Jarosław Papis (ur. 1964, Łódź) opowiada o swojej działalności w opozycji demokratycznej w latach 70. i 80. w PRL. Dorastał w patriotycznym domu, ojciec wpajał mu narodowe wartości, a otoczenie łódzkiej dzielnicy Bałuty – rygorystyczny kodeks honorowy, którym kieruje się do dziś. W działalność opozycyjną zaangażował się już w 8 klasie szkoły podstawowej, w I klasie liceum został zatrzymany. Działał w niezależnym samorządzie uczniowskim, współpracował z NZS na Uniwersytecie Łódzkim, uczestniczył w pierwszym strajku studenckim, pomagał drukować i kolportować prasę podziemną. Był wielokrotnie zatrzymywany i przesłuchiwany. Od 1984 r. działał w Konfederacji Polski Niepodległej, organizował tajne spotkania z Leszkiem Moczulskim i Andrzejem Ostoją-Owsianym. Po wprowadzeniu stanu wojennego 13 grudnia 1981 (miał 17 lat) został zatrzymany w Zarządzie „Solidarności" w Łodzi (gdzie chciał dowiedzieć się o los ojca, którego wcześniej zatrzymano) razem z Jerzym Kropiwnickim i Andrzejem Słowikiem, a następnie przetrzymywany m.in. w Łęczycy. Pobity i zastraszany w czasie przesłuchania, usunięty dyscyplinarnie ze szkoły (później ponownie przyjęty). Był wielokrotnie przesłuchiwany aż do 1989 roku, miał kilka rewizji w domu, przez wiele lat nie mógł dostać paszportu. Rozczarowany rozwojem sytuacji w Polsce, rozpadem „Solidarności” i podziałami w środowisku dawnych opozycjonistów, wyjechał do Niemiec, gdzie prowadzi firmę importująca z Polski dziczyznę. Zamieszkał w Izraelu. Przez ostatnie lata odkrywa swoje żydowskie korzenie, przybliża losy łódzkich Żydów, poprzez działalność kulturalną angażuje się w budowanie dobrych stosunków polsko-żydowskich.
mehr...
weniger
[00:00:52] Lata 70. – początek świadomego myślenia, życie na Bałutach ukształtowało świadomość zachowań „honorowych”: nikt nie zdradzał, nie kolaborował, nie został konfidentem. Bezpieczne dzieciństwo, starsza półtora roku siostra. W 1968 r. mama została usunięta ze studiów na Akademii Medycznej w Łodzi [za „pochodzenie”]. Ojciec miał przeszłość narodową, został działaczem PAX-u, chroniony i kryty przez [Bolesława] Piaseckiego.
[00:03:35] Pierwsze ważne lektury, prasa podziemna, kontakty z KOR-em i ROPCiO, współpraca z Wojciechem Ziembińskim z Warszawy. Zaangażowanie w nurt niepodległościowy. Niedojrzałe, nieostrożne zachowania, np. rozmowy z domowego telefonu. Zatrzymanie i przesłuchania przez SB w piewszej klasie liceum, utworzenie Związku Młodych Narodowców im. Józefa Piłsudskiego – rozpracowywanego przez SB pod kryptonimem „Pirat” (akta w IPN). Jednym z zatrzymanych był syn milicjanta z komendy wojewódzkiej, to pomogło szybko zakończyć sprawę.
[00:06:30] Przełom – pozbycie się strachu, gotowość do dalszego działania podziemnego (15 lat). Zatrzymanie kolegów odbyło się w czasie lekcji, boh. po lekcjach w domu – opis zatrzymania.
[00:09:17] Pierwsze przesłuchanie, „dobry i zły milicjant”, wielogodzinne nękanie. Podsłuchiwanie przesłuchania Piotrka, sąsiada, ucznia szkoły gastronomicznej. Pytanie o broń.
[00:11:23] Reakcja rodziców. Mama się bała, głownie ze względu na jej pochodzenie żydowskie. Ojciec opowiadał o historii, zalecał ostrożność, ale nie zabraniał.
[00:12:32] Sierpień 1980, rejestracja międzyszkolnego komitetu stworzonego przez kolegów z Bałut, głównie z tamtejszego LO nr XXX. Lektury prasy podziemnej, wydawnictwa bezdebitowe wydawane za granicą: poezje Miłosza, Archipelag Gułag Sołżenicyna, „Krytyka”, „Plus”, odkrywanie nieoficjalnej wersji historii.
[00:16:01] Nawiązanie współpracy z nowopowstałym Niezależnym Zrzeszeniem Studentów (NZS). Zbieranie przez uczniów żywności i pieniędzy na wsparcie strajkujących studentów (dokumenty). Początek stanu wojennego – poważne zaangażowanie w struktury NSZZ „Solidarność” – kolportaż prasy.
[00:18:11] Wprowadzenie stanu wojennego. W nocy z 12 na 13 grudnia 1981 r. policja internowała ojca boh. Nie wiadomo było, co się z nim stało. W niedzielę 13 grudnia boh. pojechał do Zarządu NSZZ „S” przy ul. Piotrkowskiej, informacja o licznych internowaniach. Przyjazd z Gdańska Jerzego Kropiwnickiego i Andrzeja Słowika, ogłoszenie strajku w Łodzi. Rozwożenie ulotek do zakładów pracy z zaufanym taksówkarzem, otoczenie zarządu Regionu przez ZOMO, atak ZOMO i milicji, wyprowadzenie działaczy (i boh.) do suk, przesłuchania, przewiezienie do Zakładu Karnego w Łęczycy, pięciogodzinna podróż w zimnym samochodzie. Maria Dmochowska.
[00:22:35] Zbiórka na placu apelowycm pod bronią – doświadczenie na resztę życia. Ojciec źle znosił internowanie z powodu uszkodzenia ciała po wcześniejszym wypadku samochodowym (interwencja w SB biskupa Rozwadowskiego, negocjacje w sprawie zachowania syna). Rozmowy po rosyjsku podczas przesłuchań boh. Świadek na procesie Kropiwnickiego i Słowika. Usunięcie z XXX LO, „wilczy bilet”.
[00:25:59] Dyrektor liceum nr XXXVIII, odchodząc na emeryturę, przyjął boh. Nowym dyrektorem został partyjny towarzysz Filip – obronił boh. przed kolejnym usunięciem ze szkoły. Po demonstracji 11 listopada prowokacja policji pod kościołem, wpadka, boh. zatrzymany „na dołku”, rozprawy w sądzie, mec. Głogowski, po kilku dniach uniewinnienie. Wielokrotne nękanie przesłuchaniami na komendzie.
[00:30:20] Zatrzymania w celach z kryminalistami, honor z Bałut. Odmowa paszportu na wyjazd do NRD „ze względu na bezpieczeństwo państwa”.
[00:32:29] W czasie stanu wojennego działalność opozycyjna: drukowanie ulotek, kolportaż - do 1984 r. Rozrastanie się Solidarnosci, ale po 1985 odczuwalny spadek zaangażowania społecznego. Komitet Zakładowy Niezależnego Zrzeszenia Studentów na Wydziale Prawa UŁ nie miał poparcia, rozgoryczenie, brak demonstracji, tylko spotkania i druk wydawnictw podziemnych, u oo. jezuitów - Stefan Miecznikowski. [00:34:55] Zaangażowanie w działalność Konfederacji Polski Niepodległej (KPN) – bardziej radykalna struktura, dążąca do zburzenia kumunizmu, a nie reformowania go. W KPN było wiele wtyczek SB. W drugiej połowie lat 80. frustracja, niepopularność KPN, utrata poparcia społecznego.
[00:37:50] Po 1990 roku mniejsza bezkompromisowość boh., dziś nie potępia tak łatwo. Wiadomość o współpracy Leszka Moczulskiego z SB boh. przyjął bardzo źle, podobnie Lecha Wałęsy. Potrzeba rozliczenia ich z Polakami i skruchy.
[00:42:47] Jeden z kolegów ze studiów w 1984 podpisał lojalkę, od razu wszystkim o tym powiedział, na nikogo nic nie doniósł. Powiedział, że „zachował się jak skończona świnia”, ale zachował twarz, do dziś się przyjaźnią. Wśród kolegów studentów prawa z Łodzi były osoby z prowincji, czasem się bali, ale nikt nie został konfidentem.
[00:46:12] Janusz Kruk ps. „Nowak”, TW – pisał donosy na tematy ogólne, towarzyskie. Gdy minister Ćwiąkalski mianował go na komornika sądowego, zaprotestowano.
[00:48:40] Po skończeniu studiów, w 1988 roku boh. wyjechał z Polski do RFN – nie widział możliwości kariery prawniczej. Wybory 4 czerwca 1989 – wspierał KPN, niezależną od Komitetów Obywatelskich. Z Łodzi startowali Andrzej Ostoja-Owsiany, Andrzej Terlecki, klęska KPN. Rozpad jedności obozu solidarnościowego, pierwsze poważne podziały. W Łodzi były dwie Solidarności (wokół KOR oraz wokół Kropiwnickiego, Słowika i Grzegorza Palki). Do wyborów samorządowych poszły dwa ugrupowania solidarnościowe: Wojewódzki Komitet Obywatelski Lecha Wałęsy oraz Łodzkie Porozumienie Obywatelskie, oba weszły do władz miasta.
[00:53:31] Żal, że ludzie Solidarności się nienawidzą. Wiesław Urbański – legenda łódzkiego podziemia, potem zakładał PC (Porozumienie Centrum), przeszedł do Platformy Obywatelskiej, poróżniły ich polityczne wybory. Andrzej Kryże.
[00:58:11] Po wyborach samorządowych w 1990 r. boh. zrezygnował z działalności publicznej. Zabójstwo Grzegorza Przemyka – boh. pojechał na pogrzeb. Morderstwo księdza Jerzego Popiełuszki – duża delegacja studentów i członków „S” na pogrzebie.
[01:00:49] Obecnie boh. prowadzi w Niemczech firmę importującą dziczyznę z Polski. Zamieszkał w Izraelu, poszukiwanie korzeni religijnych. Ostatnio powraca do Polski, produkuje spektakle teatralne i telewizyjne (Rachela w Teatrze Studio i TVP Kultura). Spektakl Wielka Szpera dla uczczenia łódzkich Żydów. Kronikarz łódzkiego getta Józef Zelkowicz Notatki z getta łódzkiego, legioniści żydowscy u Piłsudskiego. Uchwała IPN odebrana fatalnie w Izraelu. Szukanie porozumienia między Polską a Izraelem.
[01:05:55] Makkabiada w Izraelu (żydowskie igrzyska olimpijskie) – w 2017 delegacja 23 Żydów z Polski, 2 złote medale, 1 brąz – Mazurek Dąbrowskiego grany na izraelskim stadionie. Owacje na stojąco na stadionie w Jerozolimie. Żaden przedstawiciel polskich władz – jako jedynychh zaproszonych na igrzyska – nie poleciał. [+]
[01:09:01] Polscy makabejczycy – spotkanie z 90-letnim polskim Żydem: Jan z Krakowa, wyjechał z Polski w 1952 r. Kontrowersyjna działalność Johna Danielsa.
mehr...
weniger
Bibliothek des Pilecki-Instituts in Warschau
ul. Stawki 2, 00-193 Warszawa
Mo. - Fr. 9:00 - 15:00 Uhr
(+48) 22 182 24 75
Bibliothek des Pilecki-Instituts in Berlin
Pariser Platz 4a, 00-123 Berlin
Pon. - Pt. 10:30 - 17:30
(+49) 30 275 78 955
Diese Seite verwendet Cookies. Mehr Informationen
Das Archiv des Pilecki-Instituts sammelt digitalisierte Dokumente über die Schicksale polnischer Bürger*innen, die im 20. Jahrhundert unter zwei totalitären Regimes – dem deutschen und sowjetischen – gelitten haben. Es ist uns gelungen, Digitalisate von Originaldokumenten aus den Archivbeständen vieler polnischer und ausländischer Einrichtungen (u. a. des Bundesarchivs, der United Nations Archives, der britischen National Archives, der polnischen Staatsarchive) zu akquirieren. Wir bauen auf diese Art und Weise ein Wissenszentrum und gleichzeitig ein Zentrum zur komplexen Erforschung des Zweiten Weltkrieges und der doppelten Besatzung in Polen auf. Wir richten uns an Wissenschaftler*innen, Journalist*innen, Kulturschaffende, Familien der Opfer und Zeugen von Gräueltaten sowie an alle an Geschichte interessierte Personen.
Das Internetportal archiwum.instytutpileckiego.pl präsentiert unseren Bestandskatalog in vollem Umfang. Sie können darin eine Volltextsuche durchführen. Sie finden ebenfalls vollständige Beschreibungen der Objekte. Die Inhalte der einzelnen Dokumente können Sie jedoch nur in den Lesesälen der Bibliothek des Pilecki-Instituts in Warschau und Berlin einsehen. Sollten Sie Fragen zu unseren Archivbeständen und dem Internetkatalog haben, helfen Ihnen gerne unsere Mitarbeiter*innen weiter. Wenden Sie sich auch an sie, wenn Sie Archivgut mit beschränktem Zugang einsehen möchten.
Teilweise ist die Nutzung unserer Bestände, z. B. der Dokumente aus dem Bundesarchiv oder aus der Stiftung Zentrum KARTA, nur beschränkt möglich – dies hängt mit den Verträgen zwischen unserem Institut und der jeweiligen Institution zusammen. Bevor Sie vor Ort Zugang zum Inhalt der gewünschten Dokumente erhalten, erfüllen Sie bitte die erforderlichen Formalitäten in der Bibliothek und unterzeichnen die entsprechenden Erklärungsformulare. Informationen zur Nutzungsbeschränkung sind in der Benutzungsordnung der Bibliothek zu finden. Vor dem Besuch empfehlen wir Ihnen, dass Sie sich mit dem Umfang und Aufbau unserer Archiv-, Bibliotheks- und audiovisuellen Bestände sowie mit der Besucherordnung und den Nutzungsbedingungen der Sammlung vertraut machen.
Alle Personen, die unsere Bestände nutzen möchten, laden wir in den Hauptsitz des Pilecki-Instituts, ul. Stawki 2 in Warschau ein. Die Bibliothek ist von Montag bis Freitag von 9.00 bis 15.00 Uhr geöffnet. Bitte melden sie sich vor Ihrem Besuch per E-Mail: czytelnia@instytutpileckiego.pl oder telefonisch unter der Nummer (+48) 22 182 24 75 an.
In der Berliner Zweigstelle des Pilecki-Instituts befindet sich die Bibliothek am Pariser Platz 4a. Sie ist von Dienstag bis Freitag von 10.30 bis 17.30 Uhr geöffnet. Ihr Besuch ist nach vorheriger Anmeldung möglich, per E-Mail an bibliothek@pileckiinstitut.de oder telefonisch unter der Nummer (+49) 30 275 78 955.
Bitte lesen Sie unsere Datenschutzerklärung. Mit der Nutzung der Website erklären Sie sich mit ihren Bedingungen einverstanden..