Maria Linok (ur. 1946, Rostowka) – jej rodzice zostali w 1936 r. zesłani z Ukrainy do Kazachstanu, po ich śmierci w latach 50. wychowywał ją starszy brat. Maria Linok chodziła do czteroklasowej szkoły w Rostowce, potem do szkoły gminnej w Krasnej Polanie. Ukończyła szkołę pedagogiczną w Szczuczyńsku, ale wyszła za mąż i nie pracowała jako nauczycielka. Była laborantką w młynie, potem do emerytury pracowała w handlu. Po repatriacji do Polski zamieszkała w Ośrodku Szkoleniowo-Wypoczynkowym Rodak w Środzie Wielkopolskiej.
[00:00:07] Boh. urodziła się w 1946 r. we wsi Rostowka.
[00:00:17] Rodziców przesiedlono z Ukrainy w 1936 r., poznali się i pobrali w Kazachstanie. W domu nie mówiono o deportacji.
[00:01:25] W 1950 r. zmarł ojciec i matka została z trójką dzieci, najstarszy brat, komunista, był już w tym czasie żonaty. Bieda i głód w domu. Prace matki, która zmarła w 1957 r. Po jej śmierci boh. zamieszkała w domu brata i opiekowała się jego dziećmi. Po ukończeniu szkoły podstawowej wyjechała ze wsi do szkoły w Szczuczyńsku.
[00:04:44] Matka i brat Edek pracowali i boh. chodziła do szkoły z bratem Staśkiem. Dzięki temu opanowała materiał pierwszej klasy i rozpoczęła naukę od razu w drugiej klasie. Po ukończeniu czteroklasowej szkoły w Rostowce poszła do gminnej szkoły w Krasnej Polanie i zimą mieszkała w internacie. Do szkoły chodzili Polacy i Niemcy, pierwszego Kazacha boh. zobaczyła po przyjeździe do Szczuczyńska. W Rostowce był jeden Ingusz, Katiejew, który nie miał nosa. Relacje między zesłańcami.
[00:08:13] Starsi bracia Edek i Stasiek urodzili się w ziemiance, boh. przyszła na świat, gdy rodzina mieszkała w baraku. Matka była w armii pracy i boh. zostawała sama w domu. Zapłatą za pracę była żywność: pszenica i kasza. Szacunek dla jedynej posiadanej krowy. Warunki w internacie – boh. dostawała od brata 10 rubli na miesiąc. Jajka wymieniano w sklepie na cukier i inne towary.
[00:12:16] Babcia rozmawiała z wnukami po polsku – wspomnienia rodzinnych stron i obyczaje przy stole. Brat z rodziną i babcia wyjechali na Ukrainę. Stosunek miejscowej ludności do zesłańców – porównanie z odnoszeniem się do potomków zesłańców we współczesnym Kazachstanie.
[00:15:54] Boh. jako uczennica czwartej klasy pracowała w kołchozie – rodzaje wykonywanych prac. Brat poszedł na wojnę w 1943 r., wrócił w 1949 r. i został brygadzistą w kołchozie, potem był naczelnikiem wsi. Brat miał pięcioro dzieci, opiekował się boh. i babcią. Warunki bytowe. Stopień wojskowy brata, boh. bawiła się jego orderami.
[00:20:44] Pochody w czasie świąt państwowych. Boh. była pionierką i komsomołką. W Szczuczyńsku proponowano jej wstąpienie do partii, ale odmawiała.
[00:22:54] Zabawy dzieciaków, aktywność sportowa. Relacje między sąsiadami. Wspomnienie wesela we wsi – przebieg imprezy, weselny skandal.
[00:27:52] Babcia początkowo mieszkała z synem, potem zamieszkała z rodziną boh. Do wsi przywożono księdza, który sprawował potajemną posługę kapłańską – zbiorowe chrzty dzieci. Brat po powrocie z wojny był kobieciarzem i lubił alkohol, co nie podobało się babci
[00:30:05] Jedzenie w święta. Boh. chciała wyjechać ze wsi, przeczytała w gazecie, że technikum budowlane w Kokczetawie przyjmuje uczniów bez egzaminów i wysłała podanie. Reakcja rodziny na odpowiedź ze szkoły. Zdanie egzaminu do szkoły pedagogicznej w Szczuczyńsku w 1963 r. Wyjazd na praktyki w kyzyłtuski rejon. Boh. wyszła za mąż i nie pracowała jako nauczycielka. Po urodzeniu syna była laborantką w młynie, potem pracowała w handlu – zaopatrzenie sklepów.
[00:36:30] Boh. jako deputowana nie posiadała żadnej władzy, ale starała się pomagać ludziom – powody rezygnacji po pięciu latach [+]. W tym czasie pracowała w Promtorgu, który zrzeszał 12. sklepów.
[00:38:50] Towary z zagranicy – dzianiny i obuwie z Polski. Rozdzielanie do sklepów rzeczy z importu.
[00:40:26] Sytuacja po rozpadzie Związku Radzieckiego – puste półki w sklepach. Po śmierci męża boh. została z trójką dzieci. Za prace nie wypłacano pensji – beczka mazutu dla kotłowni zamiast czynszu za mieszkanie. [+]
[00:43:25] Boh. w dowodzie miała wpisaną narodowość polską. Syn Dima pojechał do Tajynszy i zdobył dokumenty dotyczące rodziny. W 2015 r. dzieci zdecydowały o wyjeździe do Polski, dokumenty złożono w grudniu 2016 – wyjazd w 2018 r. Kłopoty ze sprzedażą mieszkania. Nastroje przed wyjazdem i po przyjeździe do Polski. [+]
[00:50:30] W Środzie Wielkopolskiej zamieszkał szkolny kolega Franciszek Linok. Odnowienie dawnych znajomości z repatriantami z Krasnodolska.
[00:52:13] Program w szkole pedagogicznej w Szczuczyńsku. Boh., dobra uczennica, dostawała 20 rubli stypendium, latem jeździła do brata i pomagała w gospodarstwie.
[00:53:18] W rodzinie był komunista, którego aresztowano w 1937 r. i ślad po nim zaginął. Wspomnienie pogrzebu przyrodniego brata. Boh. mieszkając w Szczuczyńsku poszukiwała rodzeństwa matki – odnalezienie ciotki na Ukrainie, z którą boh. się nie spotkała.
[00:57:40] Wspomnienie matki, która szyła ubrania dla dzieci. Udział w wyborach.
[00:59:30] Konstrukcja domu, rozkład pomieszczeń. Cegły wyrabiano z gliny i słomy. [+]
[01:02:28] Dzieci zbierały w stepie nawóz, zimą palono kiziakami. Boh. pasła gęsi i bydło. Zabawy taneczne w klubie – kara za późne przyjście do domu.
[01:08:18] Po śmierci matki wyjechano w Rostowki. Boh. chorowała na żołądek i dostawała dwa razy w tygodniu biały chleb. Życie po przeprowadzce do Szczuczyńska, stan ulic. Kształcenie Kazachów. Boh. miała w bloku sąsiadów Kazachów – wzajemne relacje, naprawa dachu za składkowe fundusze. Współczesna sytuacja Słowian w Kazachstanie.
mehr...
weniger
Bibliothek des Pilecki-Instituts in Warschau
ul. Stawki 2, 00-193 Warszawa
Mo. - Fr. 9:00 - 15:00 Uhr
(+48) 22 182 24 75
Bibliothek des Pilecki-Instituts in Berlin
Pariser Platz 4a, 00-123 Berlin
Pon. - Pt. 10:30 - 17:30
(+49) 30 275 78 955
Diese Seite verwendet Cookies. Mehr Informationen
Das Archiv des Pilecki-Instituts sammelt digitalisierte Dokumente über die Schicksale polnischer Bürger*innen, die im 20. Jahrhundert unter zwei totalitären Regimes – dem deutschen und sowjetischen – gelitten haben. Es ist uns gelungen, Digitalisate von Originaldokumenten aus den Archivbeständen vieler polnischer und ausländischer Einrichtungen (u. a. des Bundesarchivs, der United Nations Archives, der britischen National Archives, der polnischen Staatsarchive) zu akquirieren. Wir bauen auf diese Art und Weise ein Wissenszentrum und gleichzeitig ein Zentrum zur komplexen Erforschung des Zweiten Weltkrieges und der doppelten Besatzung in Polen auf. Wir richten uns an Wissenschaftler*innen, Journalist*innen, Kulturschaffende, Familien der Opfer und Zeugen von Gräueltaten sowie an alle an Geschichte interessierte Personen.
Das Internetportal archiwum.instytutpileckiego.pl präsentiert unseren Bestandskatalog in vollem Umfang. Sie können darin eine Volltextsuche durchführen. Sie finden ebenfalls vollständige Beschreibungen der Objekte. Die Inhalte der einzelnen Dokumente können Sie jedoch nur in den Lesesälen der Bibliothek des Pilecki-Instituts in Warschau und Berlin einsehen. Sollten Sie Fragen zu unseren Archivbeständen und dem Internetkatalog haben, helfen Ihnen gerne unsere Mitarbeiter*innen weiter. Wenden Sie sich auch an sie, wenn Sie Archivgut mit beschränktem Zugang einsehen möchten.
Teilweise ist die Nutzung unserer Bestände, z. B. der Dokumente aus dem Bundesarchiv oder aus der Stiftung Zentrum KARTA, nur beschränkt möglich – dies hängt mit den Verträgen zwischen unserem Institut und der jeweiligen Institution zusammen. Bevor Sie vor Ort Zugang zum Inhalt der gewünschten Dokumente erhalten, erfüllen Sie bitte die erforderlichen Formalitäten in der Bibliothek und unterzeichnen die entsprechenden Erklärungsformulare. Informationen zur Nutzungsbeschränkung sind in der Benutzungsordnung der Bibliothek zu finden. Vor dem Besuch empfehlen wir Ihnen, dass Sie sich mit dem Umfang und Aufbau unserer Archiv-, Bibliotheks- und audiovisuellen Bestände sowie mit der Besucherordnung und den Nutzungsbedingungen der Sammlung vertraut machen.
Alle Personen, die unsere Bestände nutzen möchten, laden wir in den Hauptsitz des Pilecki-Instituts, ul. Stawki 2 in Warschau ein. Die Bibliothek ist von Montag bis Freitag von 9.00 bis 15.00 Uhr geöffnet. Bitte melden sie sich vor Ihrem Besuch per E-Mail: czytelnia@instytutpileckiego.pl oder telefonisch unter der Nummer (+48) 22 182 24 75 an.
In der Berliner Zweigstelle des Pilecki-Instituts befindet sich die Bibliothek am Pariser Platz 4a. Sie ist von Dienstag bis Freitag von 10.30 bis 17.30 Uhr geöffnet. Ihr Besuch ist nach vorheriger Anmeldung möglich, per E-Mail an bibliothek@pileckiinstitut.de oder telefonisch unter der Nummer (+49) 30 275 78 955.
Bitte lesen Sie unsere Datenschutzerklärung. Mit der Nutzung der Website erklären Sie sich mit ihren Bedingungen einverstanden..