Teresa Niedzielska-Fiszer (ur. 1954, Wołów) opowiada o pracy w szpitalu psychiatrycznym w Lubiążu u boku psychologa Wiesława Fiszera, który został jej mężem. Razem prowadzili działalność opozycyjną w czasie stanu wojennego. W ramach struktur NSZZ „Solidarność” Wiesław Fiszer organizował „strajk kolczatkowy”, wydawał prasę podziemną, do której również pisał, organizował spotkania i utrzymywał kontakty z innymi działaczami związku. Udało mu się uniknąć aresztowania, ale za swoją działalność i postawę został wyrzucony z pracy z „wilczym biletem”, przez wiele lat nie mógł znaleźć zatrudnienia. W szpitalu w Lubiążu boh. prowadziła nowatorską metodę terapii poprzez sztukę: organizowała zajęcia teatralne, taneczne, angażowała pacjentów w projekty społeczne i artystyczne. Po wyprowadzce do Głogowa zorganizowała wraz z mężem prężnie działające centrum przeciwdziałania i leczenia narkomanii. Obecnie prowadzą w Szklarskiej Porębie ośrodek rehabilitacyjny dla dzieci z uszkodzeniami układu nerwowego. Mają troje dzieci: Magdalenę, Jana i Joannę.
więcej...
mniej
[00:00:03] Szpital psychiatryczny w Lubiążu, pacjenci: kobieta, schizofreniczka, która zamordowała troje swoich dzieci – zdecydowano, żeby jej nie leczyć.
[00:05:05] Wizyta boh. w szpitalu po latach – spotkanie z dawnym pacjentem, który rozpoznał w boh. swoją terapeutkę sprzed 40 lat. Pacjent student politechniki, który bał się dorosłego życia – Ryszard Szata.
[00:11:37] Ciąża boh. – pacjent Ryszard upierał się, że to jego dziecko. Antena telewizyjna. Zalecenia Ducha Świętego: wyłupywanie oczu, wyskakiwanie z okna.
[00:20:00] Przypadek pacjentki „Matki Boskiej”, która się nie myła.
[00:23:28] Samobójstwa wśród pacjentów. Pacjent morderca, ofiara eksperymentów medycznych w niemieckim obozie koncentracyjnym.
[00:29:30] Przystosowanie boh. do pracy w szpitalu psychiatrycznym, potrzeba niesienia pomocy. Oddany personel medyczny.
[00:32:05] Ruchoma szopka na Boże Narodzenie zrobiona dla pacjentów. Wspólna Wigilia na oddziale, dzielenie się opłatkiem.
[00:34:41] Wycieczki autobusem w góry, zwiedzanie z pacjentami. Nie stosowano elektrowstrząsów, nie bito.
[00:37:07] Nieprzyjemny zapach na oddziałach kobiecych szpitala, obrzydliwe, zniszczone ubrania. Jedzenie jednakowe dla pacjentów i personelu.
[00:39:44] Sporadyczne ucieczki ze szpitala do domów i z domów do szpitala (pacjent Aurel).
[00:42:30] Symulacje chorób psychicznych. Pacjent introligator morderca, poznanie męża.
[00:48:39] Nieograniczone możliwości odwiedzania pacjentów, można było z nimi wychodzić poza teren szpitala. Rzadkie odwiedziny, niektórzy pacjenci zostawali w szpitalu do końca życia, jak w domu starców. Pogrzeby w specjalnych kwaterach na lokalnym cmentarzu.
[00:51:19] Po kilku latach stworzenie stanowiska pracownika socjalnego przeznaczonego dla pacjentów, robił im zakupy. Miejsce na cmentarzu dla pacjentów, rodziny nie interesowały się ich losem. Przechowalnia dla starych rodziców, bo nie było domów starców.
[00:55:28] Rok 1979, pierwsza papieska pielgrzymka do Polski, rewizja UB podczas oglądania relacji telewizyjnej pod pretekstem „zamachu na Jana Pawła II”. Inne rewizje.
[00:59:02] Wprowadzenie stanu wojennego: nie było „Teleranka”. Strach przed aresztowaniem i wywiezieniem na zawsze, zaskoczenie. Po kilku miesiącach strach minął. Wezwanie męża na przesłuchanie do prokuratora.
[01:01:45] Zabezpieczenie pieniędzy ze składek „S” w szpitalu, tajne działanie związku pomimo stanu wojennego. Księgowa Szymańska zbierała składki – na fundusz solidarnościowy.
[01:03:03] Przenosiny z Lubiąża do Głogowa z powodu stanu wojennego: wyjazdy zaprzyjaźnionych lekarzy, znajomych, trudne życie na uboczu, stagnacja. Ciekawsze oferty pracy, nieistotne pieniądze. Boh. była motorem wyprowadzki.
[01:05:44] Początkowo mieszkanie dwupokojowe w hotelu w Głogowie, potem przeprowadzka do własnego mieszkania, cztery pokoje. Wątpliwości SB.
[01:07:48] Poparcie I sekretarza PZPR w KGHM, problemy z narkomanią wśród młodzieży w Głogowie. Wykup mieszkania, stabilizacja rodzinna.
[01:11:35] Dlaczego „Solidarność” upadła? Porzucenie przez związek opieki nad dawnymi działaczami i ich rodzinami. Staczanie się działaczy i ich dzieci po zmianie ustrojowej, bo nie było dla nich miejsca w nowym „rozdaniu”.
[01:14:30] Obozy w Michałowicach dla studentów organizowane przez dr Sidorowicza. Boh. nigdy nie bała się ataku ze strony pacjentów.
[00:16:45] Tragedia w Głogowie – żałoba po zastrzeleniu protestujących.
[00:17:48] Awaria w Czarnobylu – piękna pogoda, spacery po kortach tenisowych. Lepka spódnica. Płyn Lugola. Niektórzy znajomi zmarli na raka tarczycy.
[01:20:45] Korty tenisowe przy szpitalu w Lubiążu – każdy mógł tam grać. Sala gimnastyczna – zajęcia ruchowe, gra w piłkę dla pacjentów, rowery. Hippisi narkomani stanowili elitę. Kino dla pacjentów i inne perspnelu, dyskusyjny klub filmowy (Lot nad kukułczym gniazdem).
[01:24:21] Kabaret dla pacjentów z okazji dnia służby zdrowia, przygotowywany przez pielęgniarki i personel.
[01:26:06] Roznoszenie prezentów na Mikołajki – integracja z mieszkańcami.
[01:28:30] NSZZ „Solidarność” w Głogowie – współpraca z działaczem umierającym na raka płuc. Kaszpirowski w telewizji.
[01:31:00] Boh. urządzała wystawy plastyczne mające poruszyć ludzi do działania przeciw narkomanii, aktywizujące rodziny narkomanów do współpracy. Wyjazdy emigracyjne, propozycja wyjazdu.
[01:34:20] W 1988/1989 r. jasełka nawiązujące do obecnej sytuacji politycznej („ewakuacja piekła”).
[01:38:30] Pierwszy w życiu widok banana – na prowincji nie było bananów.
[01:39:31] Wybory czerwcowe 1989 r. – cała rodzina głosowała, radosny świąteczny obiad. Omdlenie Tadeusza Mazowieckiego z wyczerpania. Zdziwienie z wyniku wyborów, rozczarowanie.
[01:42:58] Szpital MSW w Barcinku – leczył się tam [płk Adam] Pietruszka, inspirator morderstwa Jerzego Popiełuszki, symulował chorobę psychiczną. Gazeta Jerzego Urbana „Nie”. Żony milicjantów w szpitalu.
[01:47:30] Dziwne samopoczucie w szpitalu milicyjnym, zablokowanie psychiczne. Po zwolnieniu męża z Barcinka trudne czasy dla rodziny, szukanie pracy m.in. w poprawczaku. Oferta pracy jako kierownika aresztu w Jeleniej Górze, mąż odmówił.
więcej...
mniej
Biblioteka Instytutu Pileckiego w Warszawie
ul. Stawki 2, 00-193 Warszawa
Pon. - Pt. 9:00 - 15:00
(+48) 22 182 24 75
Biblioteka Instytutu Pileckiego w Berlinie
Pariser Platz 4a, 00-123 Berlin
Wt. - Pt. 10:30 - 17:30
(+49) 30 275 78 955
Ta strona wykorzystuje pliki 'cookies'. Więcej informacji
W Archiwum Instytutu Pileckiego gromadzimy i udostępniamy dokumenty w wersji cyfrowej. Zapisane są w nich losy obywateli polskich, którzy w XX wieku doświadczyli dwóch totalitaryzmów: niemieckiego i sowieckiego. Pozyskujemy kopie cyfrowe dokumentów, których oryginały znajdują się w zbiorach wielu instytucji polskich i zagranicznych, m.in.: Bundesarchiv, United Nations Archives, brytyjskich National Archives i polskich archiwów państwowych. Budujemy w ten sposób centrum wiedzy i ośrodek kompleksowych badań nad II wojną światową i podwójną okupacją w Polsce. Dla naukowców, dziennikarzy, ludzi kultury, rodzin ofiar i świadków zbrodni oraz wszystkich innych zainteresowanych historią.
Portal internetowy archiwum.instytutpileckiego.pl prezentuje pełny katalog naszych zbiorów. Pozwala się po nich poruszać z wykorzystaniem funkcji pełnotekstowego przeszukiwania dokumentów. Zawiera także opisy poszczególnych obiektów. Z treścią dokumentów zapoznać się można tylko w czytelniach Biblioteki Instytutu Pileckiego w Warszawie i w Berlinie, w których nasi pracownicy służą pomocą w przypadku pytań dotyczących zbiorów, pomagają użytkownikom w korzystaniu z naszych katalogów internetowych, umożliwiają wgląd do materiałów objętych ograniczeniami dostępności.
Niektóre dokumenty, np. te pochodzące z kolekcji Bundesarchiv czy Ośrodka Karta, są jednak objęte ograniczeniami dostępności, które wynikają z umów między Instytutem a tymi instytucjami. Po przybyciu do Biblioteki należy wówczas dopełnić formalności, podpisując stosowne oświadczenia, aby uzyskać dostęp do treści dokumentów na miejscu. Informacje dotyczące ograniczeń dostępu są zawarte w regulaminie Biblioteki. Przed wizytą zachęcamy do zapoznania się z zakresem i strukturą naszych zasobów archiwalnych, bibliotecznych i audiowizualnych, a także z regulaminem[hiperłącze] pobytu i korzystania ze zbiorów.
Wszystkich zainteresowanych skorzystaniem z naszych zbiorów zapraszamy do siedziby Instytutu Pileckiego przy ul. Stawki 2 w Warszawie. Biblioteka jest otwarta od poniedziałku do piątku w godzinach 9.00–15.00. Przed wizytą należy się umówić. Można to zrobić, wysyłając e-mail na adres czytelnia@instytutpileckiego.pl lub dzwoniąc pod numer (+48) 22 182 24 75.
Biblioteka Instytutu Pileckiego w Berlinie znajduje się przy Pariser Platz 4a. Jest otwarta od wtorku do piątku w godzinach 10.30–17.30. Wizytę można odbyć po wcześniejszym umówieniu się, wysyłając e-mail na adres bibliothek@pileckiinstitut.de lub dzwoniąc pod numer (+49) 30 275 78 955.
Prosimy zapoznać się z polityką prywatności. Korzystanie z serwisu internetowego oznacza akceptację jego warunków.