Adamkiewicz Lucyna Alicja
Lucyna Alicja Adamkiewicz z d. Pucyńska (ur. 1927, Warszawa) dorastała i wychowała się w Warszawie w dobrze sytuowanej rodzinie. Jej ojciec pracował jako inżynier w Zbrojowni nr 2 na Pradze (zmarł na pół roku przed wybuchem wojny), matka zajmowała się domem. Lucyna uczęszczała do prywatnego gimnazjum żeńskiego Popielawskiej i Roszkowskiej, a po wybuchu wojny – na tajne komplety w Zakładzie Sióstr Miłosierdzia św. Wincentego à Paulo, gdzie zdała egzamin maturalny. Przez brata Henryka została wprowadzona w szeregi Związku Walki Zbrojnej. Była łączniczką w Komendzie Głównej, pracowała jako maszynistka. Podczas Powstania Warszawskiego była łączniczką w zgrupowaniu Chrobry I na Woli. Wraz z matką dostała się w ręce Niemców, do obozu w Pruszkowie, a stamtąd do Auchwitz-Birkenau. 14 stycznia 1945 pani Lucyna wraz z grupą 40 kobiet została przewieziona do Wrocławia, stamtąd do obozu koncentracyjnego Gusen II, a następnie do komanda roboczego w Ebersbergu w Bawarii. Tam doczekała wyzwolenia przez wojska amerykańskie. Po powrocie do Polski pracowała m.in. w Ministerstwie Ziem Odzyskanych. W 2019 roku została odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Mieszka w Radomiu.
więcej...
mniej