Bronisława Linok z d. Rudnicka (ur. 1948, Krasnodolsk) – jej rodzice zostali w latach 30. zesłani z Ukrainy do Kazachstanu. Bronisława Linok w 1955 roku rozpoczęła edukację w szkole podstawowej w Krasnodolsku, XI klasę ukończyła w szkole gminnej w Krasnej Polanie. Po studiach w Instytucie Pedagogicznym w Kokczetawie przez dziesięć lat pracowała w szkole w Krasnodolsku, potem, do emerytury, w miejscowym klubie i bibliotece. Po repatriacji do Polski zamieszkała wraz z mężem w Ośrodku Szkoleniowo-Wypoczynkowym Rodak w Środzie Wielkopolskiej.
[00:00:07] Boh. urodziła się w 1948 r. w Krasnodolsku.
[00:00:22] Rodzice przed deportacją mieszkali niedaleko Smotrycz na Ukrainie – zajęcia dziadków. W chwili deportacji matka miała czternaście lat, ojciec piętnaście. Okoliczności wywózki – po drodze wymieniano rzeczy na żywność. Rodzice matki przywieźli do Krasnodolska lampę naftową, rodzice ojca mieli żarna.
[00:04:18] Warunki mieszkaniowe po ślubie rodziców. Boh. opiekowała się młodsza siostra ojca – wspomnienie jej ślubu z Czerwoniakiem. We wsi było wiele dzieci – gry i zabawy, zasady gry w „łapty”. Starszy kolega Kazimierz Krakowiecki podczas zabawy mocno bił, zwłaszcza dziewczynki. [+]
[00:09:34] Wspomnienie nauczycielki Jadwigi Dębickiej. Boh. poszła do szkoły w 1955 r., w klasie byli m.in. Czeczeńcy, którym rok później pozwolono wyjechać, oraz Niemcy z Kaukazu. Koleżanką była córka komendanta posiołka. Niektórzy chłopcy po kilka lat uczyli się w pierwszej klasie.
[00:11:19] Relacje między zesłańcami różnych narodowości – pomoc sąsiedzka. W domu zakwaterowano zesłańców z Inguszetii i boh. zaprzyjaźniła się z ich córką. We wsi mieszkali też Niemcy nadwołżańscy, którzy mówili po ukraińsku. Tylko starsze Niemki z Kaukazu znały niemiecki.
[01:15:18] Komendantem był Iskakow. Rodzice musieli się meldować – zakaz opuszczania wsi. Po 1956 r. komendant wyjechał. Ludzie zesłani z Ukrainy budowali ziemianki i sadzili drzewa owocowe.
[00:17:45] W wakacje uczniowie chodzili do pielenia pszenicy. Obchodzenie świąt państwowych. Boh. brała udział w szkolnych przedstawieniach, grała zająca i śnieżynkę. Dziadkiem Mrozem był Wołodia Myśliński.
[00:19:53] Zabudowani wsi i sady. Ciotka Stanisław Czerwoniak brała udział w akcji sadzenia drzew koło szkoły, razem z nią pracowały zesłanki Polki i dwie Żydówki – reakcja kobiet na wiadomość o końcu wojny.
[00:22:05] Zesłańcy po wybudowaniu ziemianek posadzili drzewa owocowe w kołchozowym sadzie, w ogrodzie kołchozu rosła kapusta. Po latach sad stał się miejscem spacerów i odpoczynku. Boh. jako radna protestowała przeciwko niszczeniu sadu.
[00:24:33] Boh. chodziła do siedmioklasowej szkoły w Krasnodolsku, zimą atrament zamarzał w kałamarzach. Gdy była w siódmej klasie naukę przedłużono o rok, więc ukończyła osiem klas w 1962 r.
[00:27:20] W domu był radioodbiornik i wieczorem przychodzili sąsiedzi, by słychać audycji – reakcja po śmierci Stalina. [+]
[00:28:15] Boh. pasła owce sąsiadów-kołchoźników. Kontynuując naukę w szkole w Krasnej Polanie mieszkała w internacie – panujące tam warunki. Rodzina przeprowadziła się do innego kołchozu – powód powrotu do Krasnodolska. Zabawy taneczne w klubie, na harmonii grał Lewkowicz i Tola Czerwoniak.
[00:33:12] Zesłańcy mieli w domach ikony przywiezione z Ukrainy – modlitwy rano i wieczorem. Tajne wizyty zwolnionego z łagru księdza Józefa Kuczyńskiego – chrzest zbiorowy mieszkańców wsi i bierzmowanie boh. Nocna spowiedź. [+]
[00:37:48] Podczas zagospodarowywania ugorów organizowano nowe sowchozy i niektórzy zesłańcy, w tym ciotka z mężem, wyjechali do sowchozu Symferopolskiego, który był położony w lesie – wizyty u ciotki, przeprowadzka rodziny. Boh. chodziła tam do VII klasy, potem wróciła do Krasnodolska. Kontynuacja nauki w Krasnej Polanie. Po ukończeniu szkoły uczyła się w Instytucie Pedagogicznym w Kokczetawie, potem przez 10. lat pracowała w szkole w Krasnodolsku. W Instytucie uczyli się Kazachowie, Rosjanie – przewaga dziewcząt.
[00:43:00] Powstawanie sowchozów na ugorach. Boh. po odejściu ze szkoły pracowała do emerytury w klubie oraz bibliotece.
[00:46:58] Zwyczaje weselne. Akt ślubu podpisywano w starej szkole, gdzie na ścianach wisiały portrety wodzów Rewolucji, tam też robiono zdjęcia młodej pary. Wesele: jednego dnia bawiono się w domu panny młodej, potem u pana młodego. Przejście orszaku weselnego przez wieś.
[00:51:08] Reakcja na rozpad ZSRR. Boh. jako dziecko słyszała o „zimnej wojnie” – strach przed wojną. Uroczystości 9 maja, spotkania z weteranami.
[00:54:38] Przyjazd zesłańców w latach 30. Siostra matki uciekała na Ukrainę, ale złapano ją w Pietropawłowsku i skazano na 5 lat więzienia. Ojciec pracował jako traktorzysta, płacono mu ziarnem, które wymieniał na potrzebne rzeczy w Pietropawłowsku. Dziadek jeździł w odwiedziny na Ukrainę. Niewiele osób wróciło tam, ponieważ mówiono, że na Ukrainie życie jest trudniejsze – wysyłanie paczek na Ukrainę.
[00:57:35] Położenie starego i nowego sklepu w Krasnodolsku, jego zaopatrzenie. Wspomnienie smaku cukierków.
[01:00:42] Kultura w kołchozie, w klubie był wiele instrumentów muzycznych, także instrumenty dęte i akordeon. Działalność zespołu artystycznego – wyjazdy na konkursy. Członkowie męskiej grupy wokalnej, w której śpiewał m.in. brat Wiktor Rudnicki. Skład dwóch żeńskich grup wokalnych. Tworzenie muzeum w Krasnodolsku.
[01:08:36] Wyjazdy Niemców – reakcja boh. Pierwsi wyjechali Rollerowie, potem Szulcowie. Powodem wyjazdu wielu osób był upadek kołchozu i brak pracy.
[01:11:44] Komunikacja autobusowa w rejonie – boh. dojeżdżała do szkoły w Krasnej Polanie, jeżdżono do kościoła do Tajynszy, potem do Kellerowki. Wyjazdy do Kokczetawu. Kołchozowa drużyna piłki nożnej.
[01:15:20] Wyjazd Sikorskich do Polski – reakcja boh., skutki rozmowy z Iwanem Kurkowskim. Relacje w rodzinie – poczucie winy wobec rodziców. Pożegnanie z mogiłami bliskich.
mehr...
weniger
Bibliothek des Pilecki-Instituts in Warschau
ul. Stawki 2, 00-193 Warszawa
Mo. - Fr. 9:00 - 15:00 Uhr
(+48) 22 182 24 75
Bibliothek des Pilecki-Instituts in Berlin
Pariser Platz 4a, 00-123 Berlin
Pon. - Pt. 10:30 - 17:30
(+49) 30 275 78 955
Diese Seite verwendet Cookies. Mehr Informationen
Das Archiv des Pilecki-Instituts sammelt digitalisierte Dokumente über die Schicksale polnischer Bürger*innen, die im 20. Jahrhundert unter zwei totalitären Regimes – dem deutschen und sowjetischen – gelitten haben. Es ist uns gelungen, Digitalisate von Originaldokumenten aus den Archivbeständen vieler polnischer und ausländischer Einrichtungen (u. a. des Bundesarchivs, der United Nations Archives, der britischen National Archives, der polnischen Staatsarchive) zu akquirieren. Wir bauen auf diese Art und Weise ein Wissenszentrum und gleichzeitig ein Zentrum zur komplexen Erforschung des Zweiten Weltkrieges und der doppelten Besatzung in Polen auf. Wir richten uns an Wissenschaftler*innen, Journalist*innen, Kulturschaffende, Familien der Opfer und Zeugen von Gräueltaten sowie an alle an Geschichte interessierte Personen.
Das Internetportal archiwum.instytutpileckiego.pl präsentiert unseren Bestandskatalog in vollem Umfang. Sie können darin eine Volltextsuche durchführen. Sie finden ebenfalls vollständige Beschreibungen der Objekte. Die Inhalte der einzelnen Dokumente können Sie jedoch nur in den Lesesälen der Bibliothek des Pilecki-Instituts in Warschau und Berlin einsehen. Sollten Sie Fragen zu unseren Archivbeständen und dem Internetkatalog haben, helfen Ihnen gerne unsere Mitarbeiter*innen weiter. Wenden Sie sich auch an sie, wenn Sie Archivgut mit beschränktem Zugang einsehen möchten.
Teilweise ist die Nutzung unserer Bestände, z. B. der Dokumente aus dem Bundesarchiv oder aus der Stiftung Zentrum KARTA, nur beschränkt möglich – dies hängt mit den Verträgen zwischen unserem Institut und der jeweiligen Institution zusammen. Bevor Sie vor Ort Zugang zum Inhalt der gewünschten Dokumente erhalten, erfüllen Sie bitte die erforderlichen Formalitäten in der Bibliothek und unterzeichnen die entsprechenden Erklärungsformulare. Informationen zur Nutzungsbeschränkung sind in der Benutzungsordnung der Bibliothek zu finden. Vor dem Besuch empfehlen wir Ihnen, dass Sie sich mit dem Umfang und Aufbau unserer Archiv-, Bibliotheks- und audiovisuellen Bestände sowie mit der Besucherordnung und den Nutzungsbedingungen der Sammlung vertraut machen.
Alle Personen, die unsere Bestände nutzen möchten, laden wir in den Hauptsitz des Pilecki-Instituts, ul. Stawki 2 in Warschau ein. Die Bibliothek ist von Montag bis Freitag von 9.00 bis 15.00 Uhr geöffnet. Bitte melden sie sich vor Ihrem Besuch per E-Mail: czytelnia@instytutpileckiego.pl oder telefonisch unter der Nummer (+48) 22 182 24 75 an.
In der Berliner Zweigstelle des Pilecki-Instituts befindet sich die Bibliothek am Pariser Platz 4a. Sie ist von Dienstag bis Freitag von 10.30 bis 17.30 Uhr geöffnet. Ihr Besuch ist nach vorheriger Anmeldung möglich, per E-Mail an bibliothek@pileckiinstitut.de oder telefonisch unter der Nummer (+49) 30 275 78 955.
Bitte lesen Sie unsere Datenschutzerklärung. Mit der Nutzung der Website erklären Sie sich mit ihren Bedingungen einverstanden..