Barbara Bednarz-Jagodzińska (ur. 1934, Równe). W 1935 jej rodzice przeprowadzili się z Równego do Gdyni. Podczas kampanii wrześniowej ojciec dostał się do niewoli i trafił na roboty przymusowe do III Rzeszy. Matka wyjechała z córką do teściowej mieszkającej w Bratkowicach na Podkarpaciu. W 1943 r. ojciec wrócił z Niemiec i pracował w gorzelni w Kobylance. Po wojnie pani Barbara ukończyła liceum w Krakowie, a następnie architekturę na Politechnice Krakowskiej. Po studiach rozpoczęła pracę w Pracowniach Konserwacji Zabytków, zajmując się, m.in. inwentaryzowaniem założenia klasztornego Sióstr Klarysek w Starym Sączu. Potem pracowała w Pracowni Urbanistycznej przy Radzie Powiatowej w Myślenicach oraz Limanowej. W 1969 r. przeprowadziła się do Warszawy i podjęła pracę w żoliborskim Zarządzie Budynków Mieszkalnych, potem w Pracowni Urbanistycznej przy Dzielnicowej Radzie Narodowej, a następnie w Biurze Projektów Rozbudowy Warszawy. W latach 80. pani Barbara przebywała wraz z mężem w Nigerii, tam zaprojektowała osiedle mieszkaniowe na przedmieściach nowej stolic – Abudży. Po powrocie do Polski pracowała w Instytucie Gospodarki Przestrzennej i Komunalnej, stąd odeszła na emeryturę. Mieszka w Warszawie.
mehr...
weniger
00:00:07 Autoprezentacja boh. urodzonej w Równem w 1934 r.
00:00:38 Rodzice poznali się w Równem – mama przyjechała z Lubelszczyzny do starszej siostry. Ojciec, pochodzący z rzeszowskiego, ukończył szkołę mleczarską i podjął pracę w majątku w Satyjowie. Rodzice poznali się w sklepie założonym przez mamę. W 1935 r. rodzice za namową wuja wyjechali do Gdyni.
00:02:35 Rodzice mieli w Gdyni kram z warzywami. Gdy wybudowano nowoczesną halę handlową, zorganizowali tam stoisko, sprzedając pomarańcze, banany itp. Rodzicom dobrze się powodziło. Gdy wybuchła wojna, mama zabrała pieniądze z banku, Niemcy zdewaluowali złotówkę i boh. bawiła się pieniędzmi.
00:05:02 Gry rodzice wyjechali do Gdyni, boh. mieszkała u ciotki w Równem. W Gdyni boh. chodziła do ochronki prowadzonej przez zakonnice – marzenie o rowerku na trzech kółkach pogrzebane przez wybuch wojny. Incydent na plaży.
00:09:07 W 1939 r. ojciec poszedł na front, dostał się do niewoli i trafił do Niemiec na roboty – pracował w kopalni i w gospodarstwie rolnym. Pewnego dnia do mieszkania w Gdyni przyszedł niemiecki żołnierz i cywil, który dał mamie kwadrans na spakowanie i opuszczenie mieszkania – ubranie boh., rzeczy zabrane z domu. Mama zatrzymała się u koleżanki. Gdy boh. zachorowała, poszła z nią do lekarza i dostała pozwolenie na wzięcie ubrań z mieszkania – zabranie odzieży i pościeli. Mama i koleżanka wyjechały z dziećmi do Generalnego Gubernatorstwa – losy babci i młodszej siostry mamy, które zostały zatrzymane podczas łapanki w Gdyni. Przed Bożym Narodzeniem mama z koleżanką przyjechały do babci – choinka dla dzieci. Losy braci ojca. [+]
00:21:32 Wspomnienie szczęśliwego małżeństwa rodziców. Boh. zaczęła chodzić do szkoły w Bratkowicach razem z Rysiem, synem koleżanki mamy. Nauka odbywała się w języku polskim. W 1943 r. ojciec przyjechał z Niemiec na urlop i już nie wrócił, ponieważ ktoś inny pojechał do pracy zamiast niego – bieda podkarpackich wsi.
00:26:10 Mama z koleżanką wynajęły dom we wsi i założyły ogród warzywny – wyjazdy przez zieloną granicę do Łodzi po przybory krawieckie. Po powrocie ojca rodzice razem jeździli do Łodzi – pewnego dnia zostali zatrzymani na stacji przez Niemców, ale wstawił się za nimi naczelnik stacji.
00:30:10 Ojciec szukał pracy w mleczarni, ale znalazł ją w gorzelni. Rodzina zamieszkała w Klęczanach koło Biecza i tam boh. chodziła do trzeciej klasy. Zbliżanie się frontu w 1944 r. – dom, w którym mieszkała rodzina stał niedaleko mostu na Ropie, więc przeniesiono się do innego domu. Przez okienko w piwnicy boh. widziała uciekającego niemieckiego żołnierza, płonące zbiorniki z ropą. [+]
00:34:31 Boh. chodziła do szkoły w Kobylance – śpiewanie „Roty” na apelu. Po przejściu frontu żołnierze radzieccy domagali się od ojca alkoholu, ale wszystkie zapasy zabrali uciekający Niemcy. Koło gorzelni w Kobylance leżała porzucona broń.
00:36:29 Po I Komunii w kościele w Bieczu ksiądz przygotował poczęstunek na plebanii. Gorzelnia nie została uruchomiona i rodzina przeprowadziła się w okolice Krakowa. Boh. skończyła gimnazjum i liceum w Krakowie i dostała się na Wydział Architektury Politechniki Krakowskiej.
00:39:55 Boh. studiowała dzięki stypendium, ponieważ w domu były jeszcze dwie młodsze siostry. Mama trzymała krowę i produkowała sery, które boh. przywoziła do odbiorców w Krakowie. W gimnazjum uczyli przedwojenni profesorowie – skierowana do boh. uwaga księdza na lekcji religii.
00:43:50 Studia na Wydziale Architektury – ciekawe zajęcia z historii architektury. Boh. zobaczyła gotyckie katedry dopiero podczas współczesnej wycieczki do Francji. Refleksje na temat średniowiecza i stylu gotyckiego.
00:46:39 Rodzice postanowili zbudować dom i boh., jeszcze studentka, zaprojektowała go uwzględniając modną wówczas niewielką kuchnię – konsekwencje dla życia rodzinnego. Obsługa pieca do centralnego ogrzewania. Po śmierci mamy boh. zabrała ojca do siebie.
00:50:38 Boh. pracowała po studiach w krakowskiej Pracowni Konserwacji Zabytków – inwentaryzacja zabytków, m.in. klasztoru Klarysek w Starym Sączu – specyfika pracy w zakonie klauzurowym.
00:57:51 Warunki mieszkaniowe w Krakowie – boh. wynajmowała pokój u lwowianki, której mąż zginął w czasie wojny. Boh. dostała pracę w Pracowni Urbanistycznej przy Radzie Powiatowej w Myślenicach, potem w Limanowej. W 1969 r. boh. przeniosła się do Warszawy.
01:02:32 Boh. zamieszkała u ciotki w Łomiankach – poszukiwania pracy, deglomeracja biur projektów. Praca w Zarządzie Budynków Mieszkalnych na Żoliborzu, potem w Pracowni Urbanistycznej przy Dzielnicowej Radzie Narodowej, następnie w Biurze Projektów Rozbudowy Warszawy – opracowanie planu ogólnego Warszawy, zabezpieczenie klinów napowietrzających, ochrona skarpy wiślanej. Podsumowanie pracy zawodowej – plany zabudowy wsi, które boh. opracowywała w Małopolsce, nie zostały zrealizowane. Boh. odeszła na emeryturę z Instytutu Gospodarki Przestrzennej i Komunalnej.
01:10:24 W lipcu 1981 r. boh. wyjechała do Nigerii, gdzie jej mąż przebywał na kontrakcie – powody zabrania patelni z Polski. Budowa nowej stolicy Nigerii – ogłoszony przez władze konkurs na nadzór techniczny wygrali Polacy. Boh. widziała japońskie i amerykańskie plany budowy. Wejście na świętą górę – ukaranie przez dżudżu. Powody wyjazdu z Nigerii – załamanie gospodarki. Boh. zaprojektowała osiedle przy granicy miasta.
01:23:33 Boh. dowiedziała się o wprowadzeniu stanu wojennego z radia, paczki do Polski. Przyjazd do Warszawy w 1983 r. z powodu remontu w mieszkaniu, większość Polaków pracujących w Nigerii rozjechała się po świecie.
01:28:39 Po ucieczce z Równego ciotka i wuj zamieszkali w Łomiankach.
01:30:27 Wrażenia z Nigerii – nierówności społeczne. Nowoczesne budownictwo, kształcenie nigeryjskiej kadry na zachodnich uczelniach.
01:33:15 Przedstawienie rodziców: Janiny i Kazimierza oraz sióstr: Elżbiety i Marii zwanej Marylą. Mama pakując się w Gdyni zabrała dzieła zebrane Mickiewicza. Średnia siostra pracowała jako kreślarka, najmłodsza skończyła budownictwo wodne. Mąż skończył Politechnikę Wrocławską i był konstruktorem, poza tym wioślarzem i zawodnikiem olimpijskim.
01:39:04 Reakcja jednej z koleżanek po śmierci Stalina. Życie studenckie – wyprawy w góry.
01:41:02 Boh. nie miewała po wojnie koszmarów sennych. Ojciec jako kierownik gorzelni musiał należeć do partii i zapisał się do PPS – jego reakcja po zjednoczeniu. Praca zawodowa ojca.
01:43:45 Prezentacja zdjęcia ślubnego rodziców – na ślubie byli rodzice Mieczysława Czechowicza. Uroczystości z okazji 100-lecia odzyskania Niepodległości.
mehr...
weniger
Bibliothek des Pilecki-Instituts in Warschau
ul. Stawki 2, 00-193 Warszawa
Mo. - Fr. 9:00 - 15:00 Uhr
(+48) 22 182 24 75
Bibliothek des Pilecki-Instituts in Berlin
Pariser Platz 4a, 00-123 Berlin
Pon. - Pt. 10:30 - 17:30
(+49) 30 275 78 955
Diese Seite verwendet Cookies. Mehr Informationen
Das Archiv des Pilecki-Instituts sammelt digitalisierte Dokumente über die Schicksale polnischer Bürger*innen, die im 20. Jahrhundert unter zwei totalitären Regimes – dem deutschen und sowjetischen – gelitten haben. Es ist uns gelungen, Digitalisate von Originaldokumenten aus den Archivbeständen vieler polnischer und ausländischer Einrichtungen (u. a. des Bundesarchivs, der United Nations Archives, der britischen National Archives, der polnischen Staatsarchive) zu akquirieren. Wir bauen auf diese Art und Weise ein Wissenszentrum und gleichzeitig ein Zentrum zur komplexen Erforschung des Zweiten Weltkrieges und der doppelten Besatzung in Polen auf. Wir richten uns an Wissenschaftler*innen, Journalist*innen, Kulturschaffende, Familien der Opfer und Zeugen von Gräueltaten sowie an alle an Geschichte interessierte Personen.
Das Internetportal archiwum.instytutpileckiego.pl präsentiert unseren Bestandskatalog in vollem Umfang. Sie können darin eine Volltextsuche durchführen. Sie finden ebenfalls vollständige Beschreibungen der Objekte. Die Inhalte der einzelnen Dokumente können Sie jedoch nur in den Lesesälen der Bibliothek des Pilecki-Instituts in Warschau und Berlin einsehen. Sollten Sie Fragen zu unseren Archivbeständen und dem Internetkatalog haben, helfen Ihnen gerne unsere Mitarbeiter*innen weiter. Wenden Sie sich auch an sie, wenn Sie Archivgut mit beschränktem Zugang einsehen möchten.
Teilweise ist die Nutzung unserer Bestände, z. B. der Dokumente aus dem Bundesarchiv oder aus der Stiftung Zentrum KARTA, nur beschränkt möglich – dies hängt mit den Verträgen zwischen unserem Institut und der jeweiligen Institution zusammen. Bevor Sie vor Ort Zugang zum Inhalt der gewünschten Dokumente erhalten, erfüllen Sie bitte die erforderlichen Formalitäten in der Bibliothek und unterzeichnen die entsprechenden Erklärungsformulare. Informationen zur Nutzungsbeschränkung sind in der Benutzungsordnung der Bibliothek zu finden. Vor dem Besuch empfehlen wir Ihnen, dass Sie sich mit dem Umfang und Aufbau unserer Archiv-, Bibliotheks- und audiovisuellen Bestände sowie mit der Besucherordnung und den Nutzungsbedingungen der Sammlung vertraut machen.
Alle Personen, die unsere Bestände nutzen möchten, laden wir in den Hauptsitz des Pilecki-Instituts, ul. Stawki 2 in Warschau ein. Die Bibliothek ist von Montag bis Freitag von 9.00 bis 15.00 Uhr geöffnet. Bitte melden sie sich vor Ihrem Besuch per E-Mail: czytelnia@instytutpileckiego.pl oder telefonisch unter der Nummer (+48) 22 182 24 75 an.
In der Berliner Zweigstelle des Pilecki-Instituts befindet sich die Bibliothek am Pariser Platz 4a. Sie ist von Dienstag bis Freitag von 10.30 bis 17.30 Uhr geöffnet. Ihr Besuch ist nach vorheriger Anmeldung möglich, per E-Mail an bibliothek@pileckiinstitut.de oder telefonisch unter der Nummer (+49) 30 275 78 955.
Bitte lesen Sie unsere Datenschutzerklärung. Mit der Nutzung der Website erklären Sie sich mit ihren Bedingungen einverstanden..