Lucjan Kita (ur. 1926, Klucze) – w czasie okupacji niemieckiej członek Armii Krajowej ps. „Skiba” (placówka Klucze), współpracował z partyzanckim oddziałem Gerarda Woźnicy „Hardego”. Ukrywał się zagrożony wywózką na roboty przymusowe, a następnie pracował w warsztacie elektrycznym w fabryce papieru w Kluczach. Po wojnie pracował jako elektryk w fabryce w Kluczach.
[00:00:08] Dane boh. i imiona rodziców. Boh. pracował w fabryce jako elektryk przy obsłudze maszyn elektrycznych. Ucieczka Niemców pracujących w biurach fabrycznych. Inżynier Kotas wychodził jako ostatni i kazał pracownikom być na portierni i pilnować zakładu.
[00:03:00] Potem do fabryki wpadli cywile niemieccy, folksdojcze, mówili po polsku i niemiecku, kazali boh. iść do domu. Kiedy wyszedł na skarpę, przy szosie usłyszał ostrzał z niemieckiego karabinu maszynowego. Rozmowa boh. z niemieckim żołnierzem w drodze z fabryki do domu. Był 1 września 1939 r.
[00:05:40] Kiedy Niemcy zajęli tereny zamieszkane przez boh., wstąpił do konspiracji. Miał być wywieziony na roboty przymusowe, ale znajomy ojca p. Krytikow/Kurtikow w Arbeitsamcie załatwił, że boh. nie zabrali.
[00:07:45] Okoliczności uniknięcia przez boh. wywózki na roboty przymusowe. Niemcy dobijali się do domu, kiedy boh. szykował się do ucieczki. Zachowania rodziców boh. i opis domu. Na strychu leżały wartościowsze rzeczy wuja Leona Kity. Boh. ukrył się w piwnicy pod schodami między beczkami kapusty. Wyszedł dopiero wtedy, kiedy Niemcy sobie poszli.
[00:13:00] Przed wizytą Niemców przestrzegł boh. Czesław Kocjan. Elektryk, który ożenił się z siostrzenicą boh., też miał być wywieziony, ale został. W fabryce inżynier Kotas bił boh. i jego młodych kolegów rękawiczkami po twarzach, chowali się przed nim.
[00:16:10] Stefan Piątek był kierownikiem i należał do partyzantki. Zdobywanie broni przez boh. i partyzantów. W lesie były niemieckie namioty z zamaskowaną bronią, m.in. granatami.
[00:20:30] Koło fabryki był posterunek pograniczników, odbywali warty. Boh. z kolegami „popili” i zabrali granat z niemieckiej kryjówki.
[00:22:40] Postać „Hardego” [Gerard Woźnica ps. „Hardy”]. Po wyzwoleniu w starej szkole boh. odbyła się zabawa. Postać Mańka Stefno. Adam [Pichcia] był komendantem w UB i na zabawie mierzyli do siebie z „Hardym” z pistoletów. Był tam też Stefan Piątek, który potem odszedł z „Hardym”.
[00:27:00] Po wojnie boh. miał co 1-2 tyg. przesłuchania na UB w Olkuszu, jeździł na nie rowerem. Tematyka przesłuchań. Boh. do niczego się nie przyznawał, do znajomości z „Hardym” również. Podczas przesłuchań bywał bity.
[00:30:45] Boh. z kolegami szedł z Golczowic do zakładu, gdzie schowali zdobytą broń, m.in. zdobyli karabin zabierając go strażnikowi.
[00:31:50] Koniec wojny w zakładzie. „Tak zwane UB” rabowało majątki, wszystko podzieliło między sobą i nie podzieliło się z robotnikami. PPS i PPR. „Pepeerowcy” i partyzanci wszystko kradli.
[00:34:10] Wyzwolenie i wejście Rosjan wiązało się z dokonywanymi przez nich kradzieżami. Potem UB wzięło sobie działki i pobudowali się. Historie rodzinne lokalnych funkcjonariuszy UB.
więcej...
mniej
Biblioteka Instytutu Pileckiego w Warszawie
ul. Stawki 2, 00-193 Warszawa
Pon. - Pt. 9:00 - 15:00
(+48) 22 182 24 75
Biblioteka Instytutu Pileckiego w Berlinie
Pariser Platz 4a, 00-123 Berlin
Wt. - Pt. 10:30 - 17:30
(+49) 30 275 78 955
Ta strona wykorzystuje pliki 'cookies'. Więcej informacji
W Archiwum Instytutu Pileckiego gromadzimy i udostępniamy dokumenty w wersji cyfrowej. Zapisane są w nich losy obywateli polskich, którzy w XX wieku doświadczyli dwóch totalitaryzmów: niemieckiego i sowieckiego. Pozyskujemy kopie cyfrowe dokumentów, których oryginały znajdują się w zbiorach wielu instytucji polskich i zagranicznych, m.in.: Bundesarchiv, United Nations Archives, brytyjskich National Archives i polskich archiwów państwowych. Budujemy w ten sposób centrum wiedzy i ośrodek kompleksowych badań nad II wojną światową i podwójną okupacją w Polsce. Dla naukowców, dziennikarzy, ludzi kultury, rodzin ofiar i świadków zbrodni oraz wszystkich innych zainteresowanych historią.
Portal internetowy archiwum.instytutpileckiego.pl prezentuje pełny katalog naszych zbiorów. Pozwala się po nich poruszać z wykorzystaniem funkcji pełnotekstowego przeszukiwania dokumentów. Zawiera także opisy poszczególnych obiektów. Z treścią dokumentów zapoznać się można tylko w czytelniach Biblioteki Instytutu Pileckiego w Warszawie i w Berlinie, w których nasi pracownicy służą pomocą w przypadku pytań dotyczących zbiorów, pomagają użytkownikom w korzystaniu z naszych katalogów internetowych, umożliwiają wgląd do materiałów objętych ograniczeniami dostępności.
Niektóre dokumenty, np. te pochodzące z kolekcji Bundesarchiv czy Ośrodka Karta, są jednak objęte ograniczeniami dostępności, które wynikają z umów między Instytutem a tymi instytucjami. Po przybyciu do Biblioteki należy wówczas dopełnić formalności, podpisując stosowne oświadczenia, aby uzyskać dostęp do treści dokumentów na miejscu. Informacje dotyczące ograniczeń dostępu są zawarte w regulaminie Biblioteki. Przed wizytą zachęcamy do zapoznania się z zakresem i strukturą naszych zasobów archiwalnych, bibliotecznych i audiowizualnych, a także z regulaminem[hiperłącze] pobytu i korzystania ze zbiorów.
Wszystkich zainteresowanych skorzystaniem z naszych zbiorów zapraszamy do siedziby Instytutu Pileckiego przy ul. Stawki 2 w Warszawie. Biblioteka jest otwarta od poniedziałku do piątku w godzinach 9.00–15.00. Przed wizytą należy się umówić. Można to zrobić, wysyłając e-mail na adres czytelnia@instytutpileckiego.pl lub dzwoniąc pod numer (+48) 22 182 24 75.
Biblioteka Instytutu Pileckiego w Berlinie znajduje się przy Pariser Platz 4a. Jest otwarta od wtorku do piątku w godzinach 10.30–17.30. Wizytę można odbyć po wcześniejszym umówieniu się, wysyłając e-mail na adres bibliothek@pileckiinstitut.de lub dzwoniąc pod numer (+49) 30 275 78 955.
Prosimy zapoznać się z polityką prywatności. Korzystanie z serwisu internetowego oznacza akceptację jego warunków.