Natalia Sokołowska (ur. 1970, Wiszniowka) – jej rodzinę w 1936 roku deportowano z obwodu Żytomierskiego do Kazachstanu. Natalia Sokołowska mieszkała z rodzicami w Duszanbe, każde wakacje rodzina spędzała u dziadków w Wiszniowce. Po ukończeniu VIII klasy podjęła naukę w Technikum Pedagogicznym na kierunku wychowawca. Po ukończeniu szkoły pracowała w przedszkolu w Duszanbe. Po trzęsieniu ziemi w Tadżykistanie przeprowadziła się do Pietropawłowska, tu pracowała w przedszkolu, potem była szkolnym psychologiem. W 2019 roku repatriowała się wraz z rodziną do Polski. Mieszka w Środzie Wielkopolskiej.
[00:00:07] Autoprezentacja boh. urodzonej w 1970 r. w Wiszniowce.
[00:00:15] Rodzina została przesiedlona z Żytomierszczyzny. W wakacje boh. przyjeżdżała z rodzicami do dziadków mieszkających w Wiszniowce – długie podróże samolotami i pociągami z Duszanbe. Przesiadki podczas lotów były w Taszkiencie i Ałma-Acie.
[00:01:20] Wspomnienie dzieciństwa w Duszanbe. Boh. chodziła do szkoły, w której były oddzielne klasy dla Tadżyków i Rosjan, których było więcej – wzajemne relacje. Po przeprowadzce do Pietropawłowska była zdziwiona, że mieszka tam tak wielu Tadżyków. Boh. uczyła się języka tadżyckiego. Po ukończeniu VIII klasy podjęła naukę w szkole pedagogicznej, gdzie także były grupy dla Tadżyków – program nauczania.
[00:03:40] Wyjazdy uczniów na praktyki robotnicze – zbiory bawełny. Trudne warunki bytowe – brak wody. Powody wyboru zawodu nauczycielki.
[00:05:15] Boh. mieszkała w Tadżykistanie w miasteczku wojskowym. W czasie wojny miasteczko ochraniały czołgi. Boh. pracowała w przedszkolu, dzieci były w mieszanych grupach rosyjsko-tadżycko-uzbeckich.
[00:07:25] Trzęsienie ziemi w Tadżykistanie – ucieczka nocą z domu. [+]
[00:08:37] Boh. przeprowadziła się do Pietropawłowska i tu także pracowała jako przedszkolanka, potem była szkolnym psychologiem. Pogoda w Tadżykistanie – boh. nie znała śniegu.
[00:09:50] Działalność Polonii w Kazachstanie – boh. zaczęła się uczyć języka polskiego, potem przyjęła chrzest w kościele katolickim. Przyjazdy na kursy językowe do Polski – boh. uczyła się języka przez 7 lat, efekty po zamieszkaniu w Polsce. Edukacja syna – zajęcia taneczne i śpiewanie w chórze.
[00:12:25] Ojciec nie chciał przenosić się do Polski, rodzina repatriowała się po jego śmierci. Załatwianie formalności, trudności przed wyjazdem – sprzedaż mieszkania.
[00:13:42] Kryzys w Kazachstanie – talony na produkty. Boh. pracowała jako psycholog w szkole. Wielu znajomych zamieszkało w Polsce, we Wrocławiu i Pułtusku.
[00:16:38] Przed wyjazdem z Kazachstanu boh. wynajmowała mieszkanie. Załatwianie formalności. Lot do Polski. Boh. przydała się znajomość polskiego.
[00:19:15] Wyjazdy mieszkańców do Wiszniowki. Tęsknota za Kazachstanem.
więcej...
mniej
Biblioteka Instytutu Pileckiego w Warszawie
ul. Stawki 2, 00-193 Warszawa
Pon. - Pt. 9:00 - 15:00
(+48) 22 182 24 75
Biblioteka Instytutu Pileckiego w Berlinie
Pariser Platz 4a, 00-123 Berlin
Wt. - Pt. 10:30 - 17:30
(+49) 30 275 78 955
Ta strona wykorzystuje pliki 'cookies'. Więcej informacji
W Archiwum Instytutu Pileckiego gromadzimy i udostępniamy dokumenty w wersji cyfrowej. Zapisane są w nich losy obywateli polskich, którzy w XX wieku doświadczyli dwóch totalitaryzmów: niemieckiego i sowieckiego. Pozyskujemy kopie cyfrowe dokumentów, których oryginały znajdują się w zbiorach wielu instytucji polskich i zagranicznych, m.in.: Bundesarchiv, United Nations Archives, brytyjskich National Archives i polskich archiwów państwowych. Budujemy w ten sposób centrum wiedzy i ośrodek kompleksowych badań nad II wojną światową i podwójną okupacją w Polsce. Dla naukowców, dziennikarzy, ludzi kultury, rodzin ofiar i świadków zbrodni oraz wszystkich innych zainteresowanych historią.
Portal internetowy archiwum.instytutpileckiego.pl prezentuje pełny katalog naszych zbiorów. Pozwala się po nich poruszać z wykorzystaniem funkcji pełnotekstowego przeszukiwania dokumentów. Zawiera także opisy poszczególnych obiektów. Z treścią dokumentów zapoznać się można tylko w czytelniach Biblioteki Instytutu Pileckiego w Warszawie i w Berlinie, w których nasi pracownicy służą pomocą w przypadku pytań dotyczących zbiorów, pomagają użytkownikom w korzystaniu z naszych katalogów internetowych, umożliwiają wgląd do materiałów objętych ograniczeniami dostępności.
Niektóre dokumenty, np. te pochodzące z kolekcji Bundesarchiv czy Ośrodka Karta, są jednak objęte ograniczeniami dostępności, które wynikają z umów między Instytutem a tymi instytucjami. Po przybyciu do Biblioteki należy wówczas dopełnić formalności, podpisując stosowne oświadczenia, aby uzyskać dostęp do treści dokumentów na miejscu. Informacje dotyczące ograniczeń dostępu są zawarte w regulaminie Biblioteki. Przed wizytą zachęcamy do zapoznania się z zakresem i strukturą naszych zasobów archiwalnych, bibliotecznych i audiowizualnych, a także z regulaminem[hiperłącze] pobytu i korzystania ze zbiorów.
Wszystkich zainteresowanych skorzystaniem z naszych zbiorów zapraszamy do siedziby Instytutu Pileckiego przy ul. Stawki 2 w Warszawie. Biblioteka jest otwarta od poniedziałku do piątku w godzinach 9.00–15.00. Przed wizytą należy się umówić. Można to zrobić, wysyłając e-mail na adres czytelnia@instytutpileckiego.pl lub dzwoniąc pod numer (+48) 22 182 24 75.
Biblioteka Instytutu Pileckiego w Berlinie znajduje się przy Pariser Platz 4a. Jest otwarta od wtorku do piątku w godzinach 10.30–17.30. Wizytę można odbyć po wcześniejszym umówieniu się, wysyłając e-mail na adres bibliothek@pileckiinstitut.de lub dzwoniąc pod numer (+49) 30 275 78 955.
Prosimy zapoznać się z polityką prywatności. Korzystanie z serwisu internetowego oznacza akceptację jego warunków.