Hołdys Zbigniew

Świadkowie Epoki

IP/DF/SE/0276

15 listopada 2018, Warszawa

0:56

Zbigniew Hołdys (ur. 1951, Lublin) – muzyk, wokalista, kompozytor i dziennikarz. Jego ojciec, z zawodu ekonomista, podczas okupacji działał w ZWZ-AK Okręgu Tarnopol, matka, nauczycielka, była więźniarką obozu na Majdanku. Zbigniew Hołdys w latach 60. był związany z ruchem hipisowskim, na scenie muzycznej debiutował jako szesnastolatek w grupie „Kwiaty Warszawy”, w 1969 roku na festiwalu FAMA otrzymał nagrodę specjalną Zbigniewa Namysłowskiego. W drugiej połowie lat 70. przebywał w Stanach Zjednoczonych, gdzie grał w klubach polonijnych. Współzałożyciel i lider grupy „Perfect”, z której odszedł w roku 1983 – po raz ostatni wystąpił z zespołem w 1987 roku na warszawskim Stadionie Dziesięciolecia. W roku 1989 został szefem promocji kampanii wyborczej warszawskiego Komitetu Obywatelskiego. Był redaktorem naczelnym pisma muzycznego „Non-stop” oraz właścicielem sklepu „Instrumenty muzyczne”, w którym odbywały się spotkania z artystami, gościli tam m.in. Ritchie Blackmore i Pat Metheny. Prowadził także programy telewizyjne w MTV i TVP2 oraz był wykładowcą w Warszawskiej Szkole Filmowej. Brał udział w wielu projektach muzycznych – w 2000 roku, po wielu latach milczenia na polskiej scenie muzycznej, dał koncert w warszawskiej Sali Kongresowej. Od 1990 roku jest korespondentem amerykańskich stacji radiowych. Zaangażowany w działalność charytatywną, jest m.in. założycielem fundacji Dzieci Ulicy. W 2013 roku został odznaczony Srebrny Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. Mieszka w Falentach.
więcej...
mniej

[00:00:07] Autoprezentacja boh. urodzonego w 1951 r. w Lublinie.
[00:00:16] Rodzice przeprowadzili się do Warszawy, gdy boh. miał kilka tygodni. Ojciec, z zawodu ekonomista, podczas okupacji działał w AK, matka była nauczycielką, więźniarką obozu na Majdanku. Rodzina zamieszkała na warszawskiej Ochocie – awanse zawodowe rodziców. Dzieciństwo boh.
[00:03:00] W połowie lat 60. boh. był uczniem liceum im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego – akowska przeszłość ojca, reakcja sąsiadki, gdy boh. pojawił się na balkonie z biało-czerwoną opaską na ręku. Zainteresowanie muzyką, wydawanie gazetki. Boh. słuchał audycji muzycznej radia Wolna Europa – listy do Monachium.
[00:06:10] Boh. zaangażował się w ruch hipisowski, którego liderem był Ziutek Pyrz „Prorok” – rola trawnika koło hotelu Bristol. Znajomość z Bogdanem Olewiczem – bogactwo kultury alternatywnej. [+]
[00:10:25] Rozważania na temat totalitaryzmu. Zastrzelenie sąsiada, Żyda, w domu przy ul. Kopińskiej – atmosfera lat 50. Boh. jako dziecko zachorował na tyfus – przyjście do domu funkcjonariuszy, którzy chcieli zabrać go do szpitala. Reakcja ojca, gdy boh. wyszedł na balkon z jego akowską opaską. Zakazane piosenki, sąsiedzi z ul. Ogrodowej. Działania milicji wobec hipisów, zachowanie milicjantów podczas koncertu grupy Rolling Stones w 1967 r. – golenie głów. W 1966 r. dyrektor szkoły zmuszał uczniów liceum do podpisania protestu przeciwko „Listowi biskupów polskich do biskupów niemieckich”. Jedynym uczniem w szkole, który nie złożył swojego podpisu, był Antoni Macierewicz. W marcu 1968 boh. uciekł ze szkoły i był świadkiem zajść na Krakowskim Przedmieściu. [+]
[00:21:35] Boh. chodził do Klubu Medyka, gdzie występował Jacek Kleyff i kabaret Salon Niezależnych. W środy chodził do amerykańskiego konsulatu, gdzie w bibliotece wyświetlano filmy dla personelu – zamknięte pokazy dla członków DKF klubu Medyka. Wpływ środowiska artystycznego na kształtowanie się boh.
[00:25:30] W 1975 r. w Teatrze Żydowskim w Warszawie miał się odbyć koncert Ewy Demarczyk. Cenzor odrzucił kilka piosenek do tekstów Cwietajewej i Mandelsztama, które Ewa Demarczyk mogła wykonywać tylko w Piwnicy pod Baranami. Wymagania Ewy Demarczyk co do koloru na scenie. Interwencja córki partyjnego dygnitarza i postawione przez niego warunki. [+]
[00:30:23] Zmiana nazwy zespołu „Dzikie dziecko” przed koncertem w Szczecinie. Dziewczyna boh. została wezwana przez SB, gdzie powiedziano jej, że będzie miała przez niego kłopoty. Boh. był współautorem muzyki, razem z Janem Pileckim, do oratorium pt. „Wyprawa do Atlantydy”. Interwencja cenzora, który dopatrzył się w utworze o Wikingach Żydów wyjeżdżających z Polski – zamknięta próba z udziałem cenzora, sugestie Marka Malaka. Zgoda na jednorazowe wykonanie w klubie Medyka i jednorazowe wykonanie na świnoujskiej FAMIE, gdzie utwór został nagrodzony. Konferansjerka podczas koncertu poświęconego Krzysztofowi Komedzie – powody zakazu wstępu do klubu. [+]
[00:37:00] W latach 70. boh. wyjechał do USA. W Chicago poznał Karin Stanek – okoliczności zaproszenia do polskiego konsulatu, infiltracja środowisk polonijnych.
[00:42:26] Boh. po powrocie do Polski założył zespół Perfect – interwencje ZOMO podczas koncertów, wezwania na SB, prowokacje esbeckie.
[00:43:42] Powody, dla których boh. nie zajrzał do swojej teczki w IPN. Represje wobec działaczy opozycji. Rozmowa z dzielnicowym w latach 80. Kolportowanie bibuły przez barmana z klubu „Akwarium”.
[00:51:42] Wspomnienie koncertów Perfectu. Spotkanie z Lechem Wałęsą. Koncert na Stadionie Dziesięciolecia – technika i milicjanci. [+]
więcej...
mniej

Zbroziński Piotr

Instytut Pileckiego

Film