Cecylia Kowal z d. Zbieżek (ur. 1940, Borów) urodziła się w rodzinie rolniczej. Jako dziecko przeżyła pacyfikację Borowa dokonaną przez Niemców 2 lutego 1944 roku, w której zamordowany został m.in. jej dziadek i ciotka. W 1955 roku ukończyła szkołę podstawową w Borowie. W październiku 1959 roku wyszła za mąż za Szczepana Kowala z Borowa. Jeszcze w tym samym roku urodziła się im córka Anna, w 1962 roku córka Elżbieta, w 1965 roku syn Andrzej, a w 1979 roku najmłodszy syn Łukasz. Po wyjściu za mąż zajmowała się wychowywaniem dzieci, gospodarstwem domowym, hodowlą zwierząt i uprawą roli. W 1995 roku przeszła na emeryturę rolniczą. W 2009 roku została odznaczony wraz z mężem przyznawanym przez Prezydenta RP Medalem za Długoletnie Pożycie Małżeńskie. Mają dwadzieścioro wnuków i dziesięcioro prawnuków. Syn Łukasz wraz z dziećmi nieżyjącego syna Andrzeja założyli działającą prężnie do dnia dzisiejszego Grupę Rekonstrukcji Historycznej Kawaleria Kowalów z Borowa w Barwach 24 Pułku Ułanów z Kraśnika.
więcej...
mniej
[00:00:07] Autoprezentacja boh. urodzonej w 1940 r. w Borowie.
[00:00:28] 2 lutego [1944] matka po powrocie z kościoła zabrała dwójkę dzieci z domu i ukryła się na bagnach – wspomnienie ostrzału i przejścia Niemców. Ojciec poszedł do rodzinnego domu i wyniósł z niego matkę. Niemcy zabili dziadka, siostrę ojca i innych mieszkańców wsi. [+]
[00:03:28] Deklamacja poematu o pacyfikacji Borowa i okolicznych wsi 2 lutego 1944 r. rymowany opis wydarzeń, śmierć księdza Stanisława Skulimowskiego. Rola księdza Władysława Stańczaka i doktora Wojciecha Lipowskiego, który pomagał ofiarom. Poemat porusza też przejście frontu w 1944 r. i początki nauki po wyzwoleniu, które zorganizowali nauczyciele: Anna i Michał Pierzchałowie. Mogiła ofiar na miejscowym cmentarzu.
[00:12:18] Przedstawienie rodziców: Marianny i Stanisława Zbieżków. Życie rodziny po pacyfikacji – matka niczego nie wyniosła z domu, ponieważ ratowała siebie i dzieci. Ojciec był kościelnym i grabarzem.
[00:15:45] Wieś po pacyfikacji – ojciec zabrał boh. do studni, przy której leżały nadpalone zwłoki, tam po warkoczach poznał swoją siostrę. [+]
[00:16:40] Przebieg pacyfikacji – mordowanie mieszkańców wsi. Ucieczka matki z dziećmi, nad ranem rodzina poszła do Janiszowa – wysiedlenie do wsi Baraki. Kradzieże dokonywane przez czerwonoarmistów.
[00:20:00] Życie z Borowie po wyzwoleniu, boh. chodziła do szkoły w męskich butach. W szkole uczyli przedwojenni nauczyciele. Odbudowywanie domów przez mieszkańców. Matka za maszynę do szycia dostała cielaka, rodzina miała niewielkie gospodarstwo.
[00:24:35] Życie po wojnie – boh. pomagała rodzicom. Chciała wyjechać do ciotki do Bystrzycy Kłodzkiej i uczyć się – reakcja rodziców. Boh. całe życie pracowała w rolnictwie – trudy życia na wsi.
[00:28:35] Święta Bożego Narodzenia w nowym domu – dania wigilijne. Jedzenie po wojnie – tran i placki kartoflane. Po wojnie proboszczem był ksiądz Stańczak.
[00:31:24] Przyszły mąż także pochodził z Borowa – budowa domu i wychowanie dzieci. Ciężka praca w rolnictwie, rodzina miała plantację pomidorów i tytoniu. Tytoń uprawiało wielu mieszkańców Borowa.
[00:34:16] Dziadek Michał Zbieżek przed wojną zajmował się budownictwem, dziadkowie zginęli podczas pacyfikacji.
[00:36:15] Jedzenie po wojnie. Boh. wzięła ślub w 1958 r. i wychowała czworo dzieci. Stosunki sąsiedzkie, ciężka praca. Transakcje w sklepie – cukier dla dzieci za jajka. Obecnie boh. ma dwadzieścioro wnuków i dziesięcioro prawnuków.
[00:41:44] Zabawy w dzieciństwie – piłka uszyta ze szmatek. W domu prano na tarze, a rzeczy płukano w rzece. Dzieci pomagały rodzicom w gospodarstwie, w którym hodowano drób, krowy i świnie. Gospodarze pomagali sobie w pracach polowych.
[00:45:08] W czasie okupacji zginęli wujowie i wujenka pochodząca z Warszawy oraz dwójka jej dzieci. Po pacyfikacji rannym mieszkańcom pomagał lekarz z Zawichostu, Wojciech Lipowski, który uratował wiele osób. Sąsiadka została postrzelona w rękę, a jej dwóch synów Niemcy zabili. Choroby, wszawica i głód.
[00:48:08] Razem z czerwonoarmistami był chłopiec, który chodził w mundurku. Rozebranie przez żołnierzy stodółki, którą ojciec postawił. Walka z Niemcami, którzy znajdowali się po drugiej stronie Wisły.
[00:49:49] Przed pacyfikacją wsi matka przybiegła z kościoła, zabrała dzieci i uciekła z nimi na bagna. Minuta ciszy po śmierci Stalina. Życie za komuny.
więcej...
mniej
Biblioteka Instytutu Pileckiego w Warszawie
ul. Stawki 2, 00-193 Warszawa
Pon. - Pt. 9:00 - 15:00
(+48) 22 182 24 75
Biblioteka Instytutu Pileckiego w Berlinie
Pariser Platz 4a, 00-123 Berlin
Wt. - Pt. 10:30 - 17:30
(+49) 30 275 78 955
Ta strona wykorzystuje pliki 'cookies'. Więcej informacji
W Archiwum Instytutu Pileckiego gromadzimy i udostępniamy dokumenty w wersji cyfrowej. Zapisane są w nich losy obywateli polskich, którzy w XX wieku doświadczyli dwóch totalitaryzmów: niemieckiego i sowieckiego. Pozyskujemy kopie cyfrowe dokumentów, których oryginały znajdują się w zbiorach wielu instytucji polskich i zagranicznych, m.in.: Bundesarchiv, United Nations Archives, brytyjskich National Archives i polskich archiwów państwowych. Budujemy w ten sposób centrum wiedzy i ośrodek kompleksowych badań nad II wojną światową i podwójną okupacją w Polsce. Dla naukowców, dziennikarzy, ludzi kultury, rodzin ofiar i świadków zbrodni oraz wszystkich innych zainteresowanych historią.
Portal internetowy archiwum.instytutpileckiego.pl prezentuje pełny katalog naszych zbiorów. Pozwala się po nich poruszać z wykorzystaniem funkcji pełnotekstowego przeszukiwania dokumentów. Zawiera także opisy poszczególnych obiektów. Z treścią dokumentów zapoznać się można tylko w czytelniach Biblioteki Instytutu Pileckiego w Warszawie i w Berlinie, w których nasi pracownicy służą pomocą w przypadku pytań dotyczących zbiorów, pomagają użytkownikom w korzystaniu z naszych katalogów internetowych, umożliwiają wgląd do materiałów objętych ograniczeniami dostępności.
Niektóre dokumenty, np. te pochodzące z kolekcji Bundesarchiv czy Ośrodka Karta, są jednak objęte ograniczeniami dostępności, które wynikają z umów między Instytutem a tymi instytucjami. Po przybyciu do Biblioteki należy wówczas dopełnić formalności, podpisując stosowne oświadczenia, aby uzyskać dostęp do treści dokumentów na miejscu. Informacje dotyczące ograniczeń dostępu są zawarte w regulaminie Biblioteki. Przed wizytą zachęcamy do zapoznania się z zakresem i strukturą naszych zasobów archiwalnych, bibliotecznych i audiowizualnych, a także z regulaminem[hiperłącze] pobytu i korzystania ze zbiorów.
Wszystkich zainteresowanych skorzystaniem z naszych zbiorów zapraszamy do siedziby Instytutu Pileckiego przy ul. Stawki 2 w Warszawie. Biblioteka jest otwarta od poniedziałku do piątku w godzinach 9.00–15.00. Przed wizytą należy się umówić. Można to zrobić, wysyłając e-mail na adres czytelnia@instytutpileckiego.pl lub dzwoniąc pod numer (+48) 22 182 24 75.
Biblioteka Instytutu Pileckiego w Berlinie znajduje się przy Pariser Platz 4a. Jest otwarta od wtorku do piątku w godzinach 10.30–17.30. Wizytę można odbyć po wcześniejszym umówieniu się, wysyłając e-mail na adres bibliothek@pileckiinstitut.de lub dzwoniąc pod numer (+49) 30 275 78 955.
Prosimy zapoznać się z polityką prywatności. Korzystanie z serwisu internetowego oznacza akceptację jego warunków.