Kazimierz Korczyński (ur. 1946, Iłańsk, ZSRR) urodził w Krasnojarskim Kraju na Syberii, dokąd jego rodzice zostali deportowani w lutym 1940 roku z osady Wesołówka na Podolu. Podczas zesłania ojciec pracował w tartaku, potem w firmie transportowo-kartograficznej „Aerogeodezja”, która zajmowała się m.in. wykreślaniem map Ałtaju. W 1946 r. rodzina została repatriowana do Polski i zamieszkała w Jerzykowicach Małych na Dolnym Śląsku. Kazimierz Korczyński ukończył liceum w Kłodzku, potem Studium Nauczycielskie w Kielcach i rozpoczął pracę jako nauczyciel w szkole podstawowej w Piszkowicach koło Kłodzka. Po trzech latach został kierownikiem szkoły w Starym Wielisławiu, potem dyrektorem szkoły w Jeleniowie i Lewinie Kłodzkim. Ukończył historię na Uniwersytecie Jagiellońskim, w 1985 r. przeprowadził się do Nowego Sącza i pracował do emerytury jako dyrektor szkoły w Mystkowie. W 1991 r. wstąpił do Związku Sybiraków, od 1997 roku jest prezesem oddziału Związku Sybiraków w Nowym Sączu.
[00:00:10] Autoprezentacja boh. urodzonego w 1946 r. w Iłańsku, gdzie rodzice przebywali na zesłaniu.
[00:00:40] Przedstawienie rodziców: Marii i Jana. Rodzice pochodzili z Podola, dziadek Paweł Korczyński kupił gospodarstwo w Tarasówce i tam urodził się ojciec boh. Matka pochodziła z Nastasowa. Paweł Korczyński wyjechał do Stanów Zjednoczonych tuż przed wybuchem I wojny i tam zmarł na hiszpankę w 1918 r. Ojciec miał czwórkę rodzeństwa – prowadzenie gospodarstwa po wyjeździe ojca. Zakup ok. 30 hektarów ziemi w gminie Nastasów – losy rodzeństwa. Rodzice pobrali się w 1928 r. i zamieszkali w nowym domu – powstanie osady Wesołówka, w której mieszkało wielu osadników wojskowych.
[00:09:45] Ojciec hodował konie i handlował nimi. Miał pasiekę i duży sad. Boh. odwiedził rodzinne strony w latach 70. – po osadzie Wesołówka nie było śladu. Boh. miał czwórkę rodzeństwa, najstarszy brat Józef urodził się w 1929 r. Rodzinę deportowano 10 lutego 1940 r.
[00:14:05] Boh. nie wie, czy jego przodkowie brali udział w I wojnie światowej. W 1939 r. ojciec, rezerwista artylerii, został zmobilizowany i brał udział w kampanii wrześniowej. Po wzięciu do niewoli przebywał w obozie jenieckim koło Kielc, z którego uciekł – trudności z przejściem przez granicę, głód podczas drogi na wschód. Ojciec wrócił do domu w grudniu 1939 r. Pierwsze mordy popełniane na Polakach przez Ukraińców.
[00:20:00] Stosunki z Ukraińcami przed wojną. Ojciec grał na skrzypcach i grywał na zabawach i weselach. Na zabawie w ukraińskim Nastasowie ojciec został napadnięty przez Ukraińców. Żydzi przed wojną trudnili się handlem. Warunki materialne rodziny, różnice w poziomie życia Polaków i Ukraińców. Sytuacja po wkroczeniu Armii Czerwonej w 1939 r.
[00:27:56] Wywózka mieszkańców Wesołówki – 10 lutego 1940 do domu weszli żołnierze, którzy zrobili rewizję. Rodzina miała pół godziny na spakowanie się. Ośmioletnia siostra Adela była u ciotki w Nastasowie i nie pozwolono jej zabrać. Rodzina wzięła ciepłe ubrania, pierzyny i jedzenie – wyjazd saniami na stację w Proszowej – ładowanie ludzi do wagonów. Warunki podczas podróży pociągiem, który nie zatrzymał się przez tydzień. Na postoju wyrzucono zwłoki dwójki dorosłych i dziecka, które urodziło się w wagonie. Wyżywienie zesłańców. Podróż do Krasnojarska trwała miesiąc. [+]
[00:36:31] Przeprawa przez zamarznięty Jenisiej – rodzina trafiła do Makłakowa, a ciotka Ewa Moroz z mężem i dziećmi do Jenisejska – losy Antoniego, brata ojca, który zdołał uciec podczas drogi na stację. W Makłakowie było przedsiębiorstwo leśne i ojciec podjął pracę w tartaku, matka pracowała przy wyrębie tajgi – dzienne normy pracy. Głód na zesłaniu – wysoka śmiertelność wśród zesłańców, puchlina głodowa. Rodzina mieszkała w baraku – warunki bytowe.
[00:44:23] W 1941 po amnestii połączono się z rodziną w Jenisejsku. Ojciec pracował w firmie transportowej „Aerogeodezja”, która zajmowała się m.in. wożeniem żywności do Norylska oraz badaniami Syberii i rysowaniem map. Ojciec zajmował się końmi i zatrudnił syna Józka. Po przeniesieniu firmy do Iłańska matka z młodszymi dziećmi została w Jenisejsku, a ojciec i Józek wyjechali – warunki podczas jazdy wozami konnymi zimą, jedzenie topionego masła. Problemy z wyżywieniem koni. Wiosną 1943 r. dojechano do Iłańska, gdzie była centrala firmy, której szefem był gen. Serdiuk. [+]
[00:51:12] W Iłańsku pracowników podzielono na grupy, każdej przewodził inżynier geodeta – czternastoletni brat Józek brał udział w wyprawach w góry Ałtaj, gdzie robiono pomiary i opracowywano mapy. Warunki w górach. Przygody brata – napadnięcie przez wilki. Konie dla firmy łapano w okolicach mongolskiej granicy. W firmie pracowali zesłańcy oraz więźniowie. [+]
[00:57:32] Ojciec działał w Związku Patriotów Polskich, w mieszkaniu odbywały się zebrania i urzędował sekretarz Związku, który przyjmował dokumenty na wyjazd do Polski. Ojciec złożył dokumenty dla pięcioosobowej rodziny, ale urodził się boh. i liczba osób się nie zgadzała – podczas oczekiwania na stacji dwutygodniowy boh. zamarzł – metody przywracania do życia. Wyjazd transportem w marcu – brak kontaktu z rodziną, która wcześniej wyjechała z Jenisejska. Droga do Polski – przeszmuglowanie boh. przez granicę. Nadzieje na powrót do domu. Transport repatriacyjny dojechał do Poznania i rodzina zatrzymała się w Kowalówce, gdzie w dawnym majątku miał powstać PGR. Przyrządzanie węgorzy łowionych w stawie.
[01:06:20] Ojciec poszukiwał członków rodziny: córki Adeli i krewnych repatriowanych z Syberii – informacja, że siostra i matka są w Jerzykowicach Małych. Wyjazd na Dolny Śląsk, gdzie ojciec zajął jeden z domów – w lipcu rodzina przeprowadziła się do Jerzykowic. Początki w gospodarstwie, przydział krowy i wołu. Jedynego konia we wsi miała rodzina Orwathów. Decyzja o hodowli bydła i trzody chlewnej – powiększanie gospodarstwa. W 1953 r. ojciec został zaproszony do Warszawy jako przodujący rolnik i odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi przez wicepremiera Ignara.
[01:13:24] Poszukiwania siostry Adeli – okoliczności wywiezienia jej po wojnie w głąb ZSRR. Adela znalazła się w Chabarowsku myśląc, że rodzice nie żyją. Pracowała w przedszkolu jako pomoc kuchenna i wyszła za mąż za Rosjanina. W latach 50. nawiązano kontakt i rodzice wszczęli starania o ściągnięcie Adeli do kraju. Spotkanie pod koniec lat 50. – na skrzypcach grał pan Cieślak, ojciec Violetty Villas. W 1959 r. Adela z rodziną przyjechała do Polski i zamieszkała koło Wałbrzycha. [+]
[01:19:14] Edukacja braci po wojnie – w klasie Józka różnica wieku między uczniami wynosiła 10 lat. Wykształcenie i ścieżki zawodowe braci. Boh. chodził do szkoły podstawowej w Lewinie Kłodzkim, potem do liceum w Kłodzku – wspomnienie egzaminu maturalnego. Boh. chciał zdawać do Wyższej Szkoły Teatralnej, ale z powodu choroby matki zrezygnował z zawodu aktora i wybrał Studium Nauczycielskie w Kielcach. Po ukończeniu szkoły dostał nakaz pracy do Buska, ale udało mu się zamienić Busk na Piszkowice koło Kłodzka. Po trzech latach został kierownikiem szkoły w Starym Wielisławiu. Po dwóch latach został dyrektorem szkoły w Jeleniowie, potem w Lewinie.
[01:31:40] Boh. ukończył historię na Uniwersytecie Jagiellońskim, w 1985 r. przeprowadził się do Nowego Sącza i pracował do emerytury jako dyrektor szkoły w Mystkowie. W 1991 r. wstąpił do Związku Sybiraków, w 1997 został prezesem oddziału Związku – wymieranie Sybiraków.
mehr...
weniger
Bibliothek des Pilecki-Instituts in Warschau
ul. Stawki 2, 00-193 Warszawa
Mo. - Fr. 9:00 - 15:00 Uhr
(+48) 22 182 24 75
Bibliothek des Pilecki-Instituts in Berlin
Pariser Platz 4a, 00-123 Berlin
Pon. - Pt. 10:30 - 17:30
(+49) 30 275 78 955
Diese Seite verwendet Cookies. Mehr Informationen
Das Archiv des Pilecki-Instituts sammelt digitalisierte Dokumente über die Schicksale polnischer Bürger*innen, die im 20. Jahrhundert unter zwei totalitären Regimes – dem deutschen und sowjetischen – gelitten haben. Es ist uns gelungen, Digitalisate von Originaldokumenten aus den Archivbeständen vieler polnischer und ausländischer Einrichtungen (u. a. des Bundesarchivs, der United Nations Archives, der britischen National Archives, der polnischen Staatsarchive) zu akquirieren. Wir bauen auf diese Art und Weise ein Wissenszentrum und gleichzeitig ein Zentrum zur komplexen Erforschung des Zweiten Weltkrieges und der doppelten Besatzung in Polen auf. Wir richten uns an Wissenschaftler*innen, Journalist*innen, Kulturschaffende, Familien der Opfer und Zeugen von Gräueltaten sowie an alle an Geschichte interessierte Personen.
Das Internetportal archiwum.instytutpileckiego.pl präsentiert unseren Bestandskatalog in vollem Umfang. Sie können darin eine Volltextsuche durchführen. Sie finden ebenfalls vollständige Beschreibungen der Objekte. Die Inhalte der einzelnen Dokumente können Sie jedoch nur in den Lesesälen der Bibliothek des Pilecki-Instituts in Warschau und Berlin einsehen. Sollten Sie Fragen zu unseren Archivbeständen und dem Internetkatalog haben, helfen Ihnen gerne unsere Mitarbeiter*innen weiter. Wenden Sie sich auch an sie, wenn Sie Archivgut mit beschränktem Zugang einsehen möchten.
Teilweise ist die Nutzung unserer Bestände, z. B. der Dokumente aus dem Bundesarchiv oder aus der Stiftung Zentrum KARTA, nur beschränkt möglich – dies hängt mit den Verträgen zwischen unserem Institut und der jeweiligen Institution zusammen. Bevor Sie vor Ort Zugang zum Inhalt der gewünschten Dokumente erhalten, erfüllen Sie bitte die erforderlichen Formalitäten in der Bibliothek und unterzeichnen die entsprechenden Erklärungsformulare. Informationen zur Nutzungsbeschränkung sind in der Benutzungsordnung der Bibliothek zu finden. Vor dem Besuch empfehlen wir Ihnen, dass Sie sich mit dem Umfang und Aufbau unserer Archiv-, Bibliotheks- und audiovisuellen Bestände sowie mit der Besucherordnung und den Nutzungsbedingungen der Sammlung vertraut machen.
Alle Personen, die unsere Bestände nutzen möchten, laden wir in den Hauptsitz des Pilecki-Instituts, ul. Stawki 2 in Warschau ein. Die Bibliothek ist von Montag bis Freitag von 9.00 bis 15.00 Uhr geöffnet. Bitte melden sie sich vor Ihrem Besuch per E-Mail: czytelnia@instytutpileckiego.pl oder telefonisch unter der Nummer (+48) 22 182 24 75 an.
In der Berliner Zweigstelle des Pilecki-Instituts befindet sich die Bibliothek am Pariser Platz 4a. Sie ist von Dienstag bis Freitag von 10.30 bis 17.30 Uhr geöffnet. Ihr Besuch ist nach vorheriger Anmeldung möglich, per E-Mail an bibliothek@pileckiinstitut.de oder telefonisch unter der Nummer (+49) 30 275 78 955.
Bitte lesen Sie unsere Datenschutzerklärung. Mit der Nutzung der Website erklären Sie sich mit ihren Bedingungen einverstanden..