Jan Kułaga (ur. 1935, Anielin) pochodzi z rodziny rolniczej, gospodarującej na obrzeżu Lasów Świeciechowskich. Był jednym z czworga rodzeństwa. Najstarsza siostra Genowefa (ur. 1918) wyjechała po wojnie wraz z mężem na Ziemie Odzyskane, młodsze siostry Agnieszka (1925) i Helena (1928) założyły rodziny i pozostały w rodzinnych stronach. Okres okupacji niemieckiej upłynął rodzinie dość spokojnie, w położonej na uboczu i w pobliżu lasów wsi Niemcy przebywali rzadko. Latem 1944, po wkroczeniu Armii Radzieckiej, rodzina została wysiedlona do Terpentyny w gm. Dzierzkowice, gdzie Jan z kolegami spędzał czas w pobliżu dwóch dużych lotnisk radzieckich. W lutym 1945, po powrocie do rodzinnego domu, Jan rozpoczął naukę w Szkole Podstawowej w Anielinie. W wieku 15 lat, po ukończeniu szkoły, wstąpił do Związku Młodzieży Polskiej. Zajmował się uprawą roli, pracą w gospodarstwie domowym. W roku 1953 wstąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W tym samym roku odbył w zastępstwie zasadniczej służby wojskowej (był głównym żywicielem rodziny) obowiązkową, półroczną służbę w Powszechnej Organizacji „Służba Polsce”. Po odbyciu służby podjął pracę w nowo otwartej, jedynej w tej części Europy, Kopalni Fosforytów „Annopol”, jednak ze względu na ciężkie warunki wkrótce powrócił do pracy w gospodarstwie rolnym. W 1958 roku ożenił się z pochodzącą z Annopola Janiną Ciastek. Ich córka Grażyna (1960) mieszka w Annopolu, syn Waldemar zmarł w wieku 55 lat. Państwo Kułagowie mają 9 wnuków i 10 prawnuków. Od ślubu mieszkają w tym samym domu pod lasem. Oprócz pracy w gospodarstwie rolnym Jan świadczył usługi transportowo-leśnicze dla Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe, pracował również w fabryce broni w Stalowej Woli. W 1995 roku, w wieku 60 lat, przeszedł na wcześniejszą emeryturę. W roku 2008 państwo Kułagowie świętowali jubileusz 50-lecia małżeństwa i zostali odznaczeni przyznanymi przez Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego Medalem za Długoletnie Pożycie Małżeńskie.
mehr...
weniger
[00:00:30] Rodzina: ojciec pochodził ze Świeciechowa, matka z Anielina. Sąsiedzi Kuśmierczykowie: dziadek August, dzieci (Bolesław, Jan, Lutosław, Franciszka). Losy sąsiadów: August Kuśmierczyk wyjeżdżał do pracy do Niemiec, w czasie wojny pracował w lesie. Syn Bolesław ożeniony z Niemką – po wojnie wygnał ją do Niemiec.
[00:07:11] Sąsiad Władysław Drapała stracił rękę podczas młócenia na robotach w Niemczech, skromna renta inwalidzka w czasie PRL. Praca w lesie w czasie wojny – nadzór Ślązaków. Samochody opalane drewnem (gaz drzewny). Przedsiębiorstwo Lasy Polskie. Zwęglona głowa Niemca zabrana przez Ślązaków (złote zęby).
[00:11:54] Pościg za partyzantem, sąsiedzi zastrzeleni przez Ukraińca. Rozstrzelanie Ukraińca przez partyzantów – zwłoki rozwleczone przez zwierzęta.
[00:17:10] Komendant w Annopolu chroniony przez ukraińskich kolaborantów. Ucieczka komendanta folksdojcza do PGR na Ziemiach Zachodnich.
[00:20:00] Żyd sklepikarz mieszkający w Wólce. Zastrzelony na drodze do Nowego Rachowa przez Ukraińców. Sąsiad Dolecki.
[00:23:00] Ubogie cuchnące sklepy żydowskie w Annopolu w czasie okupacji, „śmierdzące Żydy”. Komendant [Lazarczyk] zbudował przechowalnię zboża.
[00:26:50] Komendant zniszczył wszystkie budynki w Nowym Rachowie i Nowej Wsi, wysiedlenie wszystkich mieszkańców. Budynki zamieszkałe przez Niemców nieopodal Nowej Wsi. Sąsiad Bogdan Struzik.
[00:31:33] Zwrot ziemi właścicielom po wojnie. Na polu komendanta pracowali zarobkowo ludzie m.in. ze Starego Rachowa, uprawa owsa i pszenicy.
[00:35:05] Informacja o miejscu pobytu komendanta w PGR na Ziemiach Zachodnich. Masowa mogiła żydowska. Partyzanci z baraków z rodziny Tęczów rozstrzelani, pogrzebani w tej mogile.
[00:42:14] Partyzantka działająca w okolicy: AK i BCh Bataliony Chłopskie. Dowódca Przepiórka, partyzanci AK przybyli do Annopola. Wymiana broni między partyzantami, zaatakowanie Niemców przez oddział „Przepiórki”.
[00:47:15] Partyzanci AK z Księżomierza, Dzierzkowic, Urzędowa, Chruślanek, Bobów. W oddziale „Przepiórki” partyzanci z Świeciechowa, Suchej Wólki, Popowa, Bliskowic, Annopola, Grabówki.
[00:48:48] Atak oddziału „Przepiórki” na Niemców w Lasach Janowskich. Partyzant Jan Kapica z Anielina zginął na oczach brata Ignacego Kapicy. Przebieg akcji, „rzeka pełna krwi Niemców”. Uroczystości upamiętniające na Porytowym Wzgórzu.
[00:53:17] Władysław Drapała mieszkał pod Wólką. Kolega Henryk Drapała. Broń znajdowana w lesie po wojnie. Zniszczony przez Niemców most w Annopolu, utrudniona przeprawa Armii Radzieckiej przez Wisłę.
[00:56:35] Konfrontacja ojca z Ukraińcem. Domy rodziny Drapałów. „Iskra” zabił swojego wuja z Popowa dla pieniędzy, ciało znaleziono w lesie. „Iskra” przesiedział pół roku w lochach więzienia, potem zaginął bez wieści.
[01:04:26] Partyzanci z oddziału „Przepiórki” Stanisław Skała (milicjant z Annopola) oraz Maciąg z Natalina zabici przez akowców. Nie wykryto sprawców.
[01:15:05] Boh. należał do ORMO, koło domu Jana Wawrzonka w Świeciechowie odbywały się rocznicowe obchody święta MO i ORMO przy pomniku – grobie Skały.
[01:18:42] Działalność w ORMO: nauka strzelania na strzelnicy w Annopolu, 170 ormowców, nagroda dla boh. za najlepszy wynik. [+] Mundury i kaski ormowców.
[01:22:01] Ćwiczenia Ligi Obrony Kraju LOK, dowódca Czesław Marzec. Karabinek kbks z nabojami, nocne polowanie żony na zająca. Rozwiązanie ORMO.
[01:26:16] Bunkry [ziemianki] żołnierzy radzieckich we wsi. Ostrzał niemiecki zza Wisły. Bombardowanie radzieckiego lotniska przez Niemców. Bolesław Kobylarz nastraszony przez ojca boh.
[01:31:10] Partyzant „Przepiórki” Edward Dudziński z Grabówki uniknął złapania przez Niemców, udając pastucha. Boh. był sołtysem Anielina przez 11 lat (od 1957 r.). „Przepiórka” chodził na bosaka, nie nosił broni. Partyzant Edward Strzelecki z Anielina, jego brat Marian, późniejszy kapitan WP.
[01:42:27] Partyzant Malinowski postrzelony przez Ukraińca (jego żona była wdową po Ignacym Kapicy) został oficerem Wojska Polskiego. Opinia boh. na temat bitwy pod Monte Cassino.
[01:47:30] Apolinary Flisiński z Annopola (Polek).
[01:50:30] Pacyfikacja Borowa przez Niemców, spalenie „do ostatniej chałupy”, zabicie uczestników mszy i księdza. Piosenka o uratowanej z pożaru babce z dziećmi.
[01:53:10] Polek Flisiński miał gospodarstwo, w czasie wojny pracował na poczcie. Zaminowanie i wysadzenie mostu na Wiśle przez Niemców, Rosjanie przeszli dopiero po lodzie. Ataki Rosjan w Sandomierzu (Góry Pieprzowe). Major radziecki [Wasyl Skopenko] ochronił Sandomierz przed zniszczeniem w czasie ofensywy. [+]
[02:02:35] Gajowy Woźniak znalazł w wąwozie w lesie martwego nagiego mężczyznę. W tym miejscu ukrywali się Żydzi – mieszkali w norach. Studnia koło Baraków z krystaliczną wodą.
[02:07:40] Zabłądzenie boh. w wąwozie, pomoc sąsiada Maruszewskiego.
mehr...
weniger
Bibliothek des Pilecki-Instituts in Warschau
ul. Stawki 2, 00-193 Warszawa
Mo. - Fr. 9:00 - 15:00 Uhr
(+48) 22 182 24 75
Bibliothek des Pilecki-Instituts in Berlin
Pariser Platz 4a, 00-123 Berlin
Pon. - Pt. 10:30 - 17:30
(+49) 30 275 78 955
Diese Seite verwendet Cookies. Mehr Informationen
Das Archiv des Pilecki-Instituts sammelt digitalisierte Dokumente über die Schicksale polnischer Bürger*innen, die im 20. Jahrhundert unter zwei totalitären Regimes – dem deutschen und sowjetischen – gelitten haben. Es ist uns gelungen, Digitalisate von Originaldokumenten aus den Archivbeständen vieler polnischer und ausländischer Einrichtungen (u. a. des Bundesarchivs, der United Nations Archives, der britischen National Archives, der polnischen Staatsarchive) zu akquirieren. Wir bauen auf diese Art und Weise ein Wissenszentrum und gleichzeitig ein Zentrum zur komplexen Erforschung des Zweiten Weltkrieges und der doppelten Besatzung in Polen auf. Wir richten uns an Wissenschaftler*innen, Journalist*innen, Kulturschaffende, Familien der Opfer und Zeugen von Gräueltaten sowie an alle an Geschichte interessierte Personen.
Das Internetportal archiwum.instytutpileckiego.pl präsentiert unseren Bestandskatalog in vollem Umfang. Sie können darin eine Volltextsuche durchführen. Sie finden ebenfalls vollständige Beschreibungen der Objekte. Die Inhalte der einzelnen Dokumente können Sie jedoch nur in den Lesesälen der Bibliothek des Pilecki-Instituts in Warschau und Berlin einsehen. Sollten Sie Fragen zu unseren Archivbeständen und dem Internetkatalog haben, helfen Ihnen gerne unsere Mitarbeiter*innen weiter. Wenden Sie sich auch an sie, wenn Sie Archivgut mit beschränktem Zugang einsehen möchten.
Teilweise ist die Nutzung unserer Bestände, z. B. der Dokumente aus dem Bundesarchiv oder aus der Stiftung Zentrum KARTA, nur beschränkt möglich – dies hängt mit den Verträgen zwischen unserem Institut und der jeweiligen Institution zusammen. Bevor Sie vor Ort Zugang zum Inhalt der gewünschten Dokumente erhalten, erfüllen Sie bitte die erforderlichen Formalitäten in der Bibliothek und unterzeichnen die entsprechenden Erklärungsformulare. Informationen zur Nutzungsbeschränkung sind in der Benutzungsordnung der Bibliothek zu finden. Vor dem Besuch empfehlen wir Ihnen, dass Sie sich mit dem Umfang und Aufbau unserer Archiv-, Bibliotheks- und audiovisuellen Bestände sowie mit der Besucherordnung und den Nutzungsbedingungen der Sammlung vertraut machen.
Alle Personen, die unsere Bestände nutzen möchten, laden wir in den Hauptsitz des Pilecki-Instituts, ul. Stawki 2 in Warschau ein. Die Bibliothek ist von Montag bis Freitag von 9.00 bis 15.00 Uhr geöffnet. Bitte melden sie sich vor Ihrem Besuch per E-Mail: czytelnia@instytutpileckiego.pl oder telefonisch unter der Nummer (+48) 22 182 24 75 an.
In der Berliner Zweigstelle des Pilecki-Instituts befindet sich die Bibliothek am Pariser Platz 4a. Sie ist von Dienstag bis Freitag von 10.30 bis 17.30 Uhr geöffnet. Ihr Besuch ist nach vorheriger Anmeldung möglich, per E-Mail an bibliothek@pileckiinstitut.de oder telefonisch unter der Nummer (+49) 30 275 78 955.
Bitte lesen Sie unsere Datenschutzerklärung. Mit der Nutzung der Website erklären Sie sich mit ihren Bedingungen einverstanden..