Ryszard Daniszewski (ur. 1936, Mikołajki), najstarszy mężczyzna we wsi, świadek II wojny światowej. Ukończył szkołę podstawową w Szczepankowie, całe życie spędził w Mikołajkach, pracując na roli. W czasie okupacji niemieckiej Antoni Kenigsman wraz z żoną Czesławą i córką Genowefą mieszkali we wsi Mikołajki niedaleko Łomży. Rodzina utrzymywała się z niewielkiego gospodarstwa. Pomimo groźby kary śmierci Kenigsmanowie udzielili pomocy trojgu Żydom, którym prawdopodobnie udało się zbiec z jednego z gett. Przez nieznany czas w pierwszej połowie 1942 r. zapewniali im nocleg i wyżywienie. W maju 1942 r. na posesję Kenigsmanów przyjechali żandarmi z posterunku w Miastkowie i funkcjonariusze Gestapo z Łomży. Pod nieobecność Antoniego, Czesława i Genowefa, przewidując niebezpieczeństwo, uciekły z domu. Niemcy w budynkach gospodarczych odnaleźli ukryte pożywienie, a następnie troje Żydów. Jednego chłopca zabili podczas próby ucieczki, a drugiego i dziewczynę poddali przesłuchaniom. Ustalili, że pomagał im Antoni Kenigsman, który w tym czasie powrócił na teren swojego domostwa. Ciężko pobitego gospodarza popędzili do jednego z samochodów, który następnie odjechał w kierunku wsi Chojny. Po drodze mężczyzna został zamordowany. Jego ciało sąsiedzi odnaleźli w lesie. W nocy bracia Antoniego zabrali zwłoki i przywieźli je na podwórko posesji, na której mieszkał. Pomimo oporu niemieckiej administracji, Czesławie udało się pochować Antoniego na cmentarzu w Łomży. Dwoje nastoletnich Żydów znalezionych na posesji Kenigsmana zostało rozstrzelanych w pobliskim lesie. Ich ciała, wraz z ciałem zabitego wcześniej Całki, pogrzebano w wykopanym na miejscu dole. Antoni Kenigsman został upamiętniony 2 lipca 2021 r. przez Instytut Pileckiego w programie Zawołani po Imieniu.
mehr...
weniger
[00:00:07] Autoprezentacja boh. urodzonego w 1936 r. w Mikołajkach.
[00:00:22] Rodzice prowadzili gospodarstwo rolne, ojciec był pszczelarzem. Boh. miał trzy starsze siostry. W 1941 r. boh. widział niemieckie samoloty lecące na wschód. Sprzeciw rolników, którym kazano dać podwody – ucieczka przed żandarmami. Sąsiad Grużewski nie uciekł i został pobity przez Niemców.
[00:05:44] Niemcy cofając się wypędzali mieszkańców wsi. Kilka rodzin zostało w schronie – żywność dla niemieckich żołnierzy. Ksiądz ze Szczepankowa ukrywał się w lesie – ochrzczenie dziecka, które sąsiadka urodziła w schronie. W szkole w Jarnutach Niemcy mieli szpital polowy – ewakuacja rannych. Sytuacja po wejściu Rosjan.
[00:09:22] Pochodzenie rodziny Antoniego Kenigsmana, osiedlenie się w Mikołajkach. Kenigsmanowie mieli jedną córkę – śmierć żony i córki po wojnie.
[00:13:20] Przyjazd żandarmów i gestapowców do gospodarstwa Kenigsmanów. Ostrzeżenie mieszkańców Szczepankowa przez furmana, który woził Niemców. W domu była żona Kenigsmana z córką – ucieczka kobiet, które po wojnie zostały zabite przez partyzantów. We wsi były rodziny ewangelickie, które wyjechały z Niemcami wycofującymi się w 1939 r. Okoliczne dwory zajęli sowieci, a kilka rodzin dworskich robotników zajęło opuszczone przez ewangelików gospodarstwa.
[00:20:00] Mieszkaniec wsi Kazimierz Osiewicz wstąpił do UB. Kilku gospodarzy należało do Narodowych Sił Zbrojnych i Osiewicz ich wydał. W odwecie partyzanci wydali wyrok śmierci na Kenigsmanową i jej córkę oraz rodziców Osiewicza – tylko ojciec Osiewicza zdołał uciec i potem także wstąpił do UB. Samobójcza śmierć Kazimierza Osiewicza. Okoliczności zabicia Kenigsmanowej i jej córki w lipcu 1946 r. – próba ratowania dziecka. [+]
[00:31:58] Starcie partyzantów i UB koło Wierzbowa – stopniowa likwidacja podziemia.
[00:33:50] Gudelski miał dubeltówkę, którą Niemcy znaleźli po denuncjacji. Sąsiad Sachmaciński mieszkający na kolonii przechowywał Żydów. W Czerwonym Borze było obozowisko Armii Krajowej – wysłanie przez Niemców dwóch szpicli, rzekomych dezerterów z Wehrmachtu – niemiecka obława.
[00:40:00] Akowcy przyszli do Aleksandra Sachmacińskiego, by ukarać go za donosy – ostrzeżenie przez służącą. Okoliczności zabicia przed wojną dziedzica Kazimierza Mirewicza [z majątku Gałązki] przez Kubatów. Sachmacińscy wrócili z Ameryki i kupili gospodarstwo oraz kamienice w Łomży. Zabójstwo ojca Sachmacińskiego.
[00:49:25] Sachmaciński wypędził ukrywanych Żydów i wydał Gudelskiego oraz Kenigsmana. Współpraca Sachmacińskich z żandarmami – świadectwo sołtysa Antoniego Plony. Syn Gudelskiego opowiadał, że do Sachmacińskiego przychodzili Żydzi proszący, by oddał złoto. Wydanie Gudelskiego.
[00:53:30] Sachmaciński doniósł, że Gudelski ukrywa dubeltówkę – znalezienie broni i zabranie Gudelskiego na posesję Kenigsmanów, opowieść sąsiada Wiktorzaka. Rodzina Gudelskiego nigdy nie dowiedziała się, co się z nim stało. Po wojnie Aleksander Sachmaciński uciekł do USA.
[00:58:40] Rewizja w gospodarstwie Kenigsmanów – znalezienie beczki z mięsem i ukrywanych Żydów. Niemcy zastrzelili młodego Żyda, który podjął próbę ucieczki. Skatowanie Antoniego Kenigsmana, jego zwłoki wyrzucono w lesie – tajny pogrzeb na łomżyńskim cmentarzu. [+]
[01:05:35] Zabitych Żydów Niemcy chcieli pochować koło domu Kenigsmanów, po interwencji sołtysa Plony pochowano ich w lesie. W sąsiedniej wsi Wszerzecz przechowywano Żyda, który przeżył wojnę.
[01:09:00] Denuncjacje za pędzenie bimbru. W okolicy Piątnicy działał bimbrownik, u którego czasem zaopatrywali się żandarmi z posterunku w Jeziorku. Kobieta powiadomiła żandarmów o pędzeniu bimbru, a ci ją pobili. Stosunki boh. z sąsiadami.
[01:14:28] Porównanie niemieckiej dyscypliny i demokracji. W czasie zaboru rosyjskiego w Szczepankowie była gminna szkoła – kary cielesne.
[01:17:07] Mężczyznom ze wsi kazano wykopać dół, zaprowadzono tam dwóch złapanych Żydów. Zwłoki zastrzelonego zawiózł Jan Dąbkowski. Plotka o poszukiwaniu żydowskiego złota. Opowieść znajomego o Żydzie, który chciał zapłacić za ukrywanie. Wydanie Niemcom człowieka, który schronił się w chlewie. Rozważania na temat Żydów w Polsce, konkurencja żydowskich sklepów.
[01:23:09] Chłopcy ze Szczepankowa znaleźli w lesie kryjówkę Żydów i wiadomość rozeszła się we wsi – przyjazd żandarmów, którzy zabrali jednego z chłopaków, by wskazał kryjówkę. Udział mieszkańców wsi Chojny Młode w obławie na Żydów. Pasterz owiec Dąbrowski opowiadał, że Żydzi ukrywający się w lesie zaopiekowali się zgubioną owcą.
[01:30:55] Gienia Kenigsmanówna przyjaźniła się z siostrą boh., w 1946 r. miała 17. lat. Placki dla Żydów smażone przez Kenigsmanową. Sąsiad Dąbkowski opowiadał o psach szczekających w nocy. Różne postawy Polaków podczas okupacji. Incydent między sąsiadami – donos za zabicie gęsi.
[01:38:35] Po Kenigsmana przejechało gestapo i żandarmeria z Miastkowa. Obława w Szczepankowie, gdzie byli akowcy. Najmłodszy brat matki był sołtysem i należał do AK – złapanie przez Niemców.
[01:42:28] Stosunek sołtysa Plony do Niemców. Zeznania złożone w białostockiej prokuraturze przez trzech sołtysów: Antoniego Plonę, Antoniego Cholewickiego i JózefaTrzeciaka.
[01:45:55] Kenigsmana zadenuncjował Sachmaciński, który początkowo przechowywał kilkunastu Żydów, a potem ich wygnał. Wydanie sąsiada Gudelskiego.
[01:48:20] Opinia na temat projektu „Zawołani po imieniu”. Refleksje na temat powstania styczniowego i kar dla donosicieli. Rozważania na temat zbrodni katyńskiej.
mehr...
weniger
Bibliothek des Pilecki-Instituts in Warschau
ul. Foksal 17, 00-372 Warszawa
Mo. - Fr. 9:00 - 15:00 Uhr
(+48) 22 182 24 75
Bibliothek des Pilecki-Instituts in Berlin
Pariser Platz 4a, 00-123 Berlin
Pon. - Pt. 10:30 - 17:30
(+49) 30 275 78 955
Diese Seite verwendet Cookies. Mehr Informationen
Das Archiv des Pilecki-Instituts sammelt digitalisierte Dokumente über die Schicksale polnischer Bürger*innen, die im 20. Jahrhundert unter zwei totalitären Regimes – dem deutschen und sowjetischen – gelitten haben. Es ist uns gelungen, Digitalisate von Originaldokumenten aus den Archivbeständen vieler polnischer und ausländischer Einrichtungen (u. a. des Bundesarchivs, der United Nations Archives, der britischen National Archives, der polnischen Staatsarchive) zu akquirieren. Wir bauen auf diese Art und Weise ein Wissenszentrum und gleichzeitig ein Zentrum zur komplexen Erforschung des Zweiten Weltkrieges und der doppelten Besatzung in Polen auf. Wir richten uns an Wissenschaftler*innen, Journalist*innen, Kulturschaffende, Familien der Opfer und Zeugen von Gräueltaten sowie an alle an Geschichte interessierte Personen.
Das Internetportal archiwum.instytutpileckiego.pl präsentiert unseren Bestandskatalog in vollem Umfang. Sie können darin eine Volltextsuche durchführen. Sie finden ebenfalls vollständige Beschreibungen der Objekte. Die Inhalte der einzelnen Dokumente können Sie jedoch nur in den Lesesälen der Bibliothek des Pilecki-Instituts in Warschau und Berlin einsehen. Sollten Sie Fragen zu unseren Archivbeständen und dem Internetkatalog haben, helfen Ihnen gerne unsere Mitarbeiter*innen weiter. Wenden Sie sich auch an sie, wenn Sie Archivgut mit beschränktem Zugang einsehen möchten.
Teilweise ist die Nutzung unserer Bestände, z. B. der Dokumente aus dem Bundesarchiv oder aus der Stiftung Zentrum KARTA, nur beschränkt möglich – dies hängt mit den Verträgen zwischen unserem Institut und der jeweiligen Institution zusammen. Bevor Sie vor Ort Zugang zum Inhalt der gewünschten Dokumente erhalten, erfüllen Sie bitte die erforderlichen Formalitäten in der Bibliothek und unterzeichnen die entsprechenden Erklärungsformulare. Informationen zur Nutzungsbeschränkung sind in der Benutzungsordnung der Bibliothek zu finden. Vor dem Besuch empfehlen wir Ihnen, dass Sie sich mit dem Umfang und Aufbau unserer Archiv-, Bibliotheks- und audiovisuellen Bestände sowie mit der Besucherordnung und den Nutzungsbedingungen der Sammlung vertraut machen.
Alle Personen, die unsere Bestände nutzen möchten, laden wir in den Hauptsitz des Pilecki-Instituts, ul. Foksal 17 in Warschau ein. Die Bibliothek ist von Montag bis Freitag von 9.00 bis 15.00 Uhr geöffnet. Bitte melden sie sich vor Ihrem Besuch per E-Mail: czytelnia@instytutpileckiego.pl oder telefonisch unter der Nummer (+48) 22 182 24 75 an.
In der Berliner Zweigstelle des Pilecki-Instituts befindet sich die Bibliothek am Pariser Platz 4a. Sie ist von Dienstag bis Freitag von 10.30 bis 17.30 Uhr geöffnet. Ihr Besuch ist nach vorheriger Anmeldung möglich, per E-Mail an bibliothek@pileckiinstitut.de oder telefonisch unter der Nummer (+49) 30 275 78 955.
Bitte lesen Sie unsere Datenschutzerklärung. Mit der Nutzung der Website erklären Sie sich mit ihren Bedingungen einverstanden..