Leontia Kownacka (ur. 1952, Łozowoje, Kazachstan) – jej rodzice zostali deportowani do Kazachstanu w 1936 roku ze wsi Tyszowka w obwodzie żytomierskim. W 1960 roku Leontia Kownacka poszła do pierwszej klasy szkoły w Łozowoje. Po śmierci ojca przewała naukę w X klasie i przez cztery lata pracowała w fabryce porcelany koło Celinogradu (obecnie Astana). W 1986 roku zamieszkała z mężem w miejscowości Żaltyr, tu przez 25 lat, do emerytury, pracowała w elewatorze zbożowym jako operatorka podnośnika. W 2020 roku Leontia Kownacka, jej siostra oraz córka z rodziną przeprowadzili się do Polski w ramach repatriacji i zamieszkali w Środzie Wielkopolskiej.
[00:00:07] Autoprezentacja boh. urodzonej w 1952 r. w Łozowoje (13 toczka).
[00:00:22] W 1936 r. rodzice zostali wywiezieni z Żytomierszczyzny do Kazachstanu – długa podróż. Zesłańców zostawiono w stepie, gdzie musieli budować ziemianki. Wiele dzieci zmarło po przesiedleniu. Śnieżne zimy i burany w Kazachstanie. Każdego dnia trzeba było meldować się w komendanturze [+]. Boh. miała pięcioro rodzeństwa, jadąc do Polski zabrała siostrę urodzoną w 1949 r. Przyjechała też córka z mężem i dwiema wnuczkami.
[00:04:12] W sąsiedniej wsi Ondiris mieszkali Kazachowie, z którymi wymieniano odzież na żywność. Ojca zabrano na front i nie było go przez sześć lat, matka została z małymi dziećmi – pomoc Kazachów. W Łozowoje mieszkali także Niemcy, w latach 50. przywieziono Białorusinów. Polacy przeważali w czterech sąsiednich wioskach: Priiszemka, Łozowoje, Pierwomajka i Kamyszenka.
[00:06:04] Rodzina długo mieszkała w ziemiance – stan domu po deszczu. Matka piekła chleb, potem nie mogła przywyknąć do kupowania go w sklepie. Wyrób kiziaków. Siano przewożono łódką z drugiego brzegu rzeki Iszym. Starsza siostra pracowała w kołchozie jako dojarka – warunki pracy. [+]
[00:08:13] We wsi mieszkali Polacy i Niemcy, od lat 50. Białorusini, potem pojawili się Kazachowie. W 1960 r. boh. poszła do pierwszej klasy. Budynek szkoły był wzniesiony z glinianej cegły. Nauczycielką była Walentyna Kłosowska. Pogoda w Kazachstanie. Niedaleko był ogród kołchozu, w którym uprawiano pomidory i ogórki. Kołchoz w Łozowoje był drugim oddziałem kołchozu w Pierwomajce. Gdy boh. była w X klasie, zmarł ojciec – przerwanie nauki i podjęcie pracy w fabryce porcelany koło Celinogradu. Produkowano tam naczynia, zastawy stołowe – stanowisko pracy, uciążliwe dojazdy.
[00:11:30] Po ślubie rodzina zamieszkała w Żaltyrze i tu boh. przez 25 lat, do emerytury, pracowała w elewatorze jako operatorka podnośnika. Specyfika pracy latem i zimą, płace dla robotników. Kupno i remont domu. Jednym z powodów zatrudnienia w elewatorze była możliwość zakupu otrąb i mąki w niższych cenach. Ochrona elewatora przez milicjantów. W 2010 r. boh. odeszła na emeryturę, dyrekcja podarowała jej telewizor na pożegnanie z zakładem. [+]
[00:16:33] Sytuacja w zakładzie pracy po rozpadzie ZSRR. W czasie kryzysu pracownicy nie dostawali pieniędzy, ale talony, za które otrzymywali potrzebne towary.
[00:18:50] Do Polski zabrano siostrę boh., która pracowała w magazynach zbożowych. Dokumenty na wyjazd złożono w 2011 r. Gdy przyszło zaproszenie, zięć nie chciał wyjechać, potem pojawił się koronawirus. Sprzedaż rzeczy przed wyjazdem. Zakup samochodu po przyjeździe do Polski.
[00:20:52] W domu obchodzono polskie święta religijne. Kobiety ze wsi zbierały się na wspólnej modlitwie. W Kamyszence była cerkiew i część ludzi z okolicy tam jeździła. IX i X klasa były w szkole w Pierwomajce i uczniowie chodzili 6 kilometrów piechotą.
[00:22:18] Odczucia po otrzymaniu pozwolenia na wyjazd do Polski. Wspomnienie surowych zim w Kazachstanie. Wnuczka przed wyjazdem uczyła się języka polskiego. Jednym z powodów wyjazdów mieszkańców Żaltyra było zamykanie zakładów pracy, w tym młyna. Załatwianie spraw przed wyjazdem i w Polsce, emerytura boh. Zięć pracował w Kazachstanie w warunkach niebezpiecznych dla zdrowia.
[00:26:48] Zmiany nazwy stolicy Kazachstanu. Dobre relacje z sąsiadami. Dawniej wesela odbywały się w domach, teraz wynajmuje się restauracje.
[00:28:48] Z rodziną miał wyjechać brat boh., ale zmarł. Egzamin na „Kartę Polaka”. Długie oczekiwanie na wyjazd. Przylot repatriantów do Polski rejsem specjalnym. Po odejściu na emeryturę boh. przeprowadziła się do Astany, gdzie mieszkała zamężna córka. Wyjazdy na groby rodzinne. Życie ludzi, którzy zostali w Łozowoje i Żaltyrze.
[00:32:20] Siostra, która także przyjechała do Polski pracowała w magazynie zbożowym. Po repatriacji podjęto naukę języka polskiego. Wiele osób zamieszkało w Poznaniu. Kwarantanna po przyjeździe związana z koronawirusem.
[00:34:37] Relacje między sąsiadami różnych narodowości w Łozowoje. Przyjazdy ludzi, którzy zasiedlali nieużytki w stepie. Mąż starszej siostry przyjechał do Kazachstanu w czasie akcji zagospodarowywania ugorów w 1954 r. Przyjazdy ludzi, głównie z Białorusi, były dobrowolne. Później we wsi zamieszkała rodzina Inguszy. Niemcy byli katolikami, ale modlono się oddzielnie w swoich językach.
mehr...
weniger
Bibliothek des Pilecki-Instituts in Warschau
ul. Stawki 2, 00-193 Warszawa
Mo. - Fr. 9:00 - 15:00 Uhr
(+48) 22 182 24 75
Bibliothek des Pilecki-Instituts in Berlin
Pariser Platz 4a, 00-123 Berlin
Pon. - Pt. 10:30 - 17:30
(+49) 30 275 78 955
Diese Seite verwendet Cookies. Mehr Informationen
Das Archiv des Pilecki-Instituts sammelt digitalisierte Dokumente über die Schicksale polnischer Bürger*innen, die im 20. Jahrhundert unter zwei totalitären Regimes – dem deutschen und sowjetischen – gelitten haben. Es ist uns gelungen, Digitalisate von Originaldokumenten aus den Archivbeständen vieler polnischer und ausländischer Einrichtungen (u. a. des Bundesarchivs, der United Nations Archives, der britischen National Archives, der polnischen Staatsarchive) zu akquirieren. Wir bauen auf diese Art und Weise ein Wissenszentrum und gleichzeitig ein Zentrum zur komplexen Erforschung des Zweiten Weltkrieges und der doppelten Besatzung in Polen auf. Wir richten uns an Wissenschaftler*innen, Journalist*innen, Kulturschaffende, Familien der Opfer und Zeugen von Gräueltaten sowie an alle an Geschichte interessierte Personen.
Das Internetportal archiwum.instytutpileckiego.pl präsentiert unseren Bestandskatalog in vollem Umfang. Sie können darin eine Volltextsuche durchführen. Sie finden ebenfalls vollständige Beschreibungen der Objekte. Die Inhalte der einzelnen Dokumente können Sie jedoch nur in den Lesesälen der Bibliothek des Pilecki-Instituts in Warschau und Berlin einsehen. Sollten Sie Fragen zu unseren Archivbeständen und dem Internetkatalog haben, helfen Ihnen gerne unsere Mitarbeiter*innen weiter. Wenden Sie sich auch an sie, wenn Sie Archivgut mit beschränktem Zugang einsehen möchten.
Teilweise ist die Nutzung unserer Bestände, z. B. der Dokumente aus dem Bundesarchiv oder aus der Stiftung Zentrum KARTA, nur beschränkt möglich – dies hängt mit den Verträgen zwischen unserem Institut und der jeweiligen Institution zusammen. Bevor Sie vor Ort Zugang zum Inhalt der gewünschten Dokumente erhalten, erfüllen Sie bitte die erforderlichen Formalitäten in der Bibliothek und unterzeichnen die entsprechenden Erklärungsformulare. Informationen zur Nutzungsbeschränkung sind in der Benutzungsordnung der Bibliothek zu finden. Vor dem Besuch empfehlen wir Ihnen, dass Sie sich mit dem Umfang und Aufbau unserer Archiv-, Bibliotheks- und audiovisuellen Bestände sowie mit der Besucherordnung und den Nutzungsbedingungen der Sammlung vertraut machen.
Alle Personen, die unsere Bestände nutzen möchten, laden wir in den Hauptsitz des Pilecki-Instituts, ul. Stawki 2 in Warschau ein. Die Bibliothek ist von Montag bis Freitag von 9.00 bis 15.00 Uhr geöffnet. Bitte melden sie sich vor Ihrem Besuch per E-Mail: czytelnia@instytutpileckiego.pl oder telefonisch unter der Nummer (+48) 22 182 24 75 an.
In der Berliner Zweigstelle des Pilecki-Instituts befindet sich die Bibliothek am Pariser Platz 4a. Sie ist von Dienstag bis Freitag von 10.30 bis 17.30 Uhr geöffnet. Ihr Besuch ist nach vorheriger Anmeldung möglich, per E-Mail an bibliothek@pileckiinstitut.de oder telefonisch unter der Nummer (+49) 30 275 78 955.
Bitte lesen Sie unsere Datenschutzerklärung. Mit der Nutzung der Website erklären Sie sich mit ihren Bedingungen einverstanden..