Wspomnienia Stanisławy Kałczak de domo Fijał
Cała rodzina Stanisławy Kałczak została deportowana 10. 02. 1940 do posiołka (nie podaje nazwy) w Ałtajskim Kraju. Posiołek leżał w lesie. Opisuje dwutygodniową podróż, Życie i pracę w obozie. po amnestii wyjechali do Guzaru, gdzie była placówka Armii Polskiej. Zostali przetransportowani do Uzbekistanu, pracowali w kołchozie przy zbiorze bawełny. Ponownie pojechali do Guzaru, płynęli rzeką Amu Darią w bardzo ciężkich warunkach. Wiele osób chorowało i zmarło. opisuje zakwaterowanie w kołchozie i warunki bytu. Autorka chorowała na tyfus plamisty, leżała w szpitalu. Wyjechali do Krasnowodzka, czekali na statek. W 1942 byli w Pahlevi. Zawiera przedruki gazet.
mehr...
weniger