Widejko Jerzy
Jerzy Widejko (ur. 1933, Warszawa) to najmłodszy partyzant 3. Brygady AK pod dowództwem Gracjana Fróga „Szczerbca” i Samoobrony Wileńskiej AK Czesława Stankiewicza „Komara”. Krótko przed wybuchem II wojny światowej rodzina Widejków powróciła na Wileńszczyznę do wsi Podwarańce w okolicach Dziewieniszek. Ojciec został zmobilizowany i nigdy już nie zobaczył rodziny, a matka zmarła w 1942 roku. Dzieckiem zaopiekowali się wujostwo, mieszkający w Podwarańcach. Jerzy cierpiał głód i był przez wuja bardzo źle traktowany. W 1944 roku przypadkiem trafił do 3. Brygady AK. Został przydzielony do pomocy rusznikarzowi, był również zwiadowcą. Brał udział w operacji „Ostra Brama”, stacjonował w Nowej Wilejce. 18 lipca 1944 roku jego oddział został otoczony przez NKWD. Wraz z innymi partyzantami Jerzy trafił do obozu przejściowego w Miednikach Królewskich. Wypuszczony z powodu młodego wieku, zamieszkał u Jadwigi Zaborskiej w Białym Dworze. Ponownie aresztowany w Turgielach, wypuszczony, trafił do ciotki Anieli Runkiewicz we wsi Bikiany. Dołączył do oddziału partyzanckiego Samoobrony Wileńskiej AK „Komara”. Brał udział m.in. w potyczce we wsi Rudniki, gdzie rozbito oddział sowiecki. Po wpadce oddziału „Komara” we wsi Okolica został po raz trzeci aresztowany przez NKWD. W Wilnie poddany śledztwu, a następnie przeniesiony do dwóch domów dziecka. W wyniku starań wychowawczyni Konstancji Kisiel został legalnie „zwolniony”, w 1946 roku wyjechał do Polski. Zamieszkał w Wyrzysku. Pracował jako nauczyciel historii. Obecnie mieszka w Nowym Targu.
mehr...
weniger