Barbara Bednarz-Jagodzińska (ur. 1934, Równe). W 1935 jej rodzice przeprowadzili się z Równego do Gdyni. Podczas kampanii wrześniowej ojciec dostał się do niewoli i trafił na roboty przymusowe do III Rzeszy. Matka wyjechała z córką do teściowej mieszkającej w Bratkowicach na Podkarpaciu. W 1943 r. ojciec wrócił z Niemiec i pracował w gorzelni w Kobylance. Po wojnie pani Barbara ukończyła liceum w Krakowie, a następnie architekturę na Politechnice Krakowskiej. Po studiach rozpoczęła pracę w Pracowniach Konserwacji Zabytków, zajmując się, m.in. inwentaryzowaniem założenia klasztornego Sióstr Klarysek w Starym Sączu. Potem pracowała w Pracowni Urbanistycznej przy Radzie Powiatowej w Myślenicach oraz Limanowej. W 1969 r. przeprowadziła się do Warszawy i podjęła pracę w żoliborskim Zarządzie Budynków Mieszkalnych, potem w Pracowni Urbanistycznej przy Dzielnicowej Radzie Narodowej, a następnie w Biurze Projektów Rozbudowy Warszawy. W latach 80. pani Barbara przebywała wraz z mężem w Nigerii, tam zaprojektowała osiedle mieszkaniowe na przedmieściach nowej stolic – Abudży. Po powrocie do Polski pracowała w Instytucie Gospodarki Przestrzennej i Komunalnej, stąd odeszła na emeryturę. Mieszka w Warszawie.
more...
less
00:00:07 Autoprezentacja boh. urodzonej w Równem w 1934 r.
00:00:38 Rodzice poznali się w Równem – mama przyjechała z Lubelszczyzny do starszej siostry. Ojciec, pochodzący z rzeszowskiego, ukończył szkołę mleczarską i podjął pracę w majątku w Satyjowie. Rodzice poznali się w sklepie założonym przez mamę. W 1935 r. rodzice za namową wuja wyjechali do Gdyni.
00:02:35 Rodzice mieli w Gdyni kram z warzywami. Gdy wybudowano nowoczesną halę handlową, zorganizowali tam stoisko, sprzedając pomarańcze, banany itp. Rodzicom dobrze się powodziło. Gdy wybuchła wojna, mama zabrała pieniądze z banku, Niemcy zdewaluowali złotówkę i boh. bawiła się pieniędzmi.
00:05:02 Gry rodzice wyjechali do Gdyni, boh. mieszkała u ciotki w Równem. W Gdyni boh. chodziła do ochronki prowadzonej przez zakonnice – marzenie o rowerku na trzech kółkach pogrzebane przez wybuch wojny. Incydent na plaży.
00:09:07 W 1939 r. ojciec poszedł na front, dostał się do niewoli i trafił do Niemiec na roboty – pracował w kopalni i w gospodarstwie rolnym. Pewnego dnia do mieszkania w Gdyni przyszedł niemiecki żołnierz i cywil, który dał mamie kwadrans na spakowanie i opuszczenie mieszkania – ubranie boh., rzeczy zabrane z domu. Mama zatrzymała się u koleżanki. Gdy boh. zachorowała, poszła z nią do lekarza i dostała pozwolenie na wzięcie ubrań z mieszkania – zabranie odzieży i pościeli. Mama i koleżanka wyjechały z dziećmi do Generalnego Gubernatorstwa – losy babci i młodszej siostry mamy, które zostały zatrzymane podczas łapanki w Gdyni. Przed Bożym Narodzeniem mama z koleżanką przyjechały do babci – choinka dla dzieci. Losy braci ojca. [+]
00:21:32 Wspomnienie szczęśliwego małżeństwa rodziców. Boh. zaczęła chodzić do szkoły w Bratkowicach razem z Rysiem, synem koleżanki mamy. Nauka odbywała się w języku polskim. W 1943 r. ojciec przyjechał z Niemiec na urlop i już nie wrócił, ponieważ ktoś inny pojechał do pracy zamiast niego – bieda podkarpackich wsi.
00:26:10 Mama z koleżanką wynajęły dom we wsi i założyły ogród warzywny – wyjazdy przez zieloną granicę do Łodzi po przybory krawieckie. Po powrocie ojca rodzice razem jeździli do Łodzi – pewnego dnia zostali zatrzymani na stacji przez Niemców, ale wstawił się za nimi naczelnik stacji.
00:30:10 Ojciec szukał pracy w mleczarni, ale znalazł ją w gorzelni. Rodzina zamieszkała w Klęczanach koło Biecza i tam boh. chodziła do trzeciej klasy. Zbliżanie się frontu w 1944 r. – dom, w którym mieszkała rodzina stał niedaleko mostu na Ropie, więc przeniesiono się do innego domu. Przez okienko w piwnicy boh. widziała uciekającego niemieckiego żołnierza, płonące zbiorniki z ropą. [+]
00:34:31 Boh. chodziła do szkoły w Kobylance – śpiewanie „Roty” na apelu. Po przejściu frontu żołnierze radzieccy domagali się od ojca alkoholu, ale wszystkie zapasy zabrali uciekający Niemcy. Koło gorzelni w Kobylance leżała porzucona broń.
00:36:29 Po I Komunii w kościele w Bieczu ksiądz przygotował poczęstunek na plebanii. Gorzelnia nie została uruchomiona i rodzina przeprowadziła się w okolice Krakowa. Boh. skończyła gimnazjum i liceum w Krakowie i dostała się na Wydział Architektury Politechniki Krakowskiej.
00:39:55 Boh. studiowała dzięki stypendium, ponieważ w domu były jeszcze dwie młodsze siostry. Mama trzymała krowę i produkowała sery, które boh. przywoziła do odbiorców w Krakowie. W gimnazjum uczyli przedwojenni profesorowie – skierowana do boh. uwaga księdza na lekcji religii.
00:43:50 Studia na Wydziale Architektury – ciekawe zajęcia z historii architektury. Boh. zobaczyła gotyckie katedry dopiero podczas współczesnej wycieczki do Francji. Refleksje na temat średniowiecza i stylu gotyckiego.
00:46:39 Rodzice postanowili zbudować dom i boh., jeszcze studentka, zaprojektowała go uwzględniając modną wówczas niewielką kuchnię – konsekwencje dla życia rodzinnego. Obsługa pieca do centralnego ogrzewania. Po śmierci mamy boh. zabrała ojca do siebie.
00:50:38 Boh. pracowała po studiach w krakowskiej Pracowni Konserwacji Zabytków – inwentaryzacja zabytków, m.in. klasztoru Klarysek w Starym Sączu – specyfika pracy w zakonie klauzurowym.
00:57:51 Warunki mieszkaniowe w Krakowie – boh. wynajmowała pokój u lwowianki, której mąż zginął w czasie wojny. Boh. dostała pracę w Pracowni Urbanistycznej przy Radzie Powiatowej w Myślenicach, potem w Limanowej. W 1969 r. boh. przeniosła się do Warszawy.
01:02:32 Boh. zamieszkała u ciotki w Łomiankach – poszukiwania pracy, deglomeracja biur projektów. Praca w Zarządzie Budynków Mieszkalnych na Żoliborzu, potem w Pracowni Urbanistycznej przy Dzielnicowej Radzie Narodowej, następnie w Biurze Projektów Rozbudowy Warszawy – opracowanie planu ogólnego Warszawy, zabezpieczenie klinów napowietrzających, ochrona skarpy wiślanej. Podsumowanie pracy zawodowej – plany zabudowy wsi, które boh. opracowywała w Małopolsce, nie zostały zrealizowane. Boh. odeszła na emeryturę z Instytutu Gospodarki Przestrzennej i Komunalnej.
01:10:24 W lipcu 1981 r. boh. wyjechała do Nigerii, gdzie jej mąż przebywał na kontrakcie – powody zabrania patelni z Polski. Budowa nowej stolicy Nigerii – ogłoszony przez władze konkurs na nadzór techniczny wygrali Polacy. Boh. widziała japońskie i amerykańskie plany budowy. Wejście na świętą górę – ukaranie przez dżudżu. Powody wyjazdu z Nigerii – załamanie gospodarki. Boh. zaprojektowała osiedle przy granicy miasta.
01:23:33 Boh. dowiedziała się o wprowadzeniu stanu wojennego z radia, paczki do Polski. Przyjazd do Warszawy w 1983 r. z powodu remontu w mieszkaniu, większość Polaków pracujących w Nigerii rozjechała się po świecie.
01:28:39 Po ucieczce z Równego ciotka i wuj zamieszkali w Łomiankach.
01:30:27 Wrażenia z Nigerii – nierówności społeczne. Nowoczesne budownictwo, kształcenie nigeryjskiej kadry na zachodnich uczelniach.
01:33:15 Przedstawienie rodziców: Janiny i Kazimierza oraz sióstr: Elżbiety i Marii zwanej Marylą. Mama pakując się w Gdyni zabrała dzieła zebrane Mickiewicza. Średnia siostra pracowała jako kreślarka, najmłodsza skończyła budownictwo wodne. Mąż skończył Politechnikę Wrocławską i był konstruktorem, poza tym wioślarzem i zawodnikiem olimpijskim.
01:39:04 Reakcja jednej z koleżanek po śmierci Stalina. Życie studenckie – wyprawy w góry.
01:41:02 Boh. nie miewała po wojnie koszmarów sennych. Ojciec jako kierownik gorzelni musiał należeć do partii i zapisał się do PPS – jego reakcja po zjednoczeniu. Praca zawodowa ojca.
01:43:45 Prezentacja zdjęcia ślubnego rodziców – na ślubie byli rodzice Mieczysława Czechowicza. Uroczystości z okazji 100-lecia odzyskania Niepodległości.
more...
less
The library of the Pilecki Institute
ul. Stawki 2, 00-193 Warszawa
Monday to Friday, 9:00 - 15:00
(+48) 22 182 24 75
The library of the Berlin branch of the Pilecki Institute
Pariser Platz 4a, 00-123 Berlin
Pon. - Pt. 10:30 - 17:30
(+49) 30 275 78 955
This page uses 'cookies'. More information
Ever since it was established, the Witold Pilecki Institute of Solidarity and Valor has been collecting and sharing documents that present the multiple historical facets of the last century. Many of them were previously split up, lost, or forgotten. Some were held in archives on other continents. To facilitate research, we have created an innovative digital archive that enables easy access to the source material. We are striving to gather as many archives as possible in one place. As a result, it takes little more than a few clicks to learn about the history of Poland and its citizens in the 20th century.
The Institute’s website contains a description of the collections available in the reading room as well as the necessary information to plan a visit. The documents themselves are only available in the Institute’s reading room, a public space where material is available free of charge to researchers and anyone interested in the topics collected there. The reading room also offers a friendly environment for quiet work.
The materials are obtained from institutions, public archives, both domestic and international social organizations, as well as from private individuals. The collections are constantly being expanded. A full-text search engine that searches both the content of the documents and their metadata allows the user to reach the desired source with ease. Another way to navigate the accumulated resources is to search according to the archival institutions from which they originate and which contain hierarchically arranged fonds and files.
Most of the archival materials are in open access on computers in the reading room. Some of our collections, e.g. from the Bundesarchiv, are subject to the restrictions on availability resulting from agreements between the Institute and the institutions which transfer them. An appropriate declaration must be signed upon arrival at the reading room in order to gain immediate access to these documents.
Before your visit, we recommend familiarizing yourself with the scope and structure of our archival, library and audio-visual resources, as well as with the regulations for visiting and using the collections.
All those wishing to access our collections are invited to the Pilecki Institute at ul. Stawki 2 in Warsaw. The reading room is open from 9–15, Monday to Friday. An appointment must be made in advance by emailing czytelnia@instytutpileckiego.pl or calling (+48) 22 182 24 75.
Please read the privacy policy. Using the website is a declaration of an acceptance of its terms.