Jan Güntner (ur. 1931, Kraków) pochodzi z rodziny inteligenckiej o niemieckich korzeniach. Jego matka była magistrem farmacji i należała do Polskiego Stowarzyszenia Kobiet z Wyższym Wykształceniem, zaś ojciec był adwokatem, komisarzem ubezpieczalni społecznej oraz działaczem abolicjonistycznym i masonem. W czasie okupacji niemieckiej ojciec ukrywał się i przewodniczył jednoosobowemu sądowi podziemnemu na dystrykty Kraków i Rzeszów. Jan Güntner całą okupację spędził w Krakowie. Nie działał w konspiracji, był za to bystrym obserwatorem otaczającej go rzeczywistości. Po wojnie uczył się w I Liceum Ogólnokształcącym im. Bartłomieja Nowodworskiego. W 1953 roku ukończył krakowską Państwową Wyższą Szkołę Aktorską. Jako aktor występował m.in. w Teatrze Ludowym, Teatrze Satyryków, Teatrze Cricot 2. Był jednym ze współzałożycieli Piwnicy pod Baranami. Od 1972 był członkiem zespołu Teatru Starego w Krakowie, a w latach 1979-81 dyrektorem Teatru Bagatela. Jest członkiem Krakowskiego Stowarzyszenia Kuźnica, został odznaczony m.in. Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. Mieszka w Krakowie.
mehr...
weniger
[00:00:10] Autoprezentacja boh. urodzonego w 1931 r. w Krakowie.
[00:00:35] Pochodzenie rodziny – ucieczka przodków w okresie wojny 30-letniej, zamieszkanie we wsi Marchlowa. Dziadek urodzony w połowie XIX wieku był policjantem w Wiedniu, ale podawał się za Polaka. Jego żona była przechrzczoną Żydówką – jej chrzestnymi byli: Henryk Rodakowski, malarz oraz hrabina Dzieduszycka. Rodzeństwo dziadka było Niemcami. W czasie wojny Niemcy wysiedlili rodzinę stryja z Marchlowej do Rajczy koło Żywca. Po wojnie przesiedlono ich do Nysy, skąd wyjechali do Niemiec.
[00:05:05] Boh. rozpoczął naukę w I klasie w 1938 r., wspomnienie nauczycielki pani Grybosiowej i lekcji z psem. Wyposażenie ucznia, rola elementarza Falskiego. Atmosfera przed wybuchem wojny, propaganda. Ojciec był adwokatem, komisarzem Ubezpieczalni Społecznej – zakup żaren i mielenie mąki w domu. Lodówka w zamożnym domu. Radość z podręczników do drugiej klasy. [+]
[00:13:50] Samoloty nad Krakowem 1 września 1939 r. – bombardowanie miasta. Zajęcie miasta 7 września – niemieckie patrole motocyklowe. Zderzenie oczekiwań z wojennymi realiami. Ojciec był komisarzem obrony cywilnej i po wkroczeniu Niemców ukrywał się. 18 września do domu przyszli gestapowcy.
[00:17:08] Dygresja na temat języków w zaborze austriackim i paszportów potrzebnych na wyjazd do Niepołomic leżących w zaborze rosyjskim, potok graniczny Kluczwoda – świat „za kordonem”. Wykształcenie ciotek boh. Część rodziny mieszkała w Jaśle, po I wojnie wyjechała do dawnego zaboru pruskiego – ich kariery w wolnej Polsce. Powody wyłożenia trotuaru koło pałacu arcybiskupa kostką z drewna. Wspomnienie arcybiskupa Adama Sapiehy.
[00:25:58] Do klasy przyszedł uzbrojony żołnierz, który zabierał uczniom książki. Boh. ukrył czytankę pod koszulą – reakcja nauczycielki. Lekcja religii w pierwszej klasie – ksiądz wyrzucił z klasy żydowskich chłopców. Propaganda antysemicka. Początek okupacji – Żydzi z opaskami sprzątający miasto. Zmiana nazwy szkoły, miejsca dla Niemców w tramwaju. [+]
[00:34:15] 18 września [1939] do domu przyszło czterech gestapowców pytających o ojca. Rewizja w domu – zachowanie matki i niańki boh. Podczas okupacji Niemcy robili rewizje kilka razy, dwa razy w mieszkaniu był „kocioł”. Ostrzeżenie ojca przez sąsiadkę. Powody przyjazdu z Bochni babki Rozwadowskiej. Matka pracowała w aptece w szpitalu św. Łazarza – dorabianie pieczeniem bułek. [+]
[00:42:55] Niemcy wzięli zakładników, w tym stryja, który przed wojną był prokuratorem. Surowa zima 1940 r. – w mieście widać było zorzę polarną. Publiczne egzekucje w Krakowie. Ojciec, prezes sądu Państwa Podziemnego, ukrywając się, chodził przebrany za księdza – spotkanie w Ogrodzie Botanicznym – odgłosy strzałów ulicznej egzekucji. Jedną z ofiar był Zbigniew Bryk, pracownik kancelarii ojca. Niemieckie obwieszczenia – nauka języka. [+]
[00:55:00] Część Żydów została wysiedlona z Krakowa na wieś. Utworzenie getta – jego organizacja. Przed wojną boh. chodził z nianią do żydowskich sklepów, obserwował żydowskie zwyczaje. Likwidacja getta. [+]
[00:59:30] Położenie obozu koncentracyjnego w Płaszowie, zwyczajowa nazwa okolicy. Działalność Oskara Schindlera, który zabierał Żydów do swoich fabryk. Po wojnie boh. poznał rodzeństwo Horowitzów i dowiedział się o kulisach działania Schindlera. [+]
[01:08:40] Pani Nelkenowa była świadkiem zastrzelenie poety Mordechaja Gebirtiga i malarza Abrahama Neumanna podczas likwidacji getta. Krakowski lekarz Julian Aleksandrowicz był w getcie z żoną Różą i czteroletnim synem Jurkiem – ucieczka kanałem, pomoc polskiego podziemia.
[01:16:05] Eksterminacja holenderskich Żydów w obozie w Birkenau – golenie włosów, wyrywanie złotych zębów. Popioły z krematorium wysypywano na polach. Zmiany w Auschwitz pod koniec 1943 r. spowodowane sytuacją na froncie, rola Alberta Speera i Rudolfa Hessa. Międzynarodowy Trybunał w Norymberdze – sądzenie zbrodniarzy wojennych.
[01:27:10] Lekcje religii przed wojną – ksiądz Stanisław Gałuszkiewicz rysował dzieciom sytuację w raju i opowiadał o swoich zasługach wojennych. Podczas okupacji boh. zabawiał się z kolegami podkładając gwoździe pod koła niemieckich samochodów. Z księgarni kradziono niemieckie książki, by palić nimi w piecu. Zabieranie wizytówek z drzwi w kamienicach zamieszkałych przez Niemców. Dzieciaki kradły lekarstwa z aptek, bo te słodkie zastępowały cukierki. Zabawy zimą. Wspomnienie pierwszego papierosa wypalonego w wieku dziewięciu lat. [+]
[01:38:42] W styczniu 1943 r. boh. jeździł do Płaszowa, by oglądać zwłoki ofiar egzekucji wiszące na szubienicy koło dworca – wykonanie szubienicy na lekcje robót ręcznych. Nauczyciel, pan Mazurkiewicz, pobił boh., który odmówił chodzenia do szkoły – nauka na tajnych komlpetach. Technika wrzucania żywności do getta z przejeżdżającego tramwaju. [+]
[01:46:03] Krakowskie pomniki. Burzenie pomnika Mickiewicza pod nadzorem niemieckiego policjanta – rozpoznawanie niemieckich mundurów. Ludzie zbierali odłamki granitu z pomnika – wartość oszlifowanych fragmentów.
[01:50:00] Ojciec był masonem, podczas I wojny był w sądzie polowym u gen. Żeligowskiego – egzekucje dezerterów. Po wojnie otworzył kancelarię i był przeciwnikiem kary śmierci. Polskie granice na wschodzie w okresie międzywojennym. Ucieczki ludności cywilnej we wrześniu 1939 r. Sądownictwo w czasach okupacji – wykonywanie wyroków śmierci przez Kedyw. Masoneria podczas okupacji – w zakładzie pieczątkarskim Jana Widlińskiego Niemcy zamówili pieczęcie dla różnych instytucji, ich kopie dostał ojciec boh. Wyrobienie fałszywych dokumentów na nazwisko Druszkowski dla członków żydowskiej rodziny. Okupacyjne losy Józefy Singer.
[02:07:38] Powojenne procesy ludzi oskarżonych o mord w Jedwabnem. Denuncjowanie Żydów przez polskich chłopów, grabienie ich majątków. Ślady po zniszczonych wsiach w Bieszczadach.
[02:11:06] Boh. nie widział komendanta obozu w Płaszowie Amona Götha. W 1945 r. boh. podjął naukę w drugiej klasie gimnazjum, w 1947 r. zdał małą maturę – incydent na lekcji matematyki. Wspomnienie gimnazjalnych nauczycieli i ich powojennych karier na wyższych uczelniach – wyjazd ciotki Janiny Michnik do Szczecina, gdzie zaoferowano jej w 1945 r. pracę na Politechnice. Wyznaczenie zachodniej granicy Polski – wysiedlenie Niemców. Postrzeganie Stalina po wojnie.
[02:19:54] Na krakowskim Rynku stała mapa Europy, gdzie aktualizowano chorągiewkami sytuację na froncie, potem mapę usunięto. Prace wykonywane przez członków Baudienstu. Zbliżanie się frontu do Krakowa – ucieczka Niemców, wysadzenie mostów w mieście. Wejście Armii Czerwonej do Krakowa, postać Marszałka Rokossowskiego. Budowa mostu przez radzieckich saperów. Powojenny handel. Zmiany w gospodarce po 1948 r. [+]
[02:32:30] Po likwidacji getta w opuszczonych domach zamieszkali Polacy. Ojciec chodził na proces Amona Götha, który odbywał się w Muzeum Narodowym, potem był na jego publicznej egzekucji, której dokonano na dziedzińcu więzienia przy Montelupich. Zastępcą gubernatora Hansa Franka był Józef Büller, ojciec został jego obrońcą z urzędu.
[02:36:32] Pod koniec lipca 1944 r. boh. zachorował na tyfus i trafił do szpitala, większość pacjentów stanowili niemieccy żołnierze. Chorymi z baraku zakaźnego opiekował się prof. Jan Kostrzewski. W baraku ukrywano partyzantów i zbiegłych z niewoli jeńców sowieckich. Sposoby leczenia, warunki w szpitalu, śmierć chorych, panująca wszawica. Wizyty rodziców u boh., stan jego zdrowia. Boh. opuścił szpital 3 października. [+]
[02:44:58] Do chorych dotarły informacje o powstaniu w Warszawie. Wspomnienie spotkania z powstańcami styczniowymi przed wojną. Wiadomość, że w szpitalu znajdują się poparzeni amerykańscy lotnicy, których strącono koło Krakowa. W baraku zakaźnym ukrywano dwóch sowieckich jeńców – ich zachowanie. Ukrywano także akowców. [+]
[02:50:32] Stan zdrowia boh. – pierwsze próby wstania z łóżka. Powrót do domu w początkach października, rekonwalescencja. Boh. występował w teatrzyku dla dzieci, którzy organizowali polscy pracownicy niemieckiej stacji sanitarnej, m.in. malarz Andrzej Cybulski, historyk sztuki Nowacki, fotografik Stanisław Kolowca. Po wyzwoleniu miasta budynek został zajęty przez radziecki szpital polowy – znalezienie dłoni odciętej w szpitalu, pogrzeb dłoni w ogrodzie. Pożar magazynów z paliwem. Zniszczenia wojenne na ulicy Smoleńsk. [+]
[02:59:08] Pobyt w szpitalu zakaźnym – śmierć pacjentów i przekonanie boh., że nic mu nie będzie.
[03:00:00] Podczas okupacji ojciec miał trzy meliny, jedna mieściła się u jego siostry, Nowakowej, mieszkającej przy ul. Złoty Róg, gdzie był duży ogród, który pozwalał rodzinie utrzymywać się podczas okupacji. Tajne pomieszczenie na strychu. Położenie domu. Ojciec poszedł na umówione spotkanie z dowódcą Okręgu Rzeszowskiego AK – nieoczekiwane spotkanie ze szwagrem Józefem Nowakiem. [+]
[03:06:30] Siostrzeńcy Ryszard i Jerzy Nowakowie ukrywali się przed wywózką do Niemiec – decyzja o wstąpieniu do partyzantki. Ryszard Nowak został złapany przez Niemców i trafił do obozu w Pustkowie, potem do Oranienburga. Po wyzwoleniu wyemigrował do Stanów Zjednoczonych – pomoc rodzinie w kraju.
[03:15:08] Jerzy Nowak po wojnie był aktorem i pracował w Teatrze im. Słowackiego. Wspomnienie jego pierwszej żony Marii i syna Janka. Podczas okupacji Jerzy Nowak był w Kedywie i wykonywał wyroki śmierci. Pewnego dnia ojciec boh. szedł ulicą z Jerzym Nowakiem – sprawdzanie dokumentów przez żandarmów.
[03:23:15] Aktorska specjalizacja Jerzego Nowaka. Jego rola w „Ziemi obiecanej” została potem w części wycięta. Kuzynka boh. [Maria Güntner] wyszła za Jerzego Kawalerowicza, ale boh. nie dostał dzięki temu żadnej roli.
[03:27:10] Przedstawienie boh., przodkowie rodziny Güntnerów. Babka boh. była wychrzczoną Żydówką – święta różnych obrządków. Dziadek pracował jako poborca podatków.
mehr...
weniger
Bibliothek des Pilecki-Instituts in Warschau
ul. Stawki 2, 00-193 Warszawa
Mo. - Fr. 9:00 - 15:00 Uhr
(+48) 22 182 24 75
Bibliothek des Pilecki-Instituts in Berlin
Pariser Platz 4a, 00-123 Berlin
Pon. - Pt. 10:30 - 17:30
(+49) 30 275 78 955
Diese Seite verwendet Cookies. Mehr Informationen
Das Archiv des Pilecki-Instituts sammelt digitalisierte Dokumente über die Schicksale polnischer Bürger*innen, die im 20. Jahrhundert unter zwei totalitären Regimes – dem deutschen und sowjetischen – gelitten haben. Es ist uns gelungen, Digitalisate von Originaldokumenten aus den Archivbeständen vieler polnischer und ausländischer Einrichtungen (u. a. des Bundesarchivs, der United Nations Archives, der britischen National Archives, der polnischen Staatsarchive) zu akquirieren. Wir bauen auf diese Art und Weise ein Wissenszentrum und gleichzeitig ein Zentrum zur komplexen Erforschung des Zweiten Weltkrieges und der doppelten Besatzung in Polen auf. Wir richten uns an Wissenschaftler*innen, Journalist*innen, Kulturschaffende, Familien der Opfer und Zeugen von Gräueltaten sowie an alle an Geschichte interessierte Personen.
Das Internetportal archiwum.instytutpileckiego.pl präsentiert unseren Bestandskatalog in vollem Umfang. Sie können darin eine Volltextsuche durchführen. Sie finden ebenfalls vollständige Beschreibungen der Objekte. Die Inhalte der einzelnen Dokumente können Sie jedoch nur in den Lesesälen der Bibliothek des Pilecki-Instituts in Warschau und Berlin einsehen. Sollten Sie Fragen zu unseren Archivbeständen und dem Internetkatalog haben, helfen Ihnen gerne unsere Mitarbeiter*innen weiter. Wenden Sie sich auch an sie, wenn Sie Archivgut mit beschränktem Zugang einsehen möchten.
Teilweise ist die Nutzung unserer Bestände, z. B. der Dokumente aus dem Bundesarchiv oder aus der Stiftung Zentrum KARTA, nur beschränkt möglich – dies hängt mit den Verträgen zwischen unserem Institut und der jeweiligen Institution zusammen. Bevor Sie vor Ort Zugang zum Inhalt der gewünschten Dokumente erhalten, erfüllen Sie bitte die erforderlichen Formalitäten in der Bibliothek und unterzeichnen die entsprechenden Erklärungsformulare. Informationen zur Nutzungsbeschränkung sind in der Benutzungsordnung der Bibliothek zu finden. Vor dem Besuch empfehlen wir Ihnen, dass Sie sich mit dem Umfang und Aufbau unserer Archiv-, Bibliotheks- und audiovisuellen Bestände sowie mit der Besucherordnung und den Nutzungsbedingungen der Sammlung vertraut machen.
Alle Personen, die unsere Bestände nutzen möchten, laden wir in den Hauptsitz des Pilecki-Instituts, ul. Stawki 2 in Warschau ein. Die Bibliothek ist von Montag bis Freitag von 9.00 bis 15.00 Uhr geöffnet. Bitte melden sie sich vor Ihrem Besuch per E-Mail: czytelnia@instytutpileckiego.pl oder telefonisch unter der Nummer (+48) 22 182 24 75 an.
In der Berliner Zweigstelle des Pilecki-Instituts befindet sich die Bibliothek am Pariser Platz 4a. Sie ist von Dienstag bis Freitag von 10.30 bis 17.30 Uhr geöffnet. Ihr Besuch ist nach vorheriger Anmeldung möglich, per E-Mail an bibliothek@pileckiinstitut.de oder telefonisch unter der Nummer (+49) 30 275 78 955.
Bitte lesen Sie unsere Datenschutzerklärung. Mit der Nutzung der Website erklären Sie sich mit ihren Bedingungen einverstanden..