Stanisław Andrzej Średziński (ur. 1953, Łodź) ukończył Wydział Pedagogiki Kulturalno-Oświatowej Uniwersytetu Łódzkiego, jest animatorem kultury, prezesem fundacji „Kamena Łódź”. Opowiada o losach swojej rodziny, zaangażowanej podczas okupacji niemieckiej w działalność ruchu oporu, a po powstaniu warszawskim więzionej w obozach koncentracyjnych w Mauthausen, Gross-Rosen i Ravensbrück.
[00:00:10] ur. 1953 r. w Łodzi. Ojciec Stanisław Średziński ur. w 1920 r., wychowywał się w Ostrowi Mazowieckiej. Po wybuchu wojny został harcerskim komendantem obrony miasta, ucieczka do Warszawy z niewoli radzieckiej. Zamieszkanie przy ul. Muranowskiej 6, początkowo na terenie getta warszawskiego. Żołnierze estońscy do ochrony terenu getta.
[00:03:00] Marzenie ojca o wykształceniu się na lekarza, zatrudnił się w Kolumnie Transportu Sanitarnego. Działalność ojca w AK, zbierał sprzęt medyczny, materiały opatrunkowe na wypadek powstania – magazyn w piwnicy przy ul. Muranowskiej. Aresztowanie mieszkańców domu przy ul. Muranowskiej, kobiety przetrzymywane na podwórku – rozbicie zbrojnej siatki żydowskiej.
[00:07:56] Ojciec prowadził szkolenia sanitarne dla młodzieży Generalnego Gubernatorstwa, poznanie się rodziców. W czasie powstania warszawskiego ojciec prowadził punkt sanitarny w Śródmieściu (Wytwórnia Papierów Wartościowych), jego brat też walczył – nie wiedzieli o sobie.
[00:09:55] Zakończenie walk 2 września [1944], wejście do kanałów. Przejście podziemne do getta przy ul. Muranowskiej 6, którym przechodził Jan Karski.
[00:11:39] Skierowanie rodziny razem z warszawiakami do Pruszkowa: nieprzygotowane budynki fabryczne, brak warunków sanitarnych, wyżywienie dzięki ofiarności mieszkańców Pruszkowa i okolicznych wsi. Powszechni kapusie, prowokatorzy w obozie.
[00:13:40] Przewiezienie rodziny do obozów koncentracyjnych: ojciec, stryj i dziadek do Mauthausen, kobiety do Ravensbrück. Ojciec, rozdzielony z bratem, trafił do Gross-Rosen. Śmiertelnie niebezpieczne „zabawy” Niemców wobec więźniów w kamieniołomach Ojciec pobity przez Niemców, uratowany przez dziadka na stosie trupów. [++]
[00:16:09] Losy babci z dwiema córkami w Ravensbrück – wieloletnie poszukiwania ciotki – pobyt w Szwecji. [+]
[00:18:58] Historia dziadka, nauczyciela, aktywisty społecznego, założyciela wiejskiej szkoły w Sędziejowicach, następnie uczył w nowoczesnej szkole w miejscowości Kolumna-Łask. W szkole uczył niemieckiego potomków niemieckich osadników z okolicy. Aresztowany przez Niemców na początku wojny.
[00:21:40] Moment aresztowania 7 listopada [1939], rewizja w domu, przesłuchania w kinie w Pabianicach przez lokalnych Niemców – porachunki sąsiedzkie [+]. Osadzenie dziadka w obozie na Radogoszczu przy ul. Krakowskiej, katastrofalne warunki bytowe. Ukradzenie butów dziadkowi, zagrożenia w obozie, „zabawy” gestapowców, bicie kijami.
[00:28:20] Dziennikarz z Pabianic pobity do krwi. Księża z diecezji łódzkich, seminarzyści z Łagiewnik przewiezieniu do obozu. Działalność obozu od 7 listopada [1939] do pierwszej dekady stycznia [1940]. Wigilia w obozie – odśpiewanie pieśni. Sukcesywne wywożenie więźniów. Opowieść Żyda, który zakopywał w masowych mogiłach ludzi rozstrzelanych w Lesie Lućmierskim.
[00:32:48] Jedyna egzekucja na terenie obozu „za obrazę majestatu”, masowe mordy w lesie. Przenoszenie więźniów do więzienia na Radogoszczu. Paczki od rodziny dla dziadka.
[00:35:08] Interwencja babci w sprawie aresztowania dziadka, niemieckie stereotypy na temat polskich nauczycieli [+]. Zwolnienie dziadka z obozu 23 marca [1940], powrót do domu, „wyglądał jak zjawa”.
[00:40:35] Powody wypuszczenia dziadka z więzienia wyjaśnione przez jego synów po wojnie. Dziadek znał niemiecki, zaczął pracę w administracji gminy. Ostrzeżenie dziadka przez zaprzyjaźnionego Niemca. Przeprowadzka dziadków do Generalnego Gubernatorstwa. [+]
[00:43:36] Dziadek pracował w gminie jako urzędnik i nauczyciel. Mama prowadziła oddziały sanitarny i łączności w AK, mieszkanie w bazie niemieckiej Hucie Dąbrowa. Wujowie Jan i Antoni zostali w dawnym domu w Kraju Warty, byli listonoszami, współpracowali z AK – otwierali donosy do gestapo.
[00:46:25] Po wyzwoleniu dziadek został wcielony do I Armii WP, w budynku stacjonowali Rosjanie. Radzieckie kino objazdowe, zasadzka – po filmie o Miczurinie zatrzymanie sanitariuszek z AK, w tym mamy. Ukrycie haftowanych orzełków w polu kapusty. Losy dziewcząt na linii frontu: zostały skierowane do Twierdzy Modlin i wcielone do II Armii WP. Mamę zwolniono z wojska pod koniec 1945, coroczne wezwania na WKU, zgubiona książeczka wojskowa mamy w 1960 r. [+]
[00:51:45] Dziadek został komendantem repatriantów w Kamieniogórze (Kamienna Góra), powrót do domu w Łodzi, działalność pedagogiczna dziadków.
[00:52:39] Boh. ur. 10 listopada 1953 r., rodzice Stanisław Średziński, dziadek Stanisław (także syn i wnuk). Babcia Zofia Woskowska dd. Wałęza, jej córki Maria i Teresa Średzińskie, syn Zdzisław.
[00:55:00] Kino w Pabianicach. Aresztowanie w listopadzie 1939 r. Dwa obozy przejściowe w Radogoszczu: przy ul. Zgierskiej w więzieniu oraz przy Krakowskiej 75 (potem Liściasta 17) – tu przetrzymywano inteligencję. Podczas likwidacji w 1945 r. obóz przy ul. Zgierskiej został spalony przez Niemców razem z ludźmi.
[00:58:35] Boh. jest animatorem kultury, absolwentem Wydziału Pedagogiki Kulturalno-Oświatowej UŁ, prezes fundacji „Kamena Łódź”, ma dwoje dzieci.
[00:59:28] Wyzwolenie pod koniec 1944 r., dziadek szedł na zachód przez Kłodzko. Zebranie wszystkich mieszkańców w kinie [w Pabianicach] z zamiarem aresztowania przez Rosjan za działalność w podziemnej AK – listy proskrypcyjne.
[01:01:04] Zatrzymanie dziewcząt w urzędzie gminy, interwencja babci w sprawie ciepłej odzieży dla dziewcząt – zostały przewiezione do Modlina. Mama zatrudniona w świetlicach dla żołnierzy radzieckich, pomagała wystawiać „lewe” przepustki. Ucieczka z obozu kuzyna prezydenta Starzyńskiego.
[01:04:32] Najmłodszy 15-letni syn babci Stefan uciekł do partyzantki na cztery dni. Trauma osób, które przeżyły wojnę, pobyt w obozie. Babcia wraz z córkami Marią, Teresą i Elżbietą przeżyły obóz w Ravensbrück.
[01:08:15] Studia na Wydziale Pedagogiki Kulturalno-Oświatowej. Działalność koła poetów i pisarzy „Kamena” i fundacji „Kamena”. Przejmowanie lęków od rodziców i wujów, nerwice rodzinne.
mehr...
weniger
Bibliothek des Pilecki-Instituts in Warschau
ul. Stawki 2, 00-193 Warszawa
Mo. - Fr. 9:00 - 15:00 Uhr
(+48) 22 182 24 75
Bibliothek des Pilecki-Instituts in Berlin
Pariser Platz 4a, 00-123 Berlin
Pon. - Pt. 10:30 - 17:30
(+49) 30 275 78 955
Diese Seite verwendet Cookies. Mehr Informationen
Das Archiv des Pilecki-Instituts sammelt digitalisierte Dokumente über die Schicksale polnischer Bürger*innen, die im 20. Jahrhundert unter zwei totalitären Regimes – dem deutschen und sowjetischen – gelitten haben. Es ist uns gelungen, Digitalisate von Originaldokumenten aus den Archivbeständen vieler polnischer und ausländischer Einrichtungen (u. a. des Bundesarchivs, der United Nations Archives, der britischen National Archives, der polnischen Staatsarchive) zu akquirieren. Wir bauen auf diese Art und Weise ein Wissenszentrum und gleichzeitig ein Zentrum zur komplexen Erforschung des Zweiten Weltkrieges und der doppelten Besatzung in Polen auf. Wir richten uns an Wissenschaftler*innen, Journalist*innen, Kulturschaffende, Familien der Opfer und Zeugen von Gräueltaten sowie an alle an Geschichte interessierte Personen.
Das Internetportal archiwum.instytutpileckiego.pl präsentiert unseren Bestandskatalog in vollem Umfang. Sie können darin eine Volltextsuche durchführen. Sie finden ebenfalls vollständige Beschreibungen der Objekte. Die Inhalte der einzelnen Dokumente können Sie jedoch nur in den Lesesälen der Bibliothek des Pilecki-Instituts in Warschau und Berlin einsehen. Sollten Sie Fragen zu unseren Archivbeständen und dem Internetkatalog haben, helfen Ihnen gerne unsere Mitarbeiter*innen weiter. Wenden Sie sich auch an sie, wenn Sie Archivgut mit beschränktem Zugang einsehen möchten.
Teilweise ist die Nutzung unserer Bestände, z. B. der Dokumente aus dem Bundesarchiv oder aus der Stiftung Zentrum KARTA, nur beschränkt möglich – dies hängt mit den Verträgen zwischen unserem Institut und der jeweiligen Institution zusammen. Bevor Sie vor Ort Zugang zum Inhalt der gewünschten Dokumente erhalten, erfüllen Sie bitte die erforderlichen Formalitäten in der Bibliothek und unterzeichnen die entsprechenden Erklärungsformulare. Informationen zur Nutzungsbeschränkung sind in der Benutzungsordnung der Bibliothek zu finden. Vor dem Besuch empfehlen wir Ihnen, dass Sie sich mit dem Umfang und Aufbau unserer Archiv-, Bibliotheks- und audiovisuellen Bestände sowie mit der Besucherordnung und den Nutzungsbedingungen der Sammlung vertraut machen.
Alle Personen, die unsere Bestände nutzen möchten, laden wir in den Hauptsitz des Pilecki-Instituts, ul. Stawki 2 in Warschau ein. Die Bibliothek ist von Montag bis Freitag von 9.00 bis 15.00 Uhr geöffnet. Bitte melden sie sich vor Ihrem Besuch per E-Mail: czytelnia@instytutpileckiego.pl oder telefonisch unter der Nummer (+48) 22 182 24 75 an.
In der Berliner Zweigstelle des Pilecki-Instituts befindet sich die Bibliothek am Pariser Platz 4a. Sie ist von Dienstag bis Freitag von 10.30 bis 17.30 Uhr geöffnet. Ihr Besuch ist nach vorheriger Anmeldung möglich, per E-Mail an bibliothek@pileckiinstitut.de oder telefonisch unter der Nummer (+49) 30 275 78 955.
Bitte lesen Sie unsere Datenschutzerklärung. Mit der Nutzung der Website erklären Sie sich mit ihren Bedingungen einverstanden..