Leszek Żukowski (ur. 1929, Kutno) – powstaniec warszawski, więzień obozów Flossenburg i Dachau. W 1940 roku został wraz z matką i siostrą wysiedlony przez Niemców z Kutna i przeniósł się do Warszawy. Był wychowankiem Bursy I Rady Głównej Opiekuńczej na ulicy Leszno 81. W czasie okupacji chodził na tajne komplety. Walczył w powstaniu warszawskim – najpierw na Woli jako łącznik, następnie na Starym Mieście jako strzelec III plutonu I kompanii w Batalionie „Łukasiński”. 2 września został aresztowany przez Niemców i wywieziony do obozu Flossenburg. W kwietniu 1945 w „marszu śmierci” przepędzony do obozu w Dachau, gdzie doczekał wyzwolenia. W 1947 roku wrócił do Polski. W 1952 roku ukończył studia w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie na Wydziale Technologii Drewna. Pracował m.in. w Zjednoczeniu Przemysłu Budowy Maszyn Ciężkich „ZEMAK” w Warszawie, gdzie pełnił funkcję kierownika działu studiów. Był też dyrektorem technicznym Polsko-Kubańskiego Biura Projektów w Hawanie. Następnie przez wiele lat związany zawodowo z SGGW.
mehr...
weniger
[00:00:30] Powrót do Polski w maju 1947 r., namawianie przez mamę i wujów do dalszej edukacji. Indeks z dwuletnich studiów w Esslingen. Rozmowa z dziekanami wydziałów chemicznych Uniwersytetu Łódzkiego i Politechniki Śląskiej w Gliwicach – odmowa przyjęcia na I rok (egzamin o Polsce współczesnej). Przyjęcie na SGGW, odmowa stypendium, obserwowanie boh., śledzenie przez tajniaków. Ogłoszenie o naborze do sekcji bokserskiej AZS prowadzonej przez wicemistrza Europy [Edmunda] Sobkowiaka – trenowanie boksu i wioślarstwa. Instruktor wioślarstwa, trenowanie juniorek w YMCA na prawym brzegu Wisły (mistrzynie Polski juniorek), akademickie mistrzostwo Polski na „czwórce” w 1952 r. [+]
[00:07:00] Obrona dyplomu w 1952 r. i nakaz pracy. Praktyki studenckie: w fabryce celulozy i papieru we Włocławku oraz w starej fabryce w Świeradowie. Zapotrzebowanie na płyty pilśniowe, niedostatek drewna. Nowa fabryka w Czarnej Wodzie – dwie linie technologiczne (płyty pilśniowe twarde i porowate), rozpoczęcie pracy. Planowane budowy kolejnych zakładów w Koniecpolu i Rucianem-Nidzie. Kłopoty ze ściekami w Nidzie – powstanie fabryki płyt wiórowych.
[00:11:15] Staż technologiczny w Szwecji w 1958 r. Urodziny córki. Zakup w Szwecji większej linii płyt twardych. Drugi staż w laboratorium w Szwecji – poznawanie kryteriów oceny surowca. Zakup w Niemczech pierwszej fabryki płyt wiórowych – do Nidy. Boh. organizował tam laboratorium branżowe. Zakup w Belgii pięciu fabryk płyt paździerzowych (m.in. Żyrardów, Koszalin) – zapach kleju mocznikowego (lata 60.). Półroczny rozruch fabryki, rodzina została w Czarnej Wodzie. Choroba astmatyczna, ultimatum żony lekarki, powrót do domu.
[00:17:40] Napisanie i obrona doktoratu na SGGW, propozycja dyrektora Instytutu Technologii Drewna z Poznania objęcia stanowiska dyrektora Zakładu Tworzyw Drzewnych, pisanie pracy habilitacyjnej. Spółdzielnia mieszkaniowa w Poznaniu. Habilitacja w Warszawie, jednocześnie praca w Czarnej Wodzie.
[00:19:00] Przeniesienie służbowe do Warszawy – zatrudnienie w Zjednoczeniu Przemysłu Maszyn Ciężkich do uruchamiania nowo oddawanych fabryk płyt w Polsce i za granicą (Turnu-Severin, Rumunia, Władimir i Omsk w ZSRR).
[00:21:10] Nawiązanie stosunków z Kubą, delegacja z wicepremierem Szyrem. Fabryki płyt na Kubie zbudowane przez Amerykanów – pomoc w modernizacji. Polsko-kubańskie biuro projektów - boh. był szefem technicznym przez ok. dwa lata. Płyty z trzciny cukrowej. Powrót do Polski w 1978 r.
[00:24:24] Wyjazdy do ZSRR. W grudniu 1978 r. list z SGGW z propozycją pracy na uczelni, niezgoda dyrektora, odejście z pracy. Przejęcie katedry po prof. Pachelskim, otrzymanie tytułu profesora (1986). Dziekan Wydziału Technologii Drewna przez dwie kadencje. [+]
[00:28:53] Choroba – guz nerki, odejście na emeryturę, operacje nerek. Działalność społeczna: w Polskim Związku b. Więźniów Politycznych Hitlerowskich Więzień i Obozów Koncentracyjnych. Wybrany do rady naczelnej Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej.
[00:30:42] W czasie studiów na SGGW śledzenie przez ubeków w cywilu – doświadczenie z konspiracji harcerskiej. Nauka ekonomii politycznej po wojnie, brak matury z wiedzy o Polsce współczesnej.
[00:34:35] Boh. nie należał do PZPR. Biologiczne oczyszczanie ścieków w fabryce w Czarnej Wodzie – wylewano je na łąki, które w czasie I wojny światowej zmeliorowali francuscy jeńcy (700 ha) – rolnicze oczyszczanie ścieków, wniosek racjonalizatorski. W 1964 r. sprzeciw boh. przeciwko partyjnemu pomysłowi sprzątania hal przez inżynierów. Projekt budowy basenu olimpijskiego i brodzika, zasilanego ciepłą wodą z chłodzenia turbin (30 °C) – zbudowany w czynie społecznym na święto 22 Lipca ciągu ośmiu tygodni, działa do dziś. Sfinansowany przez Toto-Lotek. [++]
[00:41:29] Czyny pierwszomajowe. W 1956 r. „ocieplenie”, wgląd do teczki personalnej w wydziale kadr – negatywna opinia partyjna, brak możliwości awansu. Dyrektor zakładu po 4 klasach podstawówki.
[00:46:18] Pożar fabryki w 1955 r., odbudowa i rozbudowa zakładu, boh. został głównym technologiem i kierownikiem produkcji. Próby namówienia boh. na przystąpienie do PZPR, stałe odmowy boh. Dyrektor alkoholik. [+] Fachowość w pracy.
[00:49:42] Stalinizm: brak kontaktów z kolegami z czasu wojny, zatajenie informacji o walce w powstaniu warszawskim. Poszukiwanie kolegów dopiero w latach 70. Wiarygodny życiorys.
[00:52:30] Wyjazdy zagraniczne, paszport służbowy w Ministerstwie Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego. Wizytacje partyjniaków „z powiatu” ze Starogardu Gdańskiego, przepytywanie u dyrektora. Kuba w latach 70.: ograniczenia i bieda. Oddzielny sklep dla cudzoziemców, kartoteka osobowa – przydział określonej ilości produktów na każdy tydzień na osobę. Mleko dla dzieci, rum i cygara tylko dla mężczyzn. [++] Nauka hiszpańskiego na Kubie, dyplom ze szkoły językowej z 1977 r.
[01:01:21] W 1975 r. stypendium w Finlandii – poznanie metod uszlachetnia płyt: laminowanie i lakierowanie, pobyt w Kuopio. Z powodu zakazu wstępu do fabryki uszlachetniania rezygnacja boh. ze stypendium, awantura w ministerstwie. Wyjaśnienia w komisji współpracy z zagranicą przy radzie ministrów. Po dwóch latach dwumiesięczne stypendium w Stanach Zjednoczonych (1978 r.) – podróż po całym kraju – fabryki, instytuty, uczelnie. Namawianie na pozostanie w USA.
[01:05:55] Pisemne sprawozdania po powrocie z wyjazdów zagranicznych. Motywy osobiste i patriotyczne pozostania w Polsce. Rok 1968 – niezainteresowanie polityką. Namawianie do przystąpienia do PZPR w Świeradowie. Największy sukces osobisty: zrobienie doktoratu i habilitacji bez zatrudnienia na uczelni, tylko w przemyśle – duży wysiłek.
[01:09:28] W 1980 i 1981 r. strajki na SGGW, boh. kierował katedrą, dobry kontakt z młodzieżą, „byłem zbudowany ich postawą”. Wyrażenie zgody na spanie w korytarzu podczas strajku. Msza odprawiana w Auli Kolumnowej przez zakonnika z pobliskiego klasztoru. [+]
[01:13:00] Przystąpienie boh. do „S”, brak zaangażowania. Wprowadzenie stanu wojennego: „teraz patrzę na to inaczej”. Przekonanie o nieuniknionej interwencji Rosjan – „rozsądne wyjście Jaruzelskiego”. „Fantastyczna działalność Solidarności”.
mehr...
weniger
Bibliothek des Pilecki-Instituts in Warschau
ul. Stawki 2, 00-193 Warszawa
Mo. - Fr. 9:00 - 15:00 Uhr
(+48) 22 182 24 75
Bibliothek des Pilecki-Instituts in Berlin
Pariser Platz 4a, 00-123 Berlin
Pon. - Pt. 10:30 - 17:30
(+49) 30 275 78 955
Diese Seite verwendet Cookies. Mehr Informationen
Das Archiv des Pilecki-Instituts sammelt digitalisierte Dokumente über die Schicksale polnischer Bürger*innen, die im 20. Jahrhundert unter zwei totalitären Regimes – dem deutschen und sowjetischen – gelitten haben. Es ist uns gelungen, Digitalisate von Originaldokumenten aus den Archivbeständen vieler polnischer und ausländischer Einrichtungen (u. a. des Bundesarchivs, der United Nations Archives, der britischen National Archives, der polnischen Staatsarchive) zu akquirieren. Wir bauen auf diese Art und Weise ein Wissenszentrum und gleichzeitig ein Zentrum zur komplexen Erforschung des Zweiten Weltkrieges und der doppelten Besatzung in Polen auf. Wir richten uns an Wissenschaftler*innen, Journalist*innen, Kulturschaffende, Familien der Opfer und Zeugen von Gräueltaten sowie an alle an Geschichte interessierte Personen.
Das Internetportal archiwum.instytutpileckiego.pl präsentiert unseren Bestandskatalog in vollem Umfang. Sie können darin eine Volltextsuche durchführen. Sie finden ebenfalls vollständige Beschreibungen der Objekte. Die Inhalte der einzelnen Dokumente können Sie jedoch nur in den Lesesälen der Bibliothek des Pilecki-Instituts in Warschau und Berlin einsehen. Sollten Sie Fragen zu unseren Archivbeständen und dem Internetkatalog haben, helfen Ihnen gerne unsere Mitarbeiter*innen weiter. Wenden Sie sich auch an sie, wenn Sie Archivgut mit beschränktem Zugang einsehen möchten.
Teilweise ist die Nutzung unserer Bestände, z. B. der Dokumente aus dem Bundesarchiv oder aus der Stiftung Zentrum KARTA, nur beschränkt möglich – dies hängt mit den Verträgen zwischen unserem Institut und der jeweiligen Institution zusammen. Bevor Sie vor Ort Zugang zum Inhalt der gewünschten Dokumente erhalten, erfüllen Sie bitte die erforderlichen Formalitäten in der Bibliothek und unterzeichnen die entsprechenden Erklärungsformulare. Informationen zur Nutzungsbeschränkung sind in der Benutzungsordnung der Bibliothek zu finden. Vor dem Besuch empfehlen wir Ihnen, dass Sie sich mit dem Umfang und Aufbau unserer Archiv-, Bibliotheks- und audiovisuellen Bestände sowie mit der Besucherordnung und den Nutzungsbedingungen der Sammlung vertraut machen.
Alle Personen, die unsere Bestände nutzen möchten, laden wir in den Hauptsitz des Pilecki-Instituts, ul. Stawki 2 in Warschau ein. Die Bibliothek ist von Montag bis Freitag von 9.00 bis 15.00 Uhr geöffnet. Bitte melden sie sich vor Ihrem Besuch per E-Mail: czytelnia@instytutpileckiego.pl oder telefonisch unter der Nummer (+48) 22 182 24 75 an.
In der Berliner Zweigstelle des Pilecki-Instituts befindet sich die Bibliothek am Pariser Platz 4a. Sie ist von Dienstag bis Freitag von 10.30 bis 17.30 Uhr geöffnet. Ihr Besuch ist nach vorheriger Anmeldung möglich, per E-Mail an bibliothek@pileckiinstitut.de oder telefonisch unter der Nummer (+49) 30 275 78 955.
Bitte lesen Sie unsere Datenschutzerklärung. Mit der Nutzung der Website erklären Sie sich mit ihren Bedingungen einverstanden..