Joanna Piotrowska z d. Maciejewska (ur. 1939, Mosina) – we wrześniu 1943 roku została razem z czwórką rodzeństwa wywieziona do obozu przy ul. Przemysłowej w Łodzi. W tym czasie ojciec, więzień Fortu VII w Poznaniu, już nie żył. Matka, aresztowana we wrześniu zmarła w Auschwitz w grudniu 1943. W sierpniu 1944 Joanna Piotrowska trafiła wraz z grupą dzieci przeznaczonych do germanizacji do obozu w Potulicach, gdzie doczekała wyzwolenia. Po wojnie przebywała w domach dziecka w Mosinie, Łagiewnikach i Torzymiu – tu chodziła do szkoły podstawowej. Potem ukończyła dwie klasy Liceum Pedagogicznego w Ośnie Lubuskim. Mieszka w Kutnie.
[00:00:07] Autoprezentacja boh. urodzonej w 1939 r. w Mosinie.
[00:00:22] Boh. nie pamięta swoich rodziców – aresztowanie bliskich we wrześniu 1943 i zabieranie dzieci z Mosiny. Boh. miała czwórkę rodzeństwa, najmłodsza siostra urodziła się po śmierci ojca, który zginął w poznańskim Forcie VII w styczniu 1943. Dzieci wywieziono do obozu w Łodzi, ale boh. tego nie pamięta.
[00:02:34] W łódzkim obozie boh. trafiła do grupy małych dzieci – warunki bytowe. Wspomnienie rodzeństwa Zakrzewskich. Boh. nie miała kontaktów ze starszym rodzeństwem, w sierpniu 1944 r. przewieziono ją do obozu w Potulicach – przeznaczenie do germanizacji. Najstarszy brat chorował na szkarlatynę i opiekował się nim żydowski lekarz. Szczątkowe wspomnienia z pobytu w łódzkim obozie – zabranie dzieci z Potulic do Torunia po wyzwoleniu.
[00:08:00] Po wyzwoleniu siostra wróciła z Dzierżąznej do Mosiny, byli tam już dwaj bracia. Boh. trafiła do ochronki w Mosinie, potem do domu dziecka w Łagiewnikach. Do szkoły poszła w Broniewicach, potem dzieci wyjechały do Torzymia. Najmłodsza siostra Kazimiera była w Domu Małego Dziecka w Karczewnikach – wspólne na Boże Narodzenie. Wspomnienie pobytu w Domu Dziecka w Torzymiu – losy dzieci, które w nim przebywały, w tym rodzeństwa Dudraków i pięciu sióstr Wolańczyk. Wychowawczynią była Kazimiera Sochacka.
[00:14:45] Po ukończeniu szkoły podstawowej w Torzymiu boh. uczyła się w Liceum Pedagogicznym w Ośnie Lubuskim – powody odejścia ze szkoły. Pobyt w Domu Młodzieży w Świebodzinie – wspomnienie koleżanki z domu dziecka Marylki Baraniak. Wyprawka, którą boh. otrzymała odchodząc z domu dziecka. W 1950 r. boh. przyjechała do brata mieszkającego w Kutnie. Tu wyszła za mąż.
[00:18:02] Boh. nie rozmawiała z rodzeństwem o pobycie w obozie przy ul. Przemysłowej w Łodzi. W 1980 r. jeden z braci udzielił wywiadu, w którym opowiedział o przeżyciach podczas okupacji – wspomnienie matki, która odwiedzała ojca, więźnia Fortu VII, i przywoziła zakrwawione koszule. Głód w łódzkim obozie, praca dzieci – roboty budowlane i prace w warsztacie szewskim. Dzieci nie mogły mówić po polsku. Zachowanie niemieckich strażników. [+]
[00:22:48] W dniu aresztowania brata nie było w domu, ale wrócił do rodzeństwa. Dzieci zabrane z Mosiny nazywano dziećmi terrorystów – powiązania z organizacją doktora Witaszka. Wspomnienie Alodii i Darii Witaszek oraz ich ojca doktora Franciszka Witaszka. Powody aresztowania ojca boh., którego namawiano do podpisania volkslisty. Prawdopodobne okoliczności śmierci ojca, więźnia poznańskiego Fortu VII. Matka, aresztowana we wrześniu 1943 r., zginęła w grudniu tego roku w Oświęcimiu. Zachowanie Niemca podczas aresztowania babci. [+]
[00:32:00] Wspomnienie Haliny Biederman, wychowawczyni z obozu w Dzierżąznej – praca dziewcząt w folwarku. W stanie wojennym boh. otrzymywała paczki z niemieckiego Stowarzyszenie Maksymiliana Kolbe – wyjazd na wczasy do Niemiec.
[00:38:14] Boh. nie pamięta drogi do obozu w Potulicach. Po wojnie ciotka odnalazła i zabrała do siebie najmłodszą siostrę Kazimierę. Sąsiadka dała dzieciom zdjęcia rodziców.
[00:40:30] Wpływ pobytu w obozie na stan psychiczny boh. Po wojnie rodzeństwo rozdzielono do różnych domów dziecka. Wspomnienie nauczycielki z Torzymia Czesławy Oleńskiej. Reakcja boh. na wiadomość o ślubie starszej siostry. Powojenne losy braci.
[00:44:38] Starania o rentę poobozową – dokumenty z Arolsen. Informacje o najmłodszej siostrze zawarte w książce Józefa Witkowskiego. Wiedza na temat obozu w Łodzi, w którym przebywało wiele dzieci z Mosiny i Poznania. Potwierdzenie pobytu w Potulicach, starania o odszkodowanie. Podczas pobytu w obozie boh. została zaszczepiona.
[00:50:08] Brat opisał swój pobyt w łódzkim obozie. Wspomnienie chłopca, któremu Niemcy kazali przemywać oczy moczem. Z powodu jaglicy rodzeństwo było po wojnie leczone w szpitalu w Witkowicach. Kary stosowane za próbę ucieczki. Warunki w łódzkim obozie – budowa baraków przez dzieci. Maluchy przebywały w murowanym budynku.
[00:54:12] Przypuszczenia dotyczące śmierci ojca. Po śmierci matki w obozie w grudniu 1943 r. ciotka dostała pismo, że może wykupić prochy. Podczas okupacji zginęło jedenaście osób z rodziny, w tym bracia matki. Stan zdrowia boh. po pobycie w obozie.
[00:59:20] Losy boh. po zabraniu z obozu w Potulicach – krótki pobyt u ciotki w Luboniu. Rozdzielenie rodzeństwa – wspomnienie listu od siostry. Starania o rentę i odszkodowanie z Fundacji Polsko-Niemieckie Pojednanie.
[01:03:45] Psychiczne skutki pobytu w obozie. Boh. jako dziecko nie umiała zawiązać butów. Po publicznych egzekucjach w Mosinie ojciec brał udział w wywożeniu zwłok. Przed wojną rozwoził piwo. Siostra pamiętała, że w domu była figurka Matki Boskiej, która zaginęła po aresztowaniu rodziny. Fotografie rodzinne, powiedzonko „elegant z Mosiny”.
[01:09:25] Podczas nalotów we wrześniu 1939 r. rodzina uciekała do lasu. Boh. czyta wiersz, którego siostra nauczyła się od babci. Boh. nie wie, jak Niemcy zachowywali się po wkroczeniu do Mosiny.
[01:13:15] Czternastoletni brat męża, Stanisław Piotrowski, dwa razy uciekał z transportu z Kutna na roboty w poznańskiej fabryce Cegielskiego. Podczas okupacji Niemcy kładąc nawierzchnie używali płyt z żydowskiego cmentarza. Prośba Niemki poszukującej krewnego, który zginął koło Kutna podczas II wojny światowej. Stosunek Niemców do Hitlera.
[01:17:28] Numer obozowy boh. Sytuacja dzieci w obozie, który nazywano „małym Oświęcimiem”. Wychowywanie synów przez brata boh. – dyscyplina w domu.
mehr...
weniger
Bibliothek des Pilecki-Instituts in Warschau
ul. Stawki 2, 00-193 Warszawa
Mo. - Fr. 9:00 - 15:00 Uhr
(+48) 22 182 24 75
Bibliothek des Pilecki-Instituts in Berlin
Pariser Platz 4a, 00-123 Berlin
Pon. - Pt. 10:30 - 17:30
(+49) 30 275 78 955
Diese Seite verwendet Cookies. Mehr Informationen
Das Archiv des Pilecki-Instituts sammelt digitalisierte Dokumente über die Schicksale polnischer Bürger*innen, die im 20. Jahrhundert unter zwei totalitären Regimes – dem deutschen und sowjetischen – gelitten haben. Es ist uns gelungen, Digitalisate von Originaldokumenten aus den Archivbeständen vieler polnischer und ausländischer Einrichtungen (u. a. des Bundesarchivs, der United Nations Archives, der britischen National Archives, der polnischen Staatsarchive) zu akquirieren. Wir bauen auf diese Art und Weise ein Wissenszentrum und gleichzeitig ein Zentrum zur komplexen Erforschung des Zweiten Weltkrieges und der doppelten Besatzung in Polen auf. Wir richten uns an Wissenschaftler*innen, Journalist*innen, Kulturschaffende, Familien der Opfer und Zeugen von Gräueltaten sowie an alle an Geschichte interessierte Personen.
Das Internetportal archiwum.instytutpileckiego.pl präsentiert unseren Bestandskatalog in vollem Umfang. Sie können darin eine Volltextsuche durchführen. Sie finden ebenfalls vollständige Beschreibungen der Objekte. Die Inhalte der einzelnen Dokumente können Sie jedoch nur in den Lesesälen der Bibliothek des Pilecki-Instituts in Warschau und Berlin einsehen. Sollten Sie Fragen zu unseren Archivbeständen und dem Internetkatalog haben, helfen Ihnen gerne unsere Mitarbeiter*innen weiter. Wenden Sie sich auch an sie, wenn Sie Archivgut mit beschränktem Zugang einsehen möchten.
Teilweise ist die Nutzung unserer Bestände, z. B. der Dokumente aus dem Bundesarchiv oder aus der Stiftung Zentrum KARTA, nur beschränkt möglich – dies hängt mit den Verträgen zwischen unserem Institut und der jeweiligen Institution zusammen. Bevor Sie vor Ort Zugang zum Inhalt der gewünschten Dokumente erhalten, erfüllen Sie bitte die erforderlichen Formalitäten in der Bibliothek und unterzeichnen die entsprechenden Erklärungsformulare. Informationen zur Nutzungsbeschränkung sind in der Benutzungsordnung der Bibliothek zu finden. Vor dem Besuch empfehlen wir Ihnen, dass Sie sich mit dem Umfang und Aufbau unserer Archiv-, Bibliotheks- und audiovisuellen Bestände sowie mit der Besucherordnung und den Nutzungsbedingungen der Sammlung vertraut machen.
Alle Personen, die unsere Bestände nutzen möchten, laden wir in den Hauptsitz des Pilecki-Instituts, ul. Stawki 2 in Warschau ein. Die Bibliothek ist von Montag bis Freitag von 9.00 bis 15.00 Uhr geöffnet. Bitte melden sie sich vor Ihrem Besuch per E-Mail: czytelnia@instytutpileckiego.pl oder telefonisch unter der Nummer (+48) 22 182 24 75 an.
In der Berliner Zweigstelle des Pilecki-Instituts befindet sich die Bibliothek am Pariser Platz 4a. Sie ist von Dienstag bis Freitag von 10.30 bis 17.30 Uhr geöffnet. Ihr Besuch ist nach vorheriger Anmeldung möglich, per E-Mail an bibliothek@pileckiinstitut.de oder telefonisch unter der Nummer (+49) 30 275 78 955.
Bitte lesen Sie unsere Datenschutzerklärung. Mit der Nutzung der Website erklären Sie sich mit ihren Bedingungen einverstanden..