Malinowski Janusz cz. 2

Świadkowie Epoki

IP/DF/SE/1755

26 listopada 2022, Ludmiłówka

1:36

Janusz Malinowski (ur. 1948, Księżomierz) pochodzi z rodziny rolniczej, zamieszkałej w skromnej, przedwojennej, jednoizbowej chacie. W 1954 rodzina przeprowadziła się do pobliskiej wsi Ludmiłówka, gdzie ojciec Janusza pobudował dom. Jego rodzicami są Natalia (ur. 1919, Ludmiłówka) i Edward (ur. 1924, Księżomierz). Ma brata Stanisława (ur. 1952), który pracował jako projektant w Zakładach Produkcji Metalowej Metalchem w Annopolu (obecnie na emeryturze). W roku 1955 Janusz rozpoczął naukę w siedmioklasowej Szkole Podstawowej w Ludmiłówce W 1962 roku rozpoczął naukę w Technikum Mechanicznym w Kraśniku Fabrycznym, które ukończył w 1968 roku. W międzyczasie uczył się gry na gitarze w Studium Muzycznym w Lublinie, oddział w Kraśniku. Następnie, do roku 1970 odbywał zasadniczą służbę wojskową. Po powrocie z wojska rozpoczął studia na UMCS w Lublinie na wydziale pedagogika i psychologia, na kierunku wychowanie techniczne, które ukończył z tytułem magistra techniki w 1977 roku. Na przełomie lat 80. i 90. ukończył studia podyplomowe na kierunku informatyka na Wyższej Szkole Pedagogicznej w Krakowie oraz studia podyplomowe w Ośrodku Doskonalenia Nauczycieli w Brwinowie na kierunku zarządzanie oświatą. W maju 1970 roku ożenił się z urodzoną w 1943 roku Wiesławą Janik, nauczycielką. Po studiach rozpoczął pracę w Zespole Szkół Rolniczych w Wólce Gościeradowskiej jako nauczyciel techniki i przedmiotów zawodowych. W 1991 roku został dyrektorem Zespołu Szkół, obowiązki dyrektora pełnił przez 12 lat. Po zmianie lokalnych władz został zmuszony do odejścia z pracy. Kandydował na stanowisko Lubelskiego Kuratora Oświaty. Znalazł zatrudnienie w Urzędzie Marszałkowskim w Lublinie. Był tam zastępcą dyrektora ds. Edukacji, głównym specjalistą, kierownikiem Wydziału Edukacji oraz pełnomocnikiem Marszałka ds. Kombatantów. Był radnym Sejmiku Województwa Lubelskiego. W 2020 roku przeszedł na emeryturę. Od najmłodszych lat gra na gitarze. Podczas pracy w szkole założył zespół muzyczny, z którym wielokrotnie koncertował. Bywał również konferansjerem koncertów gwiazd. Od 2020 roku śpiewa w chórze Kombatant – Kolorowa Jesień w Kraśniku i gra na gitarze w duecie z akordeonistą. Śpiewał również w chórze kościelnym. W 2020 roku świętował wraz z małżonką Złote Gody – 50 lat pożycia małżeńskiego. Zostali odznaczeni Medalem Prezydenta RP za Długoletnie Pożycie Małżeńskie. W 1971 roku urodził się syn Arkadiusz, w 1982 roku córka Ilona. Córka jest asystentką lekarza w szpitalu w Kraśniku, mieszka z mężem i rodzicami w Ludmiłówce, mają jedno dziecko. Syn państwa Malinowskich prowadzi działalność gospodarczą, jego córka wyszła za mąż w Szwajcarii i tam mieszka. Medale i odznaczenia: Medal Ludowych Zespołów Sportowych, Medal Zasłużony dla Rolnictwa, Medal Wołyń 1939-1943-1944, Medal za Zasługi dla Związku Żołnierzy WP, Srebrny Medal 100 lat Związku Inwalidów Wojennych RP, Złoty Medal 100 lat Związku Inwalidów Wojennych RP, Medal 75 lat Ogólnopolskiego Związku Żołnierzy Batalionów Chłopskich, Medal za Zasługi dla Związku Kombatantów RP i Więźniów Politycznych, Medal Związku Inwalidów Wojennych RP Oddział Puławy, Medal 100 lat Niepodległości Polski.
more...
less

[00:00:07] Boh. miał tylko młodszego brata Stanisława, który pracował jako konstruktor w Metalchemie w Annopolu. Zajmował się tam m.in. projektowaniem części do wiatraków. Brat ukończył to samo Technikum Mechaniczne w Kraśniku. Jego żona Alicja była nauczycielką niemieckiego i rosyjskiego, prowadziła też zespoły ludowe.
[00:03:35] Po skończeniu technikum boh. odrabiał staż w Fabryce Łożysk Tocznych, potem poszedł do wojska. Boh. ukończył studia w pierwszej połowie lat 70. i pracował w Zespole Szkół Rolniczych w Wólce Gościeradowskiej jako nauczyciel techniki. Boh. ukończył podyplomowe studia informatyczne na WSP w Krakowie oraz studia z zarządzania oświatą w Ośrodku Doskonalenia Nauczycieli w Brwinowie.
[00:07:30] W 1991 r. wygrał konkurs na dyrektora Zespołu Szkół Rolniczych. Poprzedni dyrektor Szczepan Pierzchała należał do partii i musiał odejść. W konkursie startowały trzy osoby i boh. pokonał konkurentów. W szkole powstały nowe kierunki nauczania, powiększone pole uprawiane przez uczniów. Po wyborach w 2003 r. i zmianie na scenie politycznej boh. odszedł ze stanowiska dyrektora. W tym czasie żona była kierowniczką wzorowo prowadzonego internatu. Boh. z powodu gróźb zwolnił się z pracy w szkole i zatrudnił się w lubelskim Urzędzie Marszałkowskim jako zastępca dyrektora ds. edukacji, potem pracował w departamencie rolnictwa jako główny specjalista, potem kierownik wydziału – specyfika pracy, wyjazdy zagraniczne. Brał też udział w konkursie na kuratora oświaty – zawirowania polityczne.
[00:12:52] Po kolejnej zmianie w sejmiku boh. został pełnomocnikiem ds. kombatantów i polubił tę pracę, podobnie jak lubił pracę z młodzieżą – podejście do uczennic w ciąży. Boh. organizował uroczystości z udziałem kombatantów – rozważania na temat kombatantów młodszych od boh. Naciski, by boh. odszedł z pracy – przejście na emeryturę w 2020 r. Boh. dojeżdżał do pracy w Lublinie z Ludmiłówki przez 18 lat, wstawał o 3.30, by w Lublinie móc zaparkować samochód.
[00:18:12] Boh. brał udział w organizowaniu uroczystości, na których byli kombatanci – liczba organizacji kombatanckich oraz uroczystości. W Lublinie są trzy oddziały piłsudczyków – opinia na ten temat. Zdanie na temat organizowania dożynek na szczeblu gminnym, powiatowym, parafialnym, wojewódzkim – upolitycznienie imprez masowych.
[00:21:12] Żona Wiesława Malinowska urodziła się w 1943 r. w Rudniku za Zakrzówkiem. Na posterunek milicji w Zakrzówku napadli partyzanci, którzy zabili milicjantów. Przeżył tylko jeden, pochodzący z Ludmiłówki Jan Wojciechowski, który w czasie napadu nie przebywał na posterunku. Opinia na temat usuwania niewygodnych pomników przez obecne władze.
[00:25:25] Boh. poznał przyszłą żonę na zabawie nauczycieli w Domu Kultury w Kraśniku. Po kilku miesiącach wziął ślub, po którym zamieszkano w Olbięcinie, gdzie pracowała żona. Boh. podjął pracę w Wólce Gościeradowskiej, po pewnym czasie dołączyła do niego żona. W Wólce mieszkano przez 30 lat.
[00:27:20] Syn Arkadiusz urodził się w 1971 r., córka Ilona w 1982. Córka pracuje w kraśnickim szpitalu, a syn ma firmę. Wnuczka pracowała w banku, wyszła za mąż i mieszka w Szwajcarii. Córka wyszła za mąż za Grzegorza Jastrzębskiego i ma córkę Kingę.
[00:30:23] Boh. jako emeryt pracuje w przydomowym ogrodzie, śpiewa w kraśnickim chórze Kombatant „Kolorowa jesień”. Opieka nad żoną, która jest po zawale. Żona także śpiewała w chórze. Prze z wiele lat była kierowniczką internatu Zespołu Szkół Rolniczych. Medale i odznaczenia. Gdy boh. był dyrektorem szkoły, założono tam sekcję zapaśniczą, niektórzy zawodnicy trafili potem do Legii Warszawa.
[00:35:00] W sierpniu 2022 r. decyzją kraśnickiej Rady Powiatu Zespół Szkół Rolniczych został zlikwidowany. W czasach boh. w szkole uczyło się kilkuset uczniów – propozycja, by szkoła trafiła pod opiekę Ministerstwa Rolnictwa nie spotkała się z pozytywnym odzewem lokalnych władz, które doprowadziły do upadku placówki, oferującej kierunki kształcenia nie przystające do współczesnej rzeczywistości. Boh. pracował w Zespole Szkół od drugiego roku powstania placówki. Kontakty ze szkołami w Annopolu. Z powiatu annopolskiego pochodziło wielu uczniów, byli też uczniowie z Lublina. Refleksje na temat szkolnictwa i samorządów.
[00:40:55] Boh. jako nastolatek grał na organkach, potem kupił gitarę. W szkole średniej chodził na lekcje do studium muzycznego i poznał podstawy gry na gitarze. Do egzaminu nie przystąpił, bo nie podobała mu się muzyka, jaką grano w szkole. Boh. chciał grać bigbit i nie ukończył szkoły muzycznej. Już jako nauczyciel prowadził szkolny zespół muzyczny, który grywał także na weselach, uroczystościach szkolnych i państwowych. Szkoła zapewniała instrumenty i salę prób. Jeżdżono na występy, zespół zajmował wysokie miejsca w konkursach. Występy szkolnego zespołu promowały placówkę. Obecnie boh. ma kilka gitar i stara się grać każdego dnia – duet z akordeonistą. Opinia na temat rozrywkowej muzyki współczesnej. Wyjazdy z chórem – repertuar i koncerty. Stosunek boh. do muzyki disco-polo. [+]
[00:48:28] Przed wojną Ludmiłówka należała do dziedzica Wojciechowskiego – ciężka praca chłopów. Po wojnie majątek rozparcelowano. Lokalizacja dworu Wojciechowskich – stan obecny. Jan Wojciechowski mieszkał w Ludmiłówce, jego córka chodziła do Zespołu Szkół w Wólce Gościeradowskiej, syn ukończył Politechnikę Warszawską. Po wojnie miejscowi chłopi protestowali przeciwko zakładaniu kołchozów.
[00:54:00] Stryj Eugeniusz Malinowski był rolnikiem. W starym drewnianym domu w Księżomierzy był sklep, w którym sprzedawano m.in. naftę. Stryj nie zajmował się działalności społeczną ani polityczną. Drugi z braci ojca, Henryk, był w partyzantce w oddziale Kozłowskiego. Stryj zginął w lesie. Nawiązanie do spisanych wspomnień ojca – uwolnienie Żydów z obozu w Janiszowie. Ojciec niewiele mówił o sprawach z czasów okupacji. [Prowadzący mówi o partyzantach: Gronczewskim i Korczyńskim oraz o zamordowaniu Żydów i powojennej sprawie sądowej]. W okolicy działał żydowski oddział partyzancki. Rozważania na temat historii, świadków, stan zdrowia wiekowej sąsiadki. Boh. niedawno odkrył zapiski ojca, który wspomina o akcji w Janiszowie i Dzierzkowicach.
[01:02:26] Na nauki przed pierwszą komunią chodzono do kościoła w Dzierzkowicach, udzielał ich ksiądz Hawryszczuk. Miejscowe dzieciaki biły dzieci z innych wsi – ucieczki przed napastnikami. Wspomnienie ubrania do komunii. Po uroczystości było przyjęcie dla dzieci, na którym podano bułkę z masłem i kakao. Po powrocie boh. się przebrał i poszedł paść krowy. Opinia na temat współczesnych komunii i dawanych prezentów. Wspomnienie księdza, który grał w palanta z dzieciakami z Ludmiłówki.
[01:06:26] Dzieci bawiły się w chowanego, grały w pikora, palanta, dwa ognie. Boh. był bramkarzem i po uderzeniu piłką w twarz stracił przytomność. Wspomnienie wypadku na biegówkach w Dołach Dzierzkowskich i jeżdżenia fajerką z kuchni węglowej. Pojawienie się czeskich i radzieckich rowerów – pierwszy rower boh.
[01:09:55] W czasie I wojny światowej w okolicy trwały walki – pomnik poległych żołnierzy.
[01:11:00] Stanisław Szczepański, mąż ciotki Marianny, był w partyzantce. Ciotka Natalia została wywieziona na roboty do Niemiec i tam poznała przyszłego męża. Po powrocie mieszkała niedaleko Starego Sącza. Ciotka żyła 103 lata.
[01:13:05] Boh. nic nie wie na temat osób z okolicy, które wywieziono do obozów. Matka boh., Genowefa Wójtowicz, pomagała partyzantom i po wojnie ją odznaczono. Rodzice poznali się w partyzantce.
[01:15:30] Dziadek Malinowski w czasie okupacji został pobity przez Niemców i zmarł, dziadek Wójtowicz również zmarł przed urodzeniem się boh. Babcia Katarzyna Malinowska mieszkała naprzeciwko, boh. dostawał od niej jajka. Wspomnienie zabaw u babci Wójtowiczowej.
[01:18:22] W Księżomierzy był drewniany kościół – przyczyny pożaru. Mieszkańcy wybudowali nowy murowany kościół. Ojciec jeździł do młyna w Liśniku, ale w okolicy było kilka młynów – klasy mąki. Kowale byli w Księżomierzy i Ludmiłówce.
[01:21:56] Kościół polskokatolicki w okolicy – w Ludmiłówce są tylko wierni rzymskokatoliccy.
[01:22:53] Boh. jako dziecko jeździł z ojcem do ciotki Marianny mieszkającej w Kraśniku – brukowane drogi i ulice. W rynku jeszcze w początkach lat 60. były sklepiki należące do Żydów, działała bożnica. Żydzi nie ukrywali swojej tożsamości.
[01:26:34] Boh. chodził do szkoły w Kraśniku Fabrycznym – różnice między dzielnicami.
[01:27:38] Boh. nie wie, czy w Dzierzkowicach mieszkali Żydzi, jako dziecko chodził tam tylko do kościoła. Przez wiele lat nie mieszkał w Ludmiłówce i nie zna ludzi z młodszego pokolenia.
[01:29:04] Mówiono, że w dołach przy drodze do Dzierzkowic straszy. Boh. nocami wracał ze szkoły i nie bał się. W obecnie opuszczonym domu mieszkali Kowalscy, którzy mieli złą opinię w okolicy. W Dołach Dzierzkowskich ukrywali się Żydzi, którym mieszkańcy Ludmiłówki nosili jedzenie. Lokalizacja chaty Zdybów.
more...
less

Zgardziński Dariusz

Latusek Adam

Instytut Pileckiego

Film