Romuald Hajdukiewicz (ur. 1939, Pierchajły) urodził się na Wileńszczyźnie. Jego ojciec we wrześniu 1939 trafił do niewoli sowieckiej, potem do kopalni rudy w Krzywym Rogu, a następnie do budowy kolei Workuta-Kotłas. W 1941 roku zwolniony w wyniku układu Sikorski-Majski, w II Korpusie Polskim przeszedł szlak bojowy przez Monte Cassino, Ankonę i Bolonię i po wojnie wrócił do miejscowości rodzinnej, która znalazła się pod okupacją Związku Sowieckiego. W 1951 roku rodzina została deportowana na Syberię w rejon Workuty. W 1955 roku wrócili do Polski i osiedlili się w Rzepinie. Romuald Hajdukiewicz po ukończeniu studiów na Politechnice Szczecińskiej pracował m.in. w Zjednoczeniu Gospodarstw Rybackich. W latach 80-tych był zaangażowany w działalność NSZZ „Solidarność”. Jest członkiem Związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych.
[00:00:08] Ur. 16 listopada 1939 r. na Kresach Wschodnich. Ojciec przed wojną był kowalem, odbył służbę wojskową w Mołodecznie jako rusznikarz. We wrześniu [1939] powołany do armii w okolice Wilna, zabrany do niewoli sowieckiej, wywieziony do kopalni rudy w Krzywym Rogu, a następnie do budowy kolei Workuta-Kotłas. Ekstremalne warunki życia: samodzielne kopanie ziemianek, niedożywienie, szkorbut, opuchlizna. Większa szansa przeżycia osób zahartowanych
[00:04:15] [Nowa informacja o dacie urodzenia]: ur. 20 listopada 1939 r. Ciężka zima 1939/40 r., silne przeziębienie boh., owrzodzenia. Warunki życia jeńców w obozie [ojca], przygnębienie ludzi. Możliwość korespondowania z rodziną, cenzurowane listy.
[00:06:22] Układ Sikorski-Majski. Utworzenie armii Andersa jako efekt geopolityki: „do ochrony złóż roponośnych w Iranie i Iraku” eksploatowanych przez Brytyjczyków. Ojciec przedostał się do Tatiszczewa, trafił do 5 Dywizji („Kresowej”), ukończył kurs kierowcy.
[00:09:30] Szlak bojowy Armii Andersa na Bliskim Wschodzie, wykorzystanie Polaków do walk na płw. Apenińskim. „Zszokowanie ojca” skalą strat w kampanii włoskiej – woził poległych żołnierzy na nowopowstały cmentarz wojskowy. Ocena ojca działalności gen. Sikorskiego („wyzwolił nas”) i Andersa („rzucił nas do walki”). Przebieg wydarzeń na Monte Cassino, niebezpieczne zadanie ojca: dostarczał nocami amunicję do stanowisk artyleryjskich, dniem przywoził ją z portów.
[00:14:24] Wkroczenie do Ankony. Płonne nadzieje żołnierzy II Korpusu na powrót na Kresy, wyjechali do Wielkiej Brytanii. Polityka Anglików wobec żołnierzy polskich – starsi kierowani do kolonii brytyjskich (Nowa Zelandia, Kanada, RPA, Australia), młodsi mogli zostać w Anglii. Ojciec zdecydował się wrócić do Polski i osiąść na Ziemiach Zachodnich. Brat przyjechał do Czaplinka.
[00:17:16] Dobre warunki zamieszkania, dużo wolnych domów. Niechęć mamy do wyjazdu „w nieznane”. Zabiegi ojca o sprowadzenie mamy do Polski w 1947 r., po zakończeniu akcji repatriacyjnej.
[00:19:10] Przyjazd ojca na Kresy w 1949 r. – pierwsze spotkanie z ojcem po 10 latach życia w świecie bez mężczyzn, z dwiema babciami i mamą. Początek edukacji w 1946 r. Prawosławni Białorusini i katoliccy Polacy, język używany na co dzień w domu – prosty białoruski. Niewielka znajomość polskiego.
[00:22:22] Przed wojną rodzice nie uprawiali roli, ojciec zajmował się kowalstwem, mama szyła dla okolicznych wsi. Ojciec po powrocie [na Kresy] zaczął pracować w kuźni tartaku, mama bała się samodzielnie prowadzić działalność usługową – ukrywała się przed lokalnymi urzędnikami z pomocą sąsiadów. [+]
[00:25:56] Rozbudowa domu przez ojca. Rankiem 1 kwietnia 1951 r., po feriach zimowych w V klasie, najście NKWD z rozkazem przesiedlenia na wschód ZSRR. Droga z sąsiadem Stanisławem Hajdukiewiczem furmanką na stację, droga w wagonach towarowych z Lidy. Wśród wywożonych – „zesłańcy andersowscy”.
[00:29:00] Zainteresowanie boh., „z ciekawością się przyglądałem, jak wygląda świat”. Droga przez Ural, rzeki Ob i Jenisej. Wstydliwe grupowe załatwianie się raz dziennie na dworze. Postój w Tomsku, możliwość skorzystania z łaźni. Posiłek raz dziennie.
[00:32:13] Wysiadka 17 kwietnia [1951] w Czeremchowie (200 tys. mieszkańców, kopalnie odkrywkowe węgla). Ojciec został kowalem w cegielni. Boh. przywoził węgiel z kopalni do palenia w piecu. Siostra dostawała przydziałowe mleko dla niemowląt.
[00:34:36] Zamieszkanie w jednym pokoju we wspólnym mieszkaniu. Mama prowadziła dom i dorabiała szyciem, „obszywała żonę dyrektora cegielni”. Jednakowe zarobki mieszkańców i zesłańców.
[00:36:50] Po wojnie rosyjsko-japońskiej w Mandżurii jeńcy japońscy w obozie jenieckim w Czeremchowie. Po ich zwolnieniu do pracy przywieziono Polaków z Kresów. Dozór NKWD, codzienne sprawdzanie obecności.
[00:39:13] Ucieczka młodej dziewczyny z obozu na Białoruś, przywieziona z powrotem do obozu. W szkole w Białorusi nauka białoruskiego i jednocześnie rosyjskiego. Pierwsze miesiące na Syberii bez nauki, powrót do 5 klasy jesienią 1951 r., celujące ukończenie radzieckiej 7-latki, bardzo dobra znajomość rosyjskiego.
[00:42:01] Pobyt na obozie pionierskim. Na Białorusi nacisk na wstąpienie do pionierów – odmowa boh., za karę zostawanie w szkole do wieczora. Łagodny Komsomoł na Syberii. Przemoc w szeregach ZMP w Polsce.
[00:44:50] Wyjazd ojca z ZSRR do Polski. Zarekwirowanie dokumentów rodzinie podczas pobytu na Syberii, zmiana narodowości na białoruską. Cała rodzina mogła powrócić dzięki wysłaniu oficjalnego zaproszenia od stryja. Trudne udowadnianie polskich korzeni - rodzina Nowagielów. Powrót wagonami pasażerskimi na koszt państwa.
[00:48:57] 18 grudnia [1955] osiedlenie w Rzepinie, pow. Słubice, na Ziemiach Odzyskanych. Edukacja: 9 klasa. Kłopoty w szkole z językiem polskim, nieznajomość gramatyki. Zdewastowany dom wymagał pilnych napraw.
[00:51:30] Ojciec zatrudniony w POM (Państwowy Ośrodek Maszynowy) jako ślusarz, mama prowadziła pracownię krawiecką. Choroba ojca, przejście na rentę. Po maturze w 1952 r. [1962] wyjazd boh. do Szczecina, rozpoczęcie studiów na Politechnice Szczecińskiej. Zachłyśnięcie się życiem studenckim, przeniesienie na Wydział Inżynieryjno-Ekonomiczny. Ślub, przyjście na świat dwóch córek (1969, 1971). Rozpoczęcie pracy urzędniczej w Zjednoczeniu Gospodarki Rybnej. Częste wyjazdy służbowe po Polsce.
[00:54:47] Służbowe wyjazdy morskie, podjęcie decyzji o pływaniu na statku dostawczym jako ochmistrz – Dalekomorskie Bazy Rybackie, potem Centrala Handlowa Zbytu Ryb. Upadek niedochodowego rybołówstwa dalekomorskiego – dopłaty państwa. Stacja polarna na wyspie King George. Wypowiedzenie pracy po 5 latach „ze względów politycznych”.
[00:56:30] Zwolnienie z pracy za zakup zagranicą i rozpowszechnienie wśród młodych marynarzy książki „Zbrodnia katyńska”. Przebieg przesłuchania przez funkcjonariuszy SB w styczniu 1969 r.
[01:01:35] Grudzień 1970: odgłosy strzałów podczas protestów robotniczych pod komendą wojewódzką MO. „Nastroje antypezetpeerowskie” w ZGR. Obserwowanie wypadków grudniowych pod komitetem wojewódzkim z okien mieszkania, sekretarz Walaszek.
[01:06:40] Koszary radzieckie przy ul. Mickiewicza. Wyprawa do klubu studenckiego z żołnierzem radzieckim Sieriożą.
[01:11:00] Wygodne życie studenckie, zamieszkiwanie w akademiku z wyżywieniem, popularny klub studencki Pinokio. Historia znalezienia żony, rozwód, druga żona.
[01:13:24] Wprowadzenie stanu wojennego: zaokrętowanie na statku handlowym Dalmoru w Gdyni – robotnicy pilnujący bramy wejściowej. Msza na terenie Dalmoru. Nieudana próba ucieczki dwóch chłopaków za granicę na statku: ujawnili się w okolicy Wysp Kanaryjskich. Przebieg niefortunnych wydarzeń, „nie udało się”.
[01:18:07] Kontakt z rodziną droga radiową – z aparatu w urzędzie pocztowym. Oczekiwanie na telefon przez 10 lat.
[01:19:31] Boh. ur. we wsi Pierchajły [Pierzchajły] na granicy Wileńszczyzny z Nowogródczyzną (woj. nowogródzkie). Rodzice Józef, Walentyna dd. Hajdukiewicz. Siostra ur. 12 sierpnia 1950 r.
[01:21:27] Entuzjazm z powodu demokratyzacji i wolnych wyborów w 1989 r. Boh. nie należał do PZPR, był zastępcą przewodniczącego „S” na statku, został wybrany na delegata na kongres „S” w Warszawie.
[01:25:08] Przydatna znajomość rosyjskiego w kontaktach ze znajomymi Ukraińcami.
[01:28:28] Ujawnianie prawdy o zesłaniu na Syberię w życiorysach zawodowych. Zbigniew Królczyk, znajomy esbek z czasu studiów. Major WP, politruk w wojsku rozczarowany systemem dzięki rozmowom z boh. załamał się psychicznie. [+]
mehr...
weniger
Bibliothek des Pilecki-Instituts in Warschau
ul. Stawki 2, 00-193 Warszawa
Mo. - Fr. 9:00 - 15:00 Uhr
(+48) 22 182 24 75
Bibliothek des Pilecki-Instituts in Berlin
Pariser Platz 4a, 00-123 Berlin
Pon. - Pt. 10:30 - 17:30
(+49) 30 275 78 955
Diese Seite verwendet Cookies. Mehr Informationen
Das Archiv des Pilecki-Instituts sammelt digitalisierte Dokumente über die Schicksale polnischer Bürger*innen, die im 20. Jahrhundert unter zwei totalitären Regimes – dem deutschen und sowjetischen – gelitten haben. Es ist uns gelungen, Digitalisate von Originaldokumenten aus den Archivbeständen vieler polnischer und ausländischer Einrichtungen (u. a. des Bundesarchivs, der United Nations Archives, der britischen National Archives, der polnischen Staatsarchive) zu akquirieren. Wir bauen auf diese Art und Weise ein Wissenszentrum und gleichzeitig ein Zentrum zur komplexen Erforschung des Zweiten Weltkrieges und der doppelten Besatzung in Polen auf. Wir richten uns an Wissenschaftler*innen, Journalist*innen, Kulturschaffende, Familien der Opfer und Zeugen von Gräueltaten sowie an alle an Geschichte interessierte Personen.
Das Internetportal archiwum.instytutpileckiego.pl präsentiert unseren Bestandskatalog in vollem Umfang. Sie können darin eine Volltextsuche durchführen. Sie finden ebenfalls vollständige Beschreibungen der Objekte. Die Inhalte der einzelnen Dokumente können Sie jedoch nur in den Lesesälen der Bibliothek des Pilecki-Instituts in Warschau und Berlin einsehen. Sollten Sie Fragen zu unseren Archivbeständen und dem Internetkatalog haben, helfen Ihnen gerne unsere Mitarbeiter*innen weiter. Wenden Sie sich auch an sie, wenn Sie Archivgut mit beschränktem Zugang einsehen möchten.
Teilweise ist die Nutzung unserer Bestände, z. B. der Dokumente aus dem Bundesarchiv oder aus der Stiftung Zentrum KARTA, nur beschränkt möglich – dies hängt mit den Verträgen zwischen unserem Institut und der jeweiligen Institution zusammen. Bevor Sie vor Ort Zugang zum Inhalt der gewünschten Dokumente erhalten, erfüllen Sie bitte die erforderlichen Formalitäten in der Bibliothek und unterzeichnen die entsprechenden Erklärungsformulare. Informationen zur Nutzungsbeschränkung sind in der Benutzungsordnung der Bibliothek zu finden. Vor dem Besuch empfehlen wir Ihnen, dass Sie sich mit dem Umfang und Aufbau unserer Archiv-, Bibliotheks- und audiovisuellen Bestände sowie mit der Besucherordnung und den Nutzungsbedingungen der Sammlung vertraut machen.
Alle Personen, die unsere Bestände nutzen möchten, laden wir in den Hauptsitz des Pilecki-Instituts, ul. Stawki 2 in Warschau ein. Die Bibliothek ist von Montag bis Freitag von 9.00 bis 15.00 Uhr geöffnet. Bitte melden sie sich vor Ihrem Besuch per E-Mail: czytelnia@instytutpileckiego.pl oder telefonisch unter der Nummer (+48) 22 182 24 75 an.
In der Berliner Zweigstelle des Pilecki-Instituts befindet sich die Bibliothek am Pariser Platz 4a. Sie ist von Dienstag bis Freitag von 10.30 bis 17.30 Uhr geöffnet. Ihr Besuch ist nach vorheriger Anmeldung möglich, per E-Mail an bibliothek@pileckiinstitut.de oder telefonisch unter der Nummer (+49) 30 275 78 955.
Bitte lesen Sie unsere Datenschutzerklärung. Mit der Nutzung der Website erklären Sie sich mit ihren Bedingungen einverstanden..