Amelia Barbara Sołtysiak z d. Kwas (ur. 1929, Chmielnik) – szwagierka Mariana Sołtysiaka „Barabasza”, legendarnego partyzanta ziemi kieleckiej. Z zawodu urbanistka, z zamiłowania poetka i pisarka, od 1946 mieszka w Kielcach. Przez wiele kadencji pełniła funkcję wiceprezesa Klubu Inteligencji Katolickiej, jest członkinią Stowarzyszenia Ochrony Dziedzictwa Narodowego, Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych. Była wiceprezesem Stowarzyszenia Wychowanków Kompletów Tajnego Nauczania w latach 1939-1945. Jest członkiem nadzwyczajnym Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej w Kole nr 4 w Kielcach.
00:00:07 Autoprezentacja boh. urodzonej w Chmielniku w 1929 r.
00:00:48 Problemy z zapisaniem dziecka o imieniu Amelia. Ojciec był rachmistrzem, pracował w magistracie, mama zajmowała się domem. Przedwojenna szkoła – nauka retoryki [boh. recytuje wierszyk ćwiczący wymowę]. Ojciec był piłsudczykiem i opowiadał córce o Marszałku. Po jego śmierci mama ubrała boh. w galowy strój z żałobą na rękawie – akademia w remizie strażackiej, podczas której boh. recytowała wiersz. Wspomnienie przedwojennych nauczycieli i piosenek. Boh. miała w klasie były koleżanki Żydówki. Rodzina mieszkała w żydowskiej kamienicy i bawiła się z żydowskimi dziećmi. [+]
00:08:00 Boh. miała dużo zabawek, syn właściciela kamienicy, Szmulek Pasternak, chciał się bawić z dziećmi, ale ojciec mu nie pozwolił. Boh. wydając tomiki poezji dedykowała wiersze żydowskiej koleżance. [+]
00:09:35 Lato 1939 – wujek Stefan Kozłowski przeprowadził się z Gdyni do Dęby k/Stalowej Woli i boh. spędziła u niego wakacje. Po śmierci ciotki rodzice wzięli na wychowanie jego córkę Basię. Wujek był pilotem, po wybuchu wojny został ewakuowany do Rumunii, potem trafił do Anglii. Po wojnie ożenił się i został w Wielkiej Brytanii. Boh. wychowywała się z Basią Kozłowską, mama ubiera je tak, że wyglądały jak bliźniaczki. Wakacje w Dębie – kąpiele w basenie.
00:13:16 We wrześniu boh. nie poszła do szkoły. Niemcy wjeżdżając do Chmielnika zastrzelili nauczyciela. W 1942 r. skończyła szkołę powszechną i zaczęła się uczyć na tajnych kompletach. Do miasta przyjechali wysiedleni poznaniacy. Po przyjeździe po wojnie do Kielc boh. poszła do IV klasy gimnazjum.
00:15:14 Rodzina mieszkała w żydowskiej kamienicy, stosunki z sąsiadami przed wojną. Po wkroczeniu Niemców w 1939 r. Żydów zabierano do pracy. Wysiedlanie Żydów w 1942 r. – zbiórka na Rynku, wymarsz kolumny Żydów w kierunku Kielc, zabranie sąsiadów. Niemcy rabowali pożydowskie mieszkania. Jedna z sąsiadek, Mariem Pasternak, została wywieziona na roboty i przeżyła wojnę. W 1945 r. wróciła do Chmielnika. [+]
00:20:46 W 1942 r. boh. zaczęła się uczyć na tajnych kompletach zorganizowanych przez nauczycieli Iwańskiego i Kuczyńskiego, z Buska przyjeżdżał pan Gromadzki. By uniknąć wywiezienia na roboty, została zatrudniona w magistracie. Boh. wstąpiła do harcerstwa, w 1943 r. złożyła przyrzeczenie u pana Gorgosza, który prowadził restaurację w Chmielniku.
00:23:46 Podczas ofensywy Armii Czerwonej wysiedlono mieszkańców Szydłowa i spędzono ich na rynek w Chmielniku – selekcja ludzi, wielu (w tym koleżankę Zosię Zarzycką) wywieziono na roboty do Niemiec. Sąsiad, nauczyciel Pytko, został aresztowany i wywieziony do Oświęcimia. Jego żona piekła chleb ze smalcem i wysyłała do obozu. Represje niemieckie w stosunku do Żydów i Polaków.
00:26:54 Harcerki szyły chlebaki dla partyzantów, przygotowywały bandaże dla „Jędrusiów”. Marian Sołtysiak „Barabasz” był szwagrem boh., po maturze w 1938 r. poszedł do podchorążówki.
00:31:00 Boh. złożyła przyrzeczenie harcerskie, niedługo potem pan Gorgosz został aresztowany i rozstrzelany w lesie k/Lisowa. Zajęcia harcerek – bandaże i skarpety zabierali partyzanci. Wiadomości o zbliżaniu się frontu.
00:35:24 W Boże Narodzenie 1944 w Chmielniku było wielu Niemców, pozwolono odprawić pasterkę, na mszy było wielu niemieckich żołnierzy. Naloty kukuruźników. [+]
00:37:51 Z powodu zbliżającego się frontu spędzono do Chmielnika mieszkańców Szydłowa, młodych zabrano na roboty, starszych zamknięto w bożnicy. Stosunek boh. do Niemców. Aresztowanie i rozstrzelanie kierownika szkoły Stradowskiego i jego syna Jerzego.
00:40:32 Radość po wyzwoleniu. Po wkroczeniu Armii Czerwonej aresztowano w Busku chłopców, którzy śpiewali polski hymn i piosenki legionowe.
00:42:01 Ofensywa radziecka 11 stycznia 1945 r. Refleksja na temat utraconej młodości.
00:42:54 Rodzice boh. znali się z państwem Sołtysiakami, boh. bawiła się z Krysią Sołtysiakówną. Poziom nauczania w szkole powszechnej.
00:44:42 Spotkanie ze Zbigniewem Sołtysiakiem, który mając 17 lat poszedł do partyzantki i służył w konnym zwiadzie. Zgrupowanie w Daleszycach przed wyruszeniem na pomoc walczącej Warszawie. Po wyzwoleniu Zbyszek ukończył liceum w Kielcach, jego kolega z klasy Andrzej Jankowski był świadkiem pogromu kieleckiego. Opinia boh. o pogromie Żydów w Kielcach
00:48:02 Zbyszek Sołtysiak po maturze wyjechał do Krakowa i studiował leśnictwo. Oddział „Wybranieckich” powstał w 1943 r. i działał w lasach koło Cisowa, jego dowódcą został Marian Sołtysiak „Barabasz”. Msza przed wymarszem na pomoc walczącej Warszawie – ksiądz udzielił wszystkim rozgrzeszenia. Bitwę pod Antoniowem opisał Marian Sołtysiak po powrocie z więzienia.
00:52:00 Boh. zdawał na architekturę w Krakowie, ale nie została przyjęta – negatywna opinia z ZMP. Potem studiowała urbanistykę – praca dyplomowa.
00:53:10 Marian Sołtysiak wziął ślub w 1944 r., po wyzwoleniu wyjechał na Ziemie Zachodnie, ale wrócił do Koszęcina, gdy urodził się jego syn. Został aresztowany przez UB i dwa lata siedział w więzieniu we Wrocławiu, potem w Kielcach i Krakowie – dręczenie więźniów. Gdy go zwolniono, ważył 40 kg. [+]
00:58:43 Po wyjściu z więzienia Marian Sołtysiak mieszkał w Kielcach, podsłuch w mieszkaniu. Trudności w znalezieniu pracy, oskarżenia władzy ludowej wobec Mariana Sołtysiaka. Refleksja na temat dużej liczby akowców w obecnych czasach.
01:02:27 Boh. znała państwa Grabdów przed wojną. Stanisław Grabda siedział w celi z Marianem Sołtysiakiem, który był świadkiem jego śmierci. Refleksja na temat kolorów pamięci.
01:05:30 W Chmielniku mieszkał Żyd Szaja, który współpracował z gestapo w Busku, zbierał kontrybucję od zamożnych Żydów. Po wywiezieniu Żydów z Chmielnika został przez Niemców zastrzelony. [+]
01:08:09 Refleksja na temat źródeł historycznych i przekręcania faktów.
01:09:30 Aresztowanie w Sędziszowie kolejarzy, którzy należeli do partyzantki. W Piotrkowicach rozstrzelano 14 osób. Boh. widziała przez okno egzekucję na cmentarzu żydowskim. Upamiętnienie ofiar, działalność społeczna boh. Wspomnienie zastrzelonego kierownika szkoły Stradowskiego. Jego syn Jan był rzeźbiarzem. Ojciec przez całą okupację pracował w magistracie.
więcej...
mniej
Biblioteka Instytutu Pileckiego w Warszawie
ul. Stawki 2, 00-193 Warszawa
Pon. - Pt. 9:00 - 15:00
(+48) 22 182 24 75
Biblioteka Instytutu Pileckiego w Berlinie
Pariser Platz 4a, 00-123 Berlin
Wt. - Pt. 10:30 - 17:30
(+49) 30 275 78 955
Ta strona wykorzystuje pliki 'cookies'. Więcej informacji
W Archiwum Instytutu Pileckiego gromadzimy i udostępniamy dokumenty w wersji cyfrowej. Zapisane są w nich losy obywateli polskich, którzy w XX wieku doświadczyli dwóch totalitaryzmów: niemieckiego i sowieckiego. Pozyskujemy kopie cyfrowe dokumentów, których oryginały znajdują się w zbiorach wielu instytucji polskich i zagranicznych, m.in.: Bundesarchiv, United Nations Archives, brytyjskich National Archives i polskich archiwów państwowych. Budujemy w ten sposób centrum wiedzy i ośrodek kompleksowych badań nad II wojną światową i podwójną okupacją w Polsce. Dla naukowców, dziennikarzy, ludzi kultury, rodzin ofiar i świadków zbrodni oraz wszystkich innych zainteresowanych historią.
Portal internetowy archiwum.instytutpileckiego.pl prezentuje pełny katalog naszych zbiorów. Pozwala się po nich poruszać z wykorzystaniem funkcji pełnotekstowego przeszukiwania dokumentów. Zawiera także opisy poszczególnych obiektów. Z treścią dokumentów zapoznać się można tylko w czytelniach Biblioteki Instytutu Pileckiego w Warszawie i w Berlinie, w których nasi pracownicy służą pomocą w przypadku pytań dotyczących zbiorów, pomagają użytkownikom w korzystaniu z naszych katalogów internetowych, umożliwiają wgląd do materiałów objętych ograniczeniami dostępności.
Niektóre dokumenty, np. te pochodzące z kolekcji Bundesarchiv czy Ośrodka Karta, są jednak objęte ograniczeniami dostępności, które wynikają z umów między Instytutem a tymi instytucjami. Po przybyciu do Biblioteki należy wówczas dopełnić formalności, podpisując stosowne oświadczenia, aby uzyskać dostęp do treści dokumentów na miejscu. Informacje dotyczące ograniczeń dostępu są zawarte w regulaminie Biblioteki. Przed wizytą zachęcamy do zapoznania się z zakresem i strukturą naszych zasobów archiwalnych, bibliotecznych i audiowizualnych, a także z regulaminem[hiperłącze] pobytu i korzystania ze zbiorów.
Wszystkich zainteresowanych skorzystaniem z naszych zbiorów zapraszamy do siedziby Instytutu Pileckiego przy ul. Stawki 2 w Warszawie. Biblioteka jest otwarta od poniedziałku do piątku w godzinach 9.00–15.00. Przed wizytą należy się umówić. Można to zrobić, wysyłając e-mail na adres czytelnia@instytutpileckiego.pl lub dzwoniąc pod numer (+48) 22 182 24 75.
Biblioteka Instytutu Pileckiego w Berlinie znajduje się przy Pariser Platz 4a. Jest otwarta od wtorku do piątku w godzinach 10.30–17.30. Wizytę można odbyć po wcześniejszym umówieniu się, wysyłając e-mail na adres bibliothek@pileckiinstitut.de lub dzwoniąc pod numer (+49) 30 275 78 955.
Prosimy zapoznać się z polityką prywatności. Korzystanie z serwisu internetowego oznacza akceptację jego warunków.