Krzysztof Lang (ur. 1950, Warszawa) – reżyser filmowy, scenarzysta, producent. Studiował chemię na Uniwersytecie Warszawskim (1968-1973). Działał w ruchu amatorskim w klubie studenckim "Stodoła". Studia reżyserskie ukończył na Wydziale Radia i Telewizji w roku 1981. Po studiach był członkiem Zespołu Filmowego "X" pod kierunkiem Andrzeja Wajdy. W latach 1982-1987 był zatrudniony na etacie reżysera w Wytwórni Filmów Dokumentalnych w Warszawie. Obecnie jest właścicielem firmy producenckiej TFT sp. z o.o. Jest reżyserem filmów fabularnych, dokumentalnych, teatrów telewizji i seriali. Najważniejsze filmy fabularne to "Papierowe małżeństwo" (1991), "Prowokator" (1995), "Strefa ciszy" (2000). Filmy dokumentalne to "Proces" (1990), "Powstanie Warszawskie 1944" (1994). Seriale fabularne - "Prawo miasta" (również produkcja), "Fala zbrodni", "Magda M". Jest reżyserem docusopu o policji p.t. "Prawdziwe psy". Jako reżyser teatralny pracował m.in. w Teatrze Współczesnym w Warszawie oraz w Teatrze Łuny w Moskwie. Jest członkiem Stowarzyszenia Filmowców Polskich oraz Polskiej Akademii Filmowej.
mehr...
weniger
[00:00:08] Ur. 2 czerwca 1950 r. w Warszawie. Mama Alfreda dd. Łucka pochodziła spod Ostrowca Świętokrzyskiego, trzech braci. Ojciec Jan Łucki był przedwojennym komunistą, należał do Komunistycznej Partii Polski, więziony (Wronki, Bereza Kartuska). W 1939 r. po rozpoczęciu wojny ostrzeżenie o poszukiwaniu przez gestapo, uciekł do ZSRR przez zieloną granicę, zamieszkał w okolicy miasta Gorki. Dojechała do niego babcia z czwórką dzieci: podróż babci, „dobry enkawudzista”, spotkanie z ojcem. Praca w sowchozie przy zwierzętach.
[00:02:27] Donos dziadka na dyrektora sowchozu, aresztowanie dziadka, zaginął bez wieści. Wiadomość o śmierci dziadka w 1942 r., w 1962 r. rehabilitacja [+]. Powrót babci z dziećmi do Polski po wojnie.
[00:03:44] Ojciec Bruno Lang, ur. w Wiedniu. Dziadek Ignacy (Izrael) Lang pochodził z zasymilowanej rodziny żydowskiej z Żagor na Litwie. Prababcia na początku XX wieku uciekła stamtąd przed pogromami do Wiednia. Najstarszy jej syn Józef wysłany do Południowej Afryki (wojny burskie) – ściągnął tam całą rodzinę oprócz najmłodszego – dziadka boh., który został w Żagorach. W czasie rewolucji 1917 r. był w Petersburgu, ukrywał się w Zurychu, spotykał tam Lenina i trockistów na emigracji.
[00:06:45] Przyjazd dziadka Ignacego do Polski do Tarnowa, poznanie babci Róży Jakub (prawdopodobnie prawdziwe nazwisko Feld). Ślub dziadków, babcia mówiła piękną polszczyzną, znali niemiecki. Edukacja dziadka w dobrych polskich szkołach, odmowa chodzenia do chederu. Pracował jako operator w kinie Apollo w Tarnowie. W 1914 r. w obawie przed mobilizacją uciekł do Wiednia, ukończył tam szkołę kinooperatorów, pracował w kinie przy Schwedenplatz („Schwedenkino”). Urodziny ojca w Wiedniu, powrót do Tarnowa w 1916 r.
[00:10:10] Zajęcie dziadka: dystrybucja filmów, przeniesienie do Krakowa, ul. Szlak 29, urodziny młodszego brata ojca, Filipa. W latach 1932−38 r. dzierżawa kina Wanda przy ul. Gertrudy, spółka „Kolos”. Podpis dziadka „Izrael Lang”, artykuły dziadka w piśmie „Kino dla wszystkich”. Scenariusz filmowy napisany przez dziadka wspólnie z reżyserem Lejtesem. Edukacja ojca: gimnazjum Sobieskiego w Krakowie, przyjaciel szkolny Jan Polony, brat aktorki Anny Polony. Plany studiów chemicznych na Uniwersytecie Jagiellońskim (numerus clausus).
[00:13:10] Przeprowadzka ojca do Warszawy w 1936 r., rozpoczęcie studiów chemicznych, dziadek z babcią i bratem Filipem zamieszkali w Warszawie na Solcu. Początek wojny, ucieczka do ZSRR. Stryj Filip – plany studiów politechnicznych w Hawrze (budowa statków). Deportacja ojca ze Lwowa do Uzbekistanu, kartka do niego od babci w Auschwitz. Ojciec ranny w czasie bombardowania.
[00:16:08] Zdjęcie z 1924 r. w Tarnowie – jedyny ślad istnienia rodziny w Afryce. Przyjazd ciotki Anny na wystawę światową w 1924 r. w Londynie, namawiała swojego brata (dziadka boh.) na wyjazd do Afryki, odmowa dziadka. List ojca do rodziny w Afryce, poszukiwanie korzeni w Wilnie, tajemnicza zmiana nazwiska na Lande. Rejestr urodzeń po rosyjsku i w jidysz. Kontakt z rodziną z Afryki. [+]
[00:19:46] Powrót ojca do Polski po wojnie, ukończenie studiów, przynależność wojskowa, praca w Ministerstwie Przemysłu Chemicznego do 1964 r., przeniesienie do pracy jako radiochemik na Uniwersytecie Warszawskim, został wybitnym specjalistą od meteorytów. W czasie wojny próba studiów chemicznych na Uniwersytecie Lwowskim.
[00:21:10] Ucieczka ojca przez zieloną granicę [1939 r.] z Jankiem Krasickim, po ataku Niemiec na ZSRR wysiedlony do Uzbekistanu – pomoc prof. Tarasowa. Ciężka rana nogi, poznanie mamy. Zaciągniecie się do wojska, powrót do Polski, wiadomość o śmierci ojca mamy, pobyt w Łodzi, potem w Warszawie. Praca ojca w Ministerstwie Przemysłu Chemicznego. Wyjazdy na ferie zimowe do Zakopanego, dom wczasowy Halit.
[00:24:20] Ojciec przetłumaczył książkę „Z kosmosu na Ziemię” [wyd. PWN 1969], początki zajmowania się meteorytami. Mama walczyła pod Lenino, śmierć przyjaciółki Anieli Krzywoń, ojciec służył w artylerii, ale nie interesowała go walka.
[00:27:04] Wyjazdy z ojcem na Targi Poznańskie, Zjednoczenie Przemysłu Gumowego w Łodzi, zabawki gumowe. [+] Ojciec z rozkazu Jaroszewicza desygnowany do ministerstwa, nie doszedł do Berlina. Wyjazd z ojcem do ośrodka badan jądrowych w Dubnej, odkrycie pierwiastka kurczatow (la 104, dziś rutheford). Choroba popromienna pracowników ośrodka, ojciec chory na białaczkę, która go zabiła.
[00:30:50] Ośrodek naukowy w Dubnej pod Moskwą, przedstawiciele kadry olimpijskiej ZSRR w hotelu nad kanałem Wołga-Don. Poznanie mistrza sztangistów Żabotyńskiego. Statki spacerowe na kanale, M/S „Clara Zetkin”, gigantyczny pomnik Lenina. Trenowanie pływania, przepłynięcie kanału. Barka „Pietropawłowsk”.
[00:32:10] Pobyt w Moskwie w wieku 12 lat, dom arystokratki, znajomej cara Mikołaja II, Marii Wasiliewny. Znajomość ze śpiewakiem Kozłowskim, szampan z andrutami. Pianistka gruzińska Elisso Wirsaladze, Gruzinka Ketewan Orechaszwili, rozmowa o „złoczyńcy” Stalinie. Reżyser Tengiz Abuladze. Historia rodziny skrzywdzonej przez Stalina. [+]
[00:41:00] Edukacja teatralna w Moskwie, oglądanie prób generalnych, MChAT, Okudżawa i Osiecka – próby do „Apetytu na czereśnie” w teatrze Sowriemiennik, oglądanie baletu w Teatrze Bolszoj. Reakcje wrażliwej publiczności moskiewskiej. [+]
[00:43:34] Pobyt wakacyjny w Moskwie w 1967 r., podmiejska dzielnica wypoczynkowa Nikolina Gora, poznanie polarnika Otto Juljewicza Szmidta, domy Sergieja Michałkowa, aktora Kaczałkowa. Przyjazd Nikity Michałkowa i Andrieja Michałkow-Konczałowskiego, plenery z filmu „Spaleni słońcem” nad rzeką Moskwą. Przejażdżki konne w stadninie Chruszczowa. Dacza Tupolewa, Mai Plisieckiej, Prokofiewa.
[00:46:45] Minister budownictwa stalinowski, replika ikony Rublowa. Projekt nadmorskiej willi dla Szalapina na Krymie z 1941 r. Starorosyjskie obyczaje – zbieranie szyszek do samowaru, o godz. 17 herbata w wiśniami. Arystokratki, pamiętnik babki, pieprzne romanse z czasów carskich. [++]
[00:50:10] Żona Konczałowskiego z synkiem, Kazaszka [Natalia Arinbasarowa], pobita przez Konczałowskiego. Syn Jegor (Georgy) Konczałowski. Wakacje w Domu Uczonych, rozmowy z radzieckimi dziećmi. Jurij Gagarin na nartach wodnych. Lektury po rosyjsku. [+] Masza, wnuczka Kaczałowa. Szampan na śniadanie. Stopniowa „rusyfikacja” boh., rozmowy o literaturze z fizykiem Szmidtem. Wysoka kultura, znajomość literatury przez mieszkańców. Praca reżyserska z oryginalnymi tekstami rosyjskim („Mały bies”).
[00:58:05] Wyjazd na Zachód boh. – do przyjaciółki ojca w Paryżu. Nauka francuskiego w liceum Gottwalda (nauczycielka „madame Janicka”). [+] Przedłużenie wizy francuskiej.
[01:01:48] Po wojnie zamieszkanie rodziców w ocalałej kamienicy (Grójecka 104) na Ochocie – sąsiedzi (radziecki generał, Adam Halber, Andrzej Falber). Pierwsza emigracja żydowska – koleżanka z podwórka. Koledzy: Leszek Krzyżaniak, Andrzej Trzepiński (lektor radiowy). Przeprowadzka w 1956 r. na róg Nowowiejskiej i Krzywickiego, kwartał wojskowy. Sąsiedzi – sześciu generałów.
[01:05:56] Edukacja: szkoła podstawowa i liceum im. Klementa Gottwalda, dzieci przedstawicieli władzy, brak religii. Fartuszki szkolne, równe traktowanie dzieci. Kolega, syn ministra, wożony do szkoły samochodem tatra.
[01:10:00] Wyjazd na Targi Poznańskie z ojcem. Koledzy z podstawówki i liceum. Świadomość tragicznych losów rodziny bez kontekstu politycznego. Opowieść babci o aresztowaniu dziadka przez NKWD. Trauma ojca, że nie uratował rodziny. Nieistotna żydowskość, dom polski, mama ochrzczona, poczucie polskości.
[01:15:50] Antysemityzm wobec boh. i rodziny: w 1968 r. sąsiad namalował gwiazdę Dawida. Ojca nie zwolniono z uniwersytetu, mama wyrzucona z pracy.
[01:17:30] Zwolnienie ojca z pracy w 1964 r. – antysemityzm. Koledzy Żydzi. Żydowskość bez znaczenia. Marzec 1968 r. – zaskoczenie antysemityzmem. W 1973 r. na wojskowym obozie studenckim boh. nie zaliczył egzaminu końcowego: „nie potrzebujemy oficerów Żydów” (1973 r.)
[01:22:10] Nieodczuwanie opresji aparatu państwa do 1968 r., niedostatki życia, pożyczanie pieniędzy od sąsiadów. „Mała stabilizacja”, nowe meble w domu, nowoczesne radio. [+] Zamożni koledzy ze szkoły. Domy komunistyczne: nieobnoszenie się z pieniędzmi, apanaże władzy: samochody służbowe, wczasy w rządowych ośrodkach.
[01:26:04] Rok 1968 w szkole: absolwenci szkoły „stworzyli Marzec ’68”. Ukryta nagonka antysemicka wśród kolegów w klasie, koleżanka Basia Chęcińska nękana przez przyjaciółkę. Czystki antysemickie, kolega Żyd Alosza [Fryszman/ Friszman] – mama zmuszona do emigracji, osiadł w Danii. [++] W domu boh. nie rozmawiano o emigracji.
[01:32:30] Rozmowy o wyjeżdżających znajomych, poczucie niesprawiedliwości. Kolega Ryszard Szulkin, profesor socjologii w Sztokholmie, wyjechał w 1967 r. Zdjęcie z plaży w Bułgarii w książce Teresy Torańskiej „Jesteśmy”.
[01:32:30] Losy emigrantów za granicą, kariera Adama Ringera (Green Coffee Nero). Książka wspomnieniowa Sabiny Baral, kuzynki z Wrocławia. Dokument wyjazdowy, jawny antysemityzm urzędników, stygmatyzacja, rozżalenie wyjeżdżających. [+]
[01:37:42] Egzaminy wstępne na Wydział Chemii UW, wykład docenta marcowego o „słusznym myśleniu”. Czołowi antysemici Gontarz, Kąkol, fala antysemicka w życiu publicznym.
[01:39:44] Trudne studia chemiczne, koledzy z awansu społecznego, koledzy z roku: Mirosław Chojecki, Piotr Naimski, późniejsi działacze KOR. Koniec studiów w 1973 r. Postawa Piotra Naimskiego, „dobry kolega”. Rozmowy przez walkie-talkie z żonami w porodówce przy ul. Karowej, urodziny dziecka.
[01:42:15] Pasja taternicza, rozpoczęcie działalności w klubie Stodoła, kolega Krzysztof Jaszczyński, kabaret „Stodoła”: Krzysztof Knittel, Magda Umer. Akademia szkolna w rocznicę rewolucji październikowej. Siedziba klubu w kinie Oka przy ul. Nowowiejskiej. Działalność w klubie filmowym, pierwszy film: o WKD. Działalność w klubie DKF „Zygzakiem” powstałym po zamknięciu „Po Prostu”. Projekcje na 6 piętrze w PKiN, bywalcy „Zygzakiem” (m.in. Adam Michnik, Jan Krzysztof Kelus, Erwin Axer). Dyskusja o filmie Wajdy „Polowanie na muchy”, Głowacki i Wajda zniszczeni przez publiczność. [+] Haas, Poręba, prof. Jackiewicz, Marszałek, Mętrak, Kieślowski, Królikiewicz, Kondratiuk.
[01:49:27] Zainteresowanie filmem. Nagrody filmowe. Studia doktoranckie chemiczne, porzucenie pracy w Instytucie Badań Biochemii i Biofizyki PAN. Trudny tydzień życia, rezygnacja z kariery akademickiej w Stanach Zjednoczonych. Decyzja o podjęciu studiów filmowych.
[01:53:40] Taternictwo, wyjazdy w skałki szkołą wytrwałości. Niemożność rozpoczęcia studiów przez dwa lata. Otwarcie Wydziału Radia i Telewizji na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach, początek studiów w 1978 r.
[01:56:39] Propaganda medialna czasów Gierka, Maciej Szczepański w TVP, wydział RiTV – „szkoła czerwonych janczarów”. Michał Bogusławski (zajęcia z inscenizacji), Michał Pawlicki. Polityczny dziekan Knobelsdorf, szkolenie propagandowe, wojskowy rygor, niski poziom zajęć.
[01:59:55] Pomysł „ucieczki do teatru”, inscenizacja słuchowisk Iredyńskiego „Głosy” w Teatrze Bogusławskiego (Piotr Łazarkiewicz, Krzysztof Magowski, Krzysztof Ichnatowicz, Lech Poniżnik, Małgorzata Kopernik). Spektakl dyplomowy wg. Michała Jagiełły „Nowy”. Konflikt polityczny z dziekanem, nowy dziekan Edward Zajiček, nowa kadra akademicka (Edward Żebrowski, Irena Kamińska, Agnieszka Holland, Krzysztof Kieślowski), buzująca twórcza energia. Konkurowanie z łódzką Filmówką. Wystąpienie Janusza Kijowskiego w Stowarzyszeniu Filmowców Polskich. Najważniejsza postać tamtych lat: Michał Bogusławski [+].
[02:07:26] Rozpoczęcie pracy przez absolwentów pierwszego rocznika w zespołach filmowych „X” i „Tor”. Waldemar Krzystek współpracował z Hoffmanem, boh. trafił do zespołu „X” Wajdy, Bolesław Michałek był dyrektorem artystycznym, Barbara Pec-Ślesicka – kierownictwo produkcji.
[02:09:50] Sposób pracy w zespole, wymiana myśli, kolaudacje scenariuszy i filmów. Bezwzględność Wajdy, ucieczka z asystentury u Poręby z zespołu „Profil”, pomoc Agnieszki Holland (Tomasz Zygadło).
[02:12:44] Przygotowanie debiutu telewizyjnego z Januszem Weissem w listopadzie 1981 r. (o sprzedaniu meczu piłkarskiego). Wprowadzenie stanu wojennego. Usunięcie Wajdy i Michałka z zespołu „X”, Wajda we Francji („Danton”), samorozwiązanie się zespołu „X” (Bugajski, Falk, Piwowarski). Film Bugajskiego „Przesłuchanie” rozpowszechniany w drugim obiegu na kasetach. [+]
[02:17:08] Ukończenie debiutanckiego filmu „Remis” w 1984 r., ostatni film Zespołu „X”, zdjęcia Piotr Sobociński. Dalsza praca w filmie fabularnym, problemy z pozyskaniem aktorów – bojkot aktorów. Asystent reż. Chmielewskiego w filmie „Wierna rzeka”. Spotkanie redaktora Włodzimierza Stempińskiego z Wytwórni Filmów Dokumentalnych: scenariusz „Rozmowa kontrolowana”, rozmowa z reżyserem. Operator Jacek Petrycki, powstanie filmu „Rozmowa 1982”. Kolaudacja filmu – jedyny film dotyczący stanu wojennego wyprodukowany oficjalnie, taśma 35 mm.
[02:24:10] Użycie olbrzymiej kamery 100%. Inne profesjonalne produkcje młodych reżyserów ze szkoły w Katowicach. Film o wystawie na temat powstania warszawskiego „Cienie” z 1982 r., solidarna kolaudacja zespołu. [+]
[02:28:25] Film „Troszkę dobrze” o Ochotniczych Hufcach Pracy, rozmowa z cenzorką, odrzucenie „na półkę”, recenzja w piśmie „Film” po pokazie i dyskusji w Komitecie Centralnym PZPR. Pierwszy teatr telewizji w 1986 r., scenariusz z Markiem Kreutzem filmu „Papierowe małżeństwo” na początku lat 90., stypendium w Wielkiej Brytanii. Pomoc Leona Wareckiego, przekazywanie scenariusza Brytyjczykom, producent z Londynu.
[02:33:45] Poszukiwanie producenta i funduszy na film, spotkanie z producentami w Polskim Ośrodku Społeczno-Kulturalnym, notatka w „Times” o filmie „Proces”, Raymond Day. Poznanie Tracey Seaward. Lunch z Markiem Forstaterem w dzielnicy Mayfair. Zbieranie funduszy na film, poszukiwanie gwiazdy do obsady.
[02:41:20] Casting w londyńskim pubie (lunch z Timem Rothem). Zdjęcia próbne w Polsce, dalsze losy produkcji, Granada Televison, planowanie zdjęć w Hamburgu w miejsce Newcastle, protest boh., rezygnacja Forstatera, rezygnacja Tima Rotha („Wściekłe psy” Tarantino). Główna rola męska: Gary Kemp z zespołu Spandau Ballet. Kulisy produkcji. Plenery Newcastle. Rezygnacja z zatrudnienia Seana Beana. Kredyt bankowy w dolarach.
[02:51:02] Film o procesie Tatara: sąsiad oficer płk Marian Utnik, jeden z depozytariuszy FON-u (Fundusz Obrony Narodowej). Przywiezienie funduszu do Polski przez generałów Tatatra, Utnika, i Nowickiego. Negocjacje oficerów z rządem PRL, sfingowany proces TUN, wysokie wyroki.
[02:54:46] Losy Utnika, ożenionego z Łucją Herling-Grudzińską, siostrą Maurycego i Gustawa. Maurycy był sędzią Sądu Najwyższego. Po 7 latach więzienia Utnik zbudował mieszkanie nad domem Maurycego, zamieszkali z wdową po nim, Felicją – babką żony boh. Po jej śmierci boh. z żoną mieszkali w jej mieszkaniu – po sąsiedzku z Utnikiem.
[02:56:02] Rozmowy boh. z Utnikiem. Włodzimierz Rekłajtis – udostępnienie nieznanych materiałów z procesu Utnika. Pomysł filmu dokumentalnego z płk Kochanem z GZI (Główny Zarząd Informacji) – przesłuchanie à rebours.
[02:29:10] Poszukiwanie Władysława Kochana, mistyfikacja w jego domu. Emocjonalna opowieść Kochana. „Nigdy go już później nie zobaczyłem”. Polowanie na płk Kochana w 1982 r. [+]
[03:03:10] Rozmowa z Michałem Komarem. Płk Jerzy Poksiński, informacja o tzw. procesach odpryskowych, 20 wykonanych wyroków śmierci – kontakty do wdów po ofiarach. Łączka na Cmentarzu Powązkowskim – najbardziej prawdopodobne miejsce pochówku, nieznane mogiły odkryte przez grabarzy.
[03:05:40] Nazwiska straconych podzielone między dwa filmy. Odwiedziny u pierwszej wdowy, „połamane życiorysy”. Projekt filmu fabularnego, zgoda Hoffmana, i dokumentalnego. Nagrania w domu koleżanki, Krystyny Mokrosińskiej – kilkadziesiąt osób, wątpliwości Mokrosińskiej. Zdjęcia w kazamatach kontrwywiadu przy ul. Oczki. [+]
[03:10:30] Płk Skulbaszewski, główna postać opowieści. Rozmowa Utnika ze Skulbaszewskim. Opowieść żony Witolda Ledera. Poszukiwanie Skulbaszewskiego. Oficer kontrwywiadu w piwnicy przy ul. Oczki, wspomnienie rautu w konsulacie polskim w Kijowie, płk Ganopolski. Naum Lewandowski – odpowiednik w lotnictwie [Zarząd Informacji Wojsk Lotniczych], śledztwo w poszukiwaniu żony Lewandowskiego w szpitalu MSW w Kijowie.
[03:17:35] Rozmowa z Marią Lewandowską, znaleziony kontakt do Skulbaszewskiego. Anonimowy telefon do Skulbaszewskiego. Rozmowa z Hoffmanem. Kolejna mistyfikacja – film o utrwalaniu władzy ludowej w PRL przez oficerów radzieckich. Wyjazd do Kijowa z Michałem Komarem, „opieka” KGB. [+]
[03:21:30] Odwiedziny u Marii Lewandowskiej. Budki wartownicze w okolicy domu Skulbaszewskiego, odmowa pomocy kolegi alpinisty Siewki. Przygotowanie odwiedzin u Skulbaszewskiego jako kolejna mistyfikacja, nagranie ukrytą kamerą na piersi boh. Spotkanie ze Skulbaszewskim. Oczy Skulbaszewskiego opisane przez żonę Ledera. But między drzwiami. Rozmowa ze Skulbaszewskim, negocjacje, „ucieczka” trolejbusem. [+]
[03:28:26] Spotkanie następnego dnia przy głównej stacji metra Chreszczatyk. Filmowanie ukrytą kamerą, rozmowa w kawiarni i przy fontannie. [+]
[03:32:00] Nagranie w domu Antoniego Skulbaszewskiego, zakup alkoholu. Demontaż ukrytego mikrofonu. Nagranie wspomnień Skulbaszewskiego, rozmowa przy wódce. Spiskowa obsesja Stalina, procesy przywódców komunistycznych bloku sowieckiego: proces Rajka na Węgrzech, Slánský’ego w Czechosłowacji, w Polsce Skulbaszewski wymyślił fikcyjny proces Tatara (TUN). Zachowanie Skulbaszewskiego, strach boh. [++]
[03:37:37] Negowanie własnej winy przez Skulbaszewskiego, zaprzeczenia, „trzygodzinna psychodrama”. Osobiste wyznanie Skulbaszewskiego. Nagranie boh. jako źródło historyczne. [+]
mehr...
weniger
Bibliothek des Pilecki-Instituts in Warschau
ul. Stawki 2, 00-193 Warszawa
Mo. - Fr. 9:00 - 15:00 Uhr
(+48) 22 182 24 75
Bibliothek des Pilecki-Instituts in Berlin
Pariser Platz 4a, 00-123 Berlin
Pon. - Pt. 10:30 - 17:30
(+49) 30 275 78 955
Diese Seite verwendet Cookies. Mehr Informationen
Das Archiv des Pilecki-Instituts sammelt digitalisierte Dokumente über die Schicksale polnischer Bürger*innen, die im 20. Jahrhundert unter zwei totalitären Regimes – dem deutschen und sowjetischen – gelitten haben. Es ist uns gelungen, Digitalisate von Originaldokumenten aus den Archivbeständen vieler polnischer und ausländischer Einrichtungen (u. a. des Bundesarchivs, der United Nations Archives, der britischen National Archives, der polnischen Staatsarchive) zu akquirieren. Wir bauen auf diese Art und Weise ein Wissenszentrum und gleichzeitig ein Zentrum zur komplexen Erforschung des Zweiten Weltkrieges und der doppelten Besatzung in Polen auf. Wir richten uns an Wissenschaftler*innen, Journalist*innen, Kulturschaffende, Familien der Opfer und Zeugen von Gräueltaten sowie an alle an Geschichte interessierte Personen.
Das Internetportal archiwum.instytutpileckiego.pl präsentiert unseren Bestandskatalog in vollem Umfang. Sie können darin eine Volltextsuche durchführen. Sie finden ebenfalls vollständige Beschreibungen der Objekte. Die Inhalte der einzelnen Dokumente können Sie jedoch nur in den Lesesälen der Bibliothek des Pilecki-Instituts in Warschau und Berlin einsehen. Sollten Sie Fragen zu unseren Archivbeständen und dem Internetkatalog haben, helfen Ihnen gerne unsere Mitarbeiter*innen weiter. Wenden Sie sich auch an sie, wenn Sie Archivgut mit beschränktem Zugang einsehen möchten.
Teilweise ist die Nutzung unserer Bestände, z. B. der Dokumente aus dem Bundesarchiv oder aus der Stiftung Zentrum KARTA, nur beschränkt möglich – dies hängt mit den Verträgen zwischen unserem Institut und der jeweiligen Institution zusammen. Bevor Sie vor Ort Zugang zum Inhalt der gewünschten Dokumente erhalten, erfüllen Sie bitte die erforderlichen Formalitäten in der Bibliothek und unterzeichnen die entsprechenden Erklärungsformulare. Informationen zur Nutzungsbeschränkung sind in der Benutzungsordnung der Bibliothek zu finden. Vor dem Besuch empfehlen wir Ihnen, dass Sie sich mit dem Umfang und Aufbau unserer Archiv-, Bibliotheks- und audiovisuellen Bestände sowie mit der Besucherordnung und den Nutzungsbedingungen der Sammlung vertraut machen.
Alle Personen, die unsere Bestände nutzen möchten, laden wir in den Hauptsitz des Pilecki-Instituts, ul. Stawki 2 in Warschau ein. Die Bibliothek ist von Montag bis Freitag von 9.00 bis 15.00 Uhr geöffnet. Bitte melden sie sich vor Ihrem Besuch per E-Mail: czytelnia@instytutpileckiego.pl oder telefonisch unter der Nummer (+48) 22 182 24 75 an.
In der Berliner Zweigstelle des Pilecki-Instituts befindet sich die Bibliothek am Pariser Platz 4a. Sie ist von Dienstag bis Freitag von 10.30 bis 17.30 Uhr geöffnet. Ihr Besuch ist nach vorheriger Anmeldung möglich, per E-Mail an bibliothek@pileckiinstitut.de oder telefonisch unter der Nummer (+49) 30 275 78 955.
Bitte lesen Sie unsere Datenschutzerklärung. Mit der Nutzung der Website erklären Sie sich mit ihren Bedingungen einverstanden..