Piotr Krukowski (ur. 1958, Jelenia Góra) opowiada o tradycjach rodzinnych, malowaniu antykomunistycznych napisów na murach w okresie szkolnym oraz zaangażowaniu w działalność Niezależnego Zrzeszenia Studentów w latach 1980-1981.
[00:00:10] 22 czerwca 1958 r. we Wrocławiu, ojciec Zbigniew Krukowski, mama Krystyna dd. Łukowska. Rodzina kresowa spod Kołomyi. Dziadek Jan Krukowski był nauczycielem, kierownikiem szkoły w Kosowie Huculskim – tam urodził się ojciec boh. Dziadek w czasie I wojny światowej służył w armii austriackiej, wzięty do niewoli przez Rosjan, obóz jeniecki w Kazachstanie, po wybuchu rewolucji październikowej uciekł pieszo do Polski. Towarzysze ojca: Czech i Węgier, utworzyli kapelę wędrowną.
[00:03:15] Dziadek w Kosowie Huculskim. Podpis dziadka w deklaracji przyjaźni Polski ze Stanami Zjednoczonymi z 1926 r. – podpisy zbierano w całej II RP. Babcia Franciszka dd. Piskozub urodzona w Kołomyi. Dziadkowie poznali się na kursie nauczycielskim, siostry babci Paulina i Józefa też były nauczycielkami. Dziadkowie mieli 4 synów i 2 córki, przeprowadzka z Kosowa do Kołomyi – ciotka Zofia. Dziadek sekowany przez legionistów za „dekowanie się” w obozie jenieckim. Dom rodzinny w Kołomyi stoi do dziś, odwiedziny przez boh. Śmierć dziadka w 1941 r.
[00:06:43] Babcia sama z sześciorgiem dzieci, najstarszy syn Stanisław podjął pracę w urzędzie miasta w Kołomyi, niewielkie gospodarstwo. Babcia wyjechała transportem nauczycielskim do Polski, zamieszkała w Głubczycach, uczyła polskiego i historii w liceum im. A. Mickiewicza, skończyły je wszystkie dzieci. Dalsza nauka we Wrocławiu: Stanisław studia chemiczne na Politechnice Wrocławskiej, potem studia muzyczne w Akademii Muzycznej, dyrektor Chóru Polskiego Radia i Telewizji we Wrocławiu, prorektor wrocławskiej akademii muzycznej.
[00:09:30] Drugi brat Tadeusz wcielony do 2 Armii WP, zginął pod Budziszynem, babcia do końca nie chciała uwierzyć w jego śmierć. Dopiero boh. odnalazł jego symboliczną mogiłę na cmentarzu 2 Armii WP w Zgorzelcu.
[00:11:25] Zbigniew Krukowski (ur. 1927, ojciec boh.) ukończył Politechnikę Wrocławską, jeden z pionierów zakładów „Elwro”. Pozostałe rodzeństwo ojca: Janina, Zofia, Juliusz. Zofia Krukowska – polonistka, bibliotekarka, wywarła duży wpływ na boh. Juliusz Krukowski („Golas”), urodzony optymista. Represjonowanie rodziny Krukowskich po wojnie. Juliusz skończył studia wieczorowe, był „charyzmatycznym” nauczycielem w technikum kolejowym, wspomnienia uczniów. Na emeryturze tworzył sieć nadajników Radia Maryja, religijny.
[00:16:35] Rodzina mamy: historia deklasacji. Dziadek, weterynarz w Krakowie, Stanisław Łukowski, żołnierz cesarski. Pradziadkowie Kazimierz i Jadwiga mieszkali w Kołomyi. Babcia Maria dd. Jaworska, mieli dwie córki. Barbara była bibliotekarką, Krystyna (mama boh.) ukończyła studia ogrodnicze.
[00:18:18] Zamożna rodzina mamy, dziadek miał prywatną praktykę weterynaryjną pod Wawelem i inspektorem w magistracie, miał samochód. Dziadek zginął 6 września [1939] w bombardowaniu Lublina. Babcia zmuszona do opuszczenia mieszkania, sprzedaż rzeczy z mieszkania. Trudne lata wojny. Po wojnie babcia z dziećmi zamieszkała w Kudowie, drugi mąż. Chrzestna matka Witalina Starzecka. Ślub rodziców w 1956 r.
[00:21:00] Dzieciństwo boh. w mieszkaniu przy ul. Gajowickiej we Wrocławiu, młodsza siostra Irena Ewa. Wpływ na postawę boh. mieli rodzice. Mama: kindersztuba, krytyczna wobec komunizmu, kłopoty mamy w dostaniu się na studia [+], studia ogrodnicze w Poznaniu. Ojciec nie należał do PZPR, choć był pragmatykiem.
[00:25:00] Wspomnienie z dzieciństwa: zażarte polityczne dyskusje, obiad rodzinny w 1967 r., podsłuchiwanie pod stołem rozmowy nt. listu biskupów. Zapalczywość w dyskutowaniu.
[00:28:10] Nasłuch audycji radiowych BBC o godz. 19. Nieobecność rozmów o Kresach wschodnich – bolesne wspomnienia. Przypuszczenia na temat obecności rodziny dziadka w Kamieńcu Podolskim − prawdopodobnie zesłani po powstaniu styczniowym.
[00:30:15] Przyjaciel boh. Wacław Żołyński, „miłośnik Kresów”. Polemiki wokół sensu powstania warszawskiego – spory ojca z Czesławem Finke z Zieleńca, były akowiec, przeciwnik socjalizmu.
[00:34:05] Różne postawy preferowane w rozgłośniach radiowych na Zachodzie: BBC kompromisowa, pragmatyczna (ojciec). Ojciec współpracował w ramach pracy w Elwro z Rosjanami, dwuletni pobyt na szkoleniu w 1959 r. w Dubnej. Radykalizm RWE (p. Finke).
[00:36:12] Pierwsza akcja dywersyjna: wybory do rad narodowych (1973) – boh. usunął w nocy drogowskazy do komisji wyborczej, zakopał je w kompoście. Potrzeba działania i odkrywania niezakłamanej historii Polski.
[00:38:15] Rozpoczęcie nauki w V LO we Wrocławiu, kolega Marek Szczerbaluk, wspólne czytanie „Wielkiej Improwizacji”. Ulotki przygotowane w zestawie „Mały drukarz”, rozrzucanie na osiedlu Huby – poczucie bezskuteczności.
[00:41:07] Akcja malowania napisów (opisana przez Szczepana Rutkę w „Karcie”). Napis „Katyń 1940. Pamiętaj!” przed pałacem arcybiskupa. Napisy na ścianie Uniwersytetu Wrocławskiego, Politechniki Wrocławskiej. Malowanie m.in. z bratem stryjecznym. Wpadka Marka Krukowskiego, zatrzymania członków grupy na 48 godzin w marcu 1976.
[00:45:38] Jesienią 1976 warunkowe umorzenie sprawy. Treść napisów na murach: zmiana konstytucji. Przemalowanie banera propagandowego. [+]
[00:49:08] Rozmowa z ubekiem na komendzie MO („poglądy faszystowskie”), szantaż. Rozmowa z dyr. Josiak, sympatia nauczycielki niemieckiego.
[00:52:10] Przygotowanie do lekcji historii na temat zbrodni sowieckich. Spór z nauczycielką rosyjskiego Sabiną Smykałą – została przewodniczącą „S”. Postawa ojca wobec zachowania boh.
[00:56:05] Radykalizacja poglądów ojca i boh. w niepodległej Polsce, ojciec popierał Platformę Obywatelską. Studia na Uniwersytecie Wrocławskim, marzenia o socjologii, studiach na KUL.
[00:59:27] Stosunek boh. do ojca – wybór studiów informatycznych na Uniwersytecie Wrocławskim (1977), nawiązanie kontaktów opozycyjnych z kolegami – zaczątek drukarni Solidarności Walczącej. Zespół drukarzy: Jarosław Łuczak – przygotowanie poligraficzne, Marek Berdowski. Bibuła przywożona przez boh. ze Szwecji. Samokształcenie kolegów: Zbigniew Woźniak z Międzyrzecza, Tadeusz [Hatowski] z Kluczborka. Życie studenckie.
[01:03:30] Nieangażowanie się w działalność SKS (Studencki Komitet Solidarności) z powodu warunkowego zawieszenia kary. Współpraca z Kornelem Morawieckim – dystrybucja (i sprzedaż) prasy i ulotek we Wrocławiu i Lubinie, przekazywanie informacji.
[01:07:22] Poznanie Kornela Morawieckiego – Sylwester w Glinnie (Góry Sowie), kolega Maciej Chorowski. Bracia Marek i Zbigniew Gieruń. Wyjazd do Szwecji z Maciejem Chorowskim, otrzymanie paszportu. Saksy: praca przy zbiorze truskawek, nawiązanie kontaktu z Polonią, przywożenie bibuły. Przechodzenie granicy w NRD – rozmowa z celnikiem.
[01:11:45] Okradzenie z pieniędzy, odrabianie długów. Lato 1980 w Szwecji, przemyt ulotek. Nasłuch radiowy relacji z podpisania porozumień sierpniowych. [+]
[01:15:40] Wstąpienie do NSZ na wydziale, odsuwanie działaczy SKS w NZS [+], „nowi liderzy”. „Umiejętność wiecowania” – Wojciech Wojnarowicz. Zmiana postaw działaczy studenckich.
[01:21:20] Powstawanie NZS: „wzbierająca fala”. Tablica ogłoszeniowa jako źródło informacji. Pierwsze spotkanie w sali Steinhausa w Instytucie Matematyki, aktywność działaczy. Po kryzysie bydgoskim zmniejszenie zainteresowania działalnością w NZS („opadająca fala”), niedoświadczenie studentów.
[01:25:34] Planowany „Wielkanocny marsz pokoju” nie odbył się. Leszek Budrewicz i Jacek [Draune?] – inspirowali się wydarzeniami 1968 r. – niezgoda boh. na tego typu akcje.
[01:27:25] Postrzeganie NZS przez boh. jako „tarana przeciwko realnemu socjalizmowi”. Koncepcja finlandyzacji Polski, brak refleksji w NZS na temat kształtu Polski po ewentualnej zmianie ustroju.
[01:30:39] Krytyczne spojrzenie na działalność NSZZ „S”: kunktatorstwo, powstrzymywanie akcji studenckich. Powołanie władz NZS na uczelni, wiece na wydziale przy pl. Grunwaldzkim i w sali Nehringa na Wydz. Polonistyki. Wejście boh. do zarządu koła wydziałowego.
[01:35:18] Kolega Stanisław Szkuta. Włodzimierz Biały. Wojciech [Wojnarowicz] –urodzony trybun ludowy, doświadczony w SZSP. Siedziba NZS w piwnicy przy ul. Grodzkiej, punkt dystrybucji bibuły, kontrowersje. Oficyna NZS. Jarosław Świątek, Jacek Ściobłowski. Bibuła trzymana w szafie pancernej. Poznanie Aleksandry Natalli-Świat, liczne kontakty z innymi uczelniami. Po 13 grudnia [1981] rewizja ZOMO w siedzibie NZS.
[01:43:21] Waldemar Fydrych w siedzibie NZS, kontakt przez Piotra Adamcio, destrukcyjny wpływ członków Pomarańczowej Alternatywy na działaczy NZS, wykluczenie ze strajku studenckiego. Konflikt podczas strajku radomskiego.
[01:46:56] Inspiracja wydarzeniami na Sorbonie w 1968 r. – autocenzura i dyscyplina. Sukces strajku łódzkiego – organizacyjny i towarzyski. kontakty z SZSP.
[01:50:05] Strajk łódzki [1981] – aktywności towarzyskie, „wyszło z tego parę małżeństw”. Zaangażowanie kadry profesorskiej (Bolesław Gleichgewicht, prof. Hartman). Organizacja strajku radomskiego, zasady higieny, stołówka.
[01:54:10] Boh. i Żołyński organizowali marsz w obronie więzionych za przekonania, radykalizm Jacka Ściobłowskiego z KPN. Transparent KPN, „przesadna ostrożność” NZS i „Solidarności” Frasyniuka. Trasa marszu przez centrum Wrocławia, liczenie uczestników. Mówcy na marszu: Karol Modzelewski, Władysław Frasyniuk, Jarosław Broda, Włodzimierz Biały. Pierwsze publiczne udane działanie NZS.
[02:01:40] Rozważania na temat powtórki marszu. Poparcie strajku radomskiego, wiec w Oratorium Marianum – głosowanie za strajkiem – strajki w różnych budynkach uniwersytetu.
[02:06:30] Działalność poligraficzna „Majora” Fydrycha, spór o dwuznaczne teksty. Antoni Wójtowicz – kontrowersje wobec testu „Majora”, poparcie Tomasza Wacko, cenzurowanie tekstu „Majora”.
[02:12:49] Dalsza współpraca z Fydrychem, obopólne pretensje. Strajk radomski trwał miesiąc.
[02:15:55] Obecność SZSP na strajku solidarnościowym. Leszek Budrewicz, postawa studentów wobec strajku. Jerzy Żurko, klub „Progres”. Pojawienie się radykalnego Ryszarda Czarneckiego („talent wiecowy”).
mehr...
weniger
Bibliothek des Pilecki-Instituts in Warschau
ul. Stawki 2, 00-193 Warszawa
Mo. - Fr. 9:00 - 15:00 Uhr
(+48) 22 182 24 75
Bibliothek des Pilecki-Instituts in Berlin
Pariser Platz 4a, 00-123 Berlin
Pon. - Pt. 10:30 - 17:30
(+49) 30 275 78 955
Diese Seite verwendet Cookies. Mehr Informationen
Das Archiv des Pilecki-Instituts sammelt digitalisierte Dokumente über die Schicksale polnischer Bürger*innen, die im 20. Jahrhundert unter zwei totalitären Regimes – dem deutschen und sowjetischen – gelitten haben. Es ist uns gelungen, Digitalisate von Originaldokumenten aus den Archivbeständen vieler polnischer und ausländischer Einrichtungen (u. a. des Bundesarchivs, der United Nations Archives, der britischen National Archives, der polnischen Staatsarchive) zu akquirieren. Wir bauen auf diese Art und Weise ein Wissenszentrum und gleichzeitig ein Zentrum zur komplexen Erforschung des Zweiten Weltkrieges und der doppelten Besatzung in Polen auf. Wir richten uns an Wissenschaftler*innen, Journalist*innen, Kulturschaffende, Familien der Opfer und Zeugen von Gräueltaten sowie an alle an Geschichte interessierte Personen.
Das Internetportal archiwum.instytutpileckiego.pl präsentiert unseren Bestandskatalog in vollem Umfang. Sie können darin eine Volltextsuche durchführen. Sie finden ebenfalls vollständige Beschreibungen der Objekte. Die Inhalte der einzelnen Dokumente können Sie jedoch nur in den Lesesälen der Bibliothek des Pilecki-Instituts in Warschau und Berlin einsehen. Sollten Sie Fragen zu unseren Archivbeständen und dem Internetkatalog haben, helfen Ihnen gerne unsere Mitarbeiter*innen weiter. Wenden Sie sich auch an sie, wenn Sie Archivgut mit beschränktem Zugang einsehen möchten.
Teilweise ist die Nutzung unserer Bestände, z. B. der Dokumente aus dem Bundesarchiv oder aus der Stiftung Zentrum KARTA, nur beschränkt möglich – dies hängt mit den Verträgen zwischen unserem Institut und der jeweiligen Institution zusammen. Bevor Sie vor Ort Zugang zum Inhalt der gewünschten Dokumente erhalten, erfüllen Sie bitte die erforderlichen Formalitäten in der Bibliothek und unterzeichnen die entsprechenden Erklärungsformulare. Informationen zur Nutzungsbeschränkung sind in der Benutzungsordnung der Bibliothek zu finden. Vor dem Besuch empfehlen wir Ihnen, dass Sie sich mit dem Umfang und Aufbau unserer Archiv-, Bibliotheks- und audiovisuellen Bestände sowie mit der Besucherordnung und den Nutzungsbedingungen der Sammlung vertraut machen.
Alle Personen, die unsere Bestände nutzen möchten, laden wir in den Hauptsitz des Pilecki-Instituts, ul. Stawki 2 in Warschau ein. Die Bibliothek ist von Montag bis Freitag von 9.00 bis 15.00 Uhr geöffnet. Bitte melden sie sich vor Ihrem Besuch per E-Mail: czytelnia@instytutpileckiego.pl oder telefonisch unter der Nummer (+48) 22 182 24 75 an.
In der Berliner Zweigstelle des Pilecki-Instituts befindet sich die Bibliothek am Pariser Platz 4a. Sie ist von Dienstag bis Freitag von 10.30 bis 17.30 Uhr geöffnet. Ihr Besuch ist nach vorheriger Anmeldung möglich, per E-Mail an bibliothek@pileckiinstitut.de oder telefonisch unter der Nummer (+49) 30 275 78 955.
Bitte lesen Sie unsere Datenschutzerklärung. Mit der Nutzung der Website erklären Sie sich mit ihren Bedingungen einverstanden..