Romuald Hajdukiewicz (ur. 1939, Pierchajły) urodził się na Wileńszczyźnie. Jego ojciec we wrześniu 1939 trafił do niewoli sowieckiej, potem do kopalni rudy w Krzywym Rogu, a następnie do budowy kolei Workuta-Kotłas. W 1941 roku zwolniony w wyniku układu Sikorski-Majski, w II Korpusie Polskim przeszedł szlak bojowy przez Monte Cassino, Ankonę i Bolonię i po wojnie wrócił do miejscowości rodzinnej, która znalazła się pod okupacją Związku Sowieckiego. W 1951 roku rodzina została deportowana na Syberię w rejon Workuty. W 1955 roku wrócili do Polski i osiedlili się w Rzepinie. Romuald Hajdukiewicz po ukończeniu studiów na Politechnice Szczecińskiej pracował m.in. w Zjednoczeniu Gospodarstw Rybackich. W latach 80-tych był zaangażowany w działalność NSZZ „Solidarność”. Jest członkiem Związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych.
[00:00:20] Podczas zbliżania się frontu powołanie wszystkich mężczyzn ze wsi do wojska, pobór powszechny nadzorowany przez NKWD. Trzej wujowie służyli w I Armii WP, stryj w II Armii, ojciec walczył na Zachodzie.
[00:02:35] Opowieści wojenne stryja i wuja. Stryj jako jedyny we wsi ukończył gimnazjum, został oficerem. Wuj walczył o Kołobrzeg, brał udział w forsowaniu Odry. Wuj i stryj przerzuceni w Bieszczady do walk z „bandami UPA”.
[00:06:15] Wspomnienia wuja i stryja o nieporozumieniach z żołnierzami radzieckimi, bójkach, dźgnięcie Rosjanina bagnetem. Złapanie przez stryja dwóch niemieckich jeńców w Kołobrzegu. Stryj został honorowym obywatelem Czaplinka.
[00:08:40] Pierwsze spotkanie z ojcem w ZSRR, „był przygnębiony” brakiem perspektyw zawodowych, zaczął pić.
[00:10:44] [Potwierdzenie daty urodzenia boh.: 20 listopada 1939] Ojciec zmobilizowany na początku września 1939 r. Droga powrotna ojca do domu po blisko 10 latach. Duży dystans i nieufność na początku, oderwanie ojca od rodziny.
[00:13:55] Przebieg deportacji 1 kwietnia [1951], przyjazd 17 kwietnia do Czeremchowa, zagłębie węglowe („Czerembas”, Черемховский угольный бассейн). Sadzenie ziemniaków. Ostry klimat: silne słońce wiosną, srogie, bezwietrzne zimy do -40 stopni.
[00:17:45] Brak dostępu do służby medycznej, Czeremchowo liczyło 200 tys. ludzi. Ojciec pracował w cegielni pod miastem, mama szyła w domu. Boh. chodził do szkoły do 5 klasy od września 1951 r. Doskonała znajomość języka rosyjskiego.
[00:20:34] Słabe zaopatrzenie w pobliskim sklepie – najbardziej pożądane tłuste produkty, słonina jako podstawa diety. Brak owoców, warzywa z ogródka przydomowego. Wystarczające na życie zarobki rodziców, ok. 1,5 tys. rubli. Pobyt na Syberii w latach 1951-55.
[00:24:20] Jedyny czynny obiekt sakralny w całym 200-tysięcznym mieście: cerkiew prawosławna. Uprawianie kultu w domach. Sąsiad Nikifor Durko. Brak indoktrynacji ideologicznej w szkołach.
[00:27:12] Śmierć Stalina: jedna z zesłanych Polek odtańczyła radosny taniec. Nadzieja na wyjazd do Polski. Przymusowe przyznanie ojcu narodowości białoruskiej. Walka rodziny o możliwość wyjazdu do Polski: oficjalne zaproszenie od stryja w Polsce. [+]
[00:31:22] Utrata słuchu przez siostrę pod koniec pobytu na Syberii – wyleczona po kilku latach. Podczas walk frontowych we wsi rodzina uciekła do lasu, boh. przechodził wtedy odrę. Zachorowanie starszej córki boh. na odrę, młodsza już została zaszczepiona.
[00:34:38] Leczenie odmrożeń za pomocą tłuszczu zwierzęcego.
[00:36:25] Siostra boh. nic nie pamięta z pobytu na Syberii. Widok zabitych dwóch młodych żołnierzy niemieckich po przejściu frontu, uczucie litości. Zaprzyjaźniony z boh. niemiecki krawiec wojskowy – wpływ na poglądy boh., pozytywne przyjęcie zjednoczenia Niemiec w 1989 r. [+]
[00:40:21] Zamieszkanie rodziny w Rzepinie k. Słubic. Siostra ukończyła studia na wydziale ekonomicznym transportu samochodowego Politechniki Szczecińskiej. Brak wspomnień siostry sprzed 5 roku życia. [+]
[00:42:53] Neutralne wspomnienia boh. z Syberii: zesłańcy wielu narodowości, „oswajanie” Litwinów. Oficer rosyjski Gulaki, który został zesłany jako były jeniec wojenny. Kontrola NKWD – codzienne podpisywanie list obecności. Przyznanie „wolności osobistej” po śmierci Stalina.
[00:46:40] Częste wizyty boh. w klubie studenckim Pinokio na kampusie akademickim przy ul. Bohaterów Warszawy z racji działalności w ZSP. Poznanie Zbigniewa Cybulskiego przy okazji zdjęć do filmu „Cała naprzód”. Opinia Cybulskiego o Bohdanie Łazuce.
[00:50:20] Zainteresowanie kinem, rozmowy boh. z Cybulskim w Klubie 13 Muz. Bliska znajomość Piotrem Skrzyneckim, wielokrotne spotkania.
[00:54:47] Śmierć Zbigniewa Cybulskiego – hipotezy na temat wypadku w styczniu 1967 r.
[01:01:09] Znajomość innych aktorów z Klubu 13 Muz: Andrzeja Kopiczyńskiego, Włodzimierza Bednarskiego.
[01:02:33] Początki życia w Polsce: edukacja boh. i siostry. Mama dobrze prosperowała jako krawcowa, ojciec pracował w POM jako kowal-ślusarz. Z powodu choroby szybko odszedł na rentę. W 1958 r. boh. rozpoczął studia na Politechnice Szczecińskiej – kierunek budowa maszyn, a następnie ekonomia.
[01:04:25] Marzec 1968 – wiadomości od kolegów z akademika i radia Wolna Europa. Na Syberii boh. słuchał z ojcem Głosu Ameryki po rosyjsku. Audycje dla żołnierzy radzieckich w NRD w radiu Swoboda. „Antysowieckie” i „antypeerelowskie” poglądy boh. Przesłuchiwania przez SB w celu uzyskania zgody na pływanie na statkach dalekomorskich, potępienie inwazji w Czechosłowacji przez boh.
[01:09:14] Przyjaźń z szefem kontrwywiadu Zygmuntem Królczykiem. W 1968 r. zbiorowe protesty studenckie, kolega wybroniony przed relegowaniem z uczelni. Kwestia żydostwa i antysemityzmu w ZSP w 1968 r., „niezasłużona represja wobec Żydów”.
[01:13:30] Informacje o wydarzeniach na Zachodzie z Głosu Ameryki, dementowanie tryumfalnych doniesień radzieckiej propagandy o pochodzie komunizmu przez świat.
[01:16:04] Łagodne traktowanie przybyszów z Syberii przez społeczeństwo po wojnie, status kombatanta i osoby represjonowanej, przywileje przy przyznawaniu sanatorium. Obowiązek uczestniczenia w zajęciach Wieczorowych Uniwersytetów Marksizmu-Leninizmu („wumle”) dla członków partii.
[01:18:39] Wymiana światopoglądów z wykładowcą WUML w Klubie 13 Muz. Regularne odmawianie udziału w pochodach pierwszomajowych.
[01:21:24] Rozpoczęcie pracy na statku jako pomocnik ochmistrza. Zwolnienie przez dyrekcję za rozprzestrzenianie zakazanych wiadomości o zbrodni katyńskiej wśród załogi.
mehr...
weniger
Bibliothek des Pilecki-Instituts in Warschau
ul. Stawki 2, 00-193 Warszawa
Mo. - Fr. 9:00 - 15:00 Uhr
(+48) 22 182 24 75
Bibliothek des Pilecki-Instituts in Berlin
Pariser Platz 4a, 00-123 Berlin
Pon. - Pt. 10:30 - 17:30
(+49) 30 275 78 955
Diese Seite verwendet Cookies. Mehr Informationen
Das Archiv des Pilecki-Instituts sammelt digitalisierte Dokumente über die Schicksale polnischer Bürger*innen, die im 20. Jahrhundert unter zwei totalitären Regimes – dem deutschen und sowjetischen – gelitten haben. Es ist uns gelungen, Digitalisate von Originaldokumenten aus den Archivbeständen vieler polnischer und ausländischer Einrichtungen (u. a. des Bundesarchivs, der United Nations Archives, der britischen National Archives, der polnischen Staatsarchive) zu akquirieren. Wir bauen auf diese Art und Weise ein Wissenszentrum und gleichzeitig ein Zentrum zur komplexen Erforschung des Zweiten Weltkrieges und der doppelten Besatzung in Polen auf. Wir richten uns an Wissenschaftler*innen, Journalist*innen, Kulturschaffende, Familien der Opfer und Zeugen von Gräueltaten sowie an alle an Geschichte interessierte Personen.
Das Internetportal archiwum.instytutpileckiego.pl präsentiert unseren Bestandskatalog in vollem Umfang. Sie können darin eine Volltextsuche durchführen. Sie finden ebenfalls vollständige Beschreibungen der Objekte. Die Inhalte der einzelnen Dokumente können Sie jedoch nur in den Lesesälen der Bibliothek des Pilecki-Instituts in Warschau und Berlin einsehen. Sollten Sie Fragen zu unseren Archivbeständen und dem Internetkatalog haben, helfen Ihnen gerne unsere Mitarbeiter*innen weiter. Wenden Sie sich auch an sie, wenn Sie Archivgut mit beschränktem Zugang einsehen möchten.
Teilweise ist die Nutzung unserer Bestände, z. B. der Dokumente aus dem Bundesarchiv oder aus der Stiftung Zentrum KARTA, nur beschränkt möglich – dies hängt mit den Verträgen zwischen unserem Institut und der jeweiligen Institution zusammen. Bevor Sie vor Ort Zugang zum Inhalt der gewünschten Dokumente erhalten, erfüllen Sie bitte die erforderlichen Formalitäten in der Bibliothek und unterzeichnen die entsprechenden Erklärungsformulare. Informationen zur Nutzungsbeschränkung sind in der Benutzungsordnung der Bibliothek zu finden. Vor dem Besuch empfehlen wir Ihnen, dass Sie sich mit dem Umfang und Aufbau unserer Archiv-, Bibliotheks- und audiovisuellen Bestände sowie mit der Besucherordnung und den Nutzungsbedingungen der Sammlung vertraut machen.
Alle Personen, die unsere Bestände nutzen möchten, laden wir in den Hauptsitz des Pilecki-Instituts, ul. Stawki 2 in Warschau ein. Die Bibliothek ist von Montag bis Freitag von 9.00 bis 15.00 Uhr geöffnet. Bitte melden sie sich vor Ihrem Besuch per E-Mail: czytelnia@instytutpileckiego.pl oder telefonisch unter der Nummer (+48) 22 182 24 75 an.
In der Berliner Zweigstelle des Pilecki-Instituts befindet sich die Bibliothek am Pariser Platz 4a. Sie ist von Dienstag bis Freitag von 10.30 bis 17.30 Uhr geöffnet. Ihr Besuch ist nach vorheriger Anmeldung möglich, per E-Mail an bibliothek@pileckiinstitut.de oder telefonisch unter der Nummer (+49) 30 275 78 955.
Bitte lesen Sie unsere Datenschutzerklärung. Mit der Nutzung der Website erklären Sie sich mit ihren Bedingungen einverstanden..