Helena Pracka z domu Obara (ur. 1933) opowiada o pomocy udzielonej przez jej rodzinę Czesławowi Studnickiemu ze Lwowa, pochodzenia żydowskiego. Czesław Studnicki ukrywał się w ich gospodarstwie 3,5 roku, przetrwał do końca wojny.
[00:01:00] – Przedstawienie się pani Heleny. Dzieciństwo przed wybuchem II wojny św. W wieku 3-6 lat uczęszcza do ochronki prowadzonej przez siostry zakonne. Uczy się pacierza, recytuje wiersze, sypie kwiaty podczas oktawy Bożego Ciała (Władzia Kozikówna), „od dzieciństwa z Bogiem”
[00:04:00] – Pani Helena śpiewa piosenkę dziecięcą, zapamiętaną z dzieciństwa (ksiądz Majka)
[00:08:00] – Wybuch wojny, widok „aeroplanów”. Łuny po zbombardowanych okolicznych wsiach
[00:11:00] – Jesień 1939, patrole niemieckie na motocyklach. „Wtedy zaczęłam się trwożyć”. Zaczyna naukę w szkole podstawowej w Suchorzowie. Kończy dwie klasy. Nauczyciel bije ją po głowie za pomyłkę w pisaniu
[00:13:00] – Zostaje przeniesiona do szkoły w Baranowie Sandomierskim. [fragment prywatnej rozmowy, do usunięcia, do [14:50]] Historia Baranowa. Nauka w szkole podstawowej
[00:17:00] – Czyta wspomnienia dotyczące szkoły podstawowej w Baranowie oraz pomocy udzielanej partyzantom z oddziału „Jędrusie” oraz Czesławowi Studnickiemu z Batalionów Chłopskich. Przeciwdziałanie germanizacji w szkole (nauczycielka Elżbieta Madej)
[00:23:00] – [ciągle czyta wspomnienia] Założenie organizacji zuchowej (koleżanki Stasia Solarska, Stefcia Lis) i późniejsza działalność w harcerstwie. Postać wychowawczyni (Janina Wnękowska). Lektury, chór szkolny. Dyrektor szkoły Wołoszyński. Ksiądz Blacharczyk
[00:27:00] – Powrót do relacji: historia przechowywania Czesława Studnickiego (wuj Ślęzak, państwo Baranowscy). Opis gospodarstwa rodziców pani Heleny. „Chodziłam po drzewach jak diabeł”. Studnicki sypia na strychu. Konie w gospodarstwie. Studnicki jako „wujek ze Lwowa”, udaje krewnego
[00:34:00] – Najścia patroli niemieckich, strach rodziców pani Heleny, ukrywanie się Studnickiego na strychu lub w piwnicy. Głośne i prymitywne zachowanie Niemców. Ukryte wejście do kryjówki Studnickiego. Rewizja w domu. Ojciec okazuje niezadowolenie z powodu obowiązku świadczenia serwitutów na rzecz Niemców, zostaje mu przystawiony pistolet do głowy, pani Helena mdleje, czym być może ratuje ojcu życie [[39:40] - przerwa w relacji, „zmęczyłam się”]
[00:39:00] – Poruszanie się Studnickiego po gospodarstwie (gdzie mógł się pojawić, a gdzie nie). Opis upraw w gospodarstwie. Świniobicie w nocy, żeby Niemcy nie zabrali mięsa. Opis pomieszczeń w domu
[00:44:00] – Czesław Studnicki, jego wiek podczas ukrywania się, kontakty z panią Heleną, odpytywanie z tabliczki mnożenia. Gra w „świnkę”
[00:46:00] – Pochodzenie żydowskie Czesława Studnickiego. Zbliżanie się frontu, bombardowania, cała rodzina śpi w piwnicy
[00:48:00] – Cofnięcie się do czasu okupacji niemieckiej (sąsiad Machlarz). Chodzenie po zupę do żołnierzy niemieckich
[00:49:00] – Wycofywanie się Niemców, rzucanie przez nich cukierków dzieciom. Wkroczenie wojsk radzieckich. Kuchnia rosyjska w ogrodzie. Kradzieże dokonywane przez żołnierzy radzieckich. Matka pani Heleny chce zgłosić do NKWD kradzież kilimu, ale rezygnuje, bo wtedy Rosjanki, które go ukradły, zostałyby rozstrzelane
[00:51:00] – Ponownie o okupacji niemieckiej: zastrzelenie przez Niemca chłopca żydowskiego, który przyszedł żebrać na wesele w Suchorzowie. Wspomnienie widoku jego ciała
[00:54:00] – Chodzenie dzieci żydowskich do szkoły, „niektórzy zupełnie się zlewali, nie mieli charakterystycznego semickiego wyglądu”
[00:55:00] – Cd. wejścia armii radzieckiej: Rosjanki wykradają garnki. Opis izb, czystość w domu
[00:57:00] – Przyjście Rosjan, stosunek do nich. Słowa matki do Studnickiego: „Jeszcze ciężko popamiętamy to wyzwolenie”. „Wszystko nam ukradli” – kradzież porcelany, zakopanej w beczce
[01:00:00] – Babcia Apolonia von Fuchs, Niemka. „O babce nie wolno było mówić”. Zabranie przez Niemców konia, zostawienie pokwitowania
[01:01:00] – Pomoc dla partyzantów (Jerzy Satara). Dygresja o matce z rodziny Szczepańskich, tradycje PPS-owskie. Ojciec włościanin, rolnik. Cd. pomocy dla partyzantów (Tadeusz Salarski, Chwałek). Rabowanie ze sklepów żywności dla partyzantów
[01:05:00] – Warunki ukrywania Studnickiego. Odwiedziny Marii, żony Studnickiego. Dzieci Studnickich: Hanna, Wiesław. Smakołyki od cioci, zatrudnionej w kuchni w kantynie niemieckiej
[01:09:00] – Zakończenie wojny, maj 1945, koniec ukrywania się Studnickiego. Pani Helena kończy gimnazjum prywatne w Baranowie, w 1948 roku zaczyna naukę w liceum ogólnokształcącym
[01:11]00: – Pytanie o dalsze losy Czesława Studnickiego (pojechał do Krakowa, pracował w Zielonej Górze)
[01:12:00]: – Pani Helena podczas nauki w liceum mieszka w bursie prowadzonej przez siostry zakonne. Zdaje maturę (1951 rok). Nie może studiować z powodu „klerykalnego wychowania”. Zapisuje się do ZMP. Nauczycielka Maria Pietruska
[01:14:00]: – Zdaje na Wyższą Szkołę Ekonomiczną w Poznaniu, zaczyna studia (Wydział Finansów, specjalizacja: budżet państwa). Problemy z rachunkowością
[01:15:00] – Nakaz pracy po ukończeniu Wyższej Szkoły Ekonomicznej do Prokuratury Wojewódzkiej w Krakowie (naczelnik Malanda, pan Buczek). Księga sum depozytowych, imienna nagroda. Poznaje przyszłego męża (Henryk Pracki)
[01:19:00] – Bolesław Trawiński, Józef Mól. 1956 – rozpoczyna studia prawnicze na Uniwersytecie Jagiellońskim. Doktor Tedling przyznaje dodatkowe urlopy przed sesją (Danuta Walaszanka). Kończy studia, broni pracę magisterską. Dziekan Harasin pomaga podczas obrony pracy magisterskiej
[01:24:00] – Rozpoczyna aplikację w sądzie. 1962 – rodzi syna Marka. Pracuje w Okręgowym Sądzie Ubezpieczeń Społecznych
[01:27:00] – Otrzymuje nominację na sędziego okręgowego. Prezes sądu (Roman Kiełkowski) pyta o zapisanie się do PZPR. Wspomina sprawę Karola Kota, zabójcy chłopca. Odmawia zapisania się do PZPR, w konsekwencji musi jeździć na sesje wyjazdowe do Kielc
[01:32:00] – Delegacje do Trybunału Ubezpieczeń Społecznych w Warszawie, 1968 rok (Wasylecki, Kazimierz Wieruszewski, Stefania Szymańska)
[01:34:00] – Osiedlenie w Warszawie na Woli (ulica Jana Krysta). Nominacja sędziowska. Rywalizacja z mężem na wysokość pensji. Praca w Trybunale Ubezpieczeń (do 1976 roku). Likwidacja Trybunału. Dalsza praca
[01:37:00] – Zapytanie prawne dotyczące statusu kombatanckiego Dzieci Zamojszczyzny (Stefania Szymańska). Obóz polskich dzieci w Łodzi. Otrzymanie przez 280 dzieci uprawnień kombatanckich (z ponad 11 tysięcy)
[01:42:00] – Pytanie, jak być człowiekiem przyzwoitym podczas wojny. Opis wychowania w ochronce. Całowanie rodziców i starszych ludzi w rękę. W Ministerstwie Sprawiedliwości jest „na muszce” jako bezpartyjna. Anegdoty związane z pracą w wymiarze sprawiedliwości
[01:54:00] – Pytanie o Czesława Studnickiego. Był wiceprzewodniczącym Wojewódzkiej Rady Narodowej w Krakowie. Prośba o pomoc w znalezieniu pracy, odpowiedź Studnickiego. Służbowe mieszkanie na ulicy Smoleńsk 24 w Krakowie. Nawiązanie kontaktu z Marią (Misią), żoną Czesława Studnickiego. 1968 rok, sesja Rady Narodowej, ataki rolników na Studnickiego
[01:59:00] – Wyjazd Studnickich z Polski do Izraela (1968). Próba nawiązania kontaktu, nieudana wskutek zmiany nazwiska przez Studnickiego
mehr...
weniger
Bibliothek des Pilecki-Instituts in Warschau
ul. Stawki 2, 00-193 Warszawa
Mo. - Fr. 9:00 - 15:00 Uhr
(+48) 22 182 24 75
Bibliothek des Pilecki-Instituts in Berlin
Pariser Platz 4a, 00-123 Berlin
Pon. - Pt. 10:30 - 17:30
(+49) 30 275 78 955
Diese Seite verwendet Cookies. Mehr Informationen
Das Archiv des Pilecki-Instituts sammelt digitalisierte Dokumente über die Schicksale polnischer Bürger*innen, die im 20. Jahrhundert unter zwei totalitären Regimes – dem deutschen und sowjetischen – gelitten haben. Es ist uns gelungen, Digitalisate von Originaldokumenten aus den Archivbeständen vieler polnischer und ausländischer Einrichtungen (u. a. des Bundesarchivs, der United Nations Archives, der britischen National Archives, der polnischen Staatsarchive) zu akquirieren. Wir bauen auf diese Art und Weise ein Wissenszentrum und gleichzeitig ein Zentrum zur komplexen Erforschung des Zweiten Weltkrieges und der doppelten Besatzung in Polen auf. Wir richten uns an Wissenschaftler*innen, Journalist*innen, Kulturschaffende, Familien der Opfer und Zeugen von Gräueltaten sowie an alle an Geschichte interessierte Personen.
Das Internetportal archiwum.instytutpileckiego.pl präsentiert unseren Bestandskatalog in vollem Umfang. Sie können darin eine Volltextsuche durchführen. Sie finden ebenfalls vollständige Beschreibungen der Objekte. Die Inhalte der einzelnen Dokumente können Sie jedoch nur in den Lesesälen der Bibliothek des Pilecki-Instituts in Warschau und Berlin einsehen. Sollten Sie Fragen zu unseren Archivbeständen und dem Internetkatalog haben, helfen Ihnen gerne unsere Mitarbeiter*innen weiter. Wenden Sie sich auch an sie, wenn Sie Archivgut mit beschränktem Zugang einsehen möchten.
Teilweise ist die Nutzung unserer Bestände, z. B. der Dokumente aus dem Bundesarchiv oder aus der Stiftung Zentrum KARTA, nur beschränkt möglich – dies hängt mit den Verträgen zwischen unserem Institut und der jeweiligen Institution zusammen. Bevor Sie vor Ort Zugang zum Inhalt der gewünschten Dokumente erhalten, erfüllen Sie bitte die erforderlichen Formalitäten in der Bibliothek und unterzeichnen die entsprechenden Erklärungsformulare. Informationen zur Nutzungsbeschränkung sind in der Benutzungsordnung der Bibliothek zu finden. Vor dem Besuch empfehlen wir Ihnen, dass Sie sich mit dem Umfang und Aufbau unserer Archiv-, Bibliotheks- und audiovisuellen Bestände sowie mit der Besucherordnung und den Nutzungsbedingungen der Sammlung vertraut machen.
Alle Personen, die unsere Bestände nutzen möchten, laden wir in den Hauptsitz des Pilecki-Instituts, ul. Stawki 2 in Warschau ein. Die Bibliothek ist von Montag bis Freitag von 9.00 bis 15.00 Uhr geöffnet. Bitte melden sie sich vor Ihrem Besuch per E-Mail: czytelnia@instytutpileckiego.pl oder telefonisch unter der Nummer (+48) 22 182 24 75 an.
In der Berliner Zweigstelle des Pilecki-Instituts befindet sich die Bibliothek am Pariser Platz 4a. Sie ist von Dienstag bis Freitag von 10.30 bis 17.30 Uhr geöffnet. Ihr Besuch ist nach vorheriger Anmeldung möglich, per E-Mail an bibliothek@pileckiinstitut.de oder telefonisch unter der Nummer (+49) 30 275 78 955.
Bitte lesen Sie unsere Datenschutzerklärung. Mit der Nutzung der Website erklären Sie sich mit ihren Bedingungen einverstanden..