Witalij Czirkow (ur. 1986, Celinograd, Kazachstan) – jego ojciec Paweł Czirkow urodził się w chińskim Harbinie jako syn potomków białych emigrantów. W 1954 roku, w czasie odwilży po śmierci Stalina i na skutek akcji agitacyjnej, dziadkowie Witalija wrócili do ZSRR. Jego rodzice poznali się studiując budownictwo w Instytucie Inżynieryjno-Budowlanym w Celinogradzie. Witalij Czirkow był uczniem klasy eksperymentalnej, po ukończeniu IX klasy uczył się przez dwa lata w liceum humanistyczno-ekonomicznym, potem studiował ekonomię w Wyższej Szkole Rolniczej uzyskując tytuł magistra. Witalij Czirkow ożenił się z Anną z domu Gordziejczuk, Polką urodzoną w Kazachstanie. Po przyjściu na świat dwójki dzieci rodzina zdecydowała się na wyjazd do Polski, co nastąpiło w roku 2020.
[00:00:07] Autoprezentacja boh. urodzonego w 1986 r. w Celinogradzie.
[00:00:25] Matka urodziła się w Północnym Kazachstanie w kustanajskiej obłasti. Ojciec urodził się w Chinach w 1954 r., gdy miał dwa miesiące dziadkowie przeprowadzili się do Związku Radzieckiego – podróż do ZSRR, okoliczności uniknięcia represji po powrocie. Ojciec był potomkiem białogwardzistów, którzy w czasie rewolucji uciekli do Chin i mieszkali niedaleko Harbina. Dziadkowie początkowo mieszkali w obłasti kemerowskiej, potem w omskiej, następnie zamieszkali w Kazachstanie. [+]
[00:03:28] Rodzice poznali się studiując budownictwo w Celinogradzie, ślub wzięli w 1978 r. W tym czasie dziadkowie już nie żyli. Pradziadkowie zmarli w Chinach i tam zostali pochowani, dziadek chciał jeździć na ich grób, ale to się nie udało, ojciec nigdy nie był w Chinach. Wraz ze śmiercią dziadka zanikła pamięć o miejscu pochówku jego rodziców.
[00:05:10] Boh. ma jednego brata. Wspomnienie rodzinnego Celinogradu – przeprowadzka do centrum miasta. Zmiana nazwy z Celinogradu na Akmołę i potem Astanę. W czasie kryzysu gospodarczego boh. był dzieckiem i podobały mu się przerwy w dostawach prądu. Ojciec pracował w budownictwie, po rozpadzie ZSRR zajął się biznesem – postrzeganie prywatnej inicjatywy w Związku Radzieckim. Ojciec w dzień zajmował się handlem, a nocami był stróżem na parkingu. [+]
[00:09:20] W szkole byli uczniowie różnych narodowości, w tym Koreańczycy, Tatarzy, Ukraińcy – wzajemne relacje. Boh. uczył się w klasie eksperymentalnej – nacisk na nauczanie matematyki. W X i XI klasie był uczniem liceum humanistyczno-ekonomicznego, a potem studiował ekonomię w Wyższej Szkole Rolniczej.
[00:12:20] Boh. miał 18. lat, gdy poznał przyszłą żonę, Polkę z pochodzenia – idea wyjazdu do Polski. Boh. był jeszcze studentem i nie był gotowy na taki krok. Po narodzinach dwójki dzieci zaczął rozważać wyjazd, by zapewnić im lepszą przyszłość i bezpieczeństwo. Boh. miał w Kazachstanie dobrą pracę, żona zajmowała się domem, dzieci chodziły na zajęcia pozalekcyjne. Dokumenty na wyjazd złożono w 2018 r. Oczekiwanie na wyjazd. Boh. powiedział o tym w pracy – reakcja kolegów.
[00:18:10] Organizowanie wyjazdu – napotkane trudności, sprawy podatkowe. Kazachska biurokracja. Zgoda na wyjazd z dziećmi.
[00:21:40] Reakcja rodziców na wiadomość, że syn z rodziną chce wyjechać do Polski. Boh. przyjechał z ojcem – odwiedzanie ośrodków adaptacyjnych dla repatriantów z Kazachstanu. Wrażenia ojca i wrażenia boh. z pierwszego pobytu w Polsce – konstatacja, że przez ostatnie 30 lat zrobiono tu więcej niż w krajach dawnego ZSRR. Boh. czuł się w Polsce swobodnie, gdy rozmawiał po rosyjsku. Przyjazd w czasie epidemii koronawirusa.
[00:25:06] Boh. obecnie kontynuuje rozpoczętą w Kazachstanie naukę języka polskiego. Plany zawodowe boh. Rodzina odbyła kwarantannę w ośrodku w Pułtusku.
więcej...
mniej
Biblioteka Instytutu Pileckiego w Warszawie
ul. Stawki 2, 00-193 Warszawa
Pon. - Pt. 9:00 - 15:00
(+48) 22 182 24 75
Biblioteka Instytutu Pileckiego w Berlinie
Pariser Platz 4a, 00-123 Berlin
Wt. - Pt. 10:30 - 17:30
(+49) 30 275 78 955
Ta strona wykorzystuje pliki 'cookies'. Więcej informacji
W Archiwum Instytutu Pileckiego gromadzimy i udostępniamy dokumenty w wersji cyfrowej. Zapisane są w nich losy obywateli polskich, którzy w XX wieku doświadczyli dwóch totalitaryzmów: niemieckiego i sowieckiego. Pozyskujemy kopie cyfrowe dokumentów, których oryginały znajdują się w zbiorach wielu instytucji polskich i zagranicznych, m.in.: Bundesarchiv, United Nations Archives, brytyjskich National Archives i polskich archiwów państwowych. Budujemy w ten sposób centrum wiedzy i ośrodek kompleksowych badań nad II wojną światową i podwójną okupacją w Polsce. Dla naukowców, dziennikarzy, ludzi kultury, rodzin ofiar i świadków zbrodni oraz wszystkich innych zainteresowanych historią.
Portal internetowy archiwum.instytutpileckiego.pl prezentuje pełny katalog naszych zbiorów. Pozwala się po nich poruszać z wykorzystaniem funkcji pełnotekstowego przeszukiwania dokumentów. Zawiera także opisy poszczególnych obiektów. Z treścią dokumentów zapoznać się można tylko w czytelniach Biblioteki Instytutu Pileckiego w Warszawie i w Berlinie, w których nasi pracownicy służą pomocą w przypadku pytań dotyczących zbiorów, pomagają użytkownikom w korzystaniu z naszych katalogów internetowych, umożliwiają wgląd do materiałów objętych ograniczeniami dostępności.
Niektóre dokumenty, np. te pochodzące z kolekcji Bundesarchiv czy Ośrodka Karta, są jednak objęte ograniczeniami dostępności, które wynikają z umów między Instytutem a tymi instytucjami. Po przybyciu do Biblioteki należy wówczas dopełnić formalności, podpisując stosowne oświadczenia, aby uzyskać dostęp do treści dokumentów na miejscu. Informacje dotyczące ograniczeń dostępu są zawarte w regulaminie Biblioteki. Przed wizytą zachęcamy do zapoznania się z zakresem i strukturą naszych zasobów archiwalnych, bibliotecznych i audiowizualnych, a także z regulaminem[hiperłącze] pobytu i korzystania ze zbiorów.
Wszystkich zainteresowanych skorzystaniem z naszych zbiorów zapraszamy do siedziby Instytutu Pileckiego przy ul. Stawki 2 w Warszawie. Biblioteka jest otwarta od poniedziałku do piątku w godzinach 9.00–15.00. Przed wizytą należy się umówić. Można to zrobić, wysyłając e-mail na adres czytelnia@instytutpileckiego.pl lub dzwoniąc pod numer (+48) 22 182 24 75.
Biblioteka Instytutu Pileckiego w Berlinie znajduje się przy Pariser Platz 4a. Jest otwarta od wtorku do piątku w godzinach 10.30–17.30. Wizytę można odbyć po wcześniejszym umówieniu się, wysyłając e-mail na adres bibliothek@pileckiinstitut.de lub dzwoniąc pod numer (+49) 30 275 78 955.
Prosimy zapoznać się z polityką prywatności. Korzystanie z serwisu internetowego oznacza akceptację jego warunków.