Mirosława Banaś z d. Chodnikiewicz (ur. 1951, Kielce) opowiada o losach matki, Marii Sowiar-Chodnikiewicz, która w czasie niemieckiej okupacji należała do Związku Walki Zbrojnej. Maria Sowiar została aresztowana przez gestapo w 1942 roku, w czasie akcji wymierzonej w polskie podziemie, po nieudanej próbie likwidacji niemieckiego agenta Maksymiliana Szymańskiego ps. „Relampago”. Od lutego 1943 więźniarka KL Auschwitz, opiekunka Żydówki Hany Hampel, przebywającej w obozie jako Janisława Zahorajko. W 1945 roku w czasie „marszu śmierci” Maria Sowiar uciekła z kolumny więźniarek. Po wyzwoleniu wróciła do Kielc. W 1989 roku otrzymała medal Sprawiedliwy Wśród Narodów Świata.
[00:00:07] Autoprezentacja boh. urodzonej w 1951 r. w Kielcach, córki Marii Sowiar-Chodnikiewicz. [00:00:25] Matka boh., Maria Sowiar, urodziła się w 1918 r., jej ojciec był blacharzem. W 1939 r. ukończyła kieleckie Pedagogium i została zatrudniona jako wychowawczyni w żeńskim internacie. Nie podjęła pracy, ponieważ wybuchła wojna. W czasie okupacji uczyła na tajnych kompletach i działała w konspiracji – jej zadania.
[00:02:50] We wrześniu 1939 r. zginęła koleżanka matki Zofia Dziewięcka. Matka należała do harcerstwa, przed wojną wyjeżdżała na obozy Przysposobienia Wojskowego i szkolenia PCK. Przed wybuchem wojny była na wycieczce w Gdańsku – atmosfera w mieście.
[00:06:08] Matka znała niemiecki i francuski – tłumaczenie listów z frontu pisanych przez niemieckich żołnierzy. Po jakimś czasie ZWZ przerzuciło ją ze względów bezpieczeństwa do Radomia, gdzie pracowała jako instruktorka hodowli drobiu. Zadania w konspiracji – działania wywiadowcze i przewóz broni w futerale od skrzypiec.
[00:11:35] Wiosną 1942 r. matka została przeniesiona do Radomia. Dowiedziano się, że w szeregach ruchu oporu jest zdrajca. Grupa jadąca na akcję likwidacyjną została zatrzymana przez żandarmów w Rożkach koło Radomia. W strzelaninie zginęły dwie osoby, u których znaleziono broń wytwarzaną w podziemiu. Jeden z aresztowanych ps. „Bill” [Józef Grabosz] załamał się w czasie śledztwa i wydał wielu ludzi – egzekucje.
[00:15:15] Matka została aresztowana w listopadzie 1942, śledztwo prowadzone przez gestapo trwało trzy miesiące. Matka miała dwie porcje trucizny, jedną w guziku. W czasie rewizji jedną skrytkę znaleziono. Konfrontacje z „Billem” w areszcie – postawa matki. Ponieważ niczego jej nie udowodniono, została wysłana do obozu w Oświęcimiu – spotkanie z granatowym policjantem, który przekazał wiadomość rodzinie.
[00:18:42] Uwagi strażników w Oświęcimiu, gdy zobaczyli ślady pobicia matki przez gestapo [+]. Niemcy zabili „Billa” oraz jego żonę.
[00:21:10] Matka przebywała w Oświęcimiu na bloku nr 7, pracowała przy rozbiórkach budynków i sortowaniu odzieży, potem obierała ziemniaki. Przy tej pracy poznała Żydówkę ze Lwowa Hanę Hampel, która miała papiery na nazwisko Zahorajko. Sława Zahorajko znała niemiecki i pisała listy współwięźniarkom. Matka stanęła w jej obronie, gdy inne kobiety podejrzewały, że jest Żydówką – reakcja więźniarek. [+]
[00:30:40] Różne postawy więźniów obozu koncentracyjnego.
[00:32:54] W styczniu 1945 po ostatnim apelu więźniarki zostały wyprowadzone z obozu, kobiety miały czerwony pas namalowany farbą na plecach. Matka umówiła się z koleżanką, że uciekną, jeśli nadarzy się okazja – ukrycie znaku na plecach. Okoliczności ucieczki z kolumny – spotkanie z koleżankami Wandą Popiel i Seweryną Szmaglewską.
[00:35:48] [Przerwa techniczna – odgłosy w tle, wymiana zdań z siostrą i członkami ekipy] [00:36:16] Matka uciekła w okolicach Pszczyny – pomoc w napotkanym gospodarstwie. Matka dotarła do Rychwałdka, do domu koleżanki z obozu Heleny Gęgi. Tu doczekała do wyzwolenia, w domu Gęgów zamieszkali czerwonoarmiści.
[00:40:20] Matka była u państwa Gęgów, gdy wyzwolono Oświęcim. Okoliczności, w jakich żołnierze radzieccy zobaczyli, że ma wytatuowany numer obozowy – wizyta enkawudzisty i przesłuchanie, podejrzenie, że matka jest ukrywającą się esesmanką. Enkawudzista postanowił ją aresztować – zachowanie tłumacza. Ucieczka przy pomocy zawiadowcy stacji. [+]
[00:45:55] W Krakowie matka spotkała się ze znajomym z konspiracji – opieka nad niewidomym w drodze do Kielc. Tu matka dowiedziała się, że jej rodzice zginęli w czasie walk Niemców i sowietów o miasto – okoliczności śmierci dziadków.
[00:49:32] Boh. była świadkiem spotkania matki i Hany wiele lat po wojnie. Reakcja Hany po nieoczekiwanym lądowaniu samolotu w Berlinie. Matka nie lubiła opowiadać o okupacyjnych przeżyciach – uwaga podczas obierania ziemniaków. Stosunek matki do owczarków niemieckich i kolęd. Stosunek do Niemców. [+]
mehr...
weniger
Bibliothek des Pilecki-Instituts in Warschau
ul. Foksal 17, 00-372 Warszawa
Mo. - Fr. 9:00 - 15:00 Uhr
(+48) 22 182 24 75
Bibliothek des Pilecki-Instituts in Berlin
Pariser Platz 4a, 00-123 Berlin
Pon. - Pt. 10:30 - 17:30
(+49) 30 275 78 955
Diese Seite verwendet Cookies. Mehr Informationen
Das Archiv des Pilecki-Instituts sammelt digitalisierte Dokumente über die Schicksale polnischer Bürger*innen, die im 20. Jahrhundert unter zwei totalitären Regimes – dem deutschen und sowjetischen – gelitten haben. Es ist uns gelungen, Digitalisate von Originaldokumenten aus den Archivbeständen vieler polnischer und ausländischer Einrichtungen (u. a. des Bundesarchivs, der United Nations Archives, der britischen National Archives, der polnischen Staatsarchive) zu akquirieren. Wir bauen auf diese Art und Weise ein Wissenszentrum und gleichzeitig ein Zentrum zur komplexen Erforschung des Zweiten Weltkrieges und der doppelten Besatzung in Polen auf. Wir richten uns an Wissenschaftler*innen, Journalist*innen, Kulturschaffende, Familien der Opfer und Zeugen von Gräueltaten sowie an alle an Geschichte interessierte Personen.
Das Internetportal archiwum.instytutpileckiego.pl präsentiert unseren Bestandskatalog in vollem Umfang. Sie können darin eine Volltextsuche durchführen. Sie finden ebenfalls vollständige Beschreibungen der Objekte. Die Inhalte der einzelnen Dokumente können Sie jedoch nur in den Lesesälen der Bibliothek des Pilecki-Instituts in Warschau und Berlin einsehen. Sollten Sie Fragen zu unseren Archivbeständen und dem Internetkatalog haben, helfen Ihnen gerne unsere Mitarbeiter*innen weiter. Wenden Sie sich auch an sie, wenn Sie Archivgut mit beschränktem Zugang einsehen möchten.
Teilweise ist die Nutzung unserer Bestände, z. B. der Dokumente aus dem Bundesarchiv oder aus der Stiftung Zentrum KARTA, nur beschränkt möglich – dies hängt mit den Verträgen zwischen unserem Institut und der jeweiligen Institution zusammen. Bevor Sie vor Ort Zugang zum Inhalt der gewünschten Dokumente erhalten, erfüllen Sie bitte die erforderlichen Formalitäten in der Bibliothek und unterzeichnen die entsprechenden Erklärungsformulare. Informationen zur Nutzungsbeschränkung sind in der Benutzungsordnung der Bibliothek zu finden. Vor dem Besuch empfehlen wir Ihnen, dass Sie sich mit dem Umfang und Aufbau unserer Archiv-, Bibliotheks- und audiovisuellen Bestände sowie mit der Besucherordnung und den Nutzungsbedingungen der Sammlung vertraut machen.
Alle Personen, die unsere Bestände nutzen möchten, laden wir in den Hauptsitz des Pilecki-Instituts, ul. Foksal 17 in Warschau ein. Die Bibliothek ist von Montag bis Freitag von 9.00 bis 15.00 Uhr geöffnet. Bitte melden sie sich vor Ihrem Besuch per E-Mail: czytelnia@instytutpileckiego.pl oder telefonisch unter der Nummer (+48) 22 182 24 75 an.
In der Berliner Zweigstelle des Pilecki-Instituts befindet sich die Bibliothek am Pariser Platz 4a. Sie ist von Dienstag bis Freitag von 10.30 bis 17.30 Uhr geöffnet. Ihr Besuch ist nach vorheriger Anmeldung möglich, per E-Mail an bibliothek@pileckiinstitut.de oder telefonisch unter der Nummer (+49) 30 275 78 955.
Bitte lesen Sie unsere Datenschutzerklärung. Mit der Nutzung der Website erklären Sie sich mit ihren Bedingungen einverstanden..