Romuald Bućko (ur. 1936, Wasilków) opowiada o swojej rodzinie, wybuchu wojny oraz latach okupacji sowieckiej i niemieckiej. Wspomina tajne nauczanie, prowadzone w jego domu rodzinnym. Mówi o stosunkach polsko-żydowskich oraz o działaniach wojennych na terenie Wasilkowa i okolicy.
[00:00:00] w rodzinie czworo dzieci, ojciec był palaczem w fabryce, potem ekspedientem w sklepie. Mama pochodziła z rodziny rolniczej.
[00:02:00] prawie wszyscy z rodziny ojca brali udział w wojnie polsko-bolszewickiej 1920 r. (brat legionista, drugi brat ochotnik, ojciec powołany do policji, dwaj inni bracia ojca – żołnierze).
[00:03:00] przed wojną w domu boh. był sklep spożywczy, który prowadził ojciec. Autobus do Białegostoku zatrzymywał się pod domem.
[00:04:00] połowę mieszkańców Wasilkowa stanowili Żydzi, handlarze, ojciec miał z nimi przyjazne stosunki. Boh. bywał w żydowskim domu.
[00:05:00] w okolicznych fabrykach pracowano tylko wtedy, gdy były zamówienia. Ludzie brali „na krechę” – boh. pamięta pogryzmolone zeszyty. Ludzie oddawali te długi nawet po wojnie. Niektórzy oddawali podczas okupacji, np. dawali mleko. Oprócz żywności ojciec sprzedawał naftę. Po wybuchu wojny ludzie wykupili wszystko ze sklepu – w czasie I wojny światowej w Wasilkowie panował głód – mieszkańcy uciekli („bieżeńcy”) ze strachu przed Niemcami w 1915 r.
[00:10:00] ciocia boh. była nauczycielką. W Wilnie była fabryka aparatów radiowych – boh. posiada odbiornik lampowy, którego słuchano w czasie okupacji niemieckiej. Radio Londyn. W zamkniętym sklepie powstała szkoła – tajne komplety, które prowadziła ciocia Józefa Fiedorowicz. Było kilka roczników uczniów – boh. ukończył dwie klasy. Wierszyk o ułanach i Rydzu Śmigłym.
[00:15:00] Wuj Józef Suchowierski, przedwojenny policjant, ukrywał się. Rosjanie chcieli zamieszkać u nich w domu – zagrożenie.
[00:16:00] brat ojca Antoni Bućko, legionista, zmienił nazwisko na „Bućkowski” i został dyrektorem szkoły. Działał też w ruchu oporu, był dowódcą, prowadził tajne nauczanie w domu boh. W 1943 r. cała rodzina została aresztowana i rozstrzelana w Grabówce przez Niemców.
[00:18:00] rodzina ojca została uratowana przed wywózką na Syberię dzięki miejscowym Żydom. Wywózki Żydów do getta w Białystoku.
[00:20:00] getto w Wasilkowie. Rzeźnia miejska – jatki żydowskie. Rzeźnicy z naszytymi gwiazdami Dawida szli środkiem jezdni – nie bali się.
[00:21:00] Wasilków: na prowincji mieszkało więcej prawosławnych, w miasteczku było więcej Żydów, trzymali się razem. W 1939 r. witali bramami powitalnymi Rosjan.
[00:25:00] w Wasilkowie był młyn wodny, tartaki, spławiano rzeką Supraśl drzewo z Supraśla. Nad rzeką w czasie okupacji urządzano potańcówki i zabawy. Młodzież urządziła spływ kajakowy, zabrano nawet patefon. Ojciec pracował w tartaku, tam pracował też dziadek i wuj.
[00:27:00] początek wojny: oklejone szyby, w sklepie wszystko wykupiono. Lisia Góra – strącenie przez Niemców polskiego samolotu typu „Karaś”.
[00:28:00] w 1944 r. Rosjanie zbombardowali Wasilków, powodując niewielkie straty. W czasie okupacji niemieckiej w fabryce naprawiano działa – rusznikarnia. Jeńcy radzieccy na służbie niemieckiej: Sasza, Kola, Pietrow.
[00:32:00] zima 1944, front zatrzymał się. W Wasilkowie pojazdy zmechanizowane – żołnierze w domach. U boh., w domu dziadka, mieszkało czterech żołnierzy – boh. opowiadała im historie z Biblii.
[00:35:00] w 1944 r. rozpoczął się rok szkolny – zajęcia w prywatnych domach, bo w szkole był szpital. Wódka była środkiem płatniczym. Rosjanie oczekiwali wdzięczności za wyzwolenie.
[00:37:00] ruch oporu. Antoni Bućko był pierwszym dowódcą organizującego się ruchu oporu.
[00:38:00] w 1939 roku mama częstowała uciekających Żydów kawą. Na odchodnym Żyd rzucił błogosławieństwo: „w tym domu nie zabraknie chleba” – i w czasie wojny nigdy nie głodowali. Dostawali czasem chleb od rodziny.
[00:40:00] postrzelony śmiertelnie w Horodniance komisarz niemiecki. Sąsiedzi, rodzina Kraśnickich, wzięci jako zakładnicy (dwoje dorosłych i dwoje dzieci) – rozstrzelani.
[00:43:00] godzina policyjna – Niemcy zatrzymali dzieci bawiące się w parku i zbili po pupach.
[00:45:00] polskie dzieci bawiły się z niemieckimi – np. zarządcy młyna. Bogaty Żyd Litwin – dowiadywał się u Niemców, czy może wyjechać do rodziny w USA.
[00:48:00] wywożenie wykształconych ludzi do ZSRR, żeby pozbawić społeczeństwo rozsądnych osób.
[00:51:00] w niektórych miejscowościach witano Niemców jako oswobodzicieli, Żydzi pracowali w administracji, opiniowali, byli decyzyjni.
[00:52:00] niektórzy Żydzi uważali, że to, co z nimi się dzieje w czasie wojny, jest karą bożą.
[00:56:00] mienie pożydowskie, meble, wyposażenie warsztatów, synagoga – Niemcy to zgromadzili i sprzedawali. Nie było szabru. W okolicy działała partyzantka żydowska.
[00:59:00] koniec wojny: przejeżdżały transporty wojsk radzieckich na wschód – część piechotą, ciągnęli ze sobą znaleziony dobytek, uszyli sobie mundury z amerykańskich materiałów. Dostali zakaz wwiezienia zdobyczy do ZSRR, musieli wszystko odsprzedać.
[01:03:00] Wasilków po wojnie – nie było sowieckich żołnierzy, tylko uzbrojony posterunek milicji do pilnowania i konserwacji kabla telefonicznego. Raz zastrzelili swojego żołnierza – obwinili o to partyzantów.
[01:06:00] rok szkolny zaczął się w Wasilkowie w 1944 r. Po przejściu frontu na zachód w 1945 r. szkoła odzyskała budynek po szpitalu. Pierwszy burmistrz Wasilkowa – socjalista przedwojenny, [Aleksander] Godlewski – został zastrzelony razem z synem przez podziemie na usługach UB – wydawali kontrowersyjne wyroki (np. wuj siostry boh.). Jego pogrzeb był manifestacją polityczną.
[01:08:00] morderstwo burmistrza Godlewskiego: on zarządził ekshumacje na Pietraszach, „porządny obywatel”. Zastrzelono go w domu – nie było procesu ani dochodzenia.
[01:10:00] rodzice boh. ani nikt z rodziny nie działał w organizacji zbrojnej, ale w kuchni był przechowywany karabin z I wojny światowej – stryj Antoni Bućko zbierał broń porzuconą przez żołnierzy. Ojciec w obawie przed Niemcami wyrzucił ten karabin do rzeki.
[01:12:00] Żydzi z Wasilkowa po wojnie wrócili do Wasilkowa, niektórzy odsprzedawali swoje domy. Niektórym udało się przed okupacją niemiecką uciec do ZSRR. Antysemickie hasła „Nie kupuj u Żyda” i „Bij Żyda” długo wisiały.
[01:14:00] Niechęć do Żydów - chrzestna matka boh. zorganizowała protest przeciw fabrykantowi żydowskiemu, bo płacił za pracę nie pieniędzmi, tylko asygnatami, za które można było kupować w jednym żydowskim sklepie. Wygrała, ale zwolniono ją z pracy.
[01:14:00] fabryka Trelinga – produkowali koce wysyłane do Chin.
[01:16:00] przed wojną ojciec pracował w sklepie, mieszkali w mieszkaniu pracowniczym. Kupił gramofon, puszczał żydowskie piosenki – Żydzi lubili stawać i słuchać pod oknem.
[01:17:00] październik 1956
w prasie katolickiej pojawiło się wezwanie księdza, by pisać pamiętniki: „Pisz, bracie kapłanie, bo to, co dziś jest zwyczajne, jutro będzie egzotyczne”. Boh. prezentuje rodzinne pamiątki
samowar, radio, lampa, budzik, tynf z czasów Jana Kazimierza, ewangelia z końca XIX w.
[01:22:00] autoprezentacja bohatera. Ojciec Zygmunt palacz kotłów wysokoprężnych, potem ekspedient w sklepie i młynarz. Mama Regina z rodziny Fiedorowiczów, krawcowa, oboje urodzeni w Wasilkowie.
more...
less
The library of the Pilecki Institute
ul. Stawki 2, 00-193 Warszawa
Monday to Friday, 9:00 - 15:00
(+48) 22 182 24 75
The library of the Berlin branch of the Pilecki Institute
Pariser Platz 4a, 00-123 Berlin
Pon. - Pt. 10:30 - 17:30
(+49) 30 275 78 955
This page uses 'cookies'. More information
Ever since it was established, the Witold Pilecki Institute of Solidarity and Valor has been collecting and sharing documents that present the multiple historical facets of the last century. Many of them were previously split up, lost, or forgotten. Some were held in archives on other continents. To facilitate research, we have created an innovative digital archive that enables easy access to the source material. We are striving to gather as many archives as possible in one place. As a result, it takes little more than a few clicks to learn about the history of Poland and its citizens in the 20th century.
The Institute’s website contains a description of the collections available in the reading room as well as the necessary information to plan a visit. The documents themselves are only available in the Institute’s reading room, a public space where material is available free of charge to researchers and anyone interested in the topics collected there. The reading room also offers a friendly environment for quiet work.
The materials are obtained from institutions, public archives, both domestic and international social organizations, as well as from private individuals. The collections are constantly being expanded. A full-text search engine that searches both the content of the documents and their metadata allows the user to reach the desired source with ease. Another way to navigate the accumulated resources is to search according to the archival institutions from which they originate and which contain hierarchically arranged fonds and files.
Most of the archival materials are in open access on computers in the reading room. Some of our collections, e.g. from the Bundesarchiv, are subject to the restrictions on availability resulting from agreements between the Institute and the institutions which transfer them. An appropriate declaration must be signed upon arrival at the reading room in order to gain immediate access to these documents.
Before your visit, we recommend familiarizing yourself with the scope and structure of our archival, library and audio-visual resources, as well as with the regulations for visiting and using the collections.
All those wishing to access our collections are invited to the Pilecki Institute at ul. Stawki 2 in Warsaw. The reading room is open from 9–15, Monday to Friday. An appointment must be made in advance by emailing czytelnia@instytutpileckiego.pl or calling (+48) 22 182 24 75.
Please read the privacy policy. Using the website is a declaration of an acceptance of its terms.