Janina Kalarus z d. Karol (ur. 1927, Oharewicze) wychowała się w miejscowości Podbołocie k. Oharewicz (obecnie Białoruś), gdzie jej ojciec był gajowym. W lutym 1940 rodzina została deportowana do posiołka Ozierona w obłasti wołogodzkiej, gdzie rodzice pracowali przy wyrębie tajgi. Po amnestii przeprowadzili się do Kazachstanu, gdzie pracowali w kołchozie. Ojciec dostał się do armii polskiej gen. Berlinga, matka zachorowała i w styczniu 1944 r. zmarła. W 1946 roku Janina wraz z bratem przyjechała transportem repatriacyjnym do Polski, odnalazła ojca i osiedliła w przejętym przez niego poniemieckim gospodarstwie w Kleczy k. Lwówka Śląskiego. W 1948 roku wszła za mąż za Mieczysława Kalarusa, z którym ma dwóch synów. W 1953 roku rodzina przeprowadziła się do Cieplic k. Jeleniej Góry. Mąż pracował jako kierowca w fabryce uranu R1 w Kowarach, pani Janina prowadziła sklepy spółdzielni inwalidów w Cieplicach i Sobieszowie. W 1989 roku przeszła na emeryturę. Mieszka w Domu Seniora „Grześ” w Karpaczu.
mehr...
weniger
[00:00:10] Ur. 2 stycznia 1927 r., nazwisko rodowe Karol, jeden brat. Dom rodzinny w gajówce powiatu Łuniniec, woj. pińskie na Kresach Wschodnich. Ojciec był gajowym. Szkoła podstawowa w Oharewiczach.
[00:01:49] Wybuch II wojny światowej. Po wkroczeniu Sowietów prowadzenie języka białoruskiego do szkół. W 1940 r. rodzinę wywieziono w głąb ZSRR, do okręgu Wołogda. Droga pociągiem, a następnie furmankami do posiołka, zakwaterowanie w baraku. Rodzice pracowali przy wyrębie drzewa w tajdze i spławiali drewno. Choroba mamy. Możliwość kupna chleba, „jakoś tam się żyło”.
[00:04:10] Atak Niemiec na ZSRR w 1941 r., wiadomość o możliwości wyjazdu z armią polską, rodzina wyjechała do Tadżykistanu, a następnie do kołchozu w Kazachstanie. Trudne warunki bytowe, wyprzedawanie dobytku zabranego z Polski. Rozliczenia z kołchozem raz w roku, deputat, wytwarzanie mąki kukurydzianej.
[00:08:03] Po roku organizowanie się pozostałych Polaków, ojciec nie dostał się do Armii Andersa z powodu wieku. Łapanki Polaków do kopalni w Karagandzie. Zatrudnienie ojca i boh. jako ładowaczy buraków na wagony w Dżambule w zamian za chleb. Postępująca choroba mamy, wiadomość o śmierci w szpitalu, grób mamy w stepie. [+]
[00:12:55] Powołanie ojca do armii polskiej w ZSRR, boh. musiała pracować i opiekować się 10-letnim bratem. Zachorowanie na malarię: wspomnienie gorączki i głodu. Leczenie w szpitalu chininą, „nagle wyzdrowiałam”. Odwszawianie poprzez wygolenie głowy.
[00:16:18] Mleko przyniesione boh. przez brata, wyjście ze szpitala. Trudne warunki higieniczne. Listy od ojca, przyjazd ojca, trudności z wyjazdem do Polski. Przewiezienie dzieci do rodziny mamy na Białorusi, powrót ojca do jednostki wojskowej.
[00:20:35] Możliwość przyjazdu Polaków do Polski w 1946 r. Droga pociągiem do Poznania. Ojciec razem z innymi żołnierzami osiadł na Ziemiach Odzyskanych, w gospodarstwie poniemieckim w okolicy Legnicy. Wspólnicy ojca: Świderski, Rzeczycki, wspólne mieszkanie. Ostateczny wyjazd Niemców z gospodarstwa.
[00:23:02] Boh. pomagała ojcu przy gospodarstwie. Przyszły mąż (ur. 1925) – były sybirak spod Lwowa. Jego ojciec został ranny w I wojnie światowej, osiadł na Ziemiach Odzyskanych.
[00:25:30] Poznanie męża, „długo nie czekało się”, szybki ślub w1948 r. Mąż w czasie wojny woził amunicję, po wojnie pracował jako kierowca. Przyjście na świat syna Janusza w 1949 r. Dwóch młodszych synów ukończyło studia we Wrocławiu i Jeleniej górze, założyli rodziny. Choroba i śmierć męża.
[00:28:28] Przekazanie mieszkania najstarszej wnuczce, wspólne zamieszkanie. Dalsze losy wnuczki, przeprowadzka do najmłodszego syna. Kłopoty zdrowotne, złamana kość udowa. Przeprowadzka do domu opieki, „a życie przeszło”. Edukacja zakończona na 4 klasie szkoły podstawowej.
[00:31:10] Rodzice: Maria d. Kononowicz, ojciec Karol Aleksander, brat Jerzy Karol. Gajówka rodziców w miejscowości Podbołotje (Podbołocie) nieopodal Oharewicz, tartak w pobliżu. Partyzanci działający w okolicznych lasach spalili gajówkę ojca. Koleżanka Janina Rutkowska, córka sklepikarza.
[00:33:30] Wybuch wojny, ojciec nie został zmobilizowany, pozostał na służbie leśnej. Smolarnia prowadzona przez Żyda – wyrób smoły drzewnej i terpentyny z karp sosnowych. Buntujący się robotnicy smolarni.
[00:36:06] Zainstalowanie władzy białoruskiej. Pilnowanie lasów przez polskich gajowych przed wycinką dokonywaną przez Białorusinów. Przygotowywanie list proskrypcyjnych. Przepadek mienia i inwentarza żywego po wywózce. Zabranie do pociągu 5 bochenków chleba, pierwszy posiłek w drodze po trzech dniach.
[00:39:02] Wywiezienie rodziny w lutym [1940], przyjazd na stację Lusino, załadunek do wagonów towarowych. Prycze na półkach.
[00:41:48] Droga do Lusina furmankami przez las. Pomoc ludzi ze wsi przy pakowaniu dobytku w worki po siennikach. Zabranie nici do wyszywania makatek. Robienie rękawiczek z pięcioma palcami w Kazachstanie.
[00:45:10] Nastroje w pociągu, płaczące głodne dzieci. Pierwszy posiłek – makaron „łapsza”. Przydział zajęć w lesie, praca przy ognisku. Powszechne donosicielstwo. Posiołek Ozierone oddalony od Wołogdy ok. 100 km. [00:48:47] Możliwość wyjazdu Polaków: zakup saraju (szopa do suszenia siana) przez kilku Polaków, zbudowanie tratwy na bagaże. Rodziny przemieszczały się piechotą przez mokradła, do jedzenia jagody, maliny, żurawiny. Droga parostatkiem do Wołogdy.
[00:53:01] Pękanie lodów na rzece w maju, drewno spławiane rzeką. Skórzane buty impregnowane gęsim smalcem. Droga przez step, wielbłądy. Rodzina nie zdążyła na nabór do Armii Andersa.
[00:55:32] Zbieranie grzybów w lesie, odstawianie do sklepu. Losy siostry męża.
[00:59:30] Osłabienie mamy pracą przymusową w Wołogdzie, wycieńczenie i choroba w Kazachstanie,.
[01:01:01] Kołchoz w Kazachstanie: domy Kazachów z suszonej gliny. Przyjęcie przez przewodniczącego kołchozu – posiedzenie na dywanie rozesłanym na ziemi, poczęstunek powitalny: rosół i gotowane mięso. Przygotowywanie domu, wspólne posłanie, ochrona przed wężami.
[01:04:50] Uprawa kukurydzy i bawełny. Wytwarzanie kołder z bawełny przez Kazaszki. Zdobywanie materiałów tekstylnych przez Kazachów. Lokalne placki kukurydziane.
[01:07:20] Stosunek Kazachów do Polaków „Lachów”, kołchoz Kinest [?]. Boh. pracowała przy uprawie buraków: pilenie, zbiór, załadunek.
[01:09:30] Choroba matki, stopniowa utrata sił. Pochówek mamy w różowej jedwabnej bluzce, bez butów, wspólne modlitwy koleżanek. Samotna mogiła na wzgórku niedaleko stacji: usypana ziemia i krzyżyk z patyków. Silnie przeżywane przez boh. święto Wszystkich Świętych. [+]
[01:15:40] Powołanie ojca do Armii Berlinga miesiąc po śmierci mamy. Kasza jaglana („prosiana”) z amerykańskich zrzutów w wojsku.
[01:17:40] Brak możliwości wyboru – ojciec musiał iść do wojska. Przydział pół kilo chleba dziennie na rodzinę, także w czasie choroby. Powrót Polaków z Kazachstanu na Ziemie Odzyskane w 1946 r.
[01:19:50] Obietnica powrotu ojca podczas pożegnania. Paczka żywnościowa przysłana na nazwisko mamy ze Stanów Zjednoczonych. „Wszyscy wierzyli i wszyscy czekali” na możliwość wyjazdu do Polski.
[01:22:09] Śmierć mamy w styczniu 1944 r., ojciec wywiózł dzieci do rodziny na Białorusi. Brak żywności na wsi: Niemcy zabierali kontyngent, nocami nachodzili partyzanci „różnej maści”. Pierwsza noc w domu na Białorusi – wtargnięcie partyzantów. Piece w białoruskich domach.
[01:25:34] Dom rodzinny mamy we wsi Czasza, powiat nieświeski. Niechęć ludzi do przystępowania do kołchozów. Zamek w Czaszy.
[01:27:33] Przechodzenie terenów kresowych z carskiej Rosji do II RP. Ojciec służył w Skierniewicach. W czasie II wojny był zaopatrzeniowcem w dywizji zapasowej Armii Berlinga. Listy od taty: „pilnuj Jureczka”.
[01:30:20] Samodzielny powrót boh. do Polski z bratem do Poznania (świeże bułeczki), przesiadka do Legnicy. Poszukiwanie ojca w Jeleniej Górze. Gospodarowanie ojca ze wspólnikami: 6 krów, produkcja masła w gospodarstwie poniemieckim we Wleniu. Błądzenie boh. w poszukiwaniu ojca: Legnica, Bolesławiec. Demobilizacja ojca w 1945 r., męża w 1946 r. Ślub w 1947 r.
mehr...
weniger
Bibliothek des Pilecki-Instituts in Warschau
ul. Stawki 2, 00-193 Warszawa
Mo. - Fr. 9:00 - 15:00 Uhr
(+48) 22 182 24 75
Bibliothek des Pilecki-Instituts in Berlin
Pariser Platz 4a, 00-123 Berlin
Pon. - Pt. 10:30 - 17:30
(+49) 30 275 78 955
Diese Seite verwendet Cookies. Mehr Informationen
Das Archiv des Pilecki-Instituts sammelt digitalisierte Dokumente über die Schicksale polnischer Bürger*innen, die im 20. Jahrhundert unter zwei totalitären Regimes – dem deutschen und sowjetischen – gelitten haben. Es ist uns gelungen, Digitalisate von Originaldokumenten aus den Archivbeständen vieler polnischer und ausländischer Einrichtungen (u. a. des Bundesarchivs, der United Nations Archives, der britischen National Archives, der polnischen Staatsarchive) zu akquirieren. Wir bauen auf diese Art und Weise ein Wissenszentrum und gleichzeitig ein Zentrum zur komplexen Erforschung des Zweiten Weltkrieges und der doppelten Besatzung in Polen auf. Wir richten uns an Wissenschaftler*innen, Journalist*innen, Kulturschaffende, Familien der Opfer und Zeugen von Gräueltaten sowie an alle an Geschichte interessierte Personen.
Das Internetportal archiwum.instytutpileckiego.pl präsentiert unseren Bestandskatalog in vollem Umfang. Sie können darin eine Volltextsuche durchführen. Sie finden ebenfalls vollständige Beschreibungen der Objekte. Die Inhalte der einzelnen Dokumente können Sie jedoch nur in den Lesesälen der Bibliothek des Pilecki-Instituts in Warschau und Berlin einsehen. Sollten Sie Fragen zu unseren Archivbeständen und dem Internetkatalog haben, helfen Ihnen gerne unsere Mitarbeiter*innen weiter. Wenden Sie sich auch an sie, wenn Sie Archivgut mit beschränktem Zugang einsehen möchten.
Teilweise ist die Nutzung unserer Bestände, z. B. der Dokumente aus dem Bundesarchiv oder aus der Stiftung Zentrum KARTA, nur beschränkt möglich – dies hängt mit den Verträgen zwischen unserem Institut und der jeweiligen Institution zusammen. Bevor Sie vor Ort Zugang zum Inhalt der gewünschten Dokumente erhalten, erfüllen Sie bitte die erforderlichen Formalitäten in der Bibliothek und unterzeichnen die entsprechenden Erklärungsformulare. Informationen zur Nutzungsbeschränkung sind in der Benutzungsordnung der Bibliothek zu finden. Vor dem Besuch empfehlen wir Ihnen, dass Sie sich mit dem Umfang und Aufbau unserer Archiv-, Bibliotheks- und audiovisuellen Bestände sowie mit der Besucherordnung und den Nutzungsbedingungen der Sammlung vertraut machen.
Alle Personen, die unsere Bestände nutzen möchten, laden wir in den Hauptsitz des Pilecki-Instituts, ul. Stawki 2 in Warschau ein. Die Bibliothek ist von Montag bis Freitag von 9.00 bis 15.00 Uhr geöffnet. Bitte melden sie sich vor Ihrem Besuch per E-Mail: czytelnia@instytutpileckiego.pl oder telefonisch unter der Nummer (+48) 22 182 24 75 an.
In der Berliner Zweigstelle des Pilecki-Instituts befindet sich die Bibliothek am Pariser Platz 4a. Sie ist von Dienstag bis Freitag von 10.30 bis 17.30 Uhr geöffnet. Ihr Besuch ist nach vorheriger Anmeldung möglich, per E-Mail an bibliothek@pileckiinstitut.de oder telefonisch unter der Nummer (+49) 30 275 78 955.
Bitte lesen Sie unsere Datenschutzerklärung. Mit der Nutzung der Website erklären Sie sich mit ihren Bedingungen einverstanden..