Janusz Weiss (ur. 1948, Warszawa) - artysta kabaretowy oraz prezenter radiowy i telewizyjny, przez lata związany z Radiem Zet. Jego ojciec Oskar Weiss był przedwojennym oficerem Wojska Polskiego. Janusz Weiss ukończył liceum im. Gottwalda w Warszawie, studiował na Wydziale Chemii Politechniki Warszawskiej, a następnie na Uniwersytecie Warszawskim. W marcu 1968 r. brał udział w protestach studenckich, za co został usunięty z uczelni. Jako student rozpoczął występy w kabarecie Abakus, który założył m.in. z Romanem Walisiakiem, Andrzejem Woyciechowskim, Magdą Umer. Debiut miał miejsce w maju 1968 r. Wkrótce zmieniono nazwę na kabaret „Sodoła”, a po odejściu Walisiaka powstał Salon Niezależnych z Jackiem Kleyffem i Michałem Tarkowskim, który święcił tryumfy w klubach całej Polski. W 1990 roku Janusz Weiss razem z Andrzejem Woyciechowskim współtworzył Radio Zet, w którym w latach 1990-2011 prowadził audycję interwencyjną „Dzwonię do Pani, Pana w bardzo nietypowej sprawie”.
[00:00:10] Ojciec boh. był oficerem Wojska Polskiego, podchodził ze Lwowa. Boh. ukończył LO im. Gottwalda, studia na Politechnice Warszawskiej, przeniesienie się na Uniwersytet Warszawski. Marzec ’68. Wiec protestacyjny przeciwko usunięciu z listy studentów Seweryna Blumsztajna i Blajfera, przemówienia na UW, „studenci kucają”. [+]. Przebieg wiecu, oddziały ZOMO, długie czarne pałki, bicie studentów. Ulotki w kaloszach.
[00:02:58] Wiec na Politechnice Warszawskiej następnego dnia, pierwsze spałowanie. Wiec studentów w Auli Politechniki, atmosfera pikniku.
[00:04:26] Liceum Gottwalda – druga świecka szkoła w Warszawie, nie było religii. Nauczycielka polskiego Gosiewska, nauka rosyjskiego. Podstawówka w barakach przy LO Gottwalda (przy ul. Nowowiejskiej, dziś liceum Staszica). Kolega Piotr Blass. Koledzy – dzieci aparatczyków: córka wicepremiera Joanna Szyr, ministrów (Aleksander Lesz), oficerów WP. Mieszkanie na rogu al. Niepodległości i Koszykowej.
[00:07:57] Wybitni uczniowie: Jan Lityński, przyszli posłowie do parlamentu. Działalność w ZMS – bez indoktrynacji. Podczas studiów na politechnice wiece, wyszukiwanie ubeków [+]. Przesłuchiwanie studentów przez władze ZMS, oddanie legitymacji przez boh., prewencyjne aresztowania, zatrzymanie Michała Komara. Seweryn Blumsztajn przeniósł się do Lublina na KUL, podobnie Joanna Szczęsna z Łodzi.
[00:12:40] W 1967 r. po wojnie sześciodniowej w Izraelu z polskiego wojska masowo zwalniano oficerów pochodzenia żydowskiego. Płk Nadzin zwolniony z wojska oraz ze stanowiska naczelnego „Żołnierza Polskiego”, stracił mieszkanie. [+]
[00:15:07] Wyrzucenie z wojska ojca, pułkownika WP. „Wilczy bilet”, ojciec został zatrudniony w żydowskiej spółdzielni rzemieślniczej – wykonywał chałupniczo portmonetki, srebrną biżuterię (dziadek był grawerem). W 1968 r. aresztowanie i uwięzienie Mariana Alstera, studenta architektury. Wstawienie się za nim z kolegami (Zygmunt Gutowski i Magda Pietruska) u prorektor politechniki. Wiec na politechnice.
[00:18:20] Przerwanie studiów chemicznych (usunięcie). Propozycja Krzysztofa Topolskiego występów kabaretowych. Andrzej Symonowicz. Próby w piwnicy „U Architektów”, dołączenie Magdy Umer i Romana Walisiaka – uwagi bezpieki. [+]
[00:22:12] Przeniesienie do klubu Mospan przy ul. Kopińskiej, premiera kabaretu Abakus 8 maja 1968 r. Alicja Kozłowska tekściarka z kabaretu Stodoła. Masowe wyjazdy Żydów z Polski, emigracja Mariana Alstera. Gościnny występ w klubie Stodoła, potem stałe występy. Andrzej Woyciechowski. Bajka o kanarku. [++]
[00:27:03] „Opiekun klubu”, ubek, doprowadził do ocenzurowania programu. Marcin Wolski – nowy program, podział grupy. Jacek Kleyff – zwycięzca festiwalu piosenki studenckiej w Krakowie. Recital Kleyffa w Klubie Medyków przy ul. Oczki. Stałe występy w Medyku. Szefem Klubu Medyka był Zbigniew Mossakowski. [+]
[00:31:16] Odcięcie prądu w ramach restrykcji cenzury, występ przy świecach. Wesele boh. w klubie, występy we wszystkich miastach akademickich Polski. Stopniowe uniemożliwianie występów. Program „Idzie nowe”. Michał Tarkowski, piosenka „Jajco holenderskie blues”. Niesnaski w zespole, odejście Walisiaka. Zmiana nazwy na Salon Niezależnych (Tarkowski, Kleyff, Weiss).
[00:35:58] Rozmaita publiczność Klubu Medyka. Cenzurowanie wszystkich tekstów w urzędzie głównym i lokalnych w Polsce. Improwizowanie na scenie. Działacze opozycji wśród publiczności (Michnik, Kuroń, Blumsztajn), zarzuty „niemoralności”. Stopniowa utrata możliwości grania w klubach, przejście do mieszkań prywatnych (Agnieszka Holland, Andrzej Wajda). Rola Tarkowskiego w „Człowieku z żelaza”, kariera aktorska.
[00:40:39] Do cenzury z reguły chodził Kleyff. Festiwal FAMA w Świnoujściu, poeci Stanisław Barańczak, Ryszard Krynicki, Julian Kornhauser, Leszek Szaruga (Wirpsza). Zdobycie nagrody Trójzębu Neptuna. Kabareton „Wyścig”, Leszek Dymarski. [+]
[00:46:31] Kabareton „Ring wolny” – zawody w erystyce. Zakaz występów dla Kleyffa, rozmowa z działaczem SZSP.
[00:50:41] Zaangażowanie w „Solidarność”. Projekcje filmu Ryszarda Bugajskiego „Przesłuchanie” w domu boh., pomoc Teresy Boguckiej w zakupie magnetowidu. Grzegorz Boguta. Wypożyczanie filmu i magnetowidu, ksiądz ze Zbroszy Dużej, Robert Tekieli, mieszkanie brata Zbigniewa Bujaka na os. Niedźwiadek w Ursusie. [+]
[00:54:06] W domu boh. był składany „Biuletyn informacyjny”, znajomość z twórcami KOR-u (Michnik, Kuroń, Blumsztajn). Poranna rewizja bezpieki, wpadka Zofii Blumsztajn. Spacer z ubekiem. Zarekwirowanie sprzętu, spisanie zeznań. Stałe poczucie zagrożenia podsłuchem, kolportaż książek NOW-ej.
[00:59:42] Opieka nad ukrywającym się Janem Lityńskim, poszukiwanie lokali. „Legenda” powstańca warszawskiego. Zmiana wyglądu Lityńskiego przez żonę boh., amerykański płaszcz do ziemi. Zamieszkanie u teściowej boh.
[01:02:21] Obecnie brak jakiejkolwiek pracy. Program interwencyjny w Radiu Zet. Projekt teleturnieju telewizyjnego.
[01:07:17] Bardzo wielu przyjaciół boh. wyjechało w 1968 r., pożegnania na Dworcu Gdańskim. Nieznajomość języków obcych, trudności ze zrozumieniem idiomów. Celowe rozdzielanie żydowskich rodzin przez władze, odmawianie odwiedzin w Polsce.
więcej...
mniej
Biblioteka Instytutu Pileckiego w Warszawie
ul. Stawki 2, 00-193 Warszawa
Pon. - Pt. 9:00 - 15:00
(+48) 22 182 24 75
Biblioteka Instytutu Pileckiego w Berlinie
Pariser Platz 4a, 00-123 Berlin
Wt. - Pt. 10:30 - 17:30
(+49) 30 275 78 955
Ta strona wykorzystuje pliki 'cookies'. Więcej informacji
W Archiwum Instytutu Pileckiego gromadzimy i udostępniamy dokumenty w wersji cyfrowej. Zapisane są w nich losy obywateli polskich, którzy w XX wieku doświadczyli dwóch totalitaryzmów: niemieckiego i sowieckiego. Pozyskujemy kopie cyfrowe dokumentów, których oryginały znajdują się w zbiorach wielu instytucji polskich i zagranicznych, m.in.: Bundesarchiv, United Nations Archives, brytyjskich National Archives i polskich archiwów państwowych. Budujemy w ten sposób centrum wiedzy i ośrodek kompleksowych badań nad II wojną światową i podwójną okupacją w Polsce. Dla naukowców, dziennikarzy, ludzi kultury, rodzin ofiar i świadków zbrodni oraz wszystkich innych zainteresowanych historią.
Portal internetowy archiwum.instytutpileckiego.pl prezentuje pełny katalog naszych zbiorów. Pozwala się po nich poruszać z wykorzystaniem funkcji pełnotekstowego przeszukiwania dokumentów. Zawiera także opisy poszczególnych obiektów. Z treścią dokumentów zapoznać się można tylko w czytelniach Biblioteki Instytutu Pileckiego w Warszawie i w Berlinie, w których nasi pracownicy służą pomocą w przypadku pytań dotyczących zbiorów, pomagają użytkownikom w korzystaniu z naszych katalogów internetowych, umożliwiają wgląd do materiałów objętych ograniczeniami dostępności.
Niektóre dokumenty, np. te pochodzące z kolekcji Bundesarchiv czy Ośrodka Karta, są jednak objęte ograniczeniami dostępności, które wynikają z umów między Instytutem a tymi instytucjami. Po przybyciu do Biblioteki należy wówczas dopełnić formalności, podpisując stosowne oświadczenia, aby uzyskać dostęp do treści dokumentów na miejscu. Informacje dotyczące ograniczeń dostępu są zawarte w regulaminie Biblioteki. Przed wizytą zachęcamy do zapoznania się z zakresem i strukturą naszych zasobów archiwalnych, bibliotecznych i audiowizualnych, a także z regulaminem[hiperłącze] pobytu i korzystania ze zbiorów.
Wszystkich zainteresowanych skorzystaniem z naszych zbiorów zapraszamy do siedziby Instytutu Pileckiego przy ul. Stawki 2 w Warszawie. Biblioteka jest otwarta od poniedziałku do piątku w godzinach 9.00–15.00. Przed wizytą należy się umówić. Można to zrobić, wysyłając e-mail na adres czytelnia@instytutpileckiego.pl lub dzwoniąc pod numer (+48) 22 182 24 75.
Biblioteka Instytutu Pileckiego w Berlinie znajduje się przy Pariser Platz 4a. Jest otwarta od wtorku do piątku w godzinach 10.30–17.30. Wizytę można odbyć po wcześniejszym umówieniu się, wysyłając e-mail na adres bibliothek@pileckiinstitut.de lub dzwoniąc pod numer (+49) 30 275 78 955.
Prosimy zapoznać się z polityką prywatności. Korzystanie z serwisu internetowego oznacza akceptację jego warunków.