Roman Knop (ur. 1955, Sopot) był świadkiem wydarzeń grudniowych w 1970 roku na Wybrzeżu. Od 1976 roku pracował jako elektryk w Zakładach Radiowych Radmor w Gdyni. W sierpniu 1980 roku współorganizował strajk w zakładzie i zakładał tam struktury NSZZ „Solidarność”. Od września 1980 roku był członkiem Społecznego Komitetu Budowy Pomników Ofiar Grudnia '70 w Gdyni. Po wprowadzeniu stanu wojennego zaangażowany w działalność podziemną na Wybrzeżu. Od kwietnia do lipca 1984 roku był więziony w Areszcie Śledczym na ul. Kurkowej w Gdańsku. Przebywał w celi z kryminalistami m.in. z seryjnym mordercą Pawłem Tuchlinem. Zwolniony z pracy w Radmorze, dzięki pomocy reżysera Jerzego Gruzy otrzymał pracę jako oświetleniowiec w Teatrze Muzycznym w Gdyni.
[00:00:10] Urodzony 15 października 1955 r. w Sopocie, mieszkał początkowo w Gdyni w domu dziadków, którzy jako pierwsi osadnicy przyjechali w 1920 r. z Wielkopolski budować port. Dziadek miał firmę budowlaną [+], był powstańcem wielkopolskim, po wybuchu II wojny św. internowany na Litwie, zesłany jako robotnik przymusowy do Kłopotowa – tam spędził wojnę razem z żoną i synem. Po wojnie dom w Gdyni był zniszczony. Boh. zamieszkał potem w Gdańsku przy ul. Rajskiej. W 1964 r. ojciec został rzemieślnikem, zamiana mieszkań, przeprowadzka do Rumii, szkoła podstawowa.
[00:02:54] W 1970 r. początek nauki w szkole zawodowej w Nowym Porcie, zaangażowanie w działalność opozycyjną (od 15 roku życia). 1 grudnia 1970, budowano wtedy przejścia dla pieszych w Gdańsku. Pierwszy dzień strajku w Stoczni im. Lenina, powrót robotników spod komitetu PZPR do stoczni. Rozruchy na mieście, walki między robotnikami a ZOMO.
[00:06:15] Następnego dnia wciąż trwały rozruchy, rozmowy z władzami w urzędzie miejskim, pochód ulicą Świętojańską – boh. szedł w nim aż do morza, ogłoszenie pierwszego oficjalnego strajku w PRL, entuzjazm w Gdyni, radosny, szczęśliwy tłum. [+]
[00:09:08] Informacja w telewizji o zamknięciu stoczni i pierwszych ofiarach śmiertelnych. Towarzysz Kociołek wezwał stoczniowców do pracy. W Gdyni większość ludzi na stacji Gdynia Stocznia przesiadała się do nowoczesnych wagonów. Oddziały milicji czekały na stacji w Rumii o 7 rano, karetka wioząca postrzelonych ze Stoczni Gdyńskiej. To był „najbardziej krwawy dzień”, ginęli bardzo młodzi ludzie – na cmentarzu w Witominie leży Staszek Sieradzak, zastrzelony wtedy 17-letni harcerz z Rumii. Zastrzelony Apolinary Formela – kolega boh. [+]. W 1980 boh. zaangażował się w budowę pomnika Ofiar Grudnia ’70, to było „wydarzenie formujące”.
[00:14:14] Władze wezwały robotników do pracy, a pod bramą stoczni czekały na nich salwy z czołgów, karabinów i helikopterów. „Polowanie na ludzi”. Cytat z Cyrankiewicza – prawdziwa twarz władzy przeciw ludziom walczącym o lepsze życie. [+]
[00:16:51] Przyjazd Gierka do stoczni, „Pomożecie?”, potem życie na kredyt. Boh. nie akceptował „pojednania” bez rozliczenia ze sprawcami. Początek pracy w zakładach Elmor w 1976 r., ślub, narodziny córki Magdaleny, ukończenie wieczorowego technikum mechaniczno-elektrycznego. Praca w zakładach Radmor od 1977 r.
[00:19:31] Sierpień ’80, strajki w Lublinie, słuchanie Radia Wolna Europa, Głosu Ameryki. W Radmorze pracowało 2,8 tys. osób. Pamięć o Grudniu ’70 skłaniała do rozwagi. 2 dni po Stoczni Gdańskiej rozpoczął się strajk w Radmorze. Na czele strajku w Stoczni Gdyńskiej stanął Andrzej Kołodziej – uruchomienie drukarni. Boh. został wiceprzewodniczącym strajku w Radmorze, wysłanie 3 delegatów do Stoczni Gdańskiej, opracowanie postulatów.
[00:23:38] Jurczyk z Barcikowskim podpisali porozumienia w Szczecinie, ale one nie gwarantowały „początku drogi zerwania z komunizmem”. W Gdańsku w negocjacjach z premierem Jagielskim kładziono nacisk na utworzenie niezależnych, wolnych związków zawodowych – to był początek uniezależniania sie od wszechobecnej PZPR. Radmor dostarczał sprzęt dla wojska i MSW, był pod nadzorem służb specjalnych i wojska. W sierpniu 1980 r. podpisanie postulatów – Wałęsa ogłosił to na bramie, boh. to widział. Niedowierzanie i szczęście.
[00:27:32] Budowanie struktur związkowych, legalizacja związku, boh. został wiceprzewodniczącym NSZZ „Solidarność” w zakładach Radmor. Władza chciała się wycofać z obietnic. Wydarzenia marcowe [1981] – prowokacja, pobicie działaczy „S”, m.in. Jana Rulewskiego. Wykruszanie się członków związku.
[00:30:00] 13 grudnia [1981] utworzenie Wojskowej Rady Ocalenia Narodowego WRON, wprowadzenie stanu wojennego. Radmor zmilitaryzowano, żołnierze z błękitnych beretów. Z Radmoru nikogo nie aresztowano, boh. przejął funkcję przewodniczącego „S”, rozpoczął strajk włoski w Radmorze – pierwsze ulotki i odezwy.
[00:33:01] Zaangażowanie w pomoc dla internowanych w ośrodku w Strzebielinku, strajki i demonstracje, zamieszki 17 grudnia w Gdańsku. Boh. wezwał robotników do przyniesienia zniczy i modlitwy przy krzyżach powieszonych w fabryce. Dalszy stopniowy upadek gospodarki.
[00:35:18] Rozbijanie struktur związkowych – przekupywanie członków talonami na pralkę, neo-związki. Mimo tego organizowanie strajków przez cały stan wojenny. Po zakończeniu stanu wojennego w ludziach było zniechęcenie i niewiara w zmianę. W 1984 r. przywrócenie rad pracowniczych w zakładach pracy, „odwilż”. Wezwanie Bogdana Borusewicza do działania w radach. Dyrektor Radmoru był zesłaniec syberyjski, który znał metody komunistów, prosił o rozwagę. [+]
[00:38:52] Inwigilacja przez SB. W Wielki Piątek 1984 r. akcja SB, boh. zdążył ukryć wszystkie ważne materiały. Stemple protestacyjne „Uwolnić Lecha Wałęsę” [+]. Rewizja w domu. Areszt przy ul. Kurkowej, więźniowie polityczni. Przebywał tam też Paweł Tuchlin – seryjny morderca skazany na karę śmierci.
[00:42:24] W areszcie przy Kurkowej boh. spędził ponad 100 dni, przeszedł wszystkie tortury. Credo życiowe boh: „Zło dobrem zwyciężaj”. Wychodząc, powiedział funkcjonariuszom, że im przebaczył. Zakaz zatrudnienia w Radmorze mimo amnestii (art. 52 – „wilczy bilet”). Bezrobocie przez 3 miesiące. Zatrudnienie w teatrze u Jerzego Gruzy. [+]
[00:45:29] Boh. był oświetleniowcem w teatrze muzycznym. Było tam kilku wyrzuconych związkowców, m.in. Zbigniew Iwaniuk, Andrzej Gliniecki.
[00:46:33] W 1988 r., zmiana polityki władz, odrodzenie się „Solidarności”, boh. nie mógł wrócić do Radmoru, reaktywował „S” w teatrze, zaangażował się. Okrągły Stół i wolne wybory – boh. był nieformalnym szefem sztabu wyborczego okręgu, z którego startowali m. in. Czesław Nowak, Krzysztof Dowgiałło, Lech Kaczyński. Radość z życia w wolnej ojczyźnie.
00: 52:08 Rodzice: Janina i Włodzimierz. Dziadek zmarł w 1969 r., niewiele o nim wiadomo. Po roku pobytu na Litwie trafił do Klaptowa/Kłopotowa, był kucharzem – gotował dla jeńców. Leczył się na wrzody żołądka – pomagała mu właścicielka pałacu (von Wedel), sprowadziła babcię i ojca i zaopiekowała się nimi. Pracowali w gospodarstwie przy tym dworze.
[00:55:24] Korzenie rodziny z Wielkopolski, spod Nowego Tomyśla. Do Gdyni dziadek przyjechał z sześcioma braćmi, jeden był celnikiem, prowadzili sklep kolonialny, byli bardzo majętni, wojna im wszystko zniszczyła. Po wojnie upadek rodziny – dziadek rozwoził chleb do sklepów wózkiem.
[00:58:10] Rodzice: mama prowadziła dom, ojciec był mechanikiem w TOS, zbudował pierwszego gokarta, był mistrzem Polski w sporcie kartingowym, przeniósł się do Rumii i został rzemieślnikiem („prywaciarzem”). Trudności z prowadzeniem biznesu, zmarł w wieku 51 lat.
[01:01:26] Dzieciństwo – ojciec pracował przez całe dnie, żeby utrzymać 5-osobową rodzinę. Mama w czasie wojny została sierotą w wieku 6 lat – zajmowali się nią starsi bracia. Ojciec mamy jako kolejarz miał dom w Rumii. Boh. był w Rumii przez 12 lat zastępcą burmistrza.
[01:04:39] Sylwester ’70: strzelanie z karbidu, milicja goniła i biła za to dzieci. [+] Jan Klawiter – kolega.
[01:08:55] Budowa pomnika ofiar grudnia, rozmowy z prof. Zinnem, wiceministrem kultury. Zabici w grudniu byli chowani po kryjomu, bez butów, ubrań, do dziś nikt nie poniósł odpowiedzialności za ich śmierć – boh. ma o to żal.
[00:11:40] Rok 1976 był początkiem dorosłego życia: założenie rodziny, kredyt MM – 38 tys. na meblościankę. W Radiu Wolna Europa doniesienia o „ścieżkach zdrowia”, łamaniu prawa przez ekipę Gierka. Budowa własnego domu, zdobywanie materiałów budowlanych.
[01:15:05] Boh. był jednym z negocjatorów ze strony „S” podczas rozmów z dyrekcją w Radmorze. Przejście na etat związkowy 10 grudnia 1981 r. Postulaty związane z warunkami pracy oraz budową pomnika Grudnia ‘70. Projekt Adam [Stanisław] Gierada. W Gdyni są obecnie dwa pomniki upamiętniające stoczniowców Grudnia ’70.
[01:19:10] W każdym zakładzie pracy działała Podstawowa Organizacja Partyjna PZPR, w Radmorze próbowano przeszkodzić powstaniu „S”. Jednymi z pierwszych aresztowanych po wprowadzeniu stanu wojennego byli [Krzysztof] Kapica i [Ryszard] Urbaniak. Wielu ludzi w Radmorze udało się przekupić władzy. W marcu [1981] okazało się, że związek osłabł.
[01:23:00] Wprowadzenie stanu wojennego. 3 dni przez wprowadzeniem na spotkaniu w „Akwenie” Bogdan Borusewicz sugerował, że mogą wkroczyć wojska radzieckie. Komitet budowy pomnika – nie było oporu ze strony wojewody Kołodziejskiego. Dwa pomniki. Ustalenia z ministrem kultury prof. Zinnem, negocjacje Andrzeja Kołodzieja. W komitecie budowy pomnika był Adam Gotner, robotnik Gdyni ranny w grudniu 1970, trafiony 6 kulami. [+]
[01:27:40] Szybka zbiórka funduszy, Stocznia Komuny wykonała pomnik. Kopia flagi, na której niesiono „Janka Wiśniewskiego” otrzymana od księdza Jastaka. „Flagę ukradło SB”.
[01:30:15] Poznanie Ewy Kubasiewicz z Solidarnością Walczacą. Andrzej Kołodziej. Boh. zajął się działalnością związkową, nie angażował się w politykowanie. Nie wiedział, kto w jaką działalność jest zaangażowany. Głównym twórcą Radia Solidarność był Piotr Jagielski z Radmoru. Rewizje ubeckie.
[01:34:05] Aresztowanie w Wielki Piątek. Kryminaliści-recydywiści w celi, bolesne wspomnienia. Rok 1984 był bardzo trudny, śmierć ks. Popiełuszki, z którym boh. spotkał się kiedyś w kościele św. Brygidy.
[01:38:15] Warunki w celi: dostatek herbaty. Boh. głodował przez 110 dni, karmienie siłą mlekiem z żółtkami. Boh. schudł 22 kilo.
[01:40:09] Dobre wspomnienia o ks. Jankowskim – pomógł żonie znaleźć adwokata. Żona też pracowała w Radmorze, chciano ją wyrzucić, wstawili się za nią robotnicy. Opis tortur, łamanie psychiczne aresztowanych i ich rodzin. [+]
[01:43:25] Uczestnictwo w mszach z Ojcem Świętym. Boh. przetrwał więzienie dzięki wierze. Tortury psychiczne, próby złamania. Tworzenie Komitetu Obywatelskiego w Rumii przy parafii Najświętszej Maryi Panny Wspomożenia Wiernych.
[01:46:40] Rozmowa z ubekiem podczas przesłuchania w 1980 r., odmowa współpracy. W 1984 r. konfrontacja z kolegą. Odznaczenie Krzyżem Wolności i Solidarności.
[01:49:03] Radmor był całkowicie inwigilowany przez służby specjalne i wojskowe, rozmowy z oficerem WP. W 1984 r. sankcje prokuratorskie, prokuratorzy Muszyński i Wlazło, groźba kary śmierci.
[01:51:13] Jerzy Gruza – otrzymał Diamentowego Lwa za całokształt twórczości, boh. mu podziękował po latach za przyjęcie do pracy. Przedstawienia „Skrzypek na dachu”, „Jesus Christ Superstar” wystawiane w Leningradzie. Na „Skrzypku” siedzieli głównie ortodoksyjni Żydzi w jarmułkach u chałatach. Teatr: ciekawe doświadczenie. [+]
[01:55:12] W 1989 r. największe benefity zgarnęli „komuniści”. Boh. korzysta z funduszy unijnch, ale ideologicznie nie zgadza się z działaniami Unii Europejskiej.
more...
less
The library of the Pilecki Institute
ul. Stawki 2, 00-193 Warszawa
Monday to Friday, 9:00 - 15:00
(+48) 22 182 24 75
The library of the Berlin branch of the Pilecki Institute
Pariser Platz 4a, 00-123 Berlin
Pon. - Pt. 10:30 - 17:30
(+49) 30 275 78 955
This page uses 'cookies'. More information
Ever since it was established, the Witold Pilecki Institute of Solidarity and Valor has been collecting and sharing documents that present the multiple historical facets of the last century. Many of them were previously split up, lost, or forgotten. Some were held in archives on other continents. To facilitate research, we have created an innovative digital archive that enables easy access to the source material. We are striving to gather as many archives as possible in one place. As a result, it takes little more than a few clicks to learn about the history of Poland and its citizens in the 20th century.
The Institute’s website contains a description of the collections available in the reading room as well as the necessary information to plan a visit. The documents themselves are only available in the Institute’s reading room, a public space where material is available free of charge to researchers and anyone interested in the topics collected there. The reading room also offers a friendly environment for quiet work.
The materials are obtained from institutions, public archives, both domestic and international social organizations, as well as from private individuals. The collections are constantly being expanded. A full-text search engine that searches both the content of the documents and their metadata allows the user to reach the desired source with ease. Another way to navigate the accumulated resources is to search according to the archival institutions from which they originate and which contain hierarchically arranged fonds and files.
Most of the archival materials are in open access on computers in the reading room. Some of our collections, e.g. from the Bundesarchiv, are subject to the restrictions on availability resulting from agreements between the Institute and the institutions which transfer them. An appropriate declaration must be signed upon arrival at the reading room in order to gain immediate access to these documents.
Before your visit, we recommend familiarizing yourself with the scope and structure of our archival, library and audio-visual resources, as well as with the regulations for visiting and using the collections.
All those wishing to access our collections are invited to the Pilecki Institute at ul. Stawki 2 in Warsaw. The reading room is open from 9–15, Monday to Friday. An appointment must be made in advance by emailing czytelnia@instytutpileckiego.pl or calling (+48) 22 182 24 75.
Please read the privacy policy. Using the website is a declaration of an acceptance of its terms.