Jacek Libicki (ur. 1934, Kraków), syn Janusza Libickiego, zamordowanego w Katyniu. Ukoń-czył liceum im. Marcinkowskiego w Poznaniu. W latach 1952-57 studiował geologię na Uni-wersytecie Wrocławskim, w 1979 r. doktoryzował się w krakowskiej Akademii Górniczo-Hutniczej. . Od 1958 do 1972 r. pracował jako projektant w Dolnośląskim Biurze Projektów Górniczych we Wrocławiu. W latach 1972-1980 był generalnym projektantem projektów wykonywanych w Polsce dla United States Enviromental Protection Agency w dziedzinie ochrony środowiska w górnictwie odkrywkowym i energetyce. W okresie 1981-1989 był ge-neralnym projektantem modernizacji kopalń odkrywkowych węgla w Chinach i Indiach. W 1991 został dyrektorem biura projektów POLTEGOR-Projekt. Od 1998 r. działał w Stowarzy-szeniu Dolnośląska Rodzina Katyńska, od 2013 r. był jej prezesem.
[00:00:00] Autoprezentacja boh. urodzonego w 1934 r. w Krakowie. Ojciec wykładał ekonomię na Uniwersytecie Jagiellońskim.
[00:00:13] Ojciec urodził się w Warszawie, dziadek był współwłaścicielem gazety „Kurier Codzienny”. Matka urodziła się w Krakowie, jej rodzina znalazła się w Polsce po Rewolucji Październikowej.
[00:01:00] Wspomnienie z dzieciństwa – widok rodziców płynących kajakiem. W 1937 r. rodzina przeprowadziła się do Poznania. Ojciec objął katedrę Skarbowości i Finansów na Uniwersytecie Poznańskim.
[00:03:14] W 1939 r. rodzina była na wakacjach w majątku koło Warszawy, stąd ojciec został zmobilizowany i pojechał do Kraśnika. Matka nie wróciła do Poznania, lecz została z dziećmi w majątku. Pewnego dnia przyjechało gestapo i przesłuchiwało dorosłych. Dzieci miały tarcze i miecze z tektury – wypytywanie boh.
[00:07:03] Córka ciotki należała do AK, została aresztowana i zginęła na Pawiaku. Wyżywienie podczas okupacji. Nazwisko ojca znalazło się w gazecie wśród nazwisk oficerów zamordowanych w Katyniu. Widok płonącej podczas powstania Warszawy. Matka nie miała wątpliwości, że to Rosjanie dokonali zbrodni w Katyniu. Znała Rosjan, ponieważ przed rewolucją rodzina mieszkała na Ukrainie, miała 10 lat, gdy przyjechała do Polski. Matka zabroniła mówienia o tym, że ojciec zginął w Katyniu.
[00:12:22] Boh. zdał maturę mając 16 lat – nauka podczas wojny. Jedną z nauczycielek była Żydówka ukrywająca się w majątku. Boh. zdał egzamin na geologię w Poznaniu, ale dowiedział się, że nie został przyjęty z powodu braku miejsc, to samo powtórzyło się na archeologii oraz na technologii drewna w Wyższej Szkole Rolniczej – obawy wcielenia do Służby Polsce. Boh. podjął pracę referenta surowcowego w gorzelni PGR-u w Gościeszynie. Powody wyjazdu na studia do Wrocławia – przebieg egzaminu, odpowiedź na pytanie o Wszechzwiązkową Komunistyczną Partię Bolszewików. Boh. był jedynym z nielicznych studentów na roku, który nie należał do ZMP. Po 1956 r. miał wgląd w swoje dokumenty egzaminacyjne w Wyższej Szkole Rolniczej, został tam określony jako „element obcy klasowo, nastawiony nieprzychylnie wobec Związku Radzieckiego”. [+]
[00:23:03] Boh. próbował dostać się na studia w 1951 r., studiował od 1952. Dzięki pracy w gorzelni miał oszczędności, które przydały mu się podczas studiów. Życie studenckie – partyjki brydża.
[00:25:44] Boh. nie mówił o swoim ojcu – pisanie życiorysów. Matka była adwokatem, po 1956 r. wróciła do zawodu. Każdego roku w kwietniu rodzina dawała na mszę za ojca.
[00:28:07] Powstanie Rodziny Katyńskiej – boh. wstąpił do organizacji w początkach lat 90., od roku 2013 był jej prezesem. Boh. powiedział swojemu synowi, że dziadek zginął w Katyniu.
[00:30:55] Żydówka ukrywała się w majątku pod nazwiskiem Lucyna Grodecka. Po wojnie wyszła za mąż za dyrektora Elektrimu i mieszkała w Warszawie.
więcej...
mniej
Biblioteka Instytutu Pileckiego w Warszawie
ul. Stawki 2, 00-193 Warszawa
Pon. - Pt. 9:00 - 15:00
(+48) 22 182 24 75
Biblioteka Instytutu Pileckiego w Berlinie
Pariser Platz 4a, 00-123 Berlin
Wt. - Pt. 10:30 - 17:30
(+49) 30 275 78 955
Ta strona wykorzystuje pliki 'cookies'. Więcej informacji
W Archiwum Instytutu Pileckiego gromadzimy i udostępniamy dokumenty w wersji cyfrowej. Zapisane są w nich losy obywateli polskich, którzy w XX wieku doświadczyli dwóch totalitaryzmów: niemieckiego i sowieckiego. Pozyskujemy kopie cyfrowe dokumentów, których oryginały znajdują się w zbiorach wielu instytucji polskich i zagranicznych, m.in.: Bundesarchiv, United Nations Archives, brytyjskich National Archives i polskich archiwów państwowych. Budujemy w ten sposób centrum wiedzy i ośrodek kompleksowych badań nad II wojną światową i podwójną okupacją w Polsce. Dla naukowców, dziennikarzy, ludzi kultury, rodzin ofiar i świadków zbrodni oraz wszystkich innych zainteresowanych historią.
Portal internetowy archiwum.instytutpileckiego.pl prezentuje pełny katalog naszych zbiorów. Pozwala się po nich poruszać z wykorzystaniem funkcji pełnotekstowego przeszukiwania dokumentów. Zawiera także opisy poszczególnych obiektów. Z treścią dokumentów zapoznać się można tylko w czytelniach Biblioteki Instytutu Pileckiego w Warszawie i w Berlinie, w których nasi pracownicy służą pomocą w przypadku pytań dotyczących zbiorów, pomagają użytkownikom w korzystaniu z naszych katalogów internetowych, umożliwiają wgląd do materiałów objętych ograniczeniami dostępności.
Niektóre dokumenty, np. te pochodzące z kolekcji Bundesarchiv czy Ośrodka Karta, są jednak objęte ograniczeniami dostępności, które wynikają z umów między Instytutem a tymi instytucjami. Po przybyciu do Biblioteki należy wówczas dopełnić formalności, podpisując stosowne oświadczenia, aby uzyskać dostęp do treści dokumentów na miejscu. Informacje dotyczące ograniczeń dostępu są zawarte w regulaminie Biblioteki. Przed wizytą zachęcamy do zapoznania się z zakresem i strukturą naszych zasobów archiwalnych, bibliotecznych i audiowizualnych, a także z regulaminem[hiperłącze] pobytu i korzystania ze zbiorów.
Wszystkich zainteresowanych skorzystaniem z naszych zbiorów zapraszamy do siedziby Instytutu Pileckiego przy ul. Stawki 2 w Warszawie. Biblioteka jest otwarta od poniedziałku do piątku w godzinach 9.00–15.00. Przed wizytą należy się umówić. Można to zrobić, wysyłając e-mail na adres czytelnia@instytutpileckiego.pl lub dzwoniąc pod numer (+48) 22 182 24 75.
Biblioteka Instytutu Pileckiego w Berlinie znajduje się przy Pariser Platz 4a. Jest otwarta od wtorku do piątku w godzinach 10.30–17.30. Wizytę można odbyć po wcześniejszym umówieniu się, wysyłając e-mail na adres bibliothek@pileckiinstitut.de lub dzwoniąc pod numer (+49) 30 275 78 955.
Prosimy zapoznać się z polityką prywatności. Korzystanie z serwisu internetowego oznacza akceptację jego warunków.