Jerzy Miotke (ur. 1951, Wielki Kack) pochodzi z wielodzietnej rodziny kaszubskiej. Jego dziadek, Leon Miotke, leśniczy w pobliskim Leśnictwie Gołębiewo, w 1939 roku został aresztowany i zamordowany w Lesie Piaśnickim. Pan Jerzy spędził dzieciństwo w Gdyni, dokąd rodzina sprowadziła się w 1958 roku. W wieku 10 lat stracił ojca. Ukończył Zespół Szkół Budowy Okrętów (specjalizacja: elektromonter), a następnie studia na Wydziale Elektrycznym Politechniki Gdańskiej. W sierpniu 1968 rozpoczął pracę w Stoczni im. Komuny Paryskiej. Przepracował w niej kolejne 40 lat, przechodząc szczeble kariery od elektromontera, technologa, projektanta, rzecznika patentowego do kierownika Wydziału Elektrycznego. W końcówce lat 90. utworzył wraz ze wspólnikami firmę AN-ELEC – po likwidacji stoczni w 2008 roku znalazło w niej zatrudnienie ponad 80 stoczniowców. W grudniu 1970 pan Jerzy był uczestnikiem protestów robotniczych przeciwko podwyżkom cen, a także świadkiem ataku milicji i wojska na zdążających do pracy stoczniowców. Pod wpływem tych wydarzeń zaangażował się w działalność opozycyjną w gdyńskiej stoczni. Brał udział w strajku w sierpniu 1980, był członkiem Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność” w Stoczni im. Komuny Paryskiej, a po wprowadzeniu stanu wojennego działał w strukturach podziemnej Solidarności, za co w 1988 roku został pozbawiony pracy. W latach 90. zaangażował się w tworzenie Gdyńskiego Komitetu Obywatelskiego. Od 1998 roku związany z samorządem, przez 16 lat aktywnie pracował na rzecz miasta jako radny, wiceprzewodniczący Rady Miasta oraz wiceprezydent Gdyni. W 2000 roku został członkiem gdyńskiego oddziału Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego. Za swoją działalność wyróżniony został wieloma odznaczeniami i nagrodami, m.in. Złotym Krzyżem Zasługi, odznaką „Zasłużony dla Kultury Polskiej” oraz kaszubskim wyróżnieniem Ormuzdowa Skra. Od 2018 na emeryturze, mieszka w Gdyni.
mehr...
weniger
[00:00:10] Boh. ur. 1951 r. w Gdyni, rodzina wywodzi się z rodów kaszubskich powiatu wejherowskiego, z okolicy Wielkiego Kacka – obecnie dzielnica Gdyni. Kaszubska kultura: wyjątkowy stosunek do wiary chrześcijańskiej, pracowitość, rzetelność, ufność wobec innych grup społecznych do momentu pierwszego zawodu.
[00:01:41] Boh. urodzony w 1951 r. w Gdyni. Całe życie związany z miastem, w szczególności ze Stocznią im. Komuny Paryskiej (SKP).
[00:02:14] Wykształcenie: szkoła podstawowa, Zespół Szkół Budowy Okrętów w Gdyni. Szkoła zawodowa kształciła przyszłych robotników, techników w przemyśle okrętowym. Uzyskanie uprawnień elektromontera okrętowego. 1 sierpnia 1968 r. rozpoczęcie pracy w Stoczni im. Komuny Paryskiej.
[00:03:10] Rodzina kaszubska w kontekście religii chrześcijańskiej. Ojciec zmarł, gdy boh. miał 10 lat – matka została z pięciorgiem dzieci. Ksiądz Hilary Jastak, proboszcz w kościele Najświętszego Serca Jezusa w Gdyni, miał wielki wpływ na rozwój poglądów boh. Ksiądz wywodził się z rodów kaszubskich – urodzony w Kościerzynie na początku XX w. Od 1946 r. był związany z odziałem Caritas – oddział Gdynia, opis działania organizacji.
[00:04:30] Gdynia po II wojnie światowej – 4,5 tys. półsierot. Organizowanie przez ks. Jastaka ośrodków szkolno-wychowawczych w Białogórze.
[00:05:18] W 1961 r., po śmierci ojca, ks. Jastak wspierał rodzinę finansowo, aż do śmierci w 2000 r. Gdynia w okresie międzywojennym stała się alternatywą dla portu w Wolnym Mieście Gdańsk. Relacje polsko-niemieckie. Decyzja o budowie portu w Gdyni (Eugeniusz Kwiatkowski) – środki ze skarbu państwa i z kredytów szwedzkich i norweskich -– warunki handlowo-gospodarcze. [+]
[00:08:16] Wybudowanie portu w Gdyni było wielkim sukcesem, pierwsze statki handlowe w latach 20. i 30., potrzeba wybudowania magistrali kolejowej. Do 1934 r. podstawowym eksportowanym surowcem było drewno. Po przejęciu Górnego Śląska eksport węgla za granicę. Magistrala kolejowa rozpoczynała się na Górnym Śląsku i kończyła w porcie gdyńskim. Szlaki kolejowe są odnawiane od 2019 r. [+]
[00:10:48] Charakterystyka Gdyni jako miasta biznesowego. Otwarcie się II Rzeczypospolitej na wpływy zza granicy. Szkoły.
[00:12:55] W 1956 r. [1952?] sfingowany proces oficerów Marynarki Wojennej, którzy sprzeciwiali się obsadzaniu stanowisk przez Armię Czerwoną. Siedem wyroków śmierci, cztery wykonane. Relacje mieszkańców miasta z oficerami radzieckimi. Dowództwo Marynarki Wojennej na Oksywiu.
[00:16:05] Millenium Chrztu Polski w 1966 r. Prymas Polski przygotowywał boh. do złożenia ślubów jasnogórskich. Opór władz wobec uroczystości, utrudnienia.
[00:17:38] Rozpoczęcie pracy w sierpniu 1968 r. jako elektromonter na akord – 4,5 zł/godz., system podatkowy (podatek bykowy). Ceny podstawowych produktów spożywczych – słabe zarobki. Większość pracowników (kilkanaście tys. osób) stoczni nie pochodziła z Gdyni. [+]
[00:20:19] Warunki życia boh. podczas pracy w stoczni – boh. pomagał finansowo matce i rodzeństwu. Matka po śmierci ojca postanowiła zmienić pracę – z handlowca została dozorczynią przy ul. Abrahama. W 1958 r. rodzina przeniosła się z Wielkiego Kacka do centrum Gdyni, mieszkanie komunalne. Zabawy w dzieciństwie, życie na plaży. Warunki wodne w Gdyni, wpływ infrastruktury stoczni na zanieczyszczenia wody w morzu.
[00:23:15] Bliskie relacje koleżeńskie z dzieciństwa boh. – wpływ przyjaźni na wydarzenia z 1970 r.
[00:24:09] 13 grudnia 1970 r. wprowadzenie podwyżki cen. Wyczekiwanie cytrusów na Boże Narodzenie. 14 grudnia – rozpoczęcie strajku w stoczni gdańskiej, stocznia gdyńska zaprotestowała marszem pod budynek dyrekcji 15 grudnia. Dyrekcja bez wpływu na rozwój sytuacji. Opis strajkujących.
[00:27:55] Przemarsz do miasta (ul. Polska, Dalmor, stocznia remontowa Nauta) jako próba zachęcenia innych zakładów do strajku. Dyscyplina maszerujących. Przewodniczący Miejskiej Rady Narodowej w Gdyni Jan Mariański (ul. Czołgistów) zaproponował dialog – wytypowanie przedstawicieli strajkujących. [++]
[00:31:15] Organizacje podziemne podczas okupacji niemieckiej: Gryf Pomorski, Szare Szeregi. Działalność konspiracyjna podczas okupacji.
[00:32:42] Rozmowy przedstawicieli strajkujących (stocznia Komuny Paryskiej, stocznia Nauta, zarząd portu, Dalmor) w siedzibie Miejskiej Rady Narodowej. Podpisanie pierwszego w PRL porozumienia społecznego – 10 postulatów. Komitet protestujących przedstawił ustalenia – przygotowania do publikacji ustaleń. Dom kultury u zbiegu z Marchlewskiego z Czechosłowacką. [+]
[00:35:10] Pomoc Jana Mariańskiego w upowszechnianiu ulotek – maszyny drukarskie. Wieczorem pacyfikacja prowadzona przez milicję i ZOMO. Strajkujący wywiezieni do aresztu w Wejherowie. 16 grudnia nikt nie pracował w zakładach pracy, dyskusje, brak aresztowanych liderów.
[00:38:35] Sytuacja na ulicach miasta, nie działała komunikacja miejska, pojazdy wojskowe na skrzyżowaniach.
[00:40:10] 16 grudnia [1970 r]. wystąpienie wicepremiera Kociołka i premiera Cyrankiewicza – krytyka strajku, nawoływania do zaprzestania. Narada sztabu kryzysowego u admirała Janczyszyna – decyzja o wstrzymaniu pracy i uniemożliwieniu dostępu do stoczni robotnikom, utrudnienia w ruchu miejskim. Ogłoszenia z megafonów. [+]
[00:44:05] Niezrozumienie sytuacji przez robotników. 17 grudnia o godz. 6.05 idący do stoczni usłyszeli wystrzały „z armaty” i dalsze z broni. Atak na robotników. [++]
[00:47:20] Wojsko nie oddawało strzałów bezpośrednio w stronę idących – pociski raniły rykoszetem. Karetki i samochody prywatne wywoziły rannych i zabitych. [++]
[00:48:20] Około 8:20 boh. wraz z kolegami postanowił wycofać się do Dworca Głównego w Gdyni i dostać się domu, widział ciało Zbigniewa Godlewskiego, które później zostało przeniesione przez protestujących z ul. Czerwonych Kosynierów – pochód w stronę dworca, dołączyli się okoliczni mieszkańcy, boh. też. Położenie ciała na drzwiach, pojawiły się flagi. [++]
[00:51:50] 19 osób zostało zabitych na ulicach Gdyni. Boh. przyłączył się do pochodu, w którym niesiono ciało Zbigniewa Godlewskiego, wsparcie ludzi po drodze. Fotograf Pepliński sfotografował pochód, boh. rozpoznał na zdjęciu twarze kolegów z wydziału: Jerzego Uszpika i Jerzego Wieczorka. Zbigniew Godlewski był symbolicznie nazywany „Jankiem Wiśniewskim”. Wojsko zablokowało ul. 10 lutego – pochód zmuszony do zmiany trasy ul. Świętojańską.
[00:55:05] Wyniesienie krzyża z kościoła Najświętszej Marii Panny – procesja, modlitwa księdza. Ciało Zbigniewa Godlewskiego okryte zostało flagą. [++]
[00:56:10] Dzieci nie zostały poinformowane, że zajęcia szkolne odwołano. Młodsze rodzeństwo poszło do szkół (podstawowa, liceum, zawodówka). Matka poprosiła boh., by odszukał rodzeństwo – miała świadomość zagrożenia na ulicy.
[00:58:03] Kordon milicji uniemożliwił dalsze przemieszczanie się procesji. Ciało Zbigniewa Godlewskiego zostawiono na ulicy Świętojańskiej przy sklepie warzywnym „Reneta”, na wysokości ul. Traugutta. Interwencja służb – gazy łzawiące, pałki. Odnalezienie siostry Krystyny w szkole. Siostra Maria w VI LO. Rodzeństwo było obecne w szkole - opis sytuacji.
[01:00:30] Rozproszony tłum protestujących zaczął gromadzić się przy budynku Miejskiej Rady Narodowej. Otoczenie stacji CPN przez milicję, przygotowywanie „koktajli Mołotowa“. Patrole milicji legitymowały wszystkich obecnych. Protestujący uzbrojeni w kamienie z nasypu kolejowego do ataku przy niespodziewanej interwencji. Spisanie przez MO, pobicie pałką. [+]
[01:03:00] Rozmowa z żołnierzem – opis poszukiwania rodzeństwa i kontaktu z mieszkającą nieopodal ciotką Stefanią Fudalewską. Młodszy brat podejrzewany o udział w proteście (ur. 1955, pracował w Stoczni Marynarki Wojennej). [+]
[01:05:19] Wojsko pozwoliło boh. wejść do domu ciotki, powrót do domu po półgodzinie, rodzeństwo już było. [+]
[01:07:00] Obserwowanie sytuacji z okien domu. Protestujący przygotowywali „koktajle Mołotowa”, interwencje milicji. Ok. godz. 15 żołnierze strzelali z helikopterów z broni maszynowej. Sytuacja na mieście, gazy łzawiące, okrzyki, petardy. Kumulacja złości tłumu. Rozmowy z sąsiadami. Wprowadzenie godziny milicyjnej w całym kraju. Obraz wydarzeń w oficjalnej telewizji. [++]
[01:13:35] W niedzielę 20 grudnia 1970 ks. Hilary Jastak odprawił mszę żałobną za zamordowanych. Miejsca, gdzie protestujący byli przetrzymywani i okoliczności ich zatrzymania (szpital miejski przy pl. Kaszubskim i szpital w Redłowie) – ponad 1300 rannych. Kasyno pracownicze Miejskiej Rady Narodowej zamienione w miejsce kaźni, gdzie złapani poddani torturom, poturbowany nastolatek Krzysztof, opis tortur. [+]
[01:16:39] Praca w stoczniach została wstrzymana 18 grudnia. Smutne Boże Narodzenie. Prawna, finansowa i rzeczowa pomoc parafii ks. Hilarego Jastaka dla rodzin poszkodowanych. Zbiórka podczas kolędowania.
[01:19:21] Wszystkie przepustki dla pracowników stoczni zostały unieważnione. Komitet Centralny powołał nowego I Sekretarza – Edwarda Gierka i premiera Jaroszewicza po Cyrankiewiczu. Deklaracje nowych władz, brak porozumienia z obywatelami. Tajemne, pospieszne pogrzeby zamordowanych – zaniedbanie ceremonii, brak informacji dla rodzin, pogrzeby nocą, nieznane miejsca pochówku, przypadkowe cmentarze. [++]
[01:23:10] Niektórzy z pracowników dostali propozycje powrotu do pracy w stoczni. Komisja weryfikująca, kto może wrócić do pracy. Komisja wiedziała, że boh. brał udział w protestach – rozmowa weryfikująca po miesiącu. Sekretarz POP PZPR, przedstawiciel ZMP, nieobecność brygadzisty.
[01:25:45] Od 1968 boh. uczył się w przyzakładowym wieczorowym Technikum Budowy Okrętów w Gdyni. W 1969 i 1970 roku przeszedł weryfikację zawodową (egzamin kwalifikacyjny) i dostał podwyżkę. [+]
[01:27:30] Opinia brygadzisty Bolesława Fujaka o umiejętnościach i rozwoju boh. 24 stycznia 1971 r. boh. ponownie rozpoczął pracę w stoczni. Wzrost aktywności związków zawodowych z CRZZ na terenie stoczni – każdy należał do związku metalowców. [+]
[01:28:50] Nie wszyscy członkowie komitetu strajkowego zostali uwolnieni z aresztu, zwolniono ich z pracy. Rozbieżność deklaracji nowego rządu z rzeczywistością w pracy. Rozgoryczenie, dyskusje. Ostatni rok nauki boh. w technikum, praca dyplomowa. [+]
[01:30:25] Boh. dostał dwie propozycje pracy: w biurze projektowym i biurze technologicznym. Decyzja o rozpoczęciu studiów wieczorowych na politechnice – 10 semestrów.
[01:32:34] Praca w biurze projektowym w dziale technologii – opis procedur organizacji produkcji. Trudność pracy na akord. Po trzech latach (1975/76) przeniesienie do działu wynalazczości – ochrona patentowa (grupa B 65), projekty racjonalizatorskie. Analiza zdolności patentowej. [+]
[01:37:50] W 1978/79 r. boh. spotykał się z intelektualną elitą inżynierów stoczni – patenty, realizacje projektów. Właścicielem rozwiązań (wynalazków, projektów racjonalizatorskich, wzorów użytkowych) był zakład pracy. [+]
[01:41:35] Budowa suchych doków w stoczni – do budowy kadłubów statków. Budowa połówkowa, łączenie na pontonie. [+] Rozwój osobisty. Nauka języków obcych dzięki pracy w biurze projektowym.
[01:44:55] Ślub w 1977 r., córki urodzone w 1978 i 1979 r. Zetknięcie się na studiach ze środowiskiem opozycyjnym. Pismo „Robotnik Wybrzeża” założone przez braci Wyszkowskich i [Andrzeja] Gwiazdę - budowanie relacji ze studentami z innych wydziałów, tworzenie strategii opozycyjnej.
[01:46:22] Rodzina: starsza córka zainfekowana gronkowcem, leczenie, walka o życie. Odpowiednie karmienie, dieta kukurydziana, bez glutenu i laktozy. Mleko Humana. Problemy żony z utrzymaniem ciąży (leki hormonalne Turinal, Gestanon). Młodsza córka urodziła się z wadą serca. [++]
[01:49:20] Opis schorzenia młodszej córki. Boh. działał w Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność”, reprezentował dział wynalazczości. Zainteresowanie prawną stroną funkcjonowania zakładu pracy – zwiększeniem niezależności i samowystarczalności (rubel transferowy, kontrakty Certromoru, planowanie centralne), opis nowych obowiązków.
[01:52:50] Strajki w lipcu i sierpniu 1980 r., przyspawanie pociągu do szyn. Aktywiści partyjni zwiezieni na skwer w centrum Gdyni (akwarium przy Skwerze Kościuszki) protestować przeciwko strajkom „warchołów”. Wyjazd rodziny na wakacje na Kaszuby.
[01:54:30] Pracownicy stoczni mogli co dwa lata wyjechać na wypoczynek zakładowy trwający dwa tygodnie. Informacja o strajku w Stoczni im. Lenina (Borusewicz, bracia Wyszkowscy, Anna Walentynowicz). Dyscyplina pracowników Gdyni, relacje między pracownikami a dyrekcją. Charakter Kaszuba – szacunek do władzy, kalkulacja zysków. Różnice między strategią strajków w Gdyni i Radomiu. [+]
[01:57:15] Charakterystyka pracy w stoczni. Ciężka praca w samotności i niskie zarobki – duża rotacja pracowników. [+]
[02:00:00] Wydział kadłubowy i wydział wynalazczości – porównanie warunków pracy.
[02:01:07] Strajk w Stoczni Gdyńskiej od 15 sierpnia 1980 r. – przybył Andrzej Kołodziej, pracownik Stoczni Gdańskiej, działał w środowisku opozycyjnym od 3 lat, wyrzucony za to pracy i ze szkoły. Bogdan Borusewicz przygotowywał go do zorganizowania strajku w Gdyni. Nikt w stoczni im. Komuny Paryskiej nie wiedział, że Kołodziej został dyscyplinarnie zwolniony z pracy. 15 sierpnia przyszedł do pracy na wydziale K-3 z ulotkami strajkowymi przymocowanymi do ciała. Rozpoczęcie strajku na K-3. [++]
[02:04:00] Boh. obserwował z okien biura początek strajku – pochód ok. 3 tys. robotników na plac przy bramie głównej, zamknięcie bramy. Koledzy Zygmunt Pałasz i p. Rajnold, pracownicy radiowęzła, zaoferowali pomoc techniczną podczas strajku. Kołodziej przedstawił postulaty i strategię strajku: wsparcie stoczni w Gdańsku. Strajk okupacyjny – wnioski wyniesione ze strajków w 1970 r. [+]
[02:06:30] Przedstawienie postulatów: niezależne związki zawodowe, uwolnienie więźniów politycznych, przywrócenie wyrzuconych do pracy. Rezerwa do działaczy KOR-u (Kuroń, Michnik) jako „skażonych ideologią socjalizmu”. Strategia strajkowa, straż robotnicza. Funkcjonariusze Służby Bezpieczeństwa w stoczni na strajku.
[02:09:05] Dyrektor Stoczni Gdyńskiej Willi Fandrey – dobre relacje boh. z dyrektorem, stosunek dyrektora do strajku.
[02:11:25] Układanie postulatów, głosowanie. Lekceważenie strajkujących przez dyrektora i sekretarzy zakładowych i wydziałowych PZPR. Negocjacje Andrzeja Kołodzieja, odseparowanie dyrektorów i sekretarzy w sali konferencyjnej, bez łączności telefonicznej. Od 17 sierpnia ołtarz na placu, megafony, strajkujący w halach, głosowanie. [+]
[02:14:20] Wybór przedstawicieli komitetu strajkowego Stoczni im. Komuny Paryskiej do Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego w Stoczni Gdańskiej im. Lenina: m.in. Henryk Mierzejewski, Andrzej Kozicki. Organizacja strajkujących na wypadek interwencji i próby pacyfikacji strajku. [++]
[02:16:30] 16 sierpnia informacja o zakończonym strajku w Stoczni Gdańskiej, rozczarowanie. Dalsza mobilizacja strajkujących przez Kołodzieja.
[02:19:10] 17 sierpnia o godz. 11 odprawiona pierwsza msza podczas strajku – pomoc ks. Hilarego Jastaka. Budowa ołtarza, przygotowania, udział we mszy ok. 6-8 tys. strajkujących i ich rodzin. Samodzielne decyzje Jastaka, w opozycji wobec władzy, homilia przepełniona humanizmem – abolicja, poczucie wspólnoty strajkujących. [+]
[02:22:50] Relacja Andrzeja [Kozickiego] o wydarzeniach w Stoczni Gdańskiej. Przekonanie Wałęsy przez Walentynowicz, Pieńkowską i Ossowską do wznowienia strajku: walka o postulaty MKZ. Andrzej Kozicki oddelegowany do MKZ. Zastępcą Kołodzieja został Tadeusz Pławiński, inżynier elektronik.
[02:25:37] Codzienność strajkowa do 30 sierpnia 1980. Pomoc od rzemieśliników, mieszkańców. Zajęcia w ciągu dnia: gry sportowe (siatkówka, piłka ręczna) i planszowe, zawody sportowe, codzienna msza. Andrzej Kołodziej przyciągał ludzi z innych zakładów pracy – Stocznia im. Komuny Paryskiej stała się centralnym ośrodkiem strajkowym Gdyni. Andrzej [Kołodziej] był kluczową postacią strajku, miał ogromną determinację, nie bał się, bo pracował tylko 2 dni. [+]
[02:29:29] Przejęcie stoczniowego radiowęzła i drukarni. Kołodziej sprowadził drukarzy z Gdańska (m.in. bracia Butkiewiczowie) – Wolna Drukarnia Gdynia drukowała większość materiałów podczas strajku. [++]
[02:32:30] Uruchomienie poczty strajkowej, stemple każdego dnia. Kurierzy rozwozili listy od Wejherowa do Sopotu. Radość z podpisanych porozumień. Obawy o przyszłość pracy: zmiana zarządu, potencjalne roszady kadrowe. [+]
[02:35:52] Koniec strajku – rejestracja NSZZ „Solidarność”, zmiany personalne na średnim szczeblu, zwolnienia dyscyplinarne.
[02:37:15] W lutym 1981 r. informacja ze szpitala w Gdyni o konieczności operacji serca młodszej córki.
[02:38:29] Uroczystość w 10. rocznicę Grudnia 1970, budowa pomnika w Stoczni im. Komuny Paryskiej. Obecna była matka zabitego Zbyszka Godlewskiego („matka chrzestna pomnika”). [+]
[02:39:50] Zawieszenie aktywności związkowej na trzy miesiące, by zająć się zdrowiem córki – trudności w znalezieniu pomocy i płuco-serca. Warunki higieniczne w szpitalu. Kardiolog Jan Ereciński, możliwa operacja w klinice w Monachium – koszt 50 tys. marek zachodnich,. Poszukiwanie pomocy: brat w RFN, koledzy marynarze, parafia redemptorystów w Monachium, ks. Jerzy Galiński.
[02:49:48] Prośba do prymasa Wyszyńskiego o kontakt z misją polską. Telegram z Instytutu Prymasowskiego („Ósemki”), charyzmatyczna polonistka Maria Okońska i jej siedem koleżanek, czyli Pomocnice Maryi cały czas towarzyszyły Wyszyńskiemu podczas internowania za zgodą [Julii] Brystygierowej. [++]
[02:53:20] Problem sfinansowania operacji w Monachium. Załatwienie paszportu, wizy i oficjalnych zgód. Strajk generalny w Warszawie, nie działała komunikacja, spóźnienie. Rozmowa z nuncjuszem papieskim bp Orszulikiem. Sfinansowanie operacji przez Episkopat Polski – polscy księża mieli to odpracować w zachodnioniemieckich parafiach.
[02:57:00] Przygotowania do operacji, załamanie zdrowia córki w samolocie, spóźnienie. Operacja 13 maja 1981 r., dzień zamachu na papieża Jana Pawła II. Załamanie żony. Przygotowanie rodziców do sytuacji po operacji. Powikłania po operacji, rozrusznik serca. [++]
[03:06:23] Spotkania z Polonią przy parafii św. Józefa w Monachium i pracownikami RWE udokumentowane na fotografiach SB. Wywiad do radia. Wsparcie finansowe od Polonii. Powodzenie operacji, powrót do domu pociągiem 11 czerwca 1981 r. Powitanie przez 40 osób na peronie.
[03:08:50] Boh. był członkiem komisji zakładowej NSZZ „Solidarność” oraz zespołu szkoleniowego „Sieć”. Wprowadzenie stanu wojennego 13 grudnia 1981 r. Lista internowanych obejmowała przedstawicieli prezydium i członków redakcji biuletynu stoczniowego (7 osób). Boh. kontaktował się z dyrekcją z ramienia komisji zakładowej. Dyrektor techniczny Zbigniew Maciejewski zastępował dyrektora głównego stoczni Williego Fandreya. Kontrakt na brazylijskie statki „Isaura” i „Leoncio”. Relacje z dyrektorem. Pomoc Marka Narzyńskiego, Czesława Szwedy, Mariana Tyszki w poszukiwaniu informacji o aresztowanych pracownikach stoczni. Rozmowa z dyrektorem Maciejewskim. [++]
[03:14:45] Spotkanie z pracownikami biura projektowego, relacja z rozmowy z dyrektorem Maciejewskim. 14 grudnia 1981 r. pracownicy nie podjęli pracy. Przyjaciel boh. Tadeusz Pławiński, przewodniczący komisji zakładowej, przypadkiem uniknął aresztowania, ogłosił strajk okupacyjny. Negocjacje z Maciejewskim, oficerem SB, który ostrzegał o konsekwencjach strajku.
[03:17:26] Boh. opuścił zakład 15 grudnia. Rozpoczęcie działalności „Solidarności” w podziemiu, drugi gabinet Komisji Krajowej KK. Internowanie ok. 6 tys. osób. Do stycznia 1982 r. działalność podziemna nie była bardzo sprawna. Tajna Komisja Zakładowa założona pod koniec stycznia. Spotkania i kursy „Sieci” w kościele u redemptorystów. [++]
[03:19:50] Spotkanie z Bogdanem Borusewiczem i Lechem Kaczyńskim - opis przekazanych obowiązków i sieci kontaktów z członkami Tajnej Komisji Zakładowej. Na noworocznej zabawie dla dzieci w budynku YMCA boh. zrekrutował do TKZ „S” Janusza Śniadka.
[03:22:00] Działalność podziemnej „Solidarności” w stanie wojennym (bibuła, prowokacje, „dywersyjki” wobec działaczy partyjnych). Aktywność duszpasterstwa akademickiego i Duszpasterstwa Ludzi Pracy w Gdyni – ks. Czerwiński. Pielgrzymki (do Wejcherowa, Swarzewa, Częstochowy).
[03:23:37] Dwutygodniki „Układ” i „Stoczniowiec”. Boh. dorabiał jako wykładowca w technikum wieczorowym. Siedmiu uczniów (Kupiturski, Hermanowicz, Demczuk, Szymczak z UB, Tomys, Kłos) przyłączyło się do tajnej sieci. Działania podziemnej „Solidarności”.
[03:25:49] Kilkukrotne rewizje w domu i pracy. W 1984 r. podczas pielgrzymki na Jasną Górę spotkanie kolegów z Solidarności Walczacej. Andrzej Kołodziej po wyjściu z więzienia w Czechosłowacji nawiązał kontakt z Kornelem Morawieckim – był jego zastępcą. Roman Zwiercan, student medycyny, koordynował działalność związku w Gdyni. Zastraszenia SB. Zwiercan zdetonował bombę pod budynkiem komitetu miejskiego PZPR w Gdyni. [+]
[03:28:40] Na terenie stoczni działacze Solidarności Walczącej produkowali broń – przeliczanie wymiarów z cali na mm, boh. za to odpowiadał. Nigdy jej nie użyto. [+]
[03:30:20] W kwietniu 1987 r. boh. przygotował list do premiera i ministra zdrowia, aby zwiększyć odpis budżetu państwa na rzecz służby zdrowia. Zarzuty Służby Bezpieczeństwa – prowokacja, rewizja w pracy i w domu. Kolegium, zwolnienie z pracy. 50 tys. zł w drobnych monetach. [+]
[03:34:07] Propozycja pracy w Pewexie – opis osób zarządzających firmą, szef Marian Zacharski – słynny szpieg w Stanach Zjednoczonych. Założenie NSZZ „Solidarność” zaraz po przystąpieniu do pracy. Cały zarząd Pewexu stanowili ubecy. Działalność sklepów dewizowych. W 1987 r. inflacja, bieda, przekręty finansowe w Pewexie. Sylwetka Mariana Zacharskiego – dystrybuował obrabiarki w Stanach Zjednoczonych. Działalność szpiegowska. Sklepy Pewexu – oazy luksusu. Powrót do pracy w stoczni w 1991 r. [++]
[03:38:45] Działalność w komisji zakładowej – Janusz Śniadek był przewodniczącym, po nim Dariusz Adamski i Roman Kuzimski. Stanowisko kierownika wydziału elektrycznego i automatyki (tam, gdzie w 1965 r. boh. rozpoczął pracę). W 2008 r. likwidacja stoczni, rozliczenie majątku. Boh. założył własną firmę, jako podmiot prywatny zatrudnił ⅓ swoich pracowników. [+]
[03:40:20] W 2009 r. pierwsze zlecenie pracy. Ok. 80 osób pracujących w spółce przeszło z wydziału w SKP. Praca do czasu odejścia na emeryturę w 2018 r. Współorganizator Forów Innowacyjności „Wizja rozwoju” – 100 paneli dyskusyjnych na 100-lecie niepodległości.
[03:43:22] Potrzeba zaangażowania w działalność społeczną. Dziadek boh. był leśniczym w latach 20., należał do Związku Zachodniego, a wcześniej Związku Polaków w Niemczech. Działalność społeczności kaszubskiej. Dziadek służbista.
[03:45:16] Dziadek Leon Miotke urodził się w 1886 r., miał siedmio dzieci. Był ważną osobistością w Wielkim Kacku, zamożny, regulował gospodarkę drewnem w nadleśnictwie Wysoka. Dochodził sprawiedliwości przed sądem Wolnego Miasta Gdańska. W październiku 1939 r. na liście proskrypcyjnej, wezwany przez gestapo na przesłuchanie w Wejherowie – służby nie wypuściły go do domu. Babcia została sama z siedmiorgiem dziećmi. Na początku listopada 1939 r. gestapo rozstrzelało dziadka w Piaśnicy, razem z wieloma przedstawicielami elity gdyńskiej, twórcami miasta – ponad 800 osób. 30 masowych grobów w Piaśnicy. Zacieranie śladów zbrodni przez Niemców w 1945 r. – 11 tys. osób straciło w ten sposób życie. Nauki dziadka. [++]
[03:51:20] Ojciec boh. był z wykształcenia murarzem, w czasie okupacji budował latarnię morską w Nowym Porcie – droga z domu do pracy, kapliczka w Kamiennym Potoku. Matka boh. pochodziła z Tucholi, skierowana do pracy w sklepie w Sopocie, poznanie się rodziców. Ślub w 1948 r., niechęć Kaszubów do mamy. W 1958 r. rodzina przeniosła się z Wielkiego Kacka do Gdyni.
[03:54:30] Działalność samorządowa: boh. kandydował z okręgu wyborczego Gdynia Północ (Obłuże, Oksywie, Babie Doły, Pogórze) w pierwszych wolnych wyborach w 1989 r. – przygotowanie programu wyborczego z Franciszką Cegielską – liderką okręgu. W latach 1998-2002 boh. był wiceprezydentem miasta ds. społecznych – wdrażał reformę oświaty. Tworzenie gimnazjów. Reforma służby zdrowia, Kasy Chorych.
[03:59:55] Reforma samorządowa – wprowadzenie powiatów. Referendum w gminie Kosakowo.
[04:01:29] Przez trzy kadencje wiceprzewodniczący rady miasta, zakres obowiązków, reprezentant ruchu społecznego. Czterokrotnie startował w lokalnych wyborach (z AWS, z RS - Ruch Społeczny Buzka). Do RS mogli przystąpić tylko związkowcy. W 2002 r. powrót do pracy w stoczni. Pielgrzymki Jana Pawła II do Gdyni w czerwcu 1987 r. – msza na Skwerze Kościuszki i na hipodromie w Sopocie [w 1999 r.].
[04:04:30] Koszty działalności, wpływ na relacje rodzine. Kolejne trzy operacje młodszej córki, poszukiwanie źródeł finansowania.
[04:07:10] Zaangażowanie w uroczystości upamiętniające strajki w Stoczni Gdyńskiej. Przygotowanie albumu wspomnień na 40. rocznicę strajków sierpniowych i 50. grudniowych. Wręczanie odznaczeń „Bohater Sierpnia ’80” – 2000 laureatów. Zmiana warunków pracy, bez Kodeksu Pracy – porażka negocjacji unijnych.
[04:10:57] 100 tys. mieszkańców Pomorza budowało obóz koncentracyjny w Stutthofie. Potem na terenie stoczni Kriegsmarine [w Gdyni] budowali torpedy. Torpedownie w Babich Dołach. Niektóre hale stoczni w Gdyni pozostały w takim samym stanie od lat 40. – ze stróżówkami wojskowymi (panoptikonami) w hali – boh. likwidował je w roku 2000.
mehr...
weniger
Bibliothek des Pilecki-Instituts in Warschau
ul. Stawki 2, 00-193 Warszawa
Mo. - Fr. 9:00 - 15:00 Uhr
(+48) 22 182 24 75
Bibliothek des Pilecki-Instituts in Berlin
Pariser Platz 4a, 00-123 Berlin
Pon. - Pt. 10:30 - 17:30
(+49) 30 275 78 955
Diese Seite verwendet Cookies. Mehr Informationen
Das Archiv des Pilecki-Instituts sammelt digitalisierte Dokumente über die Schicksale polnischer Bürger*innen, die im 20. Jahrhundert unter zwei totalitären Regimes – dem deutschen und sowjetischen – gelitten haben. Es ist uns gelungen, Digitalisate von Originaldokumenten aus den Archivbeständen vieler polnischer und ausländischer Einrichtungen (u. a. des Bundesarchivs, der United Nations Archives, der britischen National Archives, der polnischen Staatsarchive) zu akquirieren. Wir bauen auf diese Art und Weise ein Wissenszentrum und gleichzeitig ein Zentrum zur komplexen Erforschung des Zweiten Weltkrieges und der doppelten Besatzung in Polen auf. Wir richten uns an Wissenschaftler*innen, Journalist*innen, Kulturschaffende, Familien der Opfer und Zeugen von Gräueltaten sowie an alle an Geschichte interessierte Personen.
Das Internetportal archiwum.instytutpileckiego.pl präsentiert unseren Bestandskatalog in vollem Umfang. Sie können darin eine Volltextsuche durchführen. Sie finden ebenfalls vollständige Beschreibungen der Objekte. Die Inhalte der einzelnen Dokumente können Sie jedoch nur in den Lesesälen der Bibliothek des Pilecki-Instituts in Warschau und Berlin einsehen. Sollten Sie Fragen zu unseren Archivbeständen und dem Internetkatalog haben, helfen Ihnen gerne unsere Mitarbeiter*innen weiter. Wenden Sie sich auch an sie, wenn Sie Archivgut mit beschränktem Zugang einsehen möchten.
Teilweise ist die Nutzung unserer Bestände, z. B. der Dokumente aus dem Bundesarchiv oder aus der Stiftung Zentrum KARTA, nur beschränkt möglich – dies hängt mit den Verträgen zwischen unserem Institut und der jeweiligen Institution zusammen. Bevor Sie vor Ort Zugang zum Inhalt der gewünschten Dokumente erhalten, erfüllen Sie bitte die erforderlichen Formalitäten in der Bibliothek und unterzeichnen die entsprechenden Erklärungsformulare. Informationen zur Nutzungsbeschränkung sind in der Benutzungsordnung der Bibliothek zu finden. Vor dem Besuch empfehlen wir Ihnen, dass Sie sich mit dem Umfang und Aufbau unserer Archiv-, Bibliotheks- und audiovisuellen Bestände sowie mit der Besucherordnung und den Nutzungsbedingungen der Sammlung vertraut machen.
Alle Personen, die unsere Bestände nutzen möchten, laden wir in den Hauptsitz des Pilecki-Instituts, ul. Stawki 2 in Warschau ein. Die Bibliothek ist von Montag bis Freitag von 9.00 bis 15.00 Uhr geöffnet. Bitte melden sie sich vor Ihrem Besuch per E-Mail: czytelnia@instytutpileckiego.pl oder telefonisch unter der Nummer (+48) 22 182 24 75 an.
In der Berliner Zweigstelle des Pilecki-Instituts befindet sich die Bibliothek am Pariser Platz 4a. Sie ist von Dienstag bis Freitag von 10.30 bis 17.30 Uhr geöffnet. Ihr Besuch ist nach vorheriger Anmeldung möglich, per E-Mail an bibliothek@pileckiinstitut.de oder telefonisch unter der Nummer (+49) 30 275 78 955.
Bitte lesen Sie unsere Datenschutzerklärung. Mit der Nutzung der Website erklären Sie sich mit ihren Bedingungen einverstanden..