Janina Ostrowska-Kin (ur. 1926, Warszawa), córka zawodowego żołnierza Wojska Polskiego Jana Ostrowskiego. Do 1935 roku mieszkała w Warszawie, następnie na Kresach Wschodnich, gdzie zastał ją wybuch II wojny światowej. W 1942 roku przeniosła się z bratem i macochą do Warszawy. Walczyła w Powstaniu Warszawskim jako sanitariuszka Armii Krajowej na Starym Mieście w 101. kompanii Batalionu „Bończa”. Wyszła z Warszawy z ludnością cywilną. Po wojnie zamieszkała w Szczecinie, gdzie do emerytury pracowała jako księgowa.
[00:00:10] Autoprezentacja boh. urodzonej w 1926 r. w Warszawie.
[00:00:26] Przedstawienie rodziców: Józefy i Jana Ostrowskich. Ojciec brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej, w 1924 r. rodzice wzięli ślub i rodzina zamieszkała w okolicach Placu Zbawiciela. Ojciec pracował jako sprzedawca samochodów w salonie mieszczącym się w Hotelu Europejskim [salon Fiata]. Boh. chodziła w pierwszej klasie do prywatnej szkoły, potem do szkoły przy ul. Kazimierzowskiej. W latach 30. ojciec stracił pracę – przeprowadzka ze Śródmieścia na Mokotów.
[00:04:20] W maju 1935 r. zmarła matka boh. – zbieg żałoby po jej śmierci z narodową żałobą po śmierci Marszałka. [+]
[00:06:30] W rodzinie nie rozmawiało się o powodach śmierci matki. Ojciec miał polskiego Fiata – koszty utrzymania samochodu w latach kryzysu. We wrześniu 1935 r. ojciec powtórnie się ożenił. Wyjazd rodziny na Kresy, gdzie ojciec dostał pracę w Sarnach.
[00:12:55] Charakter pracy ojca, zmiany miejsca zamieszkania. Gdy wybuchła wojna, rodzina mieszkała w Mokwinie, blisko granicy z ZSRR, gdzie Polacy budowali bunkry.
[00:14:08] 1 września 1939 – wyjazd ojca z przedsiębiorstwem ewakuowanym do Rumunii. Sytuacja rodziny (dwójki dzieci i macochy) po wyjeździe ojca i wkroczeniu Armii Czerwonej. Wiadomości o deportacjach. Macocha była zatrudniona w nadleśnictwie jako sprzątaczka i dzieci pomagały jej w pracy. Po zajęciu Kresów przez Niemców rodzinie udało się we wrześniu 1942 r. wrócić do Warszawy, gdzie macocha zostawiła dzieci krewnym męża. [+]
[00:21:30] Odczucie zagubienia po przyjeździe do Warszawy. Na ulicy Wareckiej boh. uniknęła łapanki. [+]
[00:26:25] Podczas Powstania Warszawskiego na placu przy ul. Jasnej i Zgoda przyjmowano zrzuty pomocy dla powstańców. Przed powstaniem na placu spotykali się cinkciarze. Widok z balkonu na płonące getto – boh. bała się wychodzić z domu. Brak możliwości podjęcia nauki na tajnych kompletach – boh. pracowała w przychodni doktora Czarneckiego, którą po wybuchu powstania przekształcono w punkt sanitarny.
[00:33:12] Przedsiębiorstwo, w którym pracował ojciec, wynajmowało mieszkania dla pracowników w domach Ukraińców (w Mokwinie) i Żydów (w Kostopolu). Boh. miała koleżanki Żydówki i Ukrainki. Żydzi trudnili się handlem, byli lekarzami i adwokatami, Ukraińcy byli rolnikami. Inne narodowości na Kresach. [+]
[00:37:43] Boh., mimo namawiania przez ciotkę, nie chciała oglądać ofiar publicznej egzekucji w Warszawie. Wszyscy kuzyni należeli do konspiracji. Reakcja na wiadomość o śmierci gen. Sikorskiego. Mąż ciotki zaginął podczas kampanii wrześniowej – boh. nie poszła na spotkanie z księdzem, który uciekł z Katynia.
[00:44:05] Niemiecki terror podczas okupacji. W mieszkaniu ciotki ukrywał się syn znajomych z okolic Skierniewic, który działał w AK i po wpadce i zastrzeleniu brata uciekł do Warszawy. Jego siostra była świadkiem śmierci brata, załamała się psychicznie i trafiła do szpitala psychiatrycznego w Tworkach – tu odwiedzała ją boh. [+]
[00:51:20] Nastroje przed wybuchem powstania – przejazd Niemców przez Most Poniatowskiego. U doktorostwa Czarneckich mieszkała studentka medycyny na tajnych kompletach, która przygotowywała lecznicę do pełnienia funkcji punktu sanitarnego. Wybuch Powstania Warszawskiego. [+]
[00:55:50] Boh. była podczas powstania w Śródmieściu – grzebanie zwłok na początku powstania i podczas kolejnych dni. Msze. Przychodzenie kobiet i dzieci z Woli i ich opowieści. Nastrój w piwnicach, w których ukrywali się mieszkańcy. Boh. była sanitariuszką w punkcie prowadzonym przez doktora Czarneckiego, dopóki ten nie zachorował na czerwonkę. Pomagała też w powstańczym szpitalu przy ul. Boduena, który mieścił się w kawiarni Wieczorkiewicza – dostawa spirytusu z niemieckiego kasyna. [+]
[01:03:27] Boh. opiekowała się rannym chłopakiem, któremu polewała bandaże spirytusem. Przynosiła powstańcom butelki z koktajlem Mołotowa. [+]
[01:08:30] Jedzenie podczas powstania – gotowano jęczmień zdobyty w zakładzie Haberbuscha, jedzono psy i koty. Boh. nie miała styczności z powstańcami z Gwardii Ludowej i Narodowych Sił Zbrojnych. Powstańcy na Czerniakowie zetknęli się z berlingowcami.
[01:14:03] Boh. nie była podczas powstania na żadnym koncercie, w kinie Palladium przy ul. Złotej (podczas okupacji niemieckie kino Helgoland) działało powstańcze kino.
[01:16:20] Umundurowanie powstańców, boh. miała biały fartuch, który szybko stracił kolor – brak wody i prądu. Wiadomości z Woli przynoszone przez kobiety, którym udało się uciec z dzielnicy. W latach 70. boh. opiekowała się siostrą, która po powstaniu trafiła do niewoli i pracując w ciężkich warunkach nabawiła się gruźlicy – reakcja boh. podczas wizyty z siostrą w szpitalu przy ul. Płockiej.
[01:24:55] Nastroje podczas ostatnich dni powstania. Przymusowe opuszczenie miasta 6 października. Brat wyszedł z powstańcami, a boh. z ludnością cywilną.
[01:29:35] Wychodząc z Warszawy ciotka zabrała z domu trochę rzeczy – przejście kolumny mieszkańców miasta. Boh. zgubiła w tłumie ciotkę – strach przed Niemcami. Ciotka przez obóz w Pruszkowie trafiła do Krakowa, stamtąd, dzięki pomocy kolejarza, przyjechała do znajomych w okolice Skierniewic. Boh. uciekła z kolumny i wyjechała z miasta dzięki pomocy artystów jadących na występ do Radomia. W Zalesiu zgłosiła się do PCK – spotkanie ze znajomym ojca, którego córkę wywieziono na roboty do Niemiec. [+]
[01:43:51] Boh. zatrzymała się w Żabieńcu, gdzie inżynier z Mokotowa odnalazł żonę – powody przeniesienia się do majątku koło Żyrardowa. Boh. pojechała do Skierniewic na platformie z kamieniami, którą przyczepiano przed lokomotywą – spotkanie z ciotką u znajomych. Wejście Armii Czerwonej – gotowanie zupy dla sowieckich żołnierzy.
[01:51:10] Po wyzwoleniu Warszawy boh. i ciotka poszły pieszo do miasta licząc na zamieszkanie w domu, który nie był zniszczony podczas powstania – gruzy Śródmieścia. Przejście przez zamarzniętą Wisłę na ul. Grenadierów, gdzie mieszkała rodzina. Powód wysłania boh. do Łodzi – trudności z przejechaniem Wisły – pomoc czerwonoarmisty. [+]
[01:56:54] Boh. przyjechała do Szczecina w październiku 1946 r. Ojciec był w niemieckiej niewoli niedaleko Szczecina, do której trafił z Francji. W Szczecinie mieszkało wielu członków rodziny boh., która została w mieście, ponieważ wyszła za mąż. Boh. pracowała jako księgowa.
[01:58:22] Szczecin w latach powojennych – pierwsza wizyta w mieście wiosną 1946 r. Boh. miała pracę w Warszawie, ale zdecydowała się na wyjazd do Szczecina. Boh. wezwano na UB – pytania o działalność w powstaniu. Boh. chciała współcześnie wejść do budynku, ale nie wpuszczono jej.
mehr...
weniger
Bibliothek des Pilecki-Instituts in Warschau
ul. Stawki 2, 00-193 Warszawa
Mo. - Fr. 9:00 - 15:00 Uhr
(+48) 22 182 24 75
Bibliothek des Pilecki-Instituts in Berlin
Pariser Platz 4a, 00-123 Berlin
Pon. - Pt. 10:30 - 17:30
(+49) 30 275 78 955
Diese Seite verwendet Cookies. Mehr Informationen
Das Archiv des Pilecki-Instituts sammelt digitalisierte Dokumente über die Schicksale polnischer Bürger*innen, die im 20. Jahrhundert unter zwei totalitären Regimes – dem deutschen und sowjetischen – gelitten haben. Es ist uns gelungen, Digitalisate von Originaldokumenten aus den Archivbeständen vieler polnischer und ausländischer Einrichtungen (u. a. des Bundesarchivs, der United Nations Archives, der britischen National Archives, der polnischen Staatsarchive) zu akquirieren. Wir bauen auf diese Art und Weise ein Wissenszentrum und gleichzeitig ein Zentrum zur komplexen Erforschung des Zweiten Weltkrieges und der doppelten Besatzung in Polen auf. Wir richten uns an Wissenschaftler*innen, Journalist*innen, Kulturschaffende, Familien der Opfer und Zeugen von Gräueltaten sowie an alle an Geschichte interessierte Personen.
Das Internetportal archiwum.instytutpileckiego.pl präsentiert unseren Bestandskatalog in vollem Umfang. Sie können darin eine Volltextsuche durchführen. Sie finden ebenfalls vollständige Beschreibungen der Objekte. Die Inhalte der einzelnen Dokumente können Sie jedoch nur in den Lesesälen der Bibliothek des Pilecki-Instituts in Warschau und Berlin einsehen. Sollten Sie Fragen zu unseren Archivbeständen und dem Internetkatalog haben, helfen Ihnen gerne unsere Mitarbeiter*innen weiter. Wenden Sie sich auch an sie, wenn Sie Archivgut mit beschränktem Zugang einsehen möchten.
Teilweise ist die Nutzung unserer Bestände, z. B. der Dokumente aus dem Bundesarchiv oder aus der Stiftung Zentrum KARTA, nur beschränkt möglich – dies hängt mit den Verträgen zwischen unserem Institut und der jeweiligen Institution zusammen. Bevor Sie vor Ort Zugang zum Inhalt der gewünschten Dokumente erhalten, erfüllen Sie bitte die erforderlichen Formalitäten in der Bibliothek und unterzeichnen die entsprechenden Erklärungsformulare. Informationen zur Nutzungsbeschränkung sind in der Benutzungsordnung der Bibliothek zu finden. Vor dem Besuch empfehlen wir Ihnen, dass Sie sich mit dem Umfang und Aufbau unserer Archiv-, Bibliotheks- und audiovisuellen Bestände sowie mit der Besucherordnung und den Nutzungsbedingungen der Sammlung vertraut machen.
Alle Personen, die unsere Bestände nutzen möchten, laden wir in den Hauptsitz des Pilecki-Instituts, ul. Stawki 2 in Warschau ein. Die Bibliothek ist von Montag bis Freitag von 9.00 bis 15.00 Uhr geöffnet. Bitte melden sie sich vor Ihrem Besuch per E-Mail: czytelnia@instytutpileckiego.pl oder telefonisch unter der Nummer (+48) 22 182 24 75 an.
In der Berliner Zweigstelle des Pilecki-Instituts befindet sich die Bibliothek am Pariser Platz 4a. Sie ist von Dienstag bis Freitag von 10.30 bis 17.30 Uhr geöffnet. Ihr Besuch ist nach vorheriger Anmeldung möglich, per E-Mail an bibliothek@pileckiinstitut.de oder telefonisch unter der Nummer (+49) 30 275 78 955.
Bitte lesen Sie unsere Datenschutzerklärung. Mit der Nutzung der Website erklären Sie sich mit ihren Bedingungen einverstanden..