Emilia Rudnicka (ur. 1960, Jużnoje) – jej dziadków i rodziców przesiedlono w 1936 roku z Ukrainy do Kazachstanu. Emilia Rudnicka chodziła do szkoły w Jużnoje, X klasę ukończyła w Makaszewce. Po skończeniu szkoły pracowała przez dwa lata w klubie w rodzinnej wsi. Po ślubie zamieszkała z mężem w Krasnodolsku. Pracowała w kołchozie, a potem na poczcie i w przedszkolu. Obecnie, po repatriacji do Polski, mieszka z mężem w Środzie Wielkopolskiej.
[00:00:07] Autoprezentacja boh. urodzonej w 1960 r. we wsi Jużnoje w Północnym Kazachstanie.
[00:00:21] Prezentacja rodziców: Eugenii i Giennadija Aresztowiczów. Obydwoje rodzice urodzili się w 1933 r. Przed przesiedleniem w 1936 r. do Kazachstanu mieszkali we wsi Ryłowka w chmielnickiej obłasti. Budowa ziemianek, warunki życia. Matka miała 8 lat, gdy wysłano ją do pracy u zamożniejszego gospodarza.
[00:02:35] Matka wyszła za mąż w 1953 r. Budowa nowego domu. Boh. miała sześcioro rodzeństwa.
[00:03:26] Rodziny przesiedlone z Ukrainy były biedne, jedna z sióstr matki zmarła w Kazachstanie z głodu. Dzieci zbierały kłosy na polu.
[00:04:10] Matka została wdową z siedmiorgiem dzieci mając 36 lat. Ojciec zginął w wypadku przy pracy. Matka pracowała na fermie i piekła chleb dla kołchozu – pomoc dzieci.
[00:04:45] Okoliczności wywózki z Ukrainy, dwutygodniowa podróż do Kazachstanu. Wspomnienie starego domu, w którym boh. się wychowała.
[00:05:55] Ojciec był kombajnistą w kołchozie, sam zbudował kabinę kombajnu. W domu był pierwszy telewizor we wsi, który ojciec dostał za wzorową pracę. We wsi mieszkali Polacy, Ukraińcy, Niemcy i Rosjanie. Boh. chodziła do ośmioklasowej szkoły, która mieściła się w nowym budynku. Gdy ojciec zmarł, boh. była w trzeciej klasie, dzieci musiały pomagać matce.
[00:08:56] Obchodzenie świąt państwowych. Do IX i X klasy boh. chodziła w Makaszewce – warunki w internacie. W soboty przyjeżdżała do domu. Po skończeniu szkoły pracowała jako bileterka w klubie i lubiła oglądać indyjskie filmy. Boh. jako uczennica pracowała w kołchozie, by pomóc matce. Zakupy w miejscowym sklepie – wspomnienie czekoladek „Alonuszka” kupowanych za jajka. Rozrywki w Jużnoje – występy w klubie, przyjazdy młodzieży z okolicznych wsi na dyskoteki. Po ślubie boh. przeprowadziła się do Krasnodolska.
[00:13:55] Na wesele, które trwało dwa dni, zapraszano sąsiadów, matka upiekła korowaje. Mięso na przyjęcie dostarczył kołchoz. Krawcowa uszyła suknię ślubną. Obrączki były na talony. Ślub zawarto w klubie w Krasnodolsku, potem młoda para autobusem pojechała do Jużnoje. [+]
[00:16:56] Życie rodzinne boh., dwie córki zostały w Kazachstanie. Obchodzenie tradycyjnych świąt. W Krasnodolsku boh. pracowała w kołchozie przy cielętach, a potem na poczcie. Przewodniczącym kołchozu był Wiktor Bałakin.
[00:20:00] Wspomnienie pierwszego wyjazdu do miasta. Praca listonoszki – pocztę przywożono z Kellerowki dwa razy w tygodniu, latem boh. rozwoziła listy i czasopisma na rowerze. Prenumerowane tytuły pism.
[00:23:16] Pomoc sąsiadów przy remoncie domu, zakup mebli. Koło domu było boisko – zabawy dzieciaków. Od dwóch lat boh. mieszka w Polsce.
[00:26:26] Boh. pracowała na poczcie przez pięć lat. Potem w stołówce w szkole i kołchozie a także w przedszkolu.
[00:28:10] Wyjazdy Niemców z Kazachstanu – radość wyjeżdżających i smutek sąsiadów. Atmosfera po rozpadzie Związku Radzieckiego, wymiana pieniędzy.
[00:30:35] Krewni jechali do Polski i boh. także postanowiła z złożyć dokumenty. Rozterki po śmierci jednej z córek. Wyjazd najstarszej córki, Nadii, dwie córki zostały w Kazachstanie. Trudności ze sprzedażą dobytku przed wyjazdem. Pogorszenie warunków życia w Kazachstanie, brak opieki medycznej w Jużnoje. W Kazachstanie zostały groby bliskich
[00:35:45] Wspomnienie przedszkola, do którego chodziły córki boh. Komunikacja autobusowa w czasach Związku Radzieckiego – staruszki jeździły do kościoła w Tajynszy albo Kellerowce.
[00:36:50] Mroźne i śnieżne zimy w Kazachstanie – tunele wykopane w zaspach do drzwi domów. Klimat latem. Wspomnienie powodzi w Krasnodolsku w 1994 r. – boh. uratowała worki z ziemniakami przed zalaniem.
[00:40:00] Powody przeprowadzki do centrum Krasnodolska. Obchody 1 Maja, nagrody dla dobrych pracowników. Poprawa zaopatrzenia sklepów przed wyborami. Wspomnienie lalki, którą boh. dostała w dzieciństwie.
[00:43:45] Boh. odwiedziła Kazachstan – pogorszenie stanu dróg, opuszczone domy. Pytania o życie w Polsce. Powody przeprowadzek z Jużnoje do Zagradowki.
mehr...
weniger
Bibliothek des Pilecki-Instituts in Warschau
ul. Stawki 2, 00-193 Warszawa
Mo. - Fr. 9:00 - 15:00 Uhr
(+48) 22 182 24 75
Bibliothek des Pilecki-Instituts in Berlin
Pariser Platz 4a, 00-123 Berlin
Pon. - Pt. 10:30 - 17:30
(+49) 30 275 78 955
Diese Seite verwendet Cookies. Mehr Informationen
Das Archiv des Pilecki-Instituts sammelt digitalisierte Dokumente über die Schicksale polnischer Bürger*innen, die im 20. Jahrhundert unter zwei totalitären Regimes – dem deutschen und sowjetischen – gelitten haben. Es ist uns gelungen, Digitalisate von Originaldokumenten aus den Archivbeständen vieler polnischer und ausländischer Einrichtungen (u. a. des Bundesarchivs, der United Nations Archives, der britischen National Archives, der polnischen Staatsarchive) zu akquirieren. Wir bauen auf diese Art und Weise ein Wissenszentrum und gleichzeitig ein Zentrum zur komplexen Erforschung des Zweiten Weltkrieges und der doppelten Besatzung in Polen auf. Wir richten uns an Wissenschaftler*innen, Journalist*innen, Kulturschaffende, Familien der Opfer und Zeugen von Gräueltaten sowie an alle an Geschichte interessierte Personen.
Das Internetportal archiwum.instytutpileckiego.pl präsentiert unseren Bestandskatalog in vollem Umfang. Sie können darin eine Volltextsuche durchführen. Sie finden ebenfalls vollständige Beschreibungen der Objekte. Die Inhalte der einzelnen Dokumente können Sie jedoch nur in den Lesesälen der Bibliothek des Pilecki-Instituts in Warschau und Berlin einsehen. Sollten Sie Fragen zu unseren Archivbeständen und dem Internetkatalog haben, helfen Ihnen gerne unsere Mitarbeiter*innen weiter. Wenden Sie sich auch an sie, wenn Sie Archivgut mit beschränktem Zugang einsehen möchten.
Teilweise ist die Nutzung unserer Bestände, z. B. der Dokumente aus dem Bundesarchiv oder aus der Stiftung Zentrum KARTA, nur beschränkt möglich – dies hängt mit den Verträgen zwischen unserem Institut und der jeweiligen Institution zusammen. Bevor Sie vor Ort Zugang zum Inhalt der gewünschten Dokumente erhalten, erfüllen Sie bitte die erforderlichen Formalitäten in der Bibliothek und unterzeichnen die entsprechenden Erklärungsformulare. Informationen zur Nutzungsbeschränkung sind in der Benutzungsordnung der Bibliothek zu finden. Vor dem Besuch empfehlen wir Ihnen, dass Sie sich mit dem Umfang und Aufbau unserer Archiv-, Bibliotheks- und audiovisuellen Bestände sowie mit der Besucherordnung und den Nutzungsbedingungen der Sammlung vertraut machen.
Alle Personen, die unsere Bestände nutzen möchten, laden wir in den Hauptsitz des Pilecki-Instituts, ul. Stawki 2 in Warschau ein. Die Bibliothek ist von Montag bis Freitag von 9.00 bis 15.00 Uhr geöffnet. Bitte melden sie sich vor Ihrem Besuch per E-Mail: czytelnia@instytutpileckiego.pl oder telefonisch unter der Nummer (+48) 22 182 24 75 an.
In der Berliner Zweigstelle des Pilecki-Instituts befindet sich die Bibliothek am Pariser Platz 4a. Sie ist von Dienstag bis Freitag von 10.30 bis 17.30 Uhr geöffnet. Ihr Besuch ist nach vorheriger Anmeldung möglich, per E-Mail an bibliothek@pileckiinstitut.de oder telefonisch unter der Nummer (+49) 30 275 78 955.
Bitte lesen Sie unsere Datenschutzerklärung. Mit der Nutzung der Website erklären Sie sich mit ihren Bedingungen einverstanden..