Tadeusz Styczyński (ur. 1930, Warszawa) – jego ojciec był stolarzem i pracował przed wojną w sklepie meblowym. W 1940 r. rodzina przeprowadziła się do Anielina koło Pionek. W sąsiedniej wsi Brzustów, u ciotki Koneckiej, ukrywał się Żyd. Po wojnie rodzina zamieszkała w Łodzi, gdzie Tadeusz Styczyński ukończył szkołę zawodową i do emerytury pracował jako krawiec.
[00:00:10] Autoprezentacja boh. urodzonego w 1930 r. w Warszawie.
[00:00:35] Przedstawienie rodziców: Józefa i Józefy z d. Miękus. Boh. miał dwie siostry: Natalię i Genowefę oraz brata Zenona. Boh. urodził się w grudniu 1929, ale został zapisany w styczniu 1930.
[00:05:52] Przed wojną matka zajmowała się domem i dziećmi, ojciec był stolarzem w sklepie meblowym, którego właścicielem był Żyd Temkin. W domu mieszkało kilku żydowskich rzemieślników, m.in. fryzjer, piekarz, sklepikarz. Stosunki między Żydami a Polakami.
[00:11:26] Naloty na Warszawę we wrześniu 1939 – śmierć kolegi i jego rodziny. Podczas okupacji matka zajmowała się handlem. Ojciec nie oddał radia, które ukrył pod łóżkiem – przeszukanie mieszkania przez Niemców, potem zakopał je i radio się zepsuło.
[00:15:05] Po zajęciu Warszawy przez Niemców ojciec nie miał pracy. W 1940 r. rodzina wyjechała ze stolicy – rejs do Dęblina, droga przez Garbatkę do Anielina. Tu rodzina mieszkała do 1947 r. Boh. zajmował się pasaniem krów. Sąsiadem był dzierżawca Kwaśnik.
[00:21:32] Ciotka Magdalena Milde przyjechała z Warszawy z mężem Niemcem oraz Żydem, który został ukryty u jej siostry, Koneckiej, w Brzustowie. Konecka była wdową, Żyd pracował w gospodarstwie. Boh. dopiero po wojnie dowiedział się od matki, że mężczyzna zatrudniony u ciotki Koneckiej był Żydem. Po wojnie ocalony mężczyzna postawił Koneckiej dom. Magdalena Milde, przywożąc wraz z mężem Żyda, zatrzymała się w Anielinie w domu boh. [+]
[00:33:00] Żyd przyjechał do Brzustowa, gdy w Warszawie powstawało getto i ukrywał się do wyzwolenia. Magdalena Milde pracowała w Warszawie u dwóch lekarek, podczas okupacji przyjechała na wieś.
[00:36:00] Matka przyjęła Magdalenę Milde w Anielinie. Boh. nosił ukrywającemu się Żydowi kartki pisane przez matkę. Działalność partyzantki w okolicy. Przed wojną ojciec przez 10 lat pracował w sklepie u Temkina, po wojnie odnalazł pracodawcę, który przeżył okupację.
[00:42:35] Niemcy bali się przyjeżdżać do wsi, w której często bywali partyzanci. Bieda w domu – warunki życia, z Warszawy nie zabrano mebli.
[00:45:28] Radość po wkroczeniu Armii Czerwonej, witanie żołnierzy kwiatami. Na drodze z Garbatki do Policznej partyzanci zatrzymali dwóch żandarmów: Jordana i Bergera. Niemcy z samolotu rozrzucali ulotki wzywające partyzantów do oddania funkcjonariuszy, których partyzanci rozstrzelali. Niemcy w odwecie zabili w Pionkach dziesięciu więźniów z radomskiego więzienia.
[00:48:35] Boh. jechał rowerem po mleko w czasie, gdy Niemcy wycofywali się znad Wisły. Na drodze spotkał grupę Niemców, którzy pozwolili mu przejechać. Zwłoki zabitych Niemców odzierano z odzieży. [+]
[00:51:40] Milde chorował i zmarł w domu w Anielinie, po jego śmierci ciotka wyjechała. Boh. po ukończeniu siódmej klasy przyjechał z rodzicami do Łodzi.
[00:52:30] Motywy pomocy udzielonej Żydowi. Boh. podczas okupacji chodził na lekcje religii.
[00:53:55] Głód podczas okupacji – niemieckie kartki na chleb. Jednemu z biednych gospodarzy zabrano konia, rzekomo zostawionego przez polskie wojsko. Niemiec, który zabrał konia przyjeżdżał potem, by orać w polu. Raz pozwolił się boh. przejechać konno. [+]
[00:56:15] [Przerwa techniczna, wyciemnienie]
[00:57:13] Dopóki ksiądz nie został aresztowany, boh. chodził na religię do kościoła w Policznej, pobliski pałac zajmowali Niemcy. Boh. nie miał butów, chodził boso albo w drewniakach.
[01:00:06] Wspomnienie kolegi, który wraz z rodziną zginął podczas bombardowania Warszawy w 1939 r. Przeżył tylko starszy brat kolegi i ojciec, który był na wojnie.
[01:02:06] Boh. chodził do szkoły zawodowej przy ul. Rybnej – reakcja po śmierci Stalina. Jeden z kolegów zabronił zapisywania się do ZMP. [Zza kadru opowieść żony o okolicznościach poznania się i lalce, która stoi na półce meblościanki] Żona poszła do pracy po śmierci matki, mając szesnaście lat.
[01:06:38] Boh. w dzieciństwie pilnował czasem córki krawca, Żyda, który mieszkał po sąsiedzku – opinia na temat Żydów.
[01:09:38] Anegdota o Piłsudskim, jego wyjściu z więzienia w Magdeburgu i przyjeździe Żydów do Polski. Po wojnie Rosjanie wywieźli Żydów ze Związku Radzieckiego do Polski – partyzanci zatrzymali pociąg z Żydami i chcieli go zawrócić.
[01:12:08] Ojciec zmarł w 1968 r., matka w 1975.
mehr...
weniger
Bibliothek des Pilecki-Instituts in Warschau
ul. Stawki 2, 00-193 Warszawa
Mo. - Fr. 9:00 - 15:00 Uhr
(+48) 22 182 24 75
Bibliothek des Pilecki-Instituts in Berlin
Pariser Platz 4a, 00-123 Berlin
Pon. - Pt. 10:30 - 17:30
(+49) 30 275 78 955
Diese Seite verwendet Cookies. Mehr Informationen
Das Archiv des Pilecki-Instituts sammelt digitalisierte Dokumente über die Schicksale polnischer Bürger*innen, die im 20. Jahrhundert unter zwei totalitären Regimes – dem deutschen und sowjetischen – gelitten haben. Es ist uns gelungen, Digitalisate von Originaldokumenten aus den Archivbeständen vieler polnischer und ausländischer Einrichtungen (u. a. des Bundesarchivs, der United Nations Archives, der britischen National Archives, der polnischen Staatsarchive) zu akquirieren. Wir bauen auf diese Art und Weise ein Wissenszentrum und gleichzeitig ein Zentrum zur komplexen Erforschung des Zweiten Weltkrieges und der doppelten Besatzung in Polen auf. Wir richten uns an Wissenschaftler*innen, Journalist*innen, Kulturschaffende, Familien der Opfer und Zeugen von Gräueltaten sowie an alle an Geschichte interessierte Personen.
Das Internetportal archiwum.instytutpileckiego.pl präsentiert unseren Bestandskatalog in vollem Umfang. Sie können darin eine Volltextsuche durchführen. Sie finden ebenfalls vollständige Beschreibungen der Objekte. Die Inhalte der einzelnen Dokumente können Sie jedoch nur in den Lesesälen der Bibliothek des Pilecki-Instituts in Warschau und Berlin einsehen. Sollten Sie Fragen zu unseren Archivbeständen und dem Internetkatalog haben, helfen Ihnen gerne unsere Mitarbeiter*innen weiter. Wenden Sie sich auch an sie, wenn Sie Archivgut mit beschränktem Zugang einsehen möchten.
Teilweise ist die Nutzung unserer Bestände, z. B. der Dokumente aus dem Bundesarchiv oder aus der Stiftung Zentrum KARTA, nur beschränkt möglich – dies hängt mit den Verträgen zwischen unserem Institut und der jeweiligen Institution zusammen. Bevor Sie vor Ort Zugang zum Inhalt der gewünschten Dokumente erhalten, erfüllen Sie bitte die erforderlichen Formalitäten in der Bibliothek und unterzeichnen die entsprechenden Erklärungsformulare. Informationen zur Nutzungsbeschränkung sind in der Benutzungsordnung der Bibliothek zu finden. Vor dem Besuch empfehlen wir Ihnen, dass Sie sich mit dem Umfang und Aufbau unserer Archiv-, Bibliotheks- und audiovisuellen Bestände sowie mit der Besucherordnung und den Nutzungsbedingungen der Sammlung vertraut machen.
Alle Personen, die unsere Bestände nutzen möchten, laden wir in den Hauptsitz des Pilecki-Instituts, ul. Stawki 2 in Warschau ein. Die Bibliothek ist von Montag bis Freitag von 9.00 bis 15.00 Uhr geöffnet. Bitte melden sie sich vor Ihrem Besuch per E-Mail: czytelnia@instytutpileckiego.pl oder telefonisch unter der Nummer (+48) 22 182 24 75 an.
In der Berliner Zweigstelle des Pilecki-Instituts befindet sich die Bibliothek am Pariser Platz 4a. Sie ist von Dienstag bis Freitag von 10.30 bis 17.30 Uhr geöffnet. Ihr Besuch ist nach vorheriger Anmeldung möglich, per E-Mail an bibliothek@pileckiinstitut.de oder telefonisch unter der Nummer (+49) 30 275 78 955.
Bitte lesen Sie unsere Datenschutzerklärung. Mit der Nutzung der Website erklären Sie sich mit ihren Bedingungen einverstanden..