobrali się po dwóch latach znajomości. Początkowo matka pracowała w fabryce, potem była gospodynią grupy Polaków, którym gotowała i prała. W USA urodziło się dwóch braci i siostra boh. W 1922 r. wrócono do Polski i ojciec kupił gospodarstwo w Zreczu Dużym. Boh. miał siedmioro rodzeństwa. Do kościoła w Chmielniku chodzono boso. W pierwszy piątek miesiąca dzieci szły do kościoła z matką – religia w życiu rodziny. Wspomnienie wypadku, który groził boh. śmiercią. Boh. jako dziecko zajmował się końmi – więź ze zwierzętami.
[00:08:26] W 1939 r. boh. miał iść do pierwszej klasy. Budynek szkoły zajęli żandarmi niemieccy. Boh. przysłuchiwał się starszym braciom, gdy odrabiali lekcje i przed pójściem do szkoły znał alfabet, więc przyjęto go do drugiej klasy. Przez cztery lata chodził do szkoły w Zreczu. Nauczyciel Sadowski był znajomym ojca, który jadąc w niedziele do kościoła zabierał go na wóz wraz z rodziną. Dyscyplina w domu i szkole. Od VI do VIII klasy boh. chodził do szkoły w Chmielniku, latem i zimą dojeżdżał tam rowerem. Do IX klasy poszedł w Kielcach.
[00:11:22] W czasie okupacji boh. był uczniem szkoły w Zreczu, pewnego dnia nauczycielka kazała oddać podręczniki – związek boh. z książkami. Rodzice wracając z USA przywieźli m.in. kuferek książek. Boh. ukrył książkę i nie oddał jej nauczycielce, wracając ze szkoły spotkał żandarmów z psem, ale nie zatrzymali go – ukrywanie książek przez braci. Brat Stefan należał do Armii Krajowej. Przez wieś chodziły patrole żandarmerii i polskiej policji. Boh. idąc do szkoły widział zwłoki partyzantów leżące przy drodze. Widział też ludzi prowadzonych do lasu na egzekucję. [+]
[00:15:36] Brat Władysław we wrześniu 1939 walczył na Helu, tam został wzięty do niewoli i w Niemczech pracował w masarni. W 1941 r., gdy Niemcy ruszyli na Związek Radziecki, wyznaczono ojca, żeby dał podwodę. Ojciec pojechał z wojskiem, ale dogonił go Stefan i Niemcy zgodzili się na zamianę. Brat był z armią niemiecką w ZSRR, ale dostał urlop i gdy przyjechał do domu ukrywał się, by nie wracać na wschód. W domu kwaterowali Niemcy, a brat miał kryjówkę nad oborą – dostarczanie żywności. Brat wyszedł z kryjówki po odejściu Niemców [+]. Poczucie wspólnoty podczas okupacji. Atmosfera w czasie ucieczki Niemców i po wyzwoleniu.
[00:20:45] Sytuacja po wojnie – komunistyczny aparat represji. Opór wobec systemu. W 1949 r. boh. rozpoczął naukę w liceum św. Stanisława Kostki w Kielcach – upaństwowienie katolickiej placówki. Ze szkoły zabrano dyrektora, a jego stanowisko objął wiejski nauczyciel, komunista. Jeden z kolegów miał w klapie odznakę ministranta i dyrektor chciał ją wyrwać – reakcja młodzieży. Szesnastu uczniów IX klasy poszło do Seminarium Duchownego, gdzie prof. Adam Szafrański założył Wydział Humanistyczny – tam boh. zdał maturę. Wysoki poziom nauczania zapewniali przedwojenni nauczyciele.
[00:25:40] W 1953 r. boh. skończył Wydział Humanistyczny i został w seminarium. Aresztowano biskupa Czesława Kaczmarka i innych księży – atmosfera w seminarium. Sylwetka ks. Wojciecha Piwowarczyka, który był wzorem dla kleryków.
[00:29:40] Boh. przez rok był wikariuszem w Piekoszowie i prowadził katechezy w okolicznych wsiach. Potem przez pięć lat był wikarym w katedrze kieleckiej. Był też prefektem w liceum im. Śniadeckich. Wyjeżdżał na wakacje z młodzieżą i przy okazji ewangelizował. Wspomnienie mszy odprawianej w czwartki przez ks. Zygmunta Pilcha, w czasie której boh. wygłaszał homilię. Ks. Pilch poprosił biskupa Kaczmarka, by wysłano boh. na studia homiletyczne – po śmierci biskupa w 1963 r. w kurii zdecydowano, że boh. będzie także studiował katechetykę. Boh. nie miał państwowej matury i przez pierwszy rok studiów na Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie był wolnym słuchaczem.
[00:34:46] Boh. pokazał jednemu z wykładowców wyniki egzaminu maturalnego w seminarium i ten przepisał ocenę z matury. Wysiłek włożony w naukę. Boh. miał nadzieję, że władze uznają maturę z seminarium. Pani Rubinowicz, przechrzczona Żydówka, pomagała studentom. Boh. poszedł z nią do Ministerstwa, a tam kazano mu świadectwo maturalne powiesić w łazience. Boh. zdawał 18 egzaminów na uczelni oraz 22 egzaminy z materiału X i XI klasy.
[00:38:00] Po studiach boh. wrócił do Kielc i został wizytatorem lekcji religii – wyjazdy w teren. Tematyka pracy magisterskiej. W 1981 r. boh. został wykładowcą w seminarium. Przez 23 lata boh. był opiekunem kościoła św. Trójcy przy Seminarium Duchownym w Kielcach.
[00:42:52] W 1975 r. biskup Jaroszewicz wyraził zgodę na wykłady boh. z historii katechezy na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Boh. przez 25 lat jeździł do Lublina. Opinia na temat KUL. Pewnego dnia zimą w latach 80. boh., przygotowując się do wyjazdu, usłyszał kategoryczny głos mówiący „Nie jedź!”. Powiedział biskupowi Janowie Gurdzie, że wolałby nie jechać do Lublina – złe prognozy pogody. Korzystając z wolnego dnia pojechał do warsztatu samochodowego, gdzie okazało się, że auto ma zepsute hamulce. Wielu księży miało z tego powodu wypadki. Potem okazało się, że przewody w aucie boh. były celowo uszkodzone. [+]
[00:51:35] Rozważania na temat doznanego wstrząsu i jego skutków dla życia duchowego, pogłębienia wiary. Kwestia: Bóg a zło – wartości oczyszczające.
[00:55:45] W czasie rekolekcji wielkopostnych w kieleckiej katedrze do boh. siedzącego w konfesjonale podszedł mężczyzna, który przyznał się do uszkodzenia przewodów hamulcowych – udzielenie rozgrzeszenia. [+]
[00:57:42] Boh. był zaangażowany w rekolekcje maturzystów, nauczycieli, studentów. Chodził za nim funkcjonariusz SB, który namawiał go na współpracę – propozycja boh., by razem pójść do biskupa Jaroszewicza. Milicjanci mieszkali w budynku przy ul. Czerwonego Krzyża 11, esbecki opiekun boh. został tam zastrzelony podczas libacji alkoholowej. Po nim pojawił się inny „opiekun”. Boh. wygłaszając homilie w kościele św. Trójcy widział mężczyznę, który je nagrywał, a potem uciekał. Boh. był na liście „niewygodnych” księży.
[01:01:10] Wspomnienie wykładowców KUL: ks. Mieczysława Majewskiego i ks. Kulpaczyńskiego. Rola uczelni w kształtowaniu młodych ludzi. Boh. nie miał styczności z wykładającym na KUL Karolem Wojtyłą – zamach na papieża.
[01:04:10] Przedstawienie rodziców: Marianny i Jacentego – więzi rodzinne. Ojciec był dominujący i surowy, wymierzał kary nieadekwatne do winy – postrzeganie roli kobiety. Charakter matki i jej rola w rodzinie.
[01:08:45] Analiza imienia boh. Rozważania o sprawiedliwości dziejowej – biblijna historia Józefa wrzuconego przez braci do studni. Biskup Jaroszewicz jadąc do Warszawy spotkał ks. Romana Zelka, proboszcza kieleckiej katedry i powiedział mu, że podpisał nominację boh. na wykładowcę katechetyki – trzynastoletnie oczekiwanie. Przekucie energii na posługę kapłańską.
[01:13:18] Boh. niepokorny – analiza. Wspomnienie roli i charakteru matki – oddanie swojego obiadu głodnemu żebrakowi, który przyszedł do domu w czasie żniw. Boh. napisał artykuł o przebaczeniu. Rozważania na temat emerytów.
[01:16:52] Reakcja matki na wiadomość, że boh. wybrał seminarium duchowne. Młodsza siostra została zakonnicą w bezhabitowym Zgromadzeniu w Nowym Mieście nad Pilicą. Matka broniła dzieci przed ojcem, jej miłosierdzie i współczucie – rola modlitwy. Matka jako silny wzorzec osobowy. Boh. przyjeżdżał do domu w sutannie i w niej pracował przy żniwach. Raz za zgodą rektora przyjechał w garniturze – reakcja matki. Boh. nawet zimą jeździł rowerem do szkoły w Chmielniku – uwaga, jaką poświęcała mu matka.
[01:22:36] Ojciec nie akceptował pójścia boh. do seminarium – zmiana postawy pod koniec życia.
[01:24:20] W Zreczu Dużym była szkoła pięcioklasowa, w Chmielniku ośmioklasowa. W 1939 szkołę w Zreczu zajęła żandarmeria. Dopiero po jakimś czasie wznowiono nauczanie. W czasie przejścia frontu nie było lekcji. Po 1945 r. boh. dojeżdżał przez trzy lata do Chmielnika.
[01:27:56] Boh. wykładał na KUL-u do 2001 r. Do 2011 był wykładowcą w Akademii Świętokrzyskiej, wykładał także na Uniwersytecie Trzeciego Wieku. Przez 33 lata prowadził ogólnopolskie rekolekcje dla nauczycieli w Częstochowie. Podziały w społeczeństwie w czasach PRL. Wspomnienie spotkań opłatkowych. Boh. wykładał wiele przedmiotów, w tym filozofię, rozwiązywanie konfliktów w rodzinie – czasochłonne przygotowywanie się do zajęć. Trudności mówienia do dużej grupy osób bez mikrofonu. Boh. miał ponad stu magistrantów, trzech doktorantów.
[01:33:12] Pisanie rozprawy habilitacyjnej – pozyskiwanie i badanie źródeł. Spotkanie z ks. prof. Bolesławem Kumorem – zmiana tematu z XVIII w. na katechezy po Soborze Trydenckim. Po obrona habilitacji na KUL-u boh. otrzymał trzy propozycje pracy: z Olsztyna, Lublina i kieleckiej Akademii Świętokrzyskiej. Publikacja potrzebna do uzyskania tytułu profesora zwyczajnego – ustawa ministerstwa w sprawie wieku profesorów, tytuł profesora nadzwyczajnego. Różnica między profesorem zwyczajnym a nadzwyczajnym.
[01:40:15] Najważniejsze zdarzenie z życia – przestroga, by nie jechać do Lublina, Najtrudniejszy był rok 1963, pierwszy rok studiów w Warszawie, gdy boh. musiał zdać państwowy egzamin maturalny. Nakład pracy włożony w naukę – kariera naukowa.
mehr...
weniger
Bibliothek des Pilecki-Instituts in Warschau
ul. Stawki 2, 00-193 Warszawa
Mo. - Fr. 9:00 - 15:00 Uhr
(+48) 22 182 24 75
Bibliothek des Pilecki-Instituts in Berlin
Pariser Platz 4a, 00-123 Berlin
Pon. - Pt. 10:30 - 17:30
(+49) 30 275 78 955
Diese Seite verwendet Cookies. Mehr Informationen
Das Archiv des Pilecki-Instituts sammelt digitalisierte Dokumente über die Schicksale polnischer Bürger*innen, die im 20. Jahrhundert unter zwei totalitären Regimes – dem deutschen und sowjetischen – gelitten haben. Es ist uns gelungen, Digitalisate von Originaldokumenten aus den Archivbeständen vieler polnischer und ausländischer Einrichtungen (u. a. des Bundesarchivs, der United Nations Archives, der britischen National Archives, der polnischen Staatsarchive) zu akquirieren. Wir bauen auf diese Art und Weise ein Wissenszentrum und gleichzeitig ein Zentrum zur komplexen Erforschung des Zweiten Weltkrieges und der doppelten Besatzung in Polen auf. Wir richten uns an Wissenschaftler*innen, Journalist*innen, Kulturschaffende, Familien der Opfer und Zeugen von Gräueltaten sowie an alle an Geschichte interessierte Personen.
Das Internetportal archiwum.instytutpileckiego.pl präsentiert unseren Bestandskatalog in vollem Umfang. Sie können darin eine Volltextsuche durchführen. Sie finden ebenfalls vollständige Beschreibungen der Objekte. Die Inhalte der einzelnen Dokumente können Sie jedoch nur in den Lesesälen der Bibliothek des Pilecki-Instituts in Warschau und Berlin einsehen. Sollten Sie Fragen zu unseren Archivbeständen und dem Internetkatalog haben, helfen Ihnen gerne unsere Mitarbeiter*innen weiter. Wenden Sie sich auch an sie, wenn Sie Archivgut mit beschränktem Zugang einsehen möchten.
Teilweise ist die Nutzung unserer Bestände, z. B. der Dokumente aus dem Bundesarchiv oder aus der Stiftung Zentrum KARTA, nur beschränkt möglich – dies hängt mit den Verträgen zwischen unserem Institut und der jeweiligen Institution zusammen. Bevor Sie vor Ort Zugang zum Inhalt der gewünschten Dokumente erhalten, erfüllen Sie bitte die erforderlichen Formalitäten in der Bibliothek und unterzeichnen die entsprechenden Erklärungsformulare. Informationen zur Nutzungsbeschränkung sind in der Benutzungsordnung der Bibliothek zu finden. Vor dem Besuch empfehlen wir Ihnen, dass Sie sich mit dem Umfang und Aufbau unserer Archiv-, Bibliotheks- und audiovisuellen Bestände sowie mit der Besucherordnung und den Nutzungsbedingungen der Sammlung vertraut machen.
Alle Personen, die unsere Bestände nutzen möchten, laden wir in den Hauptsitz des Pilecki-Instituts, ul. Stawki 2 in Warschau ein. Die Bibliothek ist von Montag bis Freitag von 9.00 bis 15.00 Uhr geöffnet. Bitte melden sie sich vor Ihrem Besuch per E-Mail: czytelnia@instytutpileckiego.pl oder telefonisch unter der Nummer (+48) 22 182 24 75 an.
In der Berliner Zweigstelle des Pilecki-Instituts befindet sich die Bibliothek am Pariser Platz 4a. Sie ist von Dienstag bis Freitag von 10.30 bis 17.30 Uhr geöffnet. Ihr Besuch ist nach vorheriger Anmeldung möglich, per E-Mail an bibliothek@pileckiinstitut.de oder telefonisch unter der Nummer (+49) 30 275 78 955.
Bitte lesen Sie unsere Datenschutzerklärung. Mit der Nutzung der Website erklären Sie sich mit ihren Bedingungen einverstanden..