Maria Czaputowicz-Głowacka (ur. 1990, Warszawa) – historyczka, córka Jacka Czaputowicza, wnuczka szefowej Grupy Liceum Barbary Sadowskiej.
[00:00:08] Obecność postaci babci Basi – Barbary Sadowskiej – w opowieściach rodzinnych, wspomnienia sióstr boh.
[00:02:28] Przeświadczenie matki boh. o skrywanej tajemnicy rodzinnej, doświadczenie ojca, który był przez 4 lata w łagrze w Archangielsku, ale nigdy o tym nie opowiedział, zmarł w 1978 r.
[00:04:35] Opowieść mamy o odwiedzeniu z dziadkami izby pamięci przy al. Szucha, koszmary senne mamy. Babcia zdecydowała się ujawnić swoje wspomnienia po transformacji ustrojowej. Trauma przekazywana na kolejne pokolenia, podjęcie próby zbadania prawdy o działalności babci dopiero w ostatnich latach z inspiracji ojca [Jacka Czaputowicza].
[00:08:20] Trudność mówienia o rodzinnych historiach. W młodości uświadomienie sobie wagi czynów Barbary Sadowskiej, pogłębione rozmowy z mamą.
[00:12:40] Trauma transgeneracyjna podczas lektury wielu dokumentów dotyczących babci i „Liceum” z IPN po śmierci mamy (więzienie stalinowskie).
[00:16:05] Specyfika sporządzania dokumentów przez MBP: protokoły z przesłuchań nieuwzględniające przemocy psychicznej i tortur. Maria Hattowska „ciocia Marysia”.
[00:18:30] Przypuszczenia boh. na temat postawy ówczesnych władz wobec Sadowskiej. Opowieści koleżanek z celi na temat głodówek, wspomnienie Haliny Waszczuk-Bazylewskiej o przyjaciółce.
[00:21:40] Listy do dziadka z więzienia stalinowskiego jako źródło informacji o babci: „podtrzymywała na duchu dziadka” – odpowiedzialność babci za towarzyszy z „Liceum”. Odrzucenie propozycji współpracy z UB przez babcię kosztem wydłużenia odsiadywania wyroku.
[00:24:15] Wuj [Henryk Żuk] przekazywał historię babci rodzinie pod koniec życia, wspomnienie spisane w książce. Bezkompromisowość Żuka, szykany ze strony władz, „życie naznaczone decyzjami z młodości”.
[00:28:34] Anegdota o babci, która wiele lat po wyjściu z więzienia wpadła w kinie na Józefa Różańskiego. Śmierć babci wskutek wylewu po udzieleniu wywiadu radiowego na temat doświadczeń stalinizmu. [++]
[00:33:40] Otrzymanie dokumentów na temat babci z IPN i emocjonalny wysiłek czytania akt. [++]
[00:38:43] Skromność babci: nie zabiegała o uznanie społeczne, kombatanckie stosunki, „o swoje miejsce w historii”. [+]
[00:42:57] Boh. nie widzi u siebie objawów traumy transgeneracyjnej dzięki postawie mamy, która „przepracowała” historię babci.
[00:48:26] Historia relacji z babci z Henrykiem Żukiem, późniejszym mężem ciotki boh. Aresztowanie dziadka [Michała Sadowskiego] przez NKWD wkrótce po ślubie z babcią, poszukiwanie go przez babcię po więzieniach. Babcia została zastępcą Żuka w „Pralni 2” – bliska relacja. Powrót dziadka z więzienia, „do końca życia byli szczęśliwą, kochającą się parą”. Przyjęcie na świat mamy boh. trzy lata po wyjściu babci z więzienia. Wuj Andrzej [Żuk] i ciocia Teresa.
więcej...
mniej
Biblioteka Instytutu Pileckiego w Warszawie
ul. Stawki 2, 00-193 Warszawa
Pon. - Pt. 9:00 - 15:00
(+48) 22 182 24 75
Biblioteka Instytutu Pileckiego w Berlinie
Pariser Platz 4a, 00-123 Berlin
Wt. - Pt. 10:30 - 17:30
(+49) 30 275 78 955
Ta strona wykorzystuje pliki 'cookies'. Więcej informacji
W Archiwum Instytutu Pileckiego gromadzimy i udostępniamy dokumenty w wersji cyfrowej. Zapisane są w nich losy obywateli polskich, którzy w XX wieku doświadczyli dwóch totalitaryzmów: niemieckiego i sowieckiego. Pozyskujemy kopie cyfrowe dokumentów, których oryginały znajdują się w zbiorach wielu instytucji polskich i zagranicznych, m.in.: Bundesarchiv, United Nations Archives, brytyjskich National Archives i polskich archiwów państwowych. Budujemy w ten sposób centrum wiedzy i ośrodek kompleksowych badań nad II wojną światową i podwójną okupacją w Polsce. Dla naukowców, dziennikarzy, ludzi kultury, rodzin ofiar i świadków zbrodni oraz wszystkich innych zainteresowanych historią.
Portal internetowy archiwum.instytutpileckiego.pl prezentuje pełny katalog naszych zbiorów. Pozwala się po nich poruszać z wykorzystaniem funkcji pełnotekstowego przeszukiwania dokumentów. Zawiera także opisy poszczególnych obiektów. Z treścią dokumentów zapoznać się można tylko w czytelniach Biblioteki Instytutu Pileckiego w Warszawie i w Berlinie, w których nasi pracownicy służą pomocą w przypadku pytań dotyczących zbiorów, pomagają użytkownikom w korzystaniu z naszych katalogów internetowych, umożliwiają wgląd do materiałów objętych ograniczeniami dostępności.
Niektóre dokumenty, np. te pochodzące z kolekcji Bundesarchiv czy Ośrodka Karta, są jednak objęte ograniczeniami dostępności, które wynikają z umów między Instytutem a tymi instytucjami. Po przybyciu do Biblioteki należy wówczas dopełnić formalności, podpisując stosowne oświadczenia, aby uzyskać dostęp do treści dokumentów na miejscu. Informacje dotyczące ograniczeń dostępu są zawarte w regulaminie Biblioteki. Przed wizytą zachęcamy do zapoznania się z zakresem i strukturą naszych zasobów archiwalnych, bibliotecznych i audiowizualnych, a także z regulaminem[hiperłącze] pobytu i korzystania ze zbiorów.
Wszystkich zainteresowanych skorzystaniem z naszych zbiorów zapraszamy do siedziby Instytutu Pileckiego przy ul. Stawki 2 w Warszawie. Biblioteka jest otwarta od poniedziałku do piątku w godzinach 9.00–15.00. Przed wizytą należy się umówić. Można to zrobić, wysyłając e-mail na adres czytelnia@instytutpileckiego.pl lub dzwoniąc pod numer (+48) 22 182 24 75.
Biblioteka Instytutu Pileckiego w Berlinie znajduje się przy Pariser Platz 4a. Jest otwarta od wtorku do piątku w godzinach 10.30–17.30. Wizytę można odbyć po wcześniejszym umówieniu się, wysyłając e-mail na adres bibliothek@pileckiinstitut.de lub dzwoniąc pod numer (+49) 30 275 78 955.
Prosimy zapoznać się z polityką prywatności. Korzystanie z serwisu internetowego oznacza akceptację jego warunków.