Aniela Homycz z d. Bielak (ur. 1942, Jasna Polana) pochodzi z polskiej rodziny deportowanej w 1936 roku ze wsi Biłka w żytomierskiej obłasti do Jasnej Polany w Kazachstanie. Matka została aresztowana za umożliwienie siostrze kradzieży ziarna i przez półtora roku przebywała w więzieniu. Aniela Homycz ukończyła ośmioklasową szkołę w Jasnej Polanie i podjęła pracę w magazynie zbożowym. Często wysyłano ją w delegacje i pracowała m.in. w cegielni w Kokczetawie oraz w kołchozie. Po ukończeniu kursów w Tajynszy oraz Celinogradzie pracowała jako laborantka w laboratorium zbożowym. W 2019 roku zamieszkała w Polsce.
[00:00:07] Boh. urodziła się w 1942 r. w Jasnej Polanie.
[00:00:18] Rodziców przesiedlono ze wsi Biłka koło Nowogrodu Wołyńskiego. Matka, z domu Włodziewska, przyjechała z rodzicami i dwójką rodzeństwa. Zesłańców zostawiono w stepie, niektórzy postawili namioty inni budowali ziemianki. Klimat Kazachstanu – wysoka śmiertelność wśród osób starszych i dzieci. Boh. miała sześć lat, gdy rodzice się rozwiedli.
[00:02:54] Zabawy dzieciaków. Rodzina mieszkała w ziemiance – warunki bytowe. Ze względu na stan zdrowia matka pracowała jako stróż w magazynie zbożowym. Gdy ciotka ukradła trochę ziarna, matka jej nie wydała, za to ją aresztowano i skazano na 5 lat więzienia. Tam chorowała i leczono ją w szpitalu więziennym. Matka wyszła po 1,5 roku na skutek amnestii. Boh. poszła do szkoły dopiero po wypuszczeniu matki z więzienia. [+]
[00:08:07] Boh. ukończyła osiem klas. Miała trudności z matematyką i była bardzo chorowita – problemy z okiem i owrzodzeniem na twarzy, konieczność picia tranu. [+]
[00:10:35] Uroczystości w szkole po śmierci Stalina. W domu było radio-kołchoźnik, boh. odrabiała lekcje przy lampie. Jedzenie w domu: zupy, ziemniaki, matka hodowała drób, świnię i krowę.
[00:12:20] W Jasnej Polanie mieszkali Niemcy, którzy między sobą rozmawiali po niemiecku. W szkole uczono niemieckiego i boh. trochę mówiła w tym języku. Boh. czasem chodziła z matką do komendantury, by się zameldować.
[00:14:09] Po skończeniu szkoły boh. poszła do pracy w magazynie zbożowym i początkowo go zamiatała – inne prace. Była wysyłana przez dyrekcję w delegację do innych zakładów – w Kokczetawie pracowała w cegielni. Była także oddelegowana do kołchozu – warunki bytowe. Pensje za delegacje. Przyjazdy studentów do pracy – ich wygląd. W czasie wolnym chodzono na tańce.
[00:19:40] Zimą odśnieżano i przerzucano ziarno w magazynach – mechanizacja pracy. Boh. namówiono, by została laborantką – kursy w Tajynszy i Celinogradzie, program nauczania. Wspomnienie ciężkiej pracy wykonywanej w młodości. Gdy nie było pracy w laboratorium, chodzono przerzucać ziarno. Latem sprzątano i bielono magazyny latem.
[00:23:25] Po ślubie kupiono niewielki dom, potem zbudowano dom dla rodziny. Mąż także pochodził z Jasnej Polany. Zakup butów i szycie sukienki ślubnej. W 1970 i 1972 urodziły się córki boh. Śluby rejestrowano w klubie, ale urzędnik przyszedł do domu i tu zawarto małżeństwo. Obyczaje weselne.
[00:27:25] Tajne przyjazdy księdza, który spowiadał i udzielał sakramentów. Boh. jeździła z matką, a potem z koleżankami do księdza w Tajynszy – tajne bierzmowanie. Przed wybudowaniem kościoła spotykano się w jednym z domów. Spotkania starszych kobiet i wspólna modlitwa.
[00:31:00] Sytuacja po rozpadzie Związku Radzieckiego. Specyfika pracy przy taśmociągu zbożowym. Odejście na emeryturę – wspomnienie ciężkiej pracy.
[00:34:45] Boh. i jej mąż pomagali przy budowie kościoła w Jasnej Polanie. Mąż szklił okna w kościele w Tajynszy. Księża w Jasnej Polanie.
[00:36:55] Dzieci chciały przyjechać do Polski, jedna z córek wyszła za Niemca i wyjechała z rodziną do Niemiec. Złożenie dokumentów na wyjazd do Polski – wyjazdy mieszkańców Jasnej Polany. Sytuacja w czasie pandemii. W czasie wyjazdu boh. we wsi było wiele domów na sprzedaż. Ludzie wyjeżdżali do Polski, Rosji i Niemiec.
[00:41:08] Mąż boh. nie chciał wyjeżdżać z Jasnej Polany. Jego stan zdrowia i okoliczności śmierci z powodu zawału. Uprawy w przydomowym ogrodzie.
[00:49:25] Przyjazd do Polski – tęsknota za Jasną Polaną, gdzie zostali znajomi i gdzie spoczywają członkowie rodziny. Boh. nie chciała wyjeżdżać, ale uległa namowom córki. Remont mieszkania w Polsce. Praca córki i zięcia.
mehr...
weniger
Bibliothek des Pilecki-Instituts in Warschau
ul. Stawki 2, 00-193 Warszawa
Mo. - Fr. 9:00 - 15:00 Uhr
(+48) 22 182 24 75
Bibliothek des Pilecki-Instituts in Berlin
Pariser Platz 4a, 00-123 Berlin
Pon. - Pt. 10:30 - 17:30
(+49) 30 275 78 955
Diese Seite verwendet Cookies. Mehr Informationen
Das Archiv des Pilecki-Instituts sammelt digitalisierte Dokumente über die Schicksale polnischer Bürger*innen, die im 20. Jahrhundert unter zwei totalitären Regimes – dem deutschen und sowjetischen – gelitten haben. Es ist uns gelungen, Digitalisate von Originaldokumenten aus den Archivbeständen vieler polnischer und ausländischer Einrichtungen (u. a. des Bundesarchivs, der United Nations Archives, der britischen National Archives, der polnischen Staatsarchive) zu akquirieren. Wir bauen auf diese Art und Weise ein Wissenszentrum und gleichzeitig ein Zentrum zur komplexen Erforschung des Zweiten Weltkrieges und der doppelten Besatzung in Polen auf. Wir richten uns an Wissenschaftler*innen, Journalist*innen, Kulturschaffende, Familien der Opfer und Zeugen von Gräueltaten sowie an alle an Geschichte interessierte Personen.
Das Internetportal archiwum.instytutpileckiego.pl präsentiert unseren Bestandskatalog in vollem Umfang. Sie können darin eine Volltextsuche durchführen. Sie finden ebenfalls vollständige Beschreibungen der Objekte. Die Inhalte der einzelnen Dokumente können Sie jedoch nur in den Lesesälen der Bibliothek des Pilecki-Instituts in Warschau und Berlin einsehen. Sollten Sie Fragen zu unseren Archivbeständen und dem Internetkatalog haben, helfen Ihnen gerne unsere Mitarbeiter*innen weiter. Wenden Sie sich auch an sie, wenn Sie Archivgut mit beschränktem Zugang einsehen möchten.
Teilweise ist die Nutzung unserer Bestände, z. B. der Dokumente aus dem Bundesarchiv oder aus der Stiftung Zentrum KARTA, nur beschränkt möglich – dies hängt mit den Verträgen zwischen unserem Institut und der jeweiligen Institution zusammen. Bevor Sie vor Ort Zugang zum Inhalt der gewünschten Dokumente erhalten, erfüllen Sie bitte die erforderlichen Formalitäten in der Bibliothek und unterzeichnen die entsprechenden Erklärungsformulare. Informationen zur Nutzungsbeschränkung sind in der Benutzungsordnung der Bibliothek zu finden. Vor dem Besuch empfehlen wir Ihnen, dass Sie sich mit dem Umfang und Aufbau unserer Archiv-, Bibliotheks- und audiovisuellen Bestände sowie mit der Besucherordnung und den Nutzungsbedingungen der Sammlung vertraut machen.
Alle Personen, die unsere Bestände nutzen möchten, laden wir in den Hauptsitz des Pilecki-Instituts, ul. Stawki 2 in Warschau ein. Die Bibliothek ist von Montag bis Freitag von 9.00 bis 15.00 Uhr geöffnet. Bitte melden sie sich vor Ihrem Besuch per E-Mail: czytelnia@instytutpileckiego.pl oder telefonisch unter der Nummer (+48) 22 182 24 75 an.
In der Berliner Zweigstelle des Pilecki-Instituts befindet sich die Bibliothek am Pariser Platz 4a. Sie ist von Dienstag bis Freitag von 10.30 bis 17.30 Uhr geöffnet. Ihr Besuch ist nach vorheriger Anmeldung möglich, per E-Mail an bibliothek@pileckiinstitut.de oder telefonisch unter der Nummer (+49) 30 275 78 955.
Bitte lesen Sie unsere Datenschutzerklärung. Mit der Nutzung der Website erklären Sie sich mit ihren Bedingungen einverstanden..