Wiktor Rudnicki (ur. 1956, Krasnodolsk) – jego rodzice zostali w roku 1936 przesiedleni z Ukrainy do Kazachstanu. Wiktor Rudnicki ukończył ośmioklasową szkołę w Krasnodolsku, potem w szkole zawodowej w Bolszom Iziumie zdobył zawód operatora maszyn. W latach 1974-1976 odbył zasadniczą służbę wojskową. Po wyjściu z wojska pracował w kołchozie jako traktorzysta, kombajnista i spawacz. Za dobrą pracę pojechał na wycieczkę Pociągiem Przyjaźni do Czechosłowacji. Był członkiem męskiej grupy wokalnej działającej w Krasnodolsku. Po repatriacji do Polski mieszka w Środzie Wielkopolskiej.
[00:00:07] Autoprezentacja boh. urodzonego w 1956 r. w Krasnodolsku
[00:00:16] Przedstawienie rodziców: Marii i Józefa Rudnickich. W 1936 r. przesiedlono ich z Ukrainy do Kazachstanu, ojca z Żytomierszczyzny do wsi Oktiabrskoje, a matkę z chmielnickiej obłasti do Krasnodolska. Początki osady w Krasnodolsku. Dziadek, Mikołaj Bąk, został wcielony do trudarmii. Rodzice pobrali się w 1955 r., ojciec zmarł w 1973.
[00:03:10] Matka wspominała głód na Ukrainie w latach 30. – śmierć sąsiadki. [+]
[00:04:40] Zesłańcy mieszkali w ziemiankach, potem budowano domy z glinianej cegły. Opis domu i wyposażenia. Sąsiadami byli Krysińcy, zabrani z tej samej wsi na Ukrainie.
[00:07:40] Zabawy dzieciaków zimą – jazda na łyżwach i nartach, bitwy na śnieżki. Reakcja boh., gdy został zapisany do szkoły. Wspomnienie nauczycielki, pani Lewkowicz.
[00:10:20] Budynki użyteczności publicznej – położenie przedszkola, sklepu, szpitala – powody płukania żołądka. Elektryfikacja wsi – koło domu miał stanąć słup linii elektrycznej i ojciec kopał dół.
[00:14:50] Boh. jako uczeń siódmej klasy pracował w kołchozie przy koszeniu siana. Za pracę płacono, ale wypłatę odebrali rodzice. W klasie byli Polacy i Niemcy oraz jedna Kazaszka. Po ukończeniu ósmej klasy boh. poszedł do dwuletniej szkoły zawodowej w Bolszom Iziumie i uczył się obsługiwać traktory, kombajny. Do szkoły przyjeżdżała młodzież z odległych rejonów ZSRR, kradzieże w sklepie po rozpoczęciu nowych kursów. Boh. dostawał 10 rubli stypendium, które płacił kołchoz – zajęcia praktyczne z obsługi maszyn. Boh. jeździł do domu autobusem.
[00:22:24] Po ukończeniu szkoły boh. musiał dwa lata odpracować w kołchozie, ale potem został w nim. Na początku jeździł kombajnem, potem traktorem. Wyjazd na kurs doszkalający. Boh. był w grupie przodujących kombajnistów.
[00:25:33] Podróż „Pociągiem Przyjaźni” z Kazachstanu do Czechosłowacji, każda kazachska obłast miała jeden wagon. Zwiedzane miejsca i dokonane zakupy.
[00:29:00] Udział w wyborach, wspomnienie smaku kiełbasy. Boh. był członkiem męskiej grupy wokalnej, występy w czasie świąt państwowych – repertuar dostosowany do okoliczności. Koledzy z zespołu. Udział w przeglądach zespołów amatorskich w Kokczetawie.
[00:35:08] W 1974 r. boh. został powołany do wojska i służył w pułku czołgów, początkowo w czelabińskiej obłasti, potem w swierdłowskiej. W 1973 r. zrobił kurs na prawo jazdy, w wojsku był kierowcą ciężarówek, potem jeździł karetką w sanbatalionie. Kłopoty ze zdrowiem poborowych z południa ZSRR wywołane zmianą klimatu. Udział żołnierzy w pracach polowych – wyjazdy do Kazachstanu.
[00:42:25] Po powrocie z wojska w 1976 r. boh. ukończył szkolenie i pracował jako spawacz – remonty sprzętu rolniczego. Rytm pracy w kołchozie – wiosną boh. jeździł traktorem, latem i jesienią kombajnem, zimą remontowano maszyny. Różnica między kołchozem a sowchozem.
[00:46:25] Potrawy w kołchozowej stołówce, chleb pieczono na miejscu. Jedzenie dla pracujących w polu dawano w termosach. Praca nocą przy dobrej pogodzie. Dobre zarobki kombajnistów w czasie żniw.
[00:50:30] Kołchozowy ogród warzywny był w Jużnoje, Krasnodolsk i Rostowka dostarczały mięsa. Boh. jeździł kombajnem SK-4, potem „Niwą”. Specyfika pracy kombajnisty, naprawy maszyn. Wspomnienie kolegów, pracowników warsztatów.
[00:55:50] Budowa domów w Kazachstanie. Boh. był deputowanym Sielsowietu – sprawa urlopów dla kołchoźników.
[00:59:15] Prace zimą – naprawy maszyn. Inne prace w kołchozie, odśnieżanie dróg. Boh. nie zakończył kariery artystycznej i śpiewa także w Polsce. Występy zespołu wokalnego – koncert w 2016 r. w 80. rocznicę powstania Krasnodolska.
[01:04:09] Zmiany po rozpadzie Związku Radzieckiego, odczucia boh. Warsztaty w Krasnodolsku zbudowali Ormianie, niektóre domy budowali Ingusze – miejsce mieszkania robotników. Dom, do którego boh. wprowadził się z żoną – prace wykończeniowe. Sztachety do ogrodzenia ogródka dał kołchoz. Przyjazdy żołnierzy do pracy.
[01:10:22] Boh. pracował w kołchozie do 2001 r. Powody zatrudnienie w firmie w Oziornoje, zimą boh. pracował jako palacz w szkole – inne miejsca pracy.
[01:14:15] Wyjazdy Niemców z Kazachstanu – odczucia boh. po wyjeździe sąsiada. [+]
[01:15:44] Pierwsi Niemcy wyjechali w 1989 r., pozostali w latach 90. Wyjazd boh. do Niemiec, dzięki koledze, Saszy Radke, boh. pracował przez sześć tygodni w firmie ogrodniczej wraz z grupą Polaków, którzy rozumieli rosyjski. Zarobki w Niemczech, trasa podróży z Kazachstanu. Ludzie wyjeżdżający do pracy w Niemczech wracali samochodami, ale boh. nie chciał kupować auta.
[01:23:00] Siostra boh. wyjechała do Polski w 2009 r., przed wyjazdem musiała zgromadzić wiele dokumentów. Boh. bał się przeprowadzki do Polski z powodu nieznajomości języka. Warunki życia na wsi w Kazachstanie – utrzymanie dróg w czasach ZSRR. Reakcja boh., gdy żona powiedziała mu o zgodzie władz na wyjazd do Polski.
mehr...
weniger
Bibliothek des Pilecki-Instituts in Warschau
ul. Stawki 2, 00-193 Warszawa
Mo. - Fr. 9:00 - 15:00 Uhr
(+48) 22 182 24 75
Bibliothek des Pilecki-Instituts in Berlin
Pariser Platz 4a, 00-123 Berlin
Pon. - Pt. 10:30 - 17:30
(+49) 30 275 78 955
Diese Seite verwendet Cookies. Mehr Informationen
Das Archiv des Pilecki-Instituts sammelt digitalisierte Dokumente über die Schicksale polnischer Bürger*innen, die im 20. Jahrhundert unter zwei totalitären Regimes – dem deutschen und sowjetischen – gelitten haben. Es ist uns gelungen, Digitalisate von Originaldokumenten aus den Archivbeständen vieler polnischer und ausländischer Einrichtungen (u. a. des Bundesarchivs, der United Nations Archives, der britischen National Archives, der polnischen Staatsarchive) zu akquirieren. Wir bauen auf diese Art und Weise ein Wissenszentrum und gleichzeitig ein Zentrum zur komplexen Erforschung des Zweiten Weltkrieges und der doppelten Besatzung in Polen auf. Wir richten uns an Wissenschaftler*innen, Journalist*innen, Kulturschaffende, Familien der Opfer und Zeugen von Gräueltaten sowie an alle an Geschichte interessierte Personen.
Das Internetportal archiwum.instytutpileckiego.pl präsentiert unseren Bestandskatalog in vollem Umfang. Sie können darin eine Volltextsuche durchführen. Sie finden ebenfalls vollständige Beschreibungen der Objekte. Die Inhalte der einzelnen Dokumente können Sie jedoch nur in den Lesesälen der Bibliothek des Pilecki-Instituts in Warschau und Berlin einsehen. Sollten Sie Fragen zu unseren Archivbeständen und dem Internetkatalog haben, helfen Ihnen gerne unsere Mitarbeiter*innen weiter. Wenden Sie sich auch an sie, wenn Sie Archivgut mit beschränktem Zugang einsehen möchten.
Teilweise ist die Nutzung unserer Bestände, z. B. der Dokumente aus dem Bundesarchiv oder aus der Stiftung Zentrum KARTA, nur beschränkt möglich – dies hängt mit den Verträgen zwischen unserem Institut und der jeweiligen Institution zusammen. Bevor Sie vor Ort Zugang zum Inhalt der gewünschten Dokumente erhalten, erfüllen Sie bitte die erforderlichen Formalitäten in der Bibliothek und unterzeichnen die entsprechenden Erklärungsformulare. Informationen zur Nutzungsbeschränkung sind in der Benutzungsordnung der Bibliothek zu finden. Vor dem Besuch empfehlen wir Ihnen, dass Sie sich mit dem Umfang und Aufbau unserer Archiv-, Bibliotheks- und audiovisuellen Bestände sowie mit der Besucherordnung und den Nutzungsbedingungen der Sammlung vertraut machen.
Alle Personen, die unsere Bestände nutzen möchten, laden wir in den Hauptsitz des Pilecki-Instituts, ul. Stawki 2 in Warschau ein. Die Bibliothek ist von Montag bis Freitag von 9.00 bis 15.00 Uhr geöffnet. Bitte melden sie sich vor Ihrem Besuch per E-Mail: czytelnia@instytutpileckiego.pl oder telefonisch unter der Nummer (+48) 22 182 24 75 an.
In der Berliner Zweigstelle des Pilecki-Instituts befindet sich die Bibliothek am Pariser Platz 4a. Sie ist von Dienstag bis Freitag von 10.30 bis 17.30 Uhr geöffnet. Ihr Besuch ist nach vorheriger Anmeldung möglich, per E-Mail an bibliothek@pileckiinstitut.de oder telefonisch unter der Nummer (+49) 30 275 78 955.
Bitte lesen Sie unsere Datenschutzerklärung. Mit der Nutzung der Website erklären Sie sich mit ihren Bedingungen einverstanden..