Pęzioł Zbigniew cz. 1
Zbigniew Pęzioł (ur. 1945, Lipa k. Kraśnika) w 1964 roku ukończył technikum ekonomiczne w Rozwadowie, a w 1967 – warszawską Szkołę Oficerów Pożarnictwa (późniejsza Wyższa Oficerska Szkoła Pożarnicza, obecnie Szkoła Główna Służby Pożarniczej). Od 1967 pełnił służbę na stanowisku oficera ds. operacyjno-szkoleniowych w miejskiej Straży Pożarnej w Bielsku-Białej. W czerwcu 1971 brał udział w akcji gaszenia pożaru rafinerii w Czechowicach-Dziedzicach, gdzie wskutek wyrzutu płonącej ropy zginęło 37 osób. W 1975 awansował na stopień kapitana i został zastępcą komendanta miejskiej Straży Pożarnej. W 1979 został przeniesiony do komendy wojewódzkiej, a potem z powrotem do jednostki miejskiej, gdzie objął stanowisko komendanta rejonowego Straży Pożarnej oraz komendanta straży zawodowej. W 1998 roku przeszedł w stan spoczynku. Obecnie w stopniu pułkownika pożarnictwa w stanie spoczynku. Żonaty, dwie córki. Mieszka w Bielsku-Białej.
more...
less
[00:00:10] Autoprezentacja boh. urodzonego w 1945 w Lipie k/Kraśnika.
[00:00:27] Podczas okupacji w okolicach Lipy działali partyzanci. Ojciec boh. (Aleksander Pęzioł) został aresztowany przez Niemców za pomoc partyzantom i trafił do obozu koncentracyjnego na Majdanku. Nastoletni boh. towarzyszył mu podczas powojennej uroczystości w obozie z udziałem premiera Cyrankiewicza. Ojciec był więźniem bloku nr 11 – jego zachowanie na terenie obozu. Podczas transportu do Oświęcimia ojciec z kilkoma kolegami uciekł z pociągu i wrócił do domu.
[00:03:38] Koło Lipy znajdował się poligon wojskowy, boh. jako dziecko bawił się znalezioną bronią – uszkodzenie sąsiedzkiej stodoły. Wspomnienie smaku kakao z UNRR-y.
[00:08:15] Po skończeniu podstawówki boh. nie dostał się do Liceum Pedagogicznego w Lublinie i wybrał Technikum Ekonomiczne w Rozwadowie – nauka w szkole z przewagą dziewcząt. Boh. tańczył w filii zespołu folklorystycznego „Lasowiacy”.
[00:13:12] Boh. złożył dokumenty do Studium Nauczycielskiego w Krośnie, ale wyszło zarządzenie ministra, że nie mogą się tam kształcić absolwenci techników. Podczas komisji wojskowej usłyszał, że trafi do wojsk rakietowych do Orzysza. W tym czasie rodzina przeniosła się do Zbydniowa, gdzie ojciec został zawiadowcą stacji – okoliczności, w których boh. dowiedział się o naborze do Szkoły Oficerów Pożarnictwa w Warszawie – wyjazd do Warszawy i dostanie się do szkoły.
[00:18:20] Wyjazd do szkoły we wrześniu 1964 – boh. spotkał w pociągu kolegę Antoniego Frydla. Umundurowanie uczniów, nauka w szkole, przedwojenna kadra – wykłady płk Rudnickiego. Atmosfera w szkole, której komendantem był płk Krzysztof Smolarkiewicz – jego troska o uczniów, odwiedziny w szpitalu u chorego boh. Wpływ komendanta na zachowanie boh. względem podkomendnych w późniejszej pracy zawodowej.
[00:27:18] Po wyjściu ze szpitala boh. brał udział w akcji ratunkowej podczas powodzi pod Wyszogrodem – zator lodowy koło drewnianego mostu. W tym samym dniu miała się odbyć szkolna zabawa z udziałem uczennic szkoły pielęgniarskiej.
[00:29:30] Po ukończeniu dwuletniej szkoły boh. wyjechał na praktykę do Zabrza. Komendantem wojewódzkim w Katowicach był wymagający płk Stanisław Komorowski. Stan powietrza na Śląsku na przykładzie koszuli boh.
[00:33:17] Okoliczności kontynuowania praktyki w Bielsku-Białej – zakwaterowane w budynku straży, który wybudowano w latach 20., rozwiązania techniczne. Komendantem był płk Tadeusz Żytowiecki, a komendantem powiatowym kpt. Eugeniusz Zabłocki – jego dbałość o park maszynowy.
[00:40:35] Sąsiadem w mieszkaniu służbowym był Ryszard Ćwikła, z którym boh. chodził do klubu PSS-u. Boh. został poproszony do poprowadzenie pokazu ubiorów szytych przez uczennice Technikum Włókienniczego – poznanie przyszłej żony.
[00:45:08] W 1967 r. boh. obronił pracę dyplomową – promocja w Warszawie. Okoliczności pozostania w Bielsku, praca na stanowisku oficera ds. operacyjno-szkoleniowych.
[00:48:20] Podczas praktyki w komendzie powiatowej boh. współpracował ze strażami ochotniczymi oraz strażami zawodowymi w zakładach pracy, w tym w rafinerii w Czechowicach – dwutygodniowa praktyka w rafinerii. Nawyki wyrobione podczas pracy zawodowej.
[00:51:40] Zadania w straży i organizacja pracy. Udział w akcjach powodziowych.
[00:54:00] W 1968 r. boh. wziął ślub i otrzymał mieszkanie. Życie rodzinne – jedna z córek mieszka w Krakowie, druga w Bielsku-Białej.
[00:57:35] Specyfika pracy w straży pożarnej – zakres działań. Zawalenia budynków w Bielsku – rola podziemnego zbiornika. Pożar w bardowni Zakładów Przemysłu Wełnianego w dniu wyborów.
[01:03:45] Pożary w zakładach pracy – realne możliwości gaśnicze w latach 70. Pierwszy pożar w rafinerii w styczniu 1971 r., zachowanie pracowników. Drugi pożar wybuchł na początku czerwca – akcja gaszenia cystern. Związek braków sprzętowych z brawurą strażaków. [+]
[01:11:54] W 1971 r. komendantem miejskiej straży pożarnej w Bielsku-Białej był kapitan Franciszek Kamiński. 26 czerwca boh. był najstarszy stopniem w jednostce. System alarmowy na terenie budynku straży – wiadomość o pożarze w rafinerii. Boh. pojechał do zakładu z komendantem powiatowym Zabłockim – dym nad rafinerią. Stanowiska zajęte przez strażaków – teren akcji gaśniczej i jej specyfika, brak odzieży ochronnej i odpowiedniego sprzętu. Rozmowa z majorem Zabłockim – symulacje robione w sztabie. Sekundy przed wybuchem – ucieczka z miejsca eksplozji, brak kontaktu ze strażakami, którzy byli w azbestowych kombinezonach żaroodpornych. Ucieczka z terenu zakładu – widok żołnierza, który poszedł w kierunku pożaru. Dalsza akcja gaśnicza, powrót na miejsce pożaru – ugaszenie rozlewisk. [+]
[01:33:50] Wejście do akcji gaśniczej jednostek odwodowych. Boh. wrócił do rafinerii następnego dnia po pożarze. Pomoc z Czech. Straty sprzętowe. Na drabinie pracował ogniomistrz Dominik Kuś – życie uratował mu zjazd na dół. [+]
[01:37:00] Boh. zajmował się opracowaniem dokumentacji pracy jednostki podczas pożaru. Pożar z perspektywy akcji na pierwszej linii.
[01:39:24] Działalność po pożarze, zmiany w przepisach, inwestycje w sprzęt – nowa drabina dla bielskiej jednostki. W roku 1975 boh. awansował na stopień kapitana i został zastępcą komendanta jednostki miejskiej. Zmiany po reformie administracyjnej, trudności lokalowe. W 1979 r. boh. został przeniesiony z komendy miejskiej do wojewódzkiej, potem z powrotem do jednostki miejskiej, gdzie objął stanowisko komendanta rejonowego Straży Pożarnej oraz komendanta straży zawodowej.
[01:47:45] Powstawanie Solidarności. Droga służbowa przekazywania meldunków – brak łączności 12 grudnia 1981 r., incydent w centrali telefonicznej. Rozkaz rozpoczęcia akcji „Drabina” – mobilizacja strażaków. [+]
[01:53:43] Podczas manifestacji Solidarności złapano jednego z podkomendnych boh. –zwolnienie z pracy w trybie dyscyplinarnym. Rola samochodu z działkiem wodnym. [+]
[01:55:40] Postawa boh. podczas protestu związków zawodowych. Wypowiedź podczas spotkania z wojewodą Mirosławem Styczniem. Konsekwencje udzielonego wywiadu – reprymenda na „dywaniku” u wojewody. Zachowanie podkomendnych boh.
[02:03:15] I Komunia córek – atmosfera w pracy po powrocie z urlopu. Boh. został wezwany do Komitetu Wojewódzkiego PZPR, gdzie pokazano mu zdjęcia z uroczystości robione przez SB – konsekwencje zdarzenia. [+]
[02:06:25] Boh. został wezwany do komitetu partii, gdzie „sądzono” dyrektora szpitala Stalownik – opinia straży pożarnej na temat obiektu zaadaptowanego z domu wczasowego. Kłopoty zdrowotne boh., sytuacja w pracy do przejścia na emeryturę w 1998 r. Zmiany w 1990 r., gdy powstała Państwowa Straż Pożarna.
[02:11:38] Boh. spotkał pracownika komitetu, który zajmował się analizą donosów [telefon]
[02:13:08] Problemy ze wzrokiem, pobyty w szpitalu, przyznanie grupy inwalidzkiej i odejście na emeryturę – praca w Wydziale Zarządzania Kryzysowego Urzędu Miasta. Boh. przepracował 51 lat.
[02:19:40] Boh. był przewodniczącym sekcji piłki siatkowej kobiet w klubie BKS – trzykrotne zdobycie mistrzostwa Polski, wspomnienie zawodniczek.
[02:22:00] Zajęcia społeczne i praca na działce.
more...
less