Roman Knop (ur. 1955, Sopot) był świadkiem wydarzeń grudniowych w 1970 roku na Wybrzeżu. Od 1976 roku pracował jako elektryk w Zakładach Radiowych Radmor w Gdyni. W sierpniu 1980 roku współorganizował strajk w zakładzie i zakładał tam struktury NSZZ „Solidarność”. Od września 1980 roku był członkiem Społecznego Komitetu Budowy Pomników Ofiar Grudnia '70 w Gdyni. Po wprowadzeniu stanu wojennego zaangażowany w działalność podziemną na Wybrzeżu. Od kwietnia do lipca 1984 roku był więziony w Areszcie Śledczym na ul. Kurkowej w Gdańsku. Przebywał w celi z kryminalistami m.in. z seryjnym mordercą Pawłem Tuchlinem. Zwolniony z pracy w Radmorze, dzięki pomocy reżysera Jerzego Gruzy otrzymał pracę jako oświetleniowiec w Teatrze Muzycznym w Gdyni.
[00:00:10] Urodzony 15 października 1955 r. w Sopocie, mieszkał początkowo w Gdyni w domu dziadków, którzy jako pierwsi osadnicy przyjechali w 1920 r. z Wielkopolski budować port. Dziadek miał firmę budowlaną [+], był powstańcem wielkopolskim, po wybuchu II wojny św. internowany na Litwie, zesłany jako robotnik przymusowy do Kłopotowa – tam spędził wojnę razem z żoną i synem. Po wojnie dom w Gdyni był zniszczony. Boh. zamieszkał potem w Gdańsku przy ul. Rajskiej. W 1964 r. ojciec został rzemieślnikem, zamiana mieszkań, przeprowadzka do Rumii, szkoła podstawowa.
[00:02:54] W 1970 r. początek nauki w szkole zawodowej w Nowym Porcie, zaangażowanie w działalność opozycyjną (od 15 roku życia). 1 grudnia 1970, budowano wtedy przejścia dla pieszych w Gdańsku. Pierwszy dzień strajku w Stoczni im. Lenina, powrót robotników spod komitetu PZPR do stoczni. Rozruchy na mieście, walki między robotnikami a ZOMO.
[00:06:15] Następnego dnia wciąż trwały rozruchy, rozmowy z władzami w urzędzie miejskim, pochód ulicą Świętojańską – boh. szedł w nim aż do morza, ogłoszenie pierwszego oficjalnego strajku w PRL, entuzjazm w Gdyni, radosny, szczęśliwy tłum. [+]
[00:09:08] Informacja w telewizji o zamknięciu stoczni i pierwszych ofiarach śmiertelnych. Towarzysz Kociołek wezwał stoczniowców do pracy. W Gdyni większość ludzi na stacji Gdynia Stocznia przesiadała się do nowoczesnych wagonów. Oddziały milicji czekały na stacji w Rumii o 7 rano, karetka wioząca postrzelonych ze Stoczni Gdyńskiej. To był „najbardziej krwawy dzień”, ginęli bardzo młodzi ludzie – na cmentarzu w Witominie leży Staszek Sieradzak, zastrzelony wtedy 17-letni harcerz z Rumii. Zastrzelony Apolinary Formela – kolega boh. [+]. W 1980 boh. zaangażował się w budowę pomnika Ofiar Grudnia ’70, to było „wydarzenie formujące”.
[00:14:14] Władze wezwały robotników do pracy, a pod bramą stoczni czekały na nich salwy z czołgów, karabinów i helikopterów. „Polowanie na ludzi”. Cytat z Cyrankiewicza – prawdziwa twarz władzy przeciw ludziom walczącym o lepsze życie. [+]
[00:16:51] Przyjazd Gierka do stoczni, „Pomożecie?”, potem życie na kredyt. Boh. nie akceptował „pojednania” bez rozliczenia ze sprawcami. Początek pracy w zakładach Elmor w 1976 r., ślub, narodziny córki Magdaleny, ukończenie wieczorowego technikum mechaniczno-elektrycznego. Praca w zakładach Radmor od 1977 r.
[00:19:31] Sierpień ’80, strajki w Lublinie, słuchanie Radia Wolna Europa, Głosu Ameryki. W Radmorze pracowało 2,8 tys. osób. Pamięć o Grudniu ’70 skłaniała do rozwagi. 2 dni po Stoczni Gdańskiej rozpoczął się strajk w Radmorze. Na czele strajku w Stoczni Gdyńskiej stanął Andrzej Kołodziej – uruchomienie drukarni. Boh. został wiceprzewodniczącym strajku w Radmorze, wysłanie 3 delegatów do Stoczni Gdańskiej, opracowanie postulatów.
[00:23:38] Jurczyk z Barcikowskim podpisali porozumienia w Szczecinie, ale one nie gwarantowały „początku drogi zerwania z komunizmem”. W Gdańsku w negocjacjach z premierem Jagielskim kładziono nacisk na utworzenie niezależnych, wolnych związków zawodowych – to był początek uniezależniania sie od wszechobecnej PZPR. Radmor dostarczał sprzęt dla wojska i MSW, był pod nadzorem służb specjalnych i wojska. W sierpniu 1980 r. podpisanie postulatów – Wałęsa ogłosił to na bramie, boh. to widział. Niedowierzanie i szczęście.
[00:27:32] Budowanie struktur związkowych, legalizacja związku, boh. został wiceprzewodniczącym NSZZ „Solidarność” w zakładach Radmor. Władza chciała się wycofać z obietnic. Wydarzenia marcowe [1981] – prowokacja, pobicie działaczy „S”, m.in. Jana Rulewskiego. Wykruszanie się członków związku.
[00:30:00] 13 grudnia [1981] utworzenie Wojskowej Rady Ocalenia Narodowego WRON, wprowadzenie stanu wojennego. Radmor zmilitaryzowano, żołnierze z błękitnych beretów. Z Radmoru nikogo nie aresztowano, boh. przejął funkcję przewodniczącego „S”, rozpoczął strajk włoski w Radmorze – pierwsze ulotki i odezwy.
[00:33:01] Zaangażowanie w pomoc dla internowanych w ośrodku w Strzebielinku, strajki i demonstracje, zamieszki 17 grudnia w Gdańsku. Boh. wezwał robotników do przyniesienia zniczy i modlitwy przy krzyżach powieszonych w fabryce. Dalszy stopniowy upadek gospodarki.
[00:35:18] Rozbijanie struktur związkowych – przekupywanie członków talonami na pralkę, neo-związki. Mimo tego organizowanie strajków przez cały stan wojenny. Po zakończeniu stanu wojennego w ludziach było zniechęcenie i niewiara w zmianę. W 1984 r. przywrócenie rad pracowniczych w zakładach pracy, „odwilż”. Wezwanie Bogdana Borusewicza do działania w radach. Dyrektor Radmoru był zesłaniec syberyjski, który znał metody komunistów, prosił o rozwagę. [+]
[00:38:52] Inwigilacja przez SB. W Wielki Piątek 1984 r. akcja SB, boh. zdążył ukryć wszystkie ważne materiały. Stemple protestacyjne „Uwolnić Lecha Wałęsę” [+]. Rewizja w domu. Areszt przy ul. Kurkowej, więźniowie polityczni. Przebywał tam też Paweł Tuchlin – seryjny morderca skazany na karę śmierci.
[00:42:24] W areszcie przy Kurkowej boh. spędził ponad 100 dni, przeszedł wszystkie tortury. Credo życiowe boh: „Zło dobrem zwyciężaj”. Wychodząc, powiedział funkcjonariuszom, że im przebaczył. Zakaz zatrudnienia w Radmorze mimo amnestii (art. 52 – „wilczy bilet”). Bezrobocie przez 3 miesiące. Zatrudnienie w teatrze u Jerzego Gruzy. [+]
[00:45:29] Boh. był oświetleniowcem w teatrze muzycznym. Było tam kilku wyrzuconych związkowców, m.in. Zbigniew Iwaniuk, Andrzej Gliniecki.
[00:46:33] W 1988 r., zmiana polityki władz, odrodzenie się „Solidarności”, boh. nie mógł wrócić do Radmoru, reaktywował „S” w teatrze, zaangażował się. Okrągły Stół i wolne wybory – boh. był nieformalnym szefem sztabu wyborczego okręgu, z którego startowali m. in. Czesław Nowak, Krzysztof Dowgiałło, Lech Kaczyński. Radość z życia w wolnej ojczyźnie.
00: 52:08 Rodzice: Janina i Włodzimierz. Dziadek zmarł w 1969 r., niewiele o nim wiadomo. Po roku pobytu na Litwie trafił do Klaptowa/Kłopotowa, był kucharzem – gotował dla jeńców. Leczył się na wrzody żołądka – pomagała mu właścicielka pałacu (von Wedel), sprowadziła babcię i ojca i zaopiekowała się nimi. Pracowali w gospodarstwie przy tym dworze.
[00:55:24] Korzenie rodziny z Wielkopolski, spod Nowego Tomyśla. Do Gdyni dziadek przyjechał z sześcioma braćmi, jeden był celnikiem, prowadzili sklep kolonialny, byli bardzo majętni, wojna im wszystko zniszczyła. Po wojnie upadek rodziny – dziadek rozwoził chleb do sklepów wózkiem.
[00:58:10] Rodzice: mama prowadziła dom, ojciec był mechanikiem w TOS, zbudował pierwszego gokarta, był mistrzem Polski w sporcie kartingowym, przeniósł się do Rumii i został rzemieślnikiem („prywaciarzem”). Trudności z prowadzeniem biznesu, zmarł w wieku 51 lat.
[01:01:26] Dzieciństwo – ojciec pracował przez całe dnie, żeby utrzymać 5-osobową rodzinę. Mama w czasie wojny została sierotą w wieku 6 lat – zajmowali się nią starsi bracia. Ojciec mamy jako kolejarz miał dom w Rumii. Boh. był w Rumii przez 12 lat zastępcą burmistrza.
[01:04:39] Sylwester ’70: strzelanie z karbidu, milicja goniła i biła za to dzieci. [+] Jan Klawiter – kolega.
[01:08:55] Budowa pomnika ofiar grudnia, rozmowy z prof. Zinnem, wiceministrem kultury. Zabici w grudniu byli chowani po kryjomu, bez butów, ubrań, do dziś nikt nie poniósł odpowiedzialności za ich śmierć – boh. ma o to żal.
[00:11:40] Rok 1976 był początkiem dorosłego życia: założenie rodziny, kredyt MM – 38 tys. na meblościankę. W Radiu Wolna Europa doniesienia o „ścieżkach zdrowia”, łamaniu prawa przez ekipę Gierka. Budowa własnego domu, zdobywanie materiałów budowlanych.
[01:15:05] Boh. był jednym z negocjatorów ze strony „S” podczas rozmów z dyrekcją w Radmorze. Przejście na etat związkowy 10 grudnia 1981 r. Postulaty związane z warunkami pracy oraz budową pomnika Grudnia ‘70. Projekt Adam [Stanisław] Gierada. W Gdyni są obecnie dwa pomniki upamiętniające stoczniowców Grudnia ’70.
[01:19:10] W każdym zakładzie pracy działała Podstawowa Organizacja Partyjna PZPR, w Radmorze próbowano przeszkodzić powstaniu „S”. Jednymi z pierwszych aresztowanych po wprowadzeniu stanu wojennego byli [Krzysztof] Kapica i [Ryszard] Urbaniak. Wielu ludzi w Radmorze udało się przekupić władzy. W marcu [1981] okazało się, że związek osłabł.
[01:23:00] Wprowadzenie stanu wojennego. 3 dni przez wprowadzeniem na spotkaniu w „Akwenie” Bogdan Borusewicz sugerował, że mogą wkroczyć wojska radzieckie. Komitet budowy pomnika – nie było oporu ze strony wojewody Kołodziejskiego. Dwa pomniki. Ustalenia z ministrem kultury prof. Zinnem, negocjacje Andrzeja Kołodzieja. W komitecie budowy pomnika był Adam Gotner, robotnik Gdyni ranny w grudniu 1970, trafiony 6 kulami. [+]
[01:27:40] Szybka zbiórka funduszy, Stocznia Komuny wykonała pomnik. Kopia flagi, na której niesiono „Janka Wiśniewskiego” otrzymana od księdza Jastaka. „Flagę ukradło SB”.
[01:30:15] Poznanie Ewy Kubasiewicz z Solidarnością Walczacą. Andrzej Kołodziej. Boh. zajął się działalnością związkową, nie angażował się w politykowanie. Nie wiedział, kto w jaką działalność jest zaangażowany. Głównym twórcą Radia Solidarność był Piotr Jagielski z Radmoru. Rewizje ubeckie.
[01:34:05] Aresztowanie w Wielki Piątek. Kryminaliści-recydywiści w celi, bolesne wspomnienia. Rok 1984 był bardzo trudny, śmierć ks. Popiełuszki, z którym boh. spotkał się kiedyś w kościele św. Brygidy.
[01:38:15] Warunki w celi: dostatek herbaty. Boh. głodował przez 110 dni, karmienie siłą mlekiem z żółtkami. Boh. schudł 22 kilo.
[01:40:09] Dobre wspomnienia o ks. Jankowskim – pomógł żonie znaleźć adwokata. Żona też pracowała w Radmorze, chciano ją wyrzucić, wstawili się za nią robotnicy. Opis tortur, łamanie psychiczne aresztowanych i ich rodzin. [+]
[01:43:25] Uczestnictwo w mszach z Ojcem Świętym. Boh. przetrwał więzienie dzięki wierze. Tortury psychiczne, próby złamania. Tworzenie Komitetu Obywatelskiego w Rumii przy parafii Najświętszej Maryi Panny Wspomożenia Wiernych.
[01:46:40] Rozmowa z ubekiem podczas przesłuchania w 1980 r., odmowa współpracy. W 1984 r. konfrontacja z kolegą. Odznaczenie Krzyżem Wolności i Solidarności.
[01:49:03] Radmor był całkowicie inwigilowany przez służby specjalne i wojskowe, rozmowy z oficerem WP. W 1984 r. sankcje prokuratorskie, prokuratorzy Muszyński i Wlazło, groźba kary śmierci.
[01:51:13] Jerzy Gruza – otrzymał Diamentowego Lwa za całokształt twórczości, boh. mu podziękował po latach za przyjęcie do pracy. Przedstawienia „Skrzypek na dachu”, „Jesus Christ Superstar” wystawiane w Leningradzie. Na „Skrzypku” siedzieli głównie ortodoksyjni Żydzi w jarmułkach u chałatach. Teatr: ciekawe doświadczenie. [+]
[01:55:12] W 1989 r. największe benefity zgarnęli „komuniści”. Boh. korzysta z funduszy unijnch, ale ideologicznie nie zgadza się z działaniami Unii Europejskiej.
mehr...
weniger
Bibliothek des Pilecki-Instituts in Warschau
ul. Stawki 2, 00-193 Warszawa
Mo. - Fr. 9:00 - 15:00 Uhr
(+48) 22 182 24 75
Bibliothek des Pilecki-Instituts in Berlin
Pariser Platz 4a, 00-123 Berlin
Pon. - Pt. 10:30 - 17:30
(+49) 30 275 78 955
Diese Seite verwendet Cookies. Mehr Informationen
Das Archiv des Pilecki-Instituts sammelt digitalisierte Dokumente über die Schicksale polnischer Bürger*innen, die im 20. Jahrhundert unter zwei totalitären Regimes – dem deutschen und sowjetischen – gelitten haben. Es ist uns gelungen, Digitalisate von Originaldokumenten aus den Archivbeständen vieler polnischer und ausländischer Einrichtungen (u. a. des Bundesarchivs, der United Nations Archives, der britischen National Archives, der polnischen Staatsarchive) zu akquirieren. Wir bauen auf diese Art und Weise ein Wissenszentrum und gleichzeitig ein Zentrum zur komplexen Erforschung des Zweiten Weltkrieges und der doppelten Besatzung in Polen auf. Wir richten uns an Wissenschaftler*innen, Journalist*innen, Kulturschaffende, Familien der Opfer und Zeugen von Gräueltaten sowie an alle an Geschichte interessierte Personen.
Das Internetportal archiwum.instytutpileckiego.pl präsentiert unseren Bestandskatalog in vollem Umfang. Sie können darin eine Volltextsuche durchführen. Sie finden ebenfalls vollständige Beschreibungen der Objekte. Die Inhalte der einzelnen Dokumente können Sie jedoch nur in den Lesesälen der Bibliothek des Pilecki-Instituts in Warschau und Berlin einsehen. Sollten Sie Fragen zu unseren Archivbeständen und dem Internetkatalog haben, helfen Ihnen gerne unsere Mitarbeiter*innen weiter. Wenden Sie sich auch an sie, wenn Sie Archivgut mit beschränktem Zugang einsehen möchten.
Teilweise ist die Nutzung unserer Bestände, z. B. der Dokumente aus dem Bundesarchiv oder aus der Stiftung Zentrum KARTA, nur beschränkt möglich – dies hängt mit den Verträgen zwischen unserem Institut und der jeweiligen Institution zusammen. Bevor Sie vor Ort Zugang zum Inhalt der gewünschten Dokumente erhalten, erfüllen Sie bitte die erforderlichen Formalitäten in der Bibliothek und unterzeichnen die entsprechenden Erklärungsformulare. Informationen zur Nutzungsbeschränkung sind in der Benutzungsordnung der Bibliothek zu finden. Vor dem Besuch empfehlen wir Ihnen, dass Sie sich mit dem Umfang und Aufbau unserer Archiv-, Bibliotheks- und audiovisuellen Bestände sowie mit der Besucherordnung und den Nutzungsbedingungen der Sammlung vertraut machen.
Alle Personen, die unsere Bestände nutzen möchten, laden wir in den Hauptsitz des Pilecki-Instituts, ul. Stawki 2 in Warschau ein. Die Bibliothek ist von Montag bis Freitag von 9.00 bis 15.00 Uhr geöffnet. Bitte melden sie sich vor Ihrem Besuch per E-Mail: czytelnia@instytutpileckiego.pl oder telefonisch unter der Nummer (+48) 22 182 24 75 an.
In der Berliner Zweigstelle des Pilecki-Instituts befindet sich die Bibliothek am Pariser Platz 4a. Sie ist von Dienstag bis Freitag von 10.30 bis 17.30 Uhr geöffnet. Ihr Besuch ist nach vorheriger Anmeldung möglich, per E-Mail an bibliothek@pileckiinstitut.de oder telefonisch unter der Nummer (+49) 30 275 78 955.
Bitte lesen Sie unsere Datenschutzerklärung. Mit der Nutzung der Website erklären Sie sich mit ihren Bedingungen einverstanden..