Stefan Żywotko (ur. 1920, Zniesienie-Lwów) – piłkarz i trener piłkarski, weteran II wojny światowej. Przed wybuchem II wojny światowej grał w drużynie LKS Zniesieńczanka. Po zdaniu matury w 1938 roku podjął pracę w fabryce konserw Ruckera we Lwowie, gdzie pracował przez cały okres wojny. W 1944 roku został zmobilizowany do 2. Armii Wojska Polskiego. Służył do końca II wojny światowej jako podoficer w 4. Zapasowym Pułku Kawalerii w Hrubieszowie. Po zakończeniu działań wojennych osiedlił się początkowo w Koszalinie, a następnie w Szczecinie, gdzie grał do 1950 roku jako piłkarz w Arkonii Szczecin, następnie był trenerem Pogoni Szczecin. W 1977 roku otrzymał atrakcyjną propozycję pracy jako szkoleniowiec w algierskim klubie JS Kabylie, z którym siedmiokrotnie zdobył Mistrzostwo Algierii oraz dwukrotnie Afrykańską Ligę Mistrzów.
00:00:10 Autoprezentacja boh. urodzonego w 1920 r. we Lwowie.
00:00:31 Boh. chodził przed wojną do szkoły.
00:01:18 Ojciec pracował w kopalni na Śląsku, skąd powołano go służby w armii austriackiej. W okresie międzywojennym matka zajmowała się domem. Życie w przedwojennym Lwowie. Matka przed ślubem pracowała w fabryce wódek Baczewskiego. Wygląd miasta po śmierci Marszałka Piłsudskiego. Wspomnienie audycji Radia Lwów.
00:06:28 Boh. mając 14 lat zaczął grać w piłkę nożną, rozgrywki między drużynami ulic i kamienic. Działalność klubów piłkarskich, w polskich klubach grali zawodnicy żydowscy i ukraińscy. Boh. grał w drużynie Zniesieńczanki. Klub Czarni Lwów miał własny stadion i drużynę młodzików. [+]
00:10:30 Napływ uciekinierów do miasta na początku wojny. Niemieckie naloty na Lwów. Boh. pracował w fabryce konserw Zygmunta Ruckera, prezesa klubu Czarni Lwów. Nie mógł przed wojną studiować z powodów finansowych. Warunki pracy w fabryce.
00:13:15 Przedwojenna matura, boh. uprawiał sporty – grał w piłkę i pływał, treningi pływackie w stawie koło młyna. Udział w zawodach pływackich. Nastroje przed wojną.
00:16:18 Udział ludności cywilnej w obronie Lwowa we wrześniu 1939 r. Podczas walk o miasto matka nie wypuściła z domu boh., który był jedynakiem. Ojciec był ekspedytorem w fabryce Ruckera, z której przed wybuchem wojny wysyłano transporty mięsa i konserw do Anglii i USA. [+]
00:19:04 Boh. poznał Kazimierza Górskiego przed wojną, wspólne sparingi.
00:21:56 Wkroczenie Armii Czerwonej do Lwowa – zapach unoszący się nad sowieckim wojskiem. Deportacje mieszkańców miasta. Rozgrywki piłkarskie podczas okupacji, wykorzystywanie boisk za stadionem Pogoni. W drużynach byli uciekinierzy z Krakowa, także Żydzi. Komunikacja miejska w przeludnionym mieście – długa droga z domu do pracy.
00:26:32 Podczas okupacji sowieckiej działały kluby piłkarskie, Rosjanie także grali w piłkę. Tworzenie nazw klubów piłkarskich od nazw miejscowości. Działalność Wacława Kuchara – w klubie nie chcieli grać Polacy.
00:30:32 Zajęcie miasta przez wojska niemieckie, wsparcie ataku przez Luftwaffe. Trudności w zaopatrzeniu w żywność podczas niemieckiej okupacji. Boh. pracował w fabryce Ruckera i nie należał do konspiracji.
00:34:25 Okupacja niemiecka – mecze piłkarskie w dawnej ujeżdżalni pułku ułanów. [+]
00:36:07 Boh. słyszał w czasie okupacji o rzeziach na Wołyniu oraz o atakach na Polaków we Lwowie.
00:38:00 Powołanie do wojska – boh. trafił do kawalerii w Hrubieszowie. Szkolenie na drewnianych kozłach. Boh. znał rosyjski i został pisarzem. Refleksje o wojnie we Lwowie.
00:43:34 Umundurowanie kawalerii: bryczesy i kierzowe buty. Czerwonoarmista chciał się z boh. zamienić na zegarek. Handel we Lwowie.
00:46:02 Boh. służył w pułku rezerwowym i nie walczył na pierwszej linii frontu. Sport w wojsku – piłka ręczna, koszykówka, treningi pod okiem instruktorów z AWF. Udział w zajęciach politycznych.
00:51:08 Konna defilada pułku po zakończeniu wojny – reakcja dowódcy pułku, Rosjanina. [+]
00:52:28 Przyjazd pułku do koszar w Hrubieszowie, kontakty z mieszkańcami miasta. Wigilia w wojsku – „ozdoby” choinkowe na drzewku przyniesionym w lasu. [+]
00:55:05 Boh. spotkał dyrektora z fabryki Ruckera, który pracował w Sopocie. Inżynier Turzański napisał do komendanta jednostki, boh. został zwolniony z wojska i skierowany do Szczecina. Walki wojska z partyzantką na Lubelszczyźnie – rozmowy z partyzantami.
01:00:32 Boh. przyjechał do Koszalina i zamieszkał w prywatnej kwaterze. Radzieccy żołnierze w Koszalinie. Wyjazd Niemców z miasta. W Szczecinie była dzielnica niemiecka.
01:02:23 Boh. zgłosił się do jednostki w Koszalinie – pierwsze zadanie. Boh. znał język rosyjski – kontakty z dowódcą szwadronu, Rosjaninem.
01:05:50 Działalność Urzędu Wojewódzkiego w Szczecinie, szkolenia w jednostkach wojskowych – wymiana kadry. Po przyjeździe do miasta boh. zamieszkał przy ul. Jagiellońskiej. Praca w przetwórni mięsa – kolejki do sklepu przy zakładzie. Wielu pijaków w mieście.
01:10:20 Boh. miał kolegów w klubie Pogoń Szczecin. Po sprowadzeniu rodziców ze Lwowa przestał grać w piłkę. Warunki w mieszkaniu przy ul. Jagiellońskiej, zmiana mieszkania. Refleksje na temat początków życia w Szczecinie.
01:13:20 Powojenne zmiany granic – wyjazdy Polaków ze Lwowa. Do Szczecina przyjechało wiele osób z poznańskiego.
01:14:35 Boh. był zawodnikiem, potem trenerem Arkonii Szczecin – wygrane i przegrane mecze. Podejście do piłki nożnej i piłkarzy prezentowane przez urzędników. Metody treningów – podejście do zawodników. Wyjazdy piłkarzy do zagranicznych klubów – jeden z podopiecznych boh. wyjechał do Stanów, spotkanie po latach.
01:21:46 Boh. wyjechał do pracy jako szkoleniowiec w Algierii – nauka języka angielskiego i francuskiego, pomoc szefa sprzątaczek. Boh. do dziś ma kontakt z algierskimi zawodnikami.
01:23:57 Zarobki piłkarzy wczasach PRL. Naciski ze strony władz, by boh. zmienił metody pracy, kontakty z płk milicji. Specyfika szkolenia piłkarskiego.
01:28:17 Boh. otrzymał przydział do pracy w Algierii – początki pracy z zawodnikami. Boh. był w Algierii bez rodziny, żona z dziećmi została w Polsce – przyjazdy rodziny do Algierii, wyjazdy boh. do Szczecina.
01:33:27 Specyfika pracy trenerskiej w algierskim klubie. Drużyna prowadzona przez boh. zdobyła kilka razy mistrzostwo kraju, dwa razy Puchar Algierii i Puchar Afryki – radość i duma z zawodników, ich lojalność wobec trenera pomimo intryg. Kibicem drużyny był syn prezydenta Algierii. Zawodnikami klubu byli Kabylowie.
01:40:04 W latach 80. boh. otrzymywał wiadomości o sytuacji w kraju. Po 14 latach pracy za granicą boh. wrócił do kraju z powodów rodzinnych – pożegnanie z Algierczykami na lotnisku.
01:44:40 Boh. nie znał działaczy Pogoni Szczecin – przebieg klubowych zebrań.
więcej...
mniej
Biblioteka Instytutu Pileckiego w Warszawie
ul. Stawki 2, 00-193 Warszawa
Pon. - Pt. 9:00 - 15:00
(+48) 22 182 24 75
Biblioteka Instytutu Pileckiego w Berlinie
Pariser Platz 4a, 00-123 Berlin
Wt. - Pt. 10:30 - 17:30
(+49) 30 275 78 955
Ta strona wykorzystuje pliki 'cookies'. Więcej informacji
W Archiwum Instytutu Pileckiego gromadzimy i udostępniamy dokumenty w wersji cyfrowej. Zapisane są w nich losy obywateli polskich, którzy w XX wieku doświadczyli dwóch totalitaryzmów: niemieckiego i sowieckiego. Pozyskujemy kopie cyfrowe dokumentów, których oryginały znajdują się w zbiorach wielu instytucji polskich i zagranicznych, m.in.: Bundesarchiv, United Nations Archives, brytyjskich National Archives i polskich archiwów państwowych. Budujemy w ten sposób centrum wiedzy i ośrodek kompleksowych badań nad II wojną światową i podwójną okupacją w Polsce. Dla naukowców, dziennikarzy, ludzi kultury, rodzin ofiar i świadków zbrodni oraz wszystkich innych zainteresowanych historią.
Portal internetowy archiwum.instytutpileckiego.pl prezentuje pełny katalog naszych zbiorów. Pozwala się po nich poruszać z wykorzystaniem funkcji pełnotekstowego przeszukiwania dokumentów. Zawiera także opisy poszczególnych obiektów. Z treścią dokumentów zapoznać się można tylko w czytelniach Biblioteki Instytutu Pileckiego w Warszawie i w Berlinie, w których nasi pracownicy służą pomocą w przypadku pytań dotyczących zbiorów, pomagają użytkownikom w korzystaniu z naszych katalogów internetowych, umożliwiają wgląd do materiałów objętych ograniczeniami dostępności.
Niektóre dokumenty, np. te pochodzące z kolekcji Bundesarchiv czy Ośrodka Karta, są jednak objęte ograniczeniami dostępności, które wynikają z umów między Instytutem a tymi instytucjami. Po przybyciu do Biblioteki należy wówczas dopełnić formalności, podpisując stosowne oświadczenia, aby uzyskać dostęp do treści dokumentów na miejscu. Informacje dotyczące ograniczeń dostępu są zawarte w regulaminie Biblioteki. Przed wizytą zachęcamy do zapoznania się z zakresem i strukturą naszych zasobów archiwalnych, bibliotecznych i audiowizualnych, a także z regulaminem[hiperłącze] pobytu i korzystania ze zbiorów.
Wszystkich zainteresowanych skorzystaniem z naszych zbiorów zapraszamy do siedziby Instytutu Pileckiego przy ul. Stawki 2 w Warszawie. Biblioteka jest otwarta od poniedziałku do piątku w godzinach 9.00–15.00. Przed wizytą należy się umówić. Można to zrobić, wysyłając e-mail na adres czytelnia@instytutpileckiego.pl lub dzwoniąc pod numer (+48) 22 182 24 75.
Biblioteka Instytutu Pileckiego w Berlinie znajduje się przy Pariser Platz 4a. Jest otwarta od wtorku do piątku w godzinach 10.30–17.30. Wizytę można odbyć po wcześniejszym umówieniu się, wysyłając e-mail na adres bibliothek@pileckiinstitut.de lub dzwoniąc pod numer (+49) 30 275 78 955.
Prosimy zapoznać się z polityką prywatności. Korzystanie z serwisu internetowego oznacza akceptację jego warunków.