Majchrzak Jerzy
Jerzy Majchrzak (ur. 1942, Poznań) pochodzi z rodziny robotniczej - jego dziadek i ojciec byli szewcami. W czerwcu 1956 będąc uczniem technikum elektrycznego wziął udział w wydarzeniach poznańskich. Uczestniczył w szturmie na więzienie przy ulicy Młyńskiej oraz w próbie zdobycia gmachu Urzędu Bezpieczeństwa na ulicy Kochanowskiego, gdzie został ranny w nogę. Pracował w PZG Kawiarnie i Stowarzyszeniu Właścicieli Nieruchomości. W maju 1982 jego najstarszy syn Piotr został ciężko pobity, w wyniku czego zmarł. Sprawców pobicia nie wykryto do dnia dzisiejszego. Jest przewodniczącym Stowarzyszenia „Poznański Czerwiec '56”. Mieszka w Poznaniu.
mehr...
weniger
[00:00:10] Boh. urodził się w 1942 w Poznaniu. Dzieciństwo na poznańskim Łazarzu – określenie dzieciaków z dzielnicy: „łazarskie wybijokna”.
[00:01:05] Przedstawienie członków rodziny – dziadek Antoni Majchrzak brał udział w Powstaniu Wielkopolskim. Przed wojną dziadek i tata mieli zakład szewski oraz sklep z butami.
[00:01:50] Po wkroczeniu Niemców dziadek był poszukiwany przez Gestapo (za udział w Powstaniu Wielkopolskim) i ukrywał się.
[00:02:23] Rodzice boh. wzięli ślub tuż przed wybuchem wojny, tata był już zmobilizowany i sprzed ołtarza poszedł na front. Walczył pod Kutnem, po rozbrojeniu wrócił do Poznania. Podczas okupacji pracował w fabryce obuwia przy ul. Jackowskiego – produkcja butów dla wojska – przymus pracy dla okupanta.
[00:04:16] Naprawa butów dla sąsiadów – warsztat w domu – boh. pomagał tacie w pracy (nazwy szewskich narzędzi). Tata wynosił odpady produkcyjne z fabryki i ktoś na niego doniósł. Aresztowanie taty przez Gestapo – pobyt w więzieniu w Domu Żołnierza – tortury. Tata boh. został skazany na śmierć – uratowanie przez szefa z fabryki obuwia, który zobaczył moment wsadzania ojca do budy. [+]
[00:08:43] Śmierć dwóch sióstr w czasie okupacji – choroby dziecięce, brak lekarstw
metody leczenia krupu.
[00:10:38] Szef ojca pomagał rodzinie dając warzywa, owoce – zdarzenie z kabaczkiem wyrzuconym przez okno.
[00:12:17] Podwórkowe wychowanie dzieci i młodzieży po wojnie – gry i zabawy.
[00:13:05] Edukacja boh. – przymusowa nauka języka rosyjskiego. Zdane egzaminy do Technikum Elektrycznego.
[00:14:20] Podczas Targów Poznańskich szkoły na Łazarzu zamieniano na bursy dla gości – łóżka zamiast szkolnych ławek – i boh. wcześniej zaczynał wakacje.
[00:15:20] Powojenna bieda – boh. miał trzech braci, ojciec pracował w zakładach odzieżowych im. Komuny Paryskiej. Dzieci pomagały rodzicom zbierając w krzakach butelki, które zostawili goście Targów.
[00:17:01] Sytuacja w mieście w 1956 – długie kolejki do sklepów, trudności w nabywaniu artykułów żywnościowych.
[00:17:55] 28 Czerwca 1956 – boh. był ministrantem, poszedł rano do kościoła, potem stanął w kolejce po chleb do piekarni u zbiegu Głogowskiej i Rynku Łazarskiego. Tłum idący ulicą śpiewał pieśni patriotyczne, religijne. Zniszczony przez Niemców pomnik Serca Jezusowego, obecnie w tym miejscu stoi Pomnik Ofiar Poznańskiego Czerwca. [+]
[00:20:40] Tłumy idące na Plac Stalina, żądania pracowników Zakładów Cegielskiego – warunki pracy w fabryce. Delegacja z Cegielskiego pojechała do Warszawy na rozmowy z ministrem Romanem Fidelskim. Gdy delegaci nie pojawili się w pracy, robotnicy wyszli na ulice – brak możliwości komunikacji.
[00:25:20] W domu Majchrzaków był radioodbiornik i słuchano Radia Wolna Europa – zagłuszanie audycji.
[00:26:05] Tłum zgromadzony na placu Stalina – pytania do przewodniczącego prezydium Miejskiej Rady Narodowej – chęć linczu. Obrona przewodniczącego przez jednego z delegatów do Warszawy: Stanisława Matyję.
[00:27:15] Opanowanie przez manifestantów Komitetu Wojewódzkiego PZPR, wyrzucanie dokumentów i popiersi przez okna.
[00:28:20] Odtworzenie sali obrad Komitetu w Muzeum Poznańskiego Czerwca. Pochwała polskiej szkoły plakatu.
[00:29:35] Poszukiwania delegatów do Warszawy – tłum podzielił się idąc do więzienia przy Młyńskiej oraz do siedziby Urzędu Bezpieczeństwa przy Kochanowskiego. Boh. z kolegą Czesławem poszedł zdobywać więzienie. Na wieżyczce więzienia nie było strażnika, wejście za mur po drabinie i otwarcie bramy. Wdarcie się tłumu do więzienia: otwieranie cel, uwalnianie osadzonych – reakcje więźniów. Po otwarciu zbrojowni nikt nie wziął broni. Robotnicy weszli do gmachu sądu – wyrzucanie akt na zewnątrz i palenie ich.
[00:34:05] Pierwsze strzały i ofiara przed budynkiem sądu. Przyjazd młodych robotników, którzy żądali broni, ponieważ na Kochanowskiego strzelano do demonstrantów.
[00:35:10] Boh. z kolegą na wieść o strzelaninie pobiegli na ul. Kochanowskiego. Zajęcie przez robotników gmachu Ubezpieczalni i zrzucenie zagłuszaczki – pewna ilość części aparatury trafiła do Muzeum.
[00:36:22] Spotkanie (na ul. Kochanowskiego) z kolegami z podwórka: Jędrzejem i Jurkiem (był jedynakiem). Jurek leżał na plandece przyczepy z dostawą mąki do piekarni. Ostrzał okolicy z budynków przy Dąbrowskiego i Jeżyckiej, gdzie mieszkały rodziny ubeków. Pomoc dla postrzelonego w głowę Jurka, przyjazd samochodu zagranicznej marki. Fotografowanie wydarzeń przez zagranicznych uczestników Targów Poznańskich. Przyjazd samochodu Opel Kapitan, który zabrał rannego Jurka, a Jędrek pobiegł za samochodem. Ostrzał ulicy uniemożliwiał wydostanie się z okolicy. [+]
[00:42:35] Próba wydostania się boh. i Cześka spod ostrzału. Boh. został postrzelony w nogę – moment trafienia. Udzielenie pomocy przez lekarza i pielęgniarkę, którzy chcieli go zabrać do szpitala przy Mickiewicza. [+]
[00:44:00] Powojenne poruszanie się po mieście – przez piwnice, bunkry, pozostałe po działaniach wojennych
zaciemnienie miasta podczas wojny.
[00:44:46] Boh. nie chciał iść do szpitala, bo bał się dostać w ręce bezpieki – wspomnienie Andrzeja Rzekieckiego, sąsiada, który po alkoholowej imprezie śpiewał „Czerwone maki” w muszli koncertowej parku Kasprzaka, za co został aresztowany – stan jego zdrowia po wypuszczeniu z więzienia. Powody unikania ulic w rejonie Kochanowskiego. [+]
[00:48:12] Po opatrzeniu nogi boh. przekonał lekarza, że zajmie się nim sąsiad, sanitariusz z pogotowia. Wycofywanie się opłotkami do domu, droga na Łazarz ulicami Kolejową i Małeckiego, ostrzał okolicy. [+]
[00:50:08] Boh. myślał, że spotka ojca w rejonie demonstracji, ale ojciec po pracy wrócił prosto do domu i wyglądał przez okno.
[00:50:52] Podczas demonstracji starsi nawoływali młodzież do zbierania butelek, by robić koktajle Mołotowa. Za budynkiem Ubezpieczalni mieściła się rozlewnia piwa i stamtąd brano butelki, benzynę ściągano z samochodów. Koktajlami Mołotowa obrzucano budynek Urzędu Bezpieczeństwa. Polewanie demonstrantów i pożarów wodą z hydrantów. [+]
[00:52:19] Rodzice czekający na synów: ojciec boh. i mama rannego kolegi Jurka. Potem okazało się, że w rejonie ul. Kochanowskiego były także dwie koleżanki z podwórka. Boh. przekazał mamie Jurka informację o jego postrzale. Chłopak żył, gdy był zabierany. Matka szukała syna w szpitalach przez kilka dni, a znalazła ciało w prosektorium. Pogrzeb Jurka (Jankowiaka) przerodził się w manifestację. [+]
[00:55:45] Rodzina Majchrzaków opiekowała się mamą Jurka, która wyprowadziła się do innej dzielnicy, opieka członków Solidarności (po powstaniu związku).
[00:57:20] Edukacja – boh. został wyrzucony ze szkoły, uczył się zaocznie i pracował.
[00:57:50] Możliwość mówienia o Poznańskim Czerwcu dopiero w czasach, gdy powstała Solidarność. Losy kolegi Jędrka, uczestnika wydarzeń na ul. Kochanowskiego, który zginął w niewyjaśnionych okolicznościach.
[01:00:32] Potajemne spotkania w stanie wojennym z kolegą Czesławem w domu dr Ziomkowskiego, który gromadził dokumenty, nagrywał relacje uczestników zdarzeń i jako pierwszy wydał książkę o Wydarzeniach Poznańskich. Losy kolegi Czesława – tragiczna śmierć w wypadku samochodowym.
[01:03:00] Założenie Stowarzyszenia „Poznański Czerwiec 1956”, opracowywanie statutu z mecenasem Pominem. Spotkania członków Stowarzyszenia w kościele Zmartwychwstania Pańskiego przy ul. Fredry, obok którego zginął Piotr Majchrzak. Historia Stowarzyszenia i jego członkowie oraz prezesi: Bolesław Januszkiewicz, Aleksandra Banasiak.
[01:05:21] Udział pielęgniarek w Wydarzeniach Czerwcowych – pomoc rannym manifestantom i funkcjonariuszom UB.
[01:06:06] Jerzy Majchrzak został trzecim prezesem Stowarzyszenia „Poznański Czerwiec 1956”.
[koniec samodzielnej narracji, początek wywiadu - świadek odpowiada na pytania]
[01:06:28] Rodzina taty mieszkała przy ul. Wawrzyniaka. Mama boh. była krawcową, przyjechała do Poznania z Kościana i pracowała w zakładach krawieckich [boh. mówi, że w Zakładach Przemysłu Odzieżowego im. Komuny Paryskiej, ale zapewne chodzi o Wojskowe Zakłady Umundurowania]. Mama wynajmowała pokój w domu przy ul. Wawrzyniaka. Ojciec mamy był murarzem i dojeżdżał do pracy w Poznaniu, szkoła w Kiełczewie. Babcia zajmowała się domem i wychowaniem sześciorga dzieci.
[01:08:41] Rodzice poznali się mieszkając przy ul. Wawrzyniaka, mama mieszkała naprzeciwko. Wspomnienie rodziny Majchrzaków: dziadków i sióstr ojca: niepełnosprawnej Marysi i Heleny. Ciocia Helena pracowała po wojnie w Zakładach Drobiarskich i wspomagała rodzinę Majchrzaków dzieląc się deputatem żywnościowym.
[01:10:59] Przed wojną dziadkowie Majchrzakowie mieszkali w budynku, w którym obecnie mieści się akademik, ich mieszkanie zajmowało całe drugie piętro. Rodzina miała warsztat szewski i sklep obuwniczy na Starym Mieście.
[01:11:55] Podczas wycofywania się Niemców z Poznania ktoś doniósł Rosjanom, że w budynku, w którym mieszkali dziadkowie są Niemcy – ostrzelanie budynku z katiuszy. Dziadkowie nie uratowali niczego ze zniszczonego mieszkania. Podczas okupacji dziadek Antoni Majchrzak ukrywał się u rodziny poza Poznaniem. Dziadek był hodowcą kanarków, brał udział w międzynarodowych wystawach ptaków śpiewających. W mieszkaniu był pokój, w którym stały klatki – wszystkie ptaki zginęły podczas ostrzału. [+]
[01:14:32] Po wojnie dziadkowie przeprowadzili się do domu naprzeciwko, przy ul. Wawrzyniaka 24 – tu urodził się syn Radosław.
[01:15:20] Przedstawienie rodziców: Maria z domu Bąk i Henryk Majchrzakowie. W czasie okupacji rodzina mieszkała przy ul. Łukaszewicza 8. Pod mieszkaniem znajdował się schron, na którego dach spadła bomba. Boh., zasypany w piwnicy, został uratowany przez ojca – sny i migawki tej sytuacji towarzyszyły mu przez całe życie.
[01:18:25] Nazwy narzędzi w warsztacie szewskim: szpilorek do szpilkowanych butów, ambus – opis procesu produkcji obuwia. Wierszyk o szewcach, boh. pomagał w warsztacie, ale nie chciał zostać szewcem. [+]
[01:20:22] Boh. własnoręcznie wykonywał zabawki: papugi z ołowiu ze stopionych żołnierzyków, wózki (kółeczka wytaczał tokarz), koniki – sprzedaż zabawek przez braci na Rynku Łazarskim, akwizycja od drzwi do drzwi. Produkcja szopek na Boże Narodzenie – chodzenie po mieszkaniach z kolędą. Boh. robił zabawki już jako dziecko. [+]
[01:22:24] Okupacja niemiecka: Hitler w towarzystwie Arthura Greisera i Hermanna Göringa miał być w Szkole Handlowej przy Śniadeckich. Angielski wywiad dowiedział się o spotkaniu – nalot na Poznań, nieudane bombardowanie szkoły przez Mielocha [miejska legenda – Jerzy Mieloch, motocyklista, zawodnik Unii Poznań był w 1939 w poznańskiej 3 Bazie Lotniczej, ale wojnę spędził w Poznaniu i Warszawie, nie mógł więc bombardować Hitlera].
[01:22:56] Fortyfikacje twierdzy Poznań, boh. pracował w PZG Kawiarnie – piwnice wykorzystywano jako skład napojów, potem był tam klub studencki.
[01:24:13] W czasie wojny w piwnicach znajdował się niemiecki szpital dla poparzonych lotników. Niemieckie magazyny z żywnością zostały po wojnie splądrowane, wykorzystanie filcu zdartego ze ścian. Przy ul. Szamarzewskiego był sklep zoologiczny Edwarda Skubla – boh. robił klatki dla kanarków z patyczków od chorągiewek – wymagania „porządnych” kanarków. [+]
[01:27:03] Boh. robił zośki, hulajnogi (ratki). Rodzice kolegów pracowali na kolei, w Cegielskim, w Modenie. Koledzy z dzielnicy. Komunikacja miejska w Poznaniu – powojenne tramwaje bez drzwi – jazda na gapę na resorach.
[01:29:00] W parku na Łazarzu były stawy – zimą jeżdżono na łyżwach holenderkach przykręcanych do butów – tata zakładał łyżwy kolegom boh. [+]
[01:29:47] Młodzież w Poznaniu lat 50. – zabawy w Belwederze (lokalizacja budynku) – na fajfach grał zespół Stanisława Sternala (grał także na Batorym) – boh. poznał tam przyszłą żonę.
[01:31:48] Bójki o dziewczyny na zabawach działkowych – lokalizacja ogródków działkowych
bandy z Faliszewa, z Łazarza – eka Małeka (eka z Małeki – gwarowe).
[01:32:36] Lata powojenne – asfaltowa nawierzchnia ul. Małeckiego. Boh. robił ratki z łożysk wynoszonych z zakładów Cegielskiego – budowa ratki, wyścigi. Boh. wymieniał hulajnogi na inne rzeczy – produkcja zosiek, wyrób i puszczanie bąków – wyścigi zabawek. [+]
[01:35:00] Dzielnicowy patriotyzm – bójki. Grupa z Łazarza, w tym boh., uległa kiedyś przewadze liczebnej na Woli. Broń: deski z płotu, pięści – „savoir vivre”: nie bito leżących. [+]
[01:36:50] Rozłam wśród Czerwcowych kombatantów – powstanie Związku „Niepokonani”.
[01:38:23] Prezes „Niepokonanych” Włodzimierz Marciniak był z Wildy, a odprowadzał dziewczynę na Łazarz, więc kilka razy został pobity. Potem odprowadzał ją tylko do granic dzielnicy.
[01:39:00] Miejsca zabaw na Łazarzu: basen przeciwpożarowy, łąki, schron przeciwlotniczy. Gry w piłkę, palanta.
[01:40:51] 28 Czerwca 1956 boh. stał w kolejce po chleb, a gdy przechodziła manifestacja dołączył do niej. Śpiewy manifestantów, zachęcanie przechodniów do przyłączenia się. Niezadowolenie robotników Zakładów Cegielskiego z powodu przestojów i złych warunków życia.
[01:42:43] Rodziny w latach 50. były wielodzietne – złe warunki mieszkaniowe, brak żywności. Ojciec boh. często wychodził do pracy bez jedzenia, bo po nakarmieniu dzieci nic dla niego nie zostawało. Kupowanie mięsa w taniej jatce: świńskie łby, uszy. Mama gotowała zupę rumpę, zupę z pyrów. Handel produktami rolnymi na Rynku Łazarskim – przed świętami robiono zakupy u Bachlajki: kury, kaczki, jajka, masło (tych towarów nie było w sklepach). Ojcowskiej pensji nie starczało do pierwszego. Zakupy na zeszyt w „kolonialkach” (prywatne sklepy spożywcze tuż po wojnie). Zaopatrzenie: mleko w kankach. [+]
[01:46:11] Po rozdzieleniu się tłumu manifestantów boh. poszedł z grupą idącą odbić więzienie – spotkanie z kolegami Jurkiem i Jędrzejem na ul. Kochanowskiego. Barykady na ulicy z desek, materiałów budowlanych, worków.
[01:47:42] Kolega Jędrek siedział pod plandeką wozu z mąką, zobaczył boh. i Cześka, i zawołał ich. Boh. chował się za przyczepą – ostrzał ulicy. Jurek leżał na plandece i tam został postrzelony. Żył, gdy go znoszono z góry – jego widok przestraszył boh. Jędrek pobiegł za samochodem, którym zabrano Jurka Jankowiaka. Spotkanie z Jędrkiem Wojciechowskim po powrocie do domu. Miejsce zamieszkania Czesława Owczarzaka. [+]
[01:50:53] Lata powojenne – bójki o chleb w piekarnia wojskowej przy ul. Granicznej podczas dostaw komiśniaka – rzucanie przez żołnierzy chleba w tłum.
[01:52:00] Boh. zbudował obserwatorium na drzewie rosnącym na małej łączce – konstrukcja z drągów, desek i sznurów do prania. [+]
[01:53:32] Wyprawy na „szaber” do cudzych ogródków. Wyprawy na Witra po sprzęt powojenny (w czasie I wojny był tam obóz dla jeńców wojennych, którzy kopali glinę). Wyścigi wagoników. Znalezione na wysypisku hełmy, bagnety, niemieckie odznaki sprzedawano na skupie złomu. Podkradanie jabłek z piwnic kijami zakończonymi gwoździem. Zbieranie szmat, butelek i makulatury.
[01:57:47] 28 Czerwca 1956 – boh. podczas ucieczki z ul. Kochanowskiego poczuł ukłucie w nogę – nie wiedział, że został postrzelony.
[01:58:40] W więzieniu przy Młyńskiej boh. i Czesiek napełnili sobie kieszenie amunicją leżącą w skrzynkach. Zabawy chłopców z Łazarza - strzelanie z siarki (kluczami), strzelanie z karbidu. Zabranie amunicji, żeby z niej postrzelać. Podczas wypadków na ul. Kochanowskiego boh. miał amunicję w kieszeniach – rzucał ją mężczyźnie, który strzelał zza murka – spotkanie Jerzego Majchrzaka i Jerzego Grabusa (strzelca) po latach. Jerzy Grabus był studentem, pracował na Targach Poznańskich. [+]
[02:01:58] Opatrzenie rany na nodze przez dr Jerzego Śliwińskiego [Bolesław Śliwiński, lekarz ze szpitala Raszei przy ul. Mickiewicza, opatrywał rannych na ulicy i rannych funkcjonariuszy w budynku UB].
[02:02:08] Podczas okupacji nie można było w Poznaniu dać synowi na imię Józef, stąd imię boh. – Jerzy Kazimierz, zamiast Józef.
[02:02:40] Doktor Śliwiński i pielęgniarka Aleksandra Banasiak opatrzyli boh. nogę na chodniku.
[02:03:35] Manifestanci szli całą szerokością jezdni i chodników – na czele tramwajarki i chłopak z flagą narodową. Jedna z kobiet została postrzelona i upadła, jej flagę podniósł, rzekomo, Romek Strzałkowski, chłopca wciągnięto na teren dyspozytorni UB – okoliczności śmierci.
[02:07:32] Boh. widział mężczyznę w cywilu, który strzelał do nich z drugiego piętra Urzędu Bezpieczeństwa. Strzały skierowane w idący tłum – rozproszenie manifestantów, odciąganie rannych spod ostrzału.
[02:08:40] Czołgi, które przyjechały na ul. Dąbrowskiego zostały przez żołnierzy oddane cywilom. Boh. widział czołg z cywilną „załogą” – obracająca się wieżyczka uszkodziła słup.
[02:09:33] Rzucanie kostki brukowej i koktajli Mołotowa w budynek UB – próby wdarcia się do środka. Boh słyszał świst kul, krzyki, wyzwiska, śpiewy.
[02:11:46] Wściekłość tłumu, wola walki, rozbrajanie komisariatów. Próba rozbrojenia komisariatu w Czempiniu (40 km od Poznania). Postawy milicjantów – zdjęcia, na których milicjanci są wśród manifestantów.
[02:13:27] Boh. widział na Młyńskiej przyjazd ciężarówek po broń, ale nie wie, co było dalej, bo pobiegł z Cześkiem na ul. Kochanowskiego. Był w więziennej zbrojowni, ale przy nim nikt nie brał broni, która stała w szafach.
[02:14:11] Amunicję, która mu została, boh. zakopał na łące. Kilka pocisków odpalono wrzucając do ogniska.
[02:14:46] Rana na nodze nie goiła się, zagrożenie amputacją.
[02:15:12] Boh. wrócił po postrzale do domu na piechotę. Odcięcie komunikacji z miastem – stanęły pociągi. Kłopoty z powrotem do domów robotników spoza Poznania. Brak komunikacji miejskiej – barykady z poprzewracanych wagonów tramwajowych na ul. Dąbrowskiego. Poprzewracane samochody ciężarowe. Strzały było słychać przez całą noc, nawet na drugi dzień słychać było pojedyncze strzały. Kilka osób postrzelono drugiego dnia. [+]
[02:16:30] Koło domu boh. spotkał koleżanki i kolegów stojących na ulicy i czekających na powrót tych, który byli na Kochanowskiego. Ranę na nodze opatrywał kolega ojca, sanitariusz – opis rany.
[02:17:45] Reakcja mamy Jurka Jankowiaka. Boh. widział mężczyznę, który prawdopodobnie strzelał do Jurka.
[02:19:18] Pogrzeb Jurka Jankowiaka – żałoba młodzieży. Zmowa milczenia w szkole – nie można było poruszać tego tematu. Rodzice cieszyli się, że boh. wrócił do domu – brak reprymendy. Żal mamy Jurka, pogorszenie relacji z rodzicami boh.
[02:21:12] Młodsi bracia nie uczestniczyli w Wydarzeniach Poznańskich. Poszukiwania uczestników manifestacji przez UB – chodzenie po domach. Na Rynku Łazarskim milicjanci gonili chłopaków po dachach.
[02:21:52] Śmierć Jędrzeja Wojciechowskiego w niewyjaśnionych okolicznościach, po nagraniach u dr Ziomkowskiego. W 1982 UB zniszczyło archiwum Ziomkowskiego.
[02:22:45] Przed Solidarnością boh. nie mówił o udziale w wydarzeniach Poznańskiego Czerwca, ale jakieś wieści i tak się rozniosły – kłopoty w szkole średniej.
[02:23:35] Droga zawodowa – praca PZG Kawiarnie i w Stowarzyszeniu Właścicieli Nieruchomości.
[02:25:31] Boh. jeździł z żoną do Niemiec – inwigilacja rodziny po śmierci syna Piotra Majchrzaka. Syn Radosław pojechał na wycieczkę do Niemiec i został tam przez pięć lat – powrót do Polski.
[02:30:51] Okoliczności pobicia Radosława przez milicję – ciężkie obrażenia ciała, wyjazd z Polski, pobyt w obozie w Lebach.
mehr...
weniger