Ludmiła Marianowna Felczyńska (ur. 1960, Czkałowo) jest wnuczką Polaków przesiedlonych w 1936 roku z Ukrainy do Północnego Kazachstanu. Jej rodzice przyjechali tam w roku 1958. Ludmiła Felczyńska ukończyła szkołę dziesięciolatkę w Czkałowie i wróciła na Ukrainę, w latach 90. XX wieku sprowadziła z Kazachstanu swoich rodziców.
[00:00:07] Autoprezentacja Ludmiły Marianny Felczyńskiej urodzonej w Czkałowie w Kazachstanie. Przedstawienie rodziców: Heleny i Mariana. Siostra boh. Swietłana już nie żyje. Boh. chodziła do szkoły dziesięciolatki w Czkałowie, po jej ukończeniu wyjechała na Ukrainę. W 1993 r. zabrała rodziców z Kazachstanu.
[00:01:00] Dziadkowie zostali przesiedleni do Kazachstanu w 1936 r. Rodzice boh. wyjechali w latach 50. z Ukrainy do Kazachstanu, starsza siostra urodziła się na Ukrainie, a boh. już w Kazachstanie w 1960 r.
[00:02:10] Dziadkowie mieli dom z cegły robionej z suszonej gliny. Dziadek był stolarzem i sam zrobił drzwi i okna. Rodzice boh. po przyjeździe w 1958 r. zamieszkali razem z dziadkami, potem dostali własne mieszkanie. Dziadek pracował w kołchozie i walczył na wojnie. Babcia prowadziła dom. Większość sąsiadów to byli przesiedleńcy: Niemcy i Polacy, we wsi mieszkało niewielu Kazachów. Ojciec był mechanikiem i pracował w kolumnie samochodowej, matka pracowała w piekarni, potem w milicji, jako telefonistka.
[00:06:50] Po wysiedleniu dziadków sąsiedzi rozgrabili ich gospodarstwo. W chwili wywózki Marian miał sześć lat, a Franek był niemowlakiem. Babcia nie chciała zabrać synów. Warunki w wagonie podczas podróży. Początki w Kazachstanie, pomoc sąsiedzka. Przesiedleńcy nie mogli opuszczać Czkałowa – kary więzienia za oddalanie się od wsi. Po latach można było wrócić na Ukrainę.
[00:10:20] Sytuacja po śmierci Stalina. Praca traktorzystów – wyżywienie robotników. Ciężkie warunki życia – zbieranie kłosów i ziaren pszenicy na polach, brak butów zimą. Wyjazdy młodzieży do pracy w Kazachstanie.
[00:15:55] Zesłańcy zbierali się w domach i modlili się, boh. urodziła się w Kazachstanie i została ochrzczona. Przy pomocy mieszkańców ksiądz wybudował kościół. Relacje między sąsiadami różnych narodowości.
[00:18:05] Do Czkałowa przywieziono banderowców z zachodniej Ukrainy, którzy chcieli mordować Polaków. Matka boh. nie przyznała się do tego, że jest Polką – rozmowa z banderowcem. [+] [Córka uważa, że opowieść dotyczy Ukrainy].
[00:19:40] Biedne życie zesłańców – ludzie zamarzali z zimna. Burany w Kazachstanie.
[00:21:05] Edukacja boh. – w klasie było piętnastu Niemców, ale wszyscy potem wyjechali. Stopniowa poprawa warunków życia. Rodzina boh.
więcej...
mniej
Biblioteka Instytutu Pileckiego w Warszawie
ul. Stawki 2, 00-193 Warszawa
Pon. - Pt. 9:00 - 15:00
(+48) 22 182 24 75
Biblioteka Instytutu Pileckiego w Berlinie
Pariser Platz 4a, 00-123 Berlin
Wt. - Pt. 10:30 - 17:30
(+49) 30 275 78 955
Ta strona wykorzystuje pliki 'cookies'. Więcej informacji
W Archiwum Instytutu Pileckiego gromadzimy i udostępniamy dokumenty w wersji cyfrowej. Zapisane są w nich losy obywateli polskich, którzy w XX wieku doświadczyli dwóch totalitaryzmów: niemieckiego i sowieckiego. Pozyskujemy kopie cyfrowe dokumentów, których oryginały znajdują się w zbiorach wielu instytucji polskich i zagranicznych, m.in.: Bundesarchiv, United Nations Archives, brytyjskich National Archives i polskich archiwów państwowych. Budujemy w ten sposób centrum wiedzy i ośrodek kompleksowych badań nad II wojną światową i podwójną okupacją w Polsce. Dla naukowców, dziennikarzy, ludzi kultury, rodzin ofiar i świadków zbrodni oraz wszystkich innych zainteresowanych historią.
Portal internetowy archiwum.instytutpileckiego.pl prezentuje pełny katalog naszych zbiorów. Pozwala się po nich poruszać z wykorzystaniem funkcji pełnotekstowego przeszukiwania dokumentów. Zawiera także opisy poszczególnych obiektów. Z treścią dokumentów zapoznać się można tylko w czytelniach Biblioteki Instytutu Pileckiego w Warszawie i w Berlinie, w których nasi pracownicy służą pomocą w przypadku pytań dotyczących zbiorów, pomagają użytkownikom w korzystaniu z naszych katalogów internetowych, umożliwiają wgląd do materiałów objętych ograniczeniami dostępności.
Niektóre dokumenty, np. te pochodzące z kolekcji Bundesarchiv czy Ośrodka Karta, są jednak objęte ograniczeniami dostępności, które wynikają z umów między Instytutem a tymi instytucjami. Po przybyciu do Biblioteki należy wówczas dopełnić formalności, podpisując stosowne oświadczenia, aby uzyskać dostęp do treści dokumentów na miejscu. Informacje dotyczące ograniczeń dostępu są zawarte w regulaminie Biblioteki. Przed wizytą zachęcamy do zapoznania się z zakresem i strukturą naszych zasobów archiwalnych, bibliotecznych i audiowizualnych, a także z regulaminem[hiperłącze] pobytu i korzystania ze zbiorów.
Wszystkich zainteresowanych skorzystaniem z naszych zbiorów zapraszamy do siedziby Instytutu Pileckiego przy ul. Stawki 2 w Warszawie. Biblioteka jest otwarta od poniedziałku do piątku w godzinach 9.00–15.00. Przed wizytą należy się umówić. Można to zrobić, wysyłając e-mail na adres czytelnia@instytutpileckiego.pl lub dzwoniąc pod numer (+48) 22 182 24 75.
Biblioteka Instytutu Pileckiego w Berlinie znajduje się przy Pariser Platz 4a. Jest otwarta od wtorku do piątku w godzinach 10.30–17.30. Wizytę można odbyć po wcześniejszym umówieniu się, wysyłając e-mail na adres bibliothek@pileckiinstitut.de lub dzwoniąc pod numer (+49) 30 275 78 955.
Prosimy zapoznać się z polityką prywatności. Korzystanie z serwisu internetowego oznacza akceptację jego warunków.